Hoofd

DEZE WEBSITE WORDT OM DIVERSE REDENEN (VOORLOPIG) NIET MEER GEACTUALISEERD SEDERT MIDDEN MAART 2017

Handzame Classic 17-03-2017 : uit wedstrijd in plaatselijke rondes na materiaalpech

Er stond een mix van protour teams, pro-continentale teams en continentale teams aan de start van deze derde manche in de Napoleon games vandaag. Door een stevige wind in de Moeren werd alles in waaiers getrokken. Aanvankelijk was ik mee in de eerste waaier, maar kon me net niet goed genoeg positioneren en moest eraf samen met drie ploegmakkers. Op het moment dat ik een tweede waaier wil opzetten, rijdt er iemand mijn voorwiel stuk en stond ik buiten mijn wil om weeral langs de kant door pech. Tegen de tijd dat ik van wiel kon wisselen kom ik in een van de laatste waaiers terecht, waar er barrage werd gemaakt. Op dat moment weet je dat de strijd al is verloren. Ik reed nog door met een aantal gelosten tot in de plaatselijke rondes, waar we uit koers werden genomen. Ploegmakkers Farazijn en Steels sprinten mee in een omvangrijke kopgroep en rijden mooie ereplaatsen. De kleine helft van het peloton wordt in de uitslag opgenomen. Het wordt stilaan tijd dat ik weer eens een finale kan meerijden, al is het maar voor de moraal. Woensdag : Dwars door Vlaanderen, waarschijnlijk in Flandrienweer. Wedstrijduitslag.

Paris-Troyes 12-03-2017 : 29e op 179

Eindelijk mooi lenteweer, wat al beter aanleunt bij mijn favoriete weerbeeld op de fiets. Voor het verslag verwijs ik naar dat van Sport Vlaanderen-Baloise. Ikzelf was op de laatste klim mee met een tiental man. We werden weer ingelopen en ik sprintte niet meer mee omdat er in functie van Bert werd gefietst.
Verslag Sport Vlaanderen Baloise : "De wedstrijd ging van Nogent naar Montgueux waar acht ronden van 15 kilometer gereden werden met daarin twee beklimmingen, waaronder de "L'Escargot de Montgueux". Daarna ging het richting Troyes voor de aankomst. Piet Allegaert was mee in de vlucht van de dag met drie companen. Ze liepen tot vijf minuten uit. In het peloton onderhield Direct Energy het tempo. In ronde zeven van de acht werden de koplopers gegrepen door de voorwacht van het peloton en kort daarop volgde de algemene hergroepering. Na het klimwerk kregen we een aanval van zeven man met daarbij Benjamin en Eliot. Zij werden een tweetal kilometer van het slot gegrepen en het kwam tot een massaspurt. Yannis Yssaad haalt het voor zijn landgenoot Thomas Boudat. Bert finisht als derde." Wedstrijduitslag.

Dwars door West-Vlaanderen 05-03-2017 : uit wedstrijd in 2e plaatselijke ronde

Deze tweede manche van de Napoleongames reeks kent een iets mindere bezetting dan de twee 1.1 wedstrijden van vorig weekend. Hier hoopte ik als neoprof bij een pro-continentaal team niet verplicht naar de achterste regionen van het peloton te worden verwezen, wat ook het geval bleek te zijn. De start was voorzien in Nieuwpoort, de aankomst in Ichtegem, waar vier plaatselijke ronden van 15 km moesten worden afgelegd. Bij de start regende het pijpestelen en stond er een strakke wind. Ideale omstandigheden voor de sterkere formaties om alles in waaiers te trekken, wat ook gebeurde vanaf kilometer nul. Na 20 km wedstrijd lag het peloton al volledig uiteen in een achttal groepjes. Velen hielden het al heel vlug voor bekeken en draaiden af. Ikzelf kon me handhaven in een derde groepje, vrij goed vooraan in de wedstrijd. De benen voelden op dat moment niet echt goed aan en het was werken om die positie te houden. Halfweg wedstrijd sneden we de heuvelzone aan met ondermeer de Rodeberg, de Monteberg en de Kemmelberg. Pas daar kwam ik er echt goed door en kon in telkens in de eerste tien aan de beklimmingen beginnen. Op de Kemmelberg kregen we een tiental leiders, waaronder ploegmakker Devilder. Ikzelf zat samen met ondermeer Bert, Jonas en Maxime in een achtervolgende groep van een 80-tal renners op 20 seconden van de leiders. Meer dan de helft van het peloton was op dat moment al naar huis. Bovenop de Kemmelberg zie ik een groepje vertrekken, maar ik zat vast in het pak en kon niet meespringen. In de afzink kon ik dit corrigeren en sta op het punt aan te sluiten toen twee renners voor me de grond kusten en de smalle weg volledig blokkeerden. Ik moet vol in de remmen gaan om er niet bij te liggen en verlies kostbare tijd. Nadien probeer ik nog alleen naar de koplopers te rijden, maar dit was onbegonnen werk. Zo geraak ik weer verzeild in de achterhoedes, hoewel ik me met de kilometer beter voelde. We rijden met een grote groep nog twee van de vier plaatselijke rondes uit en worden dan uit wedstrijd genomen wegens te groot tijdverschil. Uiteindelijk zullen er 39 van de 208 renners de wedstrijd uitrijden in heel zware koersomstandigheden. De conditie is ondertussen wel in orde voel ik, alleen met het wedstrijdverloop een keer wat meezittten om een betere uitslag te rijden. Op naar de volgende : Paris-Troyes. Wedstrijduitslag.

Kuurne-Brussel-Kuurne 26/02/2017 : 131e op 200

Hier had ik de bedoeling om mee te glippen met de vroege vlucht, om zo op een veel rustiger manier het gros van de kilometers te kunnen afmalen. Dit is in dit soort wedstrijden echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. In iedere ploeg zijn er wel vier man die er zo over denken. Gevolg : het eerste anderhalf uur krijgen we een spervuur van aanvallen in een heel nerveus koersbegin. Ik probeer tot vier, vijf, zes keer toe iets te forceren maar slaag niet in mijn opzet. Dit is echter wel woekeren met je krachten. Wanneer de vluchters dan uiteindelijk toch wegraken, zoek ik weer noodgedwongen mijn plek meer achteraan in het peloton op. Nu had ik de intentie om voor de heuvelzone op te schuiven, wat echter geen gemakkelijke opdracht is. Bij de beloften was het nog mogelijk om middendoor naar voor te maneuvreren. De profs rijden nog dichter bijeen in het pak, waardoor dit onbegonnen werk is. Nog voor het aansnijden van de Oude Kwaremont breekt het een tiental plaatsen voor me, waardoor ik in een tweede helft van het peloton verzeild geraak. Ik zal er niet meer in slagen om met de eerste helft aansluiting te vinden, rij mijn wedstrijd op eigen tempo uit en wordt als laatste in de uitslag opgenomen. Vooraan krijgen we een mooie finale met vijf toppers : Sagan wint de sprint met vijf met sprekend gemak. De conditie om wedstrijden van deze afstand te rijden is er wel. Het wordt echter nog zoeken naar de juiste manier om me op de cruciale fases goed te positioneren en de "bewegingen" in het peloton te leren aanvoelen en anticiperen. Bij Sport Vlaanderen-Baloise wordt het volledige eerste jaar als een leerschool beschouwd en worden er geen resultaten verwacht. Nu besef ik stilaan waarom.

Omloop het Nieuwsblad 25/02/2017 : opgave na materiaalpech

Normaal was het de bedoeling dat ik in het openingsweekend enkel Kuurne-Brussel-Kuurne reed op zondag, maar door omstandigheden gaf de ploeg ook het vertrouwen om mij aan de start te zetten in De Omloop. Salomein en Capiot waren immers uitgevallen door blessures. Met een gezonde portie stress stond ik aan de start van deze voorjaarsklassieker, totaal niet wetend wat me in dit soort van wedstrijden te wachten zou staan. De publieke belangstelling bij de ploegvoorstelling in 't Kuipke in Gent was overweldigend. In het eerste anderhalf uur lag het gemiddelde op 48,5 km/u. Ik merkte direct wel de hierarchie in het peloton. Als neo in een pro-continentaal team wordt je niet verondersteld om vooraan mee te fietsen, maar is je plaats eerder in het laatste derde van het peloton. Daar wordt je op aangesproken. In de aanloop naar iedere helling werd er keihard gefietst door de grote ploegen met de bedoeling hun mannetjes mooi af te zetten. Op positie 100 is het dan harken op de kant om te kunnen blijven aanklampen. Eens de kop van het peloton op de helling zit, gaat de snelheid eruit. Dit heeft tot gevolg dat je achteraan het peloton bijna voet aan grond moet zetten. Wanneer de kop boven komt wordt alles direct op de grote plateau gesmeten en gaat het opnieuw hard. Op dat moment ben ik dan nog aan het klimmen. Wanneer ik boven kom zie je de kopgroep al een halve kilometer verderop fietsen, waardoor het weer half sprinten is om dichterbij te komen. De volgende helling is dan niet veraf en vooraleer je gerecupereerd bent begint dat spelletje opnieuw. Dit maakt dat je stilaan wordt doodgeduwd. Al bij al kon ik wel mijn mannetje staan, tot aan de massale valpartij net voor de doortocht in de Haaghoek na 120 km wedstrijd. Ik zat net achter de val en het duurde tot 4 minuten vooraleer we ons met een groepje weer konden organiseren. De chaos in het peloton was groot, ook bij de favorieten. We probeerden nog wel te achtervolgen, maar het kalf was verdronken. Het was bovendien levensgevaarlijk door de voorbijsnellende autocaravaan. Door het euvel voor de Haaghoek was mijn derailleur getoucheerd, wat ik op dat moment nog niet besefte. In de Paddestraat rond kilometer 165 zat ik in een groep die zeker de koers ging uitrijden op eigen tempo. Wanneer ik kleiner schakelde, raakt mijn derailleur in mijn achterwiel en was de koers over. De ploegwagen was op dat moment al lang gepasseerd, waardoor het voor mij richting finish was in de bezemwagen. Daar had ik tijd om na te denken en te beseffen dat de weg naar een hoger niveau nog lang is. Vooraan speelt zich een mooi schouwspel af tussen Van Avermaet, Sagan en Van Marcke waarin Van Avermaet zich de sterkste toonde.

Ronde van Andalusië 15/2 - 19/2 : 68e, 55e, 79e, 32e op 143, opgave na aanrijding in laatste rit

Meer info over deze rittenwedstrijd vind je hier : http://www.vueltaandalucia.es/. Dagelijks rechtstreekse uitzending op Eurosport van 15:30u tot 17:00u.
Rit 1 : bergrit over 155 km. Vroege vlucht met ondermeer Tosh Van Der Sande, Florian Senechal en Berden De Vries. Ze worden ingerekend op 34 km van de meet. Contador ontbindt vervolgens zijn duivels op de laatste beslissende klim. Ondermeer Valverde, Poels en Landa volgen. Kevin moest er eerder al af, hoewel hij goede benen had. Die mannen rijden een paar kilometer rapper de cols op en dat voel je echt wel doorwegen als groentje. Valverde wint de sprint met een beperkte klimmersgroep voor Poels en Reichenbach. Kevin bolt binnen op 10 minuten als 68e in een tijd die in de buurt van die van Wellens ligt. Rituitslag.
Rit 2 : koninginnerit van 177 km op een bergachtig parcours, met iets minder hoogtemeters dan gisteren. De vroege vlucht bestaat vandaag uit vijf man, met ondermeer Xandro Meurisse en Tim Wellens. Wellens zal na aanvallend werk nog alleen overschieten, maar hij wordt 6 km voor de meet gegrepen aan de voet van de laatste klim. Kevin voel zich goed en is mee in een eerste groep tot aan die finale klim op de Alto Pena del Aguila. Hij moet de rol lossen wanneer Contador stevig doortrekt. Pinot sluit aan en remonteert Contador op 200 meter van de meet. Valverde eindigt derde. Kevin verliest in de laatste vijf kilometer amper vijf minuten op Pinot, wat toch een opsteker is na 177 zware kilometers. Ploegmakker Capiot moet de wedstrijd staken door een knieblessure. Dit doet de kansen van de ploeg op een "prijsje" in de twee minder lastige ritten op zaterdag en zondag slinken. Rituitslag.
Rit 3 : tijdrit over 12 km op een relatief vlak parcours. Kevin start als 87e om 13:30u. Bij aankomst zet hij de voorlopig 30e tijd neer en moet 1:29 minuut toegeven op de latere winnaar Campenaerts. Finaal zal hij de 79e tijd neerzetten op 138 starters. Rituitslag.
Rit 4 : in tegenstelling tot de eerste twee ritten gaat het hier om een relatief vlakke rit over 179 km. De vroege vlucht - met ploegmaat Wallays - wordt onder controle gehouden door de sprintersploegen. In de massasprint op een bochtrijke finale laat Kevin zich andermaal wegdrummen. Hij arriveert als 32e. Maxime en Eduard kunnen zich wel vooraan handhaven en finishen respectievelijk 8e en 11e. Coquard maakt zijn favorietenrol waar en wint. Kevin staat nu 57e in het algemeen klasement. Rituitslag.
Rit 5 : op papier weer een rit voor de sprinters over 155 km. De wedstrijd wordt grotendeels afgewerkt in de regen. We krijgen een vroege vlucht van 8 man waaronder sterkhouders Wellens en Campenaerts. Ze zingen het buiten verwachting uit tot de finish, ondanks achtervolgingswerk door ondermeer Sport Vlaanderen Baloise. Wellens maakt het af in een sprint met zes. Planckaert en Farazijn halen opnieuw de top 20. Voor Kevin eindigt de Ronde van Andalusië in mineur. Nog voor de start knalt hij achteraan op een wagen die voor hem plots in de remmen gaat. Hij heeft zwellingen ter hoogte van de schouder/sleutelbeen, maar start toch op een reservefiets omdat zijn wedstrijdfiets stuk is na de aanrijding. Aan de fiets wordt in laatste instantie nog gesleuteld en hij start met een zadel dat 1,5 cm te hoog staat. De benen lopen al vlug vol en hij houdt het voor bekeken. Jammer, maar op naar de volgende opdracht op Belgische bodem : Kuurne-Brussel-Kuurne op zondag 26/2, de dag voor zijn 23e verjaardag. Rituitslag.

Clasica de Almeria 12/02/2017 : 16e op 120

Na de rit op een geaccidenteerd parcours gisteren stond vandaag opnieuw een 1.1 wedstrijd van de Europe Tour op de planning in Spanje. Vorige edities eindigden hier vaak in een massasprint omdat het parcours van 190 km niet selectief genoeg is. Het weer is vrij grillig, de wegen liggen er glad bij. Ik ben vroeg in de wedstijd betrokken bij een valpartij en van een 30-tal renners, zonder veel erg. Na 10 km wedstrijd kiezen drie renners het hazepad. Voor Sport Vlaanderen is Kenneth van Rooy mee, die vandaag met de bergprijs zal gaan lopen. De Bondt en De Vries waren zijn metgezellen. Het drietal bouwt een voorsprong van maximaal 7 minuten op, maar de spurtersploegen laten niet begaan en halen ze terug. In de finale ontstaat er een kopgroep van een 30-tal renners. Weer is Sport Vlaanderen vertegenwoordigd, ditmaal met Capiot, Farazijn en mezelf. Deze uitgebreide kopgroep sprint voor de overwinning. Nielsen haalt het voor Selig en Debusschere. Capiot wordt hier knap 5e. In de sprintvoorbereiding zat ik telkens in tweede linie en durfde me nog niet echt te mengen in het volle gewoel. Ik bol als 16e over de meet en pak hierdoor toch mijn eerste UCI punten in het profcircuit. De schrik om te vallen is nog te groot. Met wat extra ervaring komt dit nog wel weer goed. Met de bergprijs en drie man mee in de finale mogen we als ploeg zeker niet ontevreden zijn van deze dag. Ik blijf in Spanje om vanaf woensdag vijf dagen de Ronde van Andalusië te betwisten. Ondermeer Froome, Condator en Valverde zijn er van de partij, samen met tal van andere world tour teams. Wedstrijduitslag.

Vuelta a Murcia 11/02/2017 : 64e op 140 in vuurdoop als neoprof

Met gemengde gevoelens en toch wel wat overdonderd door het sterke deelnemersveld stond ik in Murcia aan de start van mijn eerste 1.1 wedstrijd als neoprof. Murcia was vroeger een rittenkoers, maar is nu tot een ééndagskoers herleid. Het eerste anderhalf uur wist ik direct wat koersen was op dit niveau : het regende aanvallen, er was constant waaiervorming doordat er een stevige wind stond, er werd loeihard gefietst op de vele hellingen en van zodra het kon werd de boel op de kant getrokken. Toch kon me al bij al goed handhaven in het pak. In de aanloop naar de lastigste helling van de dag (Alto Collado Bermejo - 8 km lang aan een kleine 7 %) zat ik iets teveel naar achteren. Het schuurde voor me doordat de mannen van Movistar hun kopman en topfavoriet Valverde in stelling aan het brengen waren. Aan de voet van de klim zet Valderde aan voor een solo van 70 km die hij met succes zal afronden. Wat een nummer ! Een groep van 22 man - waaronder Benoot - arriveert ruim 2 minuten na Valverde. Ikzelf bol als 64e binnen in een volgend peloton op 11 minuten. De opdracht die ik van de ploegleiding meekreeg was gewoon de wedstrijd uitrijden, wat ik ook deed. Ze hadden ons verwittigd dat we in de beginweken wel geregeld tussen ons kader zouden hangen. Mijn eerste ervaring was inderdaad wel zo, zij het toch lichtjes genuaneerd in positieve zin. Op naar morgen, waar ik aan de start sta van de Clasica de Almeria. Wedstrijduitslag.

Programma voorjaar 2017

De ploegstage in Calpe is goed verteerd. Op één van de laatste dagen werd tijdens een trainingssessie van 200 km een 10 minuten test afgenomen, waarin ik goede resultaten kon voorleggen. Met 6,2 W/kg zal ik er op de ietwat geaccidenteerde parcours niet direct worden afgereden hoop ik. De ploegleiding legde mij een mooi voorjaarsprogramma voor. Van Mijn seizoen start in Spanje met een eendagswedstrijd in Murcia (11/2) en Almeria (12/2), gevolgd door de rittenwedstrijd Ruta Ciclista del Sol (15/2 - 19/2). Tijdens het openingsweekend in België neem ik deel aan Kuurne-Brussel-Kuurne (26/2). Verder staat Le Samyn (01/03) op het programma, Dwars door West-Vlaanderen (5/3), Paris-Troyes (12/3), Handzame Classic (17/3), Dwars door Vlaanderen (22/3), driedaagse van De Panne/Koksijde (28/3 30/3), Volta Limburg Classic (01/04), Scheldeprijs (05/04), Brabandse Pijl (12/4), Amstel Gold Race (16/4) en Luik-Bastenaken-Luik (23/4). Het seizoen kan voor mij niet vroeg genoeg beginnen.

Seizoen 2017 : neoprof bij Sport Vlaanderen-Baloise

Ik had al een hele tijd de overtuiging om te stoppen met wielrennen indien ik na mijn beloftencampagne geen contract ging kunnen versieren.Tot een week voor het seizoenseinde 2016 had ik hierover nog geen zekerheid (andermaal door de vele pech op de verkeerde momenten), maar toen ging de bal toch aan het rollen. Een drietal weken en enkele goede gesprekken later kan ik met een zekere trots en vol opluchting aankondigen dat ik voor de komende twee seizoenen als profrenner uitkom voor de procontinentale wielerformatie Sport Vlaanderen-Baloise. Samen met Benjamin Declercq, Christophe Noppe, Piet Allegaert, Lindsay Devilder en Edward Planckaert behoor ik tot de zes nieuwkomers binnen het team dat in totaal uit 22 renners zal bestaan. Het nieuwe seizoen kan voor mij niet vlug genoeg beginnen ! De droom die ik al 12 jaar stiekem koester wordt eindelijk bewaarheid. Een mooier cadeau kan ik me niet indenken.

Putte-Kapellen 11-10-2016 : 11e op 150

Door het uitvallen van Boeckmans werd ik in laatste instantie toch opgeroepen om deel te nemen aan de sluitingsprijs Putte-Kapellen met de Lotto profs. Het is een wedstrijd over 183 km, waar altijd een massa volk komt naar kijken. Ik mocht er vandaag gewoon mijn ding doen zonder in dienst te moeten rijden van de ploeg. Op 15 km van de eindmeet is er een massale valpartij, waardoor een heel deel van het peloton werd opgehouden. Ondanks de snelle wedstrijd konden we hierdoor met een beperkte groep voor een afscheiding zorgen die stand bleef houden tot aan de finish. Ik ben mee vooraan, samen met ploegmakkers Michael, Tosh Van De Sande en Jasper Debuyst. In de voorbereiding van de sprint zoek ik het wiel op van Timothy Dupont, maar raak dit uiteindelijk toch kwijt en wordt ingesloten. Ik sluit mijn seizoen af met een 11e stek in een profkermiskoers. Hiermee kan ik best leven. Mijn taak zit erop. Ik heb gereden voor wat ik waard was, inclusief alle pech. Het is nu gewoon afwachten of er nog iets uit de bus komt voor volgend jaar. Wedstrijduitslag.

Parijs-Tours 09-10-2016 : 4e op 180

Zaterdagochtend vertrokken we met de ploeg naar Parijs-Tours, wat mijn laatste wedstrijd als belofte bij Lotto-Soudal zou zijn. We staan met 180 man aan de start voor een vlakke wedstrijd van 180 km, voor een aantal Belgische WK-geselecteerden een ultieme test. Iedereen heeft er blijkbaar zin in. We klokken een gemiddelde van 48,5 km/u af de eerste twee wedstrijduren. Na 80 km wedstrijd krijgen we een kopgroep van een goeie 30 renners. Voor Lotto-Soudal zijn Michael Goolaerts en Emiel Planckaert mee. Twee mannen die het kunnen afmaken als het moet, dus de rest van de ploeg - inclusief mezelf - zat in een zetel. Het peloton gunt de koplopers nooit meer dan 1 minuut. Ondermeer Team Wiggins controleert. Net voor de samensmelting probeert een ijzersterke Michael er nog een lange solo uit te persen, wat echter onbegonnen werk was aan dit tempo. In volle finale probeert Stan Dewulf er nog alleen vandoor te gaan, maar ook dit mocht niet baten. Hij wordt een kilometer voor de eindmeet gegrepen en we stevenen af op een massasprint met een 80-tal renners. Ik zit nog fris en kan me vrij gemakkelijk vooraan houden. De schrik die er de afgelopen weken inzat, was er eindelijk uit. Hierdoor durfde ik opnieuw mijn plaats in het pak in te nemen en zo opnieuw vol meesprinten voor winst. Ik voelde echt dat die winst er in zat vandaag, maar raak in de laatste meters wat ingesloten en moet me uiteindelijk tevreden stellen met een vierde stek, eerste Belg. Al bij al sluit ik mijn bewogen beloftencampagne dan toch nog met een goed gevoel af op die manier. Dinsdag mag ik tegen de verwachting in als kers op de taart dan toch nog Putte-Kapellen rijden bij de profs van Lotto-Soudal in vervanging van Boeckmans. Nog iets om naar uit te kijken in een week waarin door derde partijen richtingbepalende beslissingen genomen zullen worden voor het verloop van mijn verdere leven in de heel nabije toekomst. Rij ik volgend seizoen nog in het koerspeloton of niet ? Dat zullen we binnenkort weten. Wedstrijduitslag.

Ichtegem 05-10-2016 : gestopt na twee uur koers

Het urenlange achtervolgingswerk van maandag jl. eiste zijn tol. Ik stond niet gerecupereerd met slechte benen aan de start in deze interclub. Een kopgroep van 17 man, waaronder vijf Lotto's nam al vlug meer dan twee minuten. Toen het duidelijk was dat de winnaar daar te zoeken was, staakte ik de wedstrijd. Michael Goolaerts toonde zich de sterkste vandaag en ging met de bloemen naar huis. Hij toonde nogmaals dat hij zijn profstatuut volgend jaar zeker waard is.

Munsterland Giro 03-10-2016 : uitgereden in dienst van de sprinters

De Sparkassen Münsterland Giro startte onder een stralende herfstzon in Gronau. Na 25 kilometer reden zes renners weg uit het peloton en het duurde tot de laatste dertig kilometer vooraleer ze opnieuw werden ingerekend. In dit achtervolgingswerk knapte Kevin veel werk op. Op het lokale parcours maakte het snelle tempo in het peloton en de regen de wedstrijd hard. Een groep van twintig renners liet het peloton achter en sprintte voor de overwinning. John Degenkolb won in Münster voor Roy Jans en Pascal Ackermann. Frederik Frison kwam samen met André Greipel en James Shaw in de achtervolgende groep over de streep. Kevin reed zijn wedstrijd op eigen tempo uit en bleek nog betrekkelijk fris te zitten ondanks het vele kopwerk in een wedstrijd van meer dan 220 km.

Gooikse Pijl 25-09-2016 : gestopt in de laatste ronde met de schrik op het lijf

We gaan om 12:00 uur van start met 171 deelnemers voor een kleine 200 km. De weersomstandigheden zijn nog ideaal en het is leuk fietsen op het plaatselijk parcours van 22 km. Een vlucht van een elftal renners wordt de ganse tijd gecontroleerd door een voltallig peloton. Vier ronden voor het einde breekt er een wolkbreuk uit boven Gooik en staat er op sommige plaatsen centimeters water op het wegdek. Ik zit ongewild direct met een ei in mijn broek op de fiets, bang om voor de zoveelste keer tegen de vlakte te gaan en laat me wegdrummen in het pak. Het peloton breekt in vier stukken nadat de vluchters zijn gegrepen en ik raak achteraan op de sukkel. Mijn groep wordt binnen de kortste keren op minuten gereden, waarna ik besluit om net na het ingaan van de laatste ronde de kortste weg naar de ploegwagen te kiezen. De wonden zijn nu misschien wel stilaan aan het genezen, de durf om me weer in het geweld te mengen, risico's te nemen en mijn plaats in het peloton op te eisen is zeker nog niet teruggekeerd. Wedstrijduitslag.

Textielprijs Vichte 20-09-2016 : 68e op 219

Na ettelijke slapeloze nachten, met een stijf lichaam dat van kop tot teen en zowel links als rechts is geschaafd en geen trainingskilometers in de benen de afgelopen dagen was het bang afwachten wat de Textielprijs in Vichte zou geven. Er stond voor Lotto-Soudal zowel een selectie van de profs als een U23 selectie aan de start. Ik was opgenomen in de eerste groep. Ik had aan de ploegleider meegedeeld dat hij niet echt op mij moest rekenen vandaag, daar het vooral om een aftastende hersteloefening ging. Er werd direct een hoog tempo aangehouden en dat zou zo de volle 175 km blijven. Het wedstrijdgemiddelde werd afgeklokt op bijna 48 km/u. Het scenario tijdens de wedstrijd was klassiek : lange vlucht teruggepakt, daarna diverse groepjes weg maar telkens zonder resultaat. Finaal kunnen vijf renners toch een voorsprong uitbouwen, waarbij twee ploegmakkers : Michael (in goede doen tegenwoordig) en Tosh. Julien Vermote gaat in de finale van de kop af alleen aan en finisht solo. Ik hou mij de ganse tijd gedeisd in het peloton en kan zonder veel moeite en met verrassend weinig pijn de wedstrijd uitrijden. In de sprint voor een ereplaats durfde ik me niet moeien uit schrik voor een nieuwe valpartij. Woensdag en donderdag vertrek ik richting ardennen voor een groepstraining met het Lotto Cycling Project waar ik nog altijd deel van uitmaak... Wedstrijduitslag.

Koolskamp - Kampioenschap van Vlaanderen 16-09-2016 : Murphy in het kwadraat

Na een vrij pittig wedstrijdverloop zitten er zo'n 6 ronden van het einde nog een goeie 40 renners in koers. Kevin is er één van. Lotto-Soudal trekt samen met Quickstep alles op de kant met de ganse ploeg en er ontstaat een selecte kopgroep, waar Kevin ook nu nog deel van uitmaakt. Nu komt het : in de bevoorradingszone mist een renner van Quickstep, die net voor Kevin reed, een bidon. De bidon valt, Kevin kan die niet meer ontwijken en hij maakt voor de zoveelste keer op een stomme manier onzacht kennis met het wegdek. Einde Koolskamp, waar hij andermaal benen had die finalewaardig waren maar dit weer niet heeft kunnen tonen. Met de nieuwe verwondingen valt het mee, maar hij gaat met een serieuze deuk in zijn moraal een koersvrij weekend in. Wordt het nu echt niet stilaan tijd om het visier op andere horizonten te richten, nu het vrijwel vaststaat dat de schaarse plekjes bij Topsport Vlaanderen heel waarschijnlijk door anderen ingevuld zullen worden en er geen plaats is bij Lotto-Soudal zelf ? Anderzijds doe je er geen kwaad mee om nog vier weken het beste van jezelf te geven, zodat je nadien recht in de spiegel kunt kijken. Dit laatste is uiteraard zijn uitgangspunt en hoofdbetrachting, mocht daar al aan getwijfeld worden. Dat het niet gemakkelijk is in de gegeven omstandigheden is ook wel waar. Kwaliteiten genoeg, dat zal niemand ontkennen, alleen jammer dat die door een samenloop van gebeurtenissen niet worden verzilverd in resultaten. Dikke proficiat aan winnaar Timothy Dupont, die wel kan terugkijken op een schitterend seizoen. Ook een welgemeende proficiat aan de renners die (eindelijk) zekerheid hebben voor de komende één à twee jaar.

GP de Wallonie 14/09/16 : achtervolgingswerk in dienst van de ploeg

Kevin gaat in deze mooie najaarsklassier van start met een selecte ploeg : Benoot, Galopin, Frison, Henderson, Vanendert, Armee en Wellens. Hij kreeg eerst als opdracht te proberen meegaan met de vroege vlucht, maar hij had nog teveel last van zijn verwondingen om de nodige punchen te kunnen plaatsen. Dan maar tientallen kilometers controleren aan kop van het peloton samen met Frison en twee mannen van Quickstep, waaronder Van Keirsbilck. Hij levert de kopmannen af voor de finale en rijdt op eigen tempo binnen. Zijn werk van vandaag bezorgde hem van de ganse ploeg complementen, wat toch deugd doet als het van renners van dit kaliber komt. Het gegeven van Galopin het werk dan nog kon afmaken, maakte de dag nog mooier. Vrijdag : kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp.

Tour de Moselle 09/09 - 11/09 : pech blijft Kevin achtervolgen. 57e na val, 20e, 19e, 24e en 14e in eindklassement

Dag 1 : vol goede moed en met de intentie onbevangen het beste te geven van zichzelf in deze mooie rittenkoers staat Kevin aan de start van deze driedaagse rittenwedstrijd die bestaat uit drie ritten en een tijdrit. De eerste rit van 140 km verloopt pittig. De vlucht van een zestal renners wordt gecontroleerd door het peloton. Wanneer die met nog 35 km wedstrijd worden ingelopen, breekt de wedstrijd volledig open en splitst het peloton in vier stukken. Kevin zit in het eerste deel en kan op een hellend stuk alleen naar een klein kopgroepje toerijden dat zich lichtjes had afgescheiden. Hij voelt zich echt sterk en had geen moeite om op dit parcours met de beteren mee te schuiven of zelfs het verschil te maken. De recente trainingen en wedstrijden met de profs hadden hem conditioneel geen windeieren gelegd. Er sluit een heel stuk later nog een grote groep aan en ze gaan de finale in met een 30-tal renners, met naast Kevin nog drie Lotto-Soudal ploegmakkers : Milan, Emiel en Bjorg. Sprinter Enzo Wouters - volgend jaar prof bij het Worldtour team - was na het nemen van enkele hellingen in de achtergrond verzeild geraakt, waardoor de vier Lotto-Soudal renners vooraan wat moesten improviseren. Op 200 meter zit Kevin perfect geplaatst in het wiel van Milan met zicht op het podium, want de benen voelden nog goed aan en hij had reserve. Zo'n 100 meter later valt alles aan duigen : een renner in zijn buurt doet een bruusk maneuver, Kevin heeft geen uitwijkmogelijkheid meer en knalt hard tegen de grond aan. Hij bolt diep ontgoocheld als 57e binnen, maar door de 3 km regel wordt hij in het klassement op dezelfde tijd gezet als laatste van de kopgroep van 29 man. Verdict : een hoop verse schaafwonden en rauw vlees, wat allemaal nog wel meevalt. Erger is de inwendige schade (kruisbanden ?) aan één van de knieën, waardoor hij geen kracht kan zetten en moeilijk kan wandelen. Vanavond gaat hij naar een plaatselijk ziekenhuis voor foto's met de hamvraag of dit nu het einde betekent van zijn wielercarriëre, gelet op de beperkte resterende periode als belofte en het uitblijven van ook maar enige contactname door een profploeg....Een zoveelste rollercoaster van emoties in een meedogenloos wereldje dat "wielrennen" heet.
Dag 2 tijdrit : voorlopige diagnose na een bezoek aan de dokter : ernstig verrokken ligamenten aan de knie. Wandelen gaat moeilijk, fietsen iets beter. Na veel oplapwerk, wat pijnstillers en een testopwarming op de rollen is Kevin toch aan zijn tijdrit van zo'n 20 km begonnen. Hij zet hier vanmorgen met 26:18 minuten de 20e tijd neer, wat in de gegeven omstandigheden nog zo slecht niet is. In het algemeen klassement staat hij nu 13e op 1:37 minuten van leider Lampater. Vanmiddag staat nog een wegrit van 90 km op het programma.
Dag 2 wegrit : midden wedstrijd krijgen we 12 koplopers. Ze slagen erin om het peloton voor te blijven, ondanks de hoge snelheid. Overwinning voor Piet Allegaert voor ploegmakker Bjorg Lambrecht. Kevin volgt in een tweede pelotonnetje op 31 seconden en finisht als 19e. In het globaal klassement staat hij nu 13e.
Dag 3 : wegrit over 165 km. De vroege vlucht van 12 renners, waaronder Emiel Planckaert, houdt stand tot op minder dan 1 km van de finish. In de massaspurt toont Christophe Noppe zich de snelste. Kevin's knie speelde op en bovendien zat de schrik er opnieuw in om zich te mengen in de sprint. Hij bolt rustig binnen als 24e en neemt geen risico's. In het eindklassement strandt Kevin op een 14e stek op 1:16 minuut van winnaar Romain Seigle. Morgen : foto's van de knie, want stappen gaat heel moeilijk.

Brussels Cycling Classic 03-09-2016 : uitgereden in de groep. Leerrijke en toffe dag beleefd.

Voor mijn overwinning van afgelopen woensdag kreeg ik als "beloning" van de ploeg een deelnameticket aan deze 1.1 profwedstrijd. We werden al de dag voordien in het ploeghotel verwacht in Diegem voor een diner, massage, bespreking enz.
Michael Goolaerts, Sean De Bie en ikzelf kregen als opdracht om te proberen deel uit te maken van de vroege vlucht. De eerste 45 km probeerden we dan ook slag om slinger mee te springen met alles wat bewoog vooraan. Dit vergt heel veel energie en is met dit deelnemersveld absoluut geen gemakkelijke opgave. Twee keer was het bij mij net niet, maar uiteindelijk vertrekt er een groepje waar geen Lotto renners bijzitten. Dan maar zoveel mogelijk eten en drinken onderweg en me sparen voor een eventuele finale. Bij wedstrijden van dit niveau is het echter heel moeilijk om recuperatiemomenten te vinden. Ik slaagde er toch nog in om me vooraan te posioneren tot op 25 km van de eindmeet en probeer nog één keer mee te springen met enkele demarrages. De benen stonden toen al op ontploffen. Net voor de Alsemberg pas ik een put in het wegdek en kantelt mijn stuur naar voor. Ik zit hierdoor op een onnatuurlijke manier op de fiets en kan niet naar behoren klimmen, dalen en optrekken. Tijd voor een fietswissel was er niet meer. Wanneer ik zo'n 10 km van de eindmeet iets te ver naar achter zit, breekt het peloton. Mijn groep komt niet terug. Van dan af rij ik de wedstrijd op een rustig tempo uit en finish in een pelotonnetje samen met Sean en Michael. Sean vertelde me na afloop dat dit niet meer dan normaal is : ofwel spaar je je de hele wedstrijd voor de finale, ofwel verspil je veel energie in de beginfase van de wedstrijd, waardoor je tekort komt in de slotkilometers. Vandaag een leerrijke 200 km gefietst, die hopelijk een goede basis hebben gelegd voor de Tour de Moselle die komende vrijdag start.

IC Memorial Danny Jonckheere 31-08-2016 : 1e op 142

Interclub in en rond Oudenburg over 13 ronden van 13,7 km. Heel wat schermutselingen, maar alles komt telkens opnieuw samen. Met nog vier ronden te gaan springt Kevin weg met vijf. Iets later vallen er vooraan twee af, waaronder Cedric Defreyne. Hierdoor moest EFC Quickstep weer aan de bak in het peloton. Het drietal krijgt nooit meer dan 30 à 40 seconden op een jagend peloton waarin drie ploegen zich organiseerden, maar ze houden stand tot op de meet. Kevin probeert het in diepe finale solo, maar zijn twee metgezellen halen hem terug. Hij wint dan toch de sprint met drie nadat ze hem de laatste kilometer de kop hadden opgedrongen. Pff, die doet echt wel deugd na de zoveelste heropbouw ingevolge lichamelijke letsels. Als directe return hiervan mag Kevin zaterdag a.s. dan toch deelnemen aan de 1.1 profkoers Brussels Cycling Classic met het worldtour team, rechtstreeks te volgen op TV. Wedstrijduitslag. Wedstrijdverslag Focus WTV.

GP de la Magne 28-08-2016 : 21e op 128

Na het vlakke parcours van gisteren trokken we vandaag richting Soumagne voor een ardense omloop met aankomst bovenop een stevige helling. Die moesten we 9 keer over. Vorig jaar was het hier een echte afvallingskoers en dit was nu niet anders. Vrij vroeg in de wedstrijd probeer ik verschillende keer mee te glippen in een ontsnapping of zet er zelf één op. Telkens worden we teruggegrepen. Iets voor half wedstrijd breekt het peloton in twee. Ik maakt deel uit van het eerste deel, maar merk dat de benen niet zo goed aanvoelen en dat de conditie nog beter kan/moet. Wanneer het eerste peloton nogmaals breekt, mis ik de juiste groep en ben voor de rest van de wedstrijd kansloos op achtervolgen aangewezen. Vooraan kiezen twee nederlanders en een brit met nog vier ronden te gaan het hazepad. Ze bouwen een maximale voorgift van 2:30 minuten op, waarvan ze weinig moeten prijsgeven op een achtervolgende groep van zes renners met ondermeer ploegmakker Shaw. Pascal Eenkhoorn wint voor Gardner en Tietema. Ik bol als 21e over de meet. Er rijden 41 renners de wedstrijd uit. Hier had ik persoonlijk toch veel meer van verwacht op een parcours dat me wel ligt. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Omloop Mandel Leie Schelde 27-08-2016 : 12e op 139

We gaan in Meulebeke van start in een verschroeiende hitte voor 14 ronden van 12 kilometer op een biljardvlak parcours. Het is een wedstrijd waarin constant wordt gekoerst. Ettelijke vluchtpogingen maken geen schijn van kans door het hoge tempo dat in het peloton wordt aangehouden. De vlucht in de laatste ronde wordt gecontroleerd door de mannen van Topsport Vlaanderen. Ze spelen het ploegenspel in de finale perfect en laten het gat vallen voor Pieter Vanspeybrouck, die wint. De laatste 500 meter naar de aankomst lagen er heel mooi bij. De aanloop daar naartoe was echter vrij bochtig en gevaarlijk. Iedereen wist dat hij daar vooraan moest zitten, wou hij kans maken op een dichte ereplaats. In de hectiek slaag ik er nu toch in om vrij goed positie te houden. Enkel in de laatste bocht laat ik me wat wegdrummen en verlies ik contact met de eerste acht renners, waardoor ik net buiten de top 10 finish. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

GP Zottegem 23-08-2016 : DNF

Voorbeschouwing : voor deze profwedstrijd met het worldtour team stond ik als reserve opgelijst en was het de bedoeling om die dag de GP de Marbries te rijden met de beloften. Ik krijg hier nu toch de kans om mee te racen omdat Andre Greipel niet aanwezig kan zijn in Zottegem en ik zijn plaats (niet zijn functie in de ploeg uiteraard :-)) mag innemen. Michael Goolaerts en ikzelf zijn hier dus stageairs/werkpaarden van dienst.
In tegenstelling tot zondag starten we deze wedstrijd in heel warme weersomstandigheden, normaal iets waar ik vrij goed tegen kan. Iedere renner mocht vandaag zijn kans gaan, afhankelijk van het wedstrijdverloop. Al vlug merkte ik dat de warmte me vandaag toch parten speelde, waardoor ik mijn inspanningen beperkte tot meefietsen in de buik van het peloton. Eén keer moet ik met Michael aan de bak om een groep vluchters terug te nemen, wat we ook deden. Hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe slechter ik me voelde. Dit ging van koppijn naar buikpijn en koude rillingen bij 30 graden (?). Bij de eerste doortocht op de kasseien van de Paddenstraat, na zo'n 140 km wedstrijd, moet ik het peloton laten gaan en stop ik teleurgesteld mijn wedstrijd. De tweede DNF naast mijn naam in drie dagen ... Wedstrijdfoto's.

GP Leuven 21-08-2016 : profdebuut volledig in dienst

Voor mijn eerste wedstrijd als stageair bij het worldtour team van Lotto zakten we af naar Leuven voor de Grote Prijs Leuven. Deze wedstrijd maakt deel uit van het nieuwe Napoleon Games Cycling Cup regelmatigheidscriterium dat dit jaar in het leven is geroepen en werd live uitgezonden op VTM. Ik was toch wel onder de indruk om samen met Sean De Bie, Jelle Vanendert,Tim Wellens, Pim Ligthart, Kris Boekmans en Greg Henderson in de bus te zitten en op het podium te worden voorgesteld aan de toeschouwers en pers. Na een verkenningsronde gingen we van start voor 12 ronden van 14 km in en rond Leuven. Van in ronde één ging een groepje van zes renners aan de haal. In geen tijd fietsten ze meer dan twee minuten voorgift bijeen. Een minder gunstig scenario voor Shaw (eveneens stageair) en mezelf, want al gauw klonk het in mijn oortje dat het voor ons achtervolgen geblazen was. Ik zet mij beurtelings met Shaw op kop van het peloton en begin te beulen voor tientallen kilometers, iets wat ik eigenlijk niet gewoon ben van doen. De wattagemeter leunde constant tegen de 400 watt aan, wat toch al wat wil zeggen. Zowel het parcours als de weersomstandigheden waren belangrijke waardemeters. We naderden niet snel genoeg met twee tegen zes frisse koplopers en Greg Henderson werd door de ploegleiding als derde man ingeschakeld voor het achtervolgingswerk. Wanneer we de kloof verkleind hadden naar anderhalve minuut barste de wedstrijd open. Ik fiets nog een ronde of twee mee, maar dan was het vat leeg en zat mijn taak er ook op. Greg, Shaw en ikzelf verlieten de wedstrijd na zo'n 130 km en gingen ons kleden in de ploegbus. Nu was het aan de anderen. In diepe finale rijden Dimitri Claeys en Lotto Soudal renner Pim Ligthart van een select groepje weg, waar nog vier ploegmakkers inzaten. Ze vechten het onderling uit en Claeys trekt aan het langste eind. Pim kan nog net uit de greep van het aanstormend pelotonnetje blijven en finisht tweede. Voor mij was het - ondanks de vroege opoffering - een leuke eerste ervaring in het profpeloton. Dit smaakt naar meer, ook al is het om volledig in dienst te rijden van de teamgenoten en mezelf weg te cijferen. Conditioneel worden op die manier grote stappen voorwaarts gezet. Wedstrijdfoto's.

BK Stabroek 14-08-2016 : 21e op 167. Trui binnen de ploeg.

Verslag website Lotto-Soudal : "Vandaag werd in Stabroek het Belgisch kampioenschap voor beloften verreden. De renners kregen 12 ronden van 14,2 km op een biljartvlakke omloop met 2 kasseistroken te verwerken. Het werd een nerveuze wedstrijd van in het begin. Lotto start met 18 renners, ruim voldoende om de wedstrijd te kunnen controleren. Op 60km van de eindstreep ontstaat er een kopgroep van een 16-tal renners met naast titelverdediger Nathan Van Hooydonck ook 3 vertegenwoordigers van Lotto Soudal, Steff Cras, Aaron Verwilst en Robbe Ghys. Lotto Soudal gelooft echter meer in de winstkansen van sprinter Enzo Wouters en zet resoluut de achtervolging in. Op 5km van de eindmeet is de hergroepering een feit. Dit is het signaal voor Nathan Van Hooydonck om alleen in de aanval te trekken. Op één kilometer van de meet wordt hij opnieuw gegrepen en plaatst Joachim Van Reyten een splijtende demarrage. Joachim houdt de voorwacht van het peloton af en wordt Belgisch kampioen voor Enzo Wouters die als topfavoriet de sprint wint van het verbrokkeld peloton en zo beslag legt op de 2de plaats."
Kevin kreeg binnen de ploeg een vrije rol en rijdt een onopvallende wedstrijd in functie van de instructies die de ploegleiding gaf. Pas de tweede wedstrijdhelft kwam hij echt op dreef en werd het gevoel beter. In de hectiek van de diepe finale speelt de valangst echter weer op. Hij laat zich wegdrummen en komt zo in het tweede peloton terecht, waardoor hij niet kan meesprinten voor een dichte ereplaats. Er finishen een goeie 80 renners. Kevin bolt als 21e binnen. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Ronde van Namen : anonieme koersdagen om vlug te vergeten

Wat voorafging : op 30/07 andermaal gevallen op een glad wegdek in een kermiskoers in Torhout. Voor de start in Namen nog wel last van de vrij omvangrijke schaafwonden in het gezicht, de benen, de arm en de schouder. Opnieuw kommer en kwel, maar gelukkig geen breuken. Vooral mentaal een zware opdoffer : wat is de impact hiervan op mijn nabije toekomst ? Hoe kom ik uit twee zo goed als wedstrijdloze maanden midden in het seizoen ?
Dag 1 : we starten in slechte weersomstandigheden. Ik zat nog nooit met zoveel schrik en onzekerheid op de fiets en nam de afdalingen als een amateur met de remmen toe. Het sloeg in de benen, waardoor ook hier alle kracht uit verdween. Ik moet lossen uit het peloton en finish bij de laatste groep op meer dan een kwartier. Milan pakt geel, groen en wit.
Dag 2 : mijn opdracht van de ploegleider Kurt was werken voor Milan, wat ik zo goed en zo kwaad als ik kon ook deed. We nemen de vluchters terug, ik zet hem af aan de voet van de laatste helling van de dag en bol zelf 11 minuten later op het gemak binnen. Missie wel geslaagd : Milan behoudt alle truien.
Dag 3 : gestart met slechte benen. Moeten lossen op de eerste helling, waarna alles op de kant werd getrokken. Naarmate de wedstrijd vorderde kwam ik er door en kon weer aansluiting vinden vooraan. Milan voelde zich wat ziek, maar de leiderstrui blijft in de ploeg bij Matthias, die voorheen al tweede stond. Ik kom in een tweede grote groep binnen op anderhalve minuut.
Dag 4 : tijdrit over 13 km. Ik fiets die uit op 80 % van mijn mogelijkheden en zet de 62e tijd neer. Laurens Sweeck wint en neemt de leiderstrui over van Mathias Van Gompel.
Dag 5 : laatste rit met aankomst bovenop de citadel van Namen. Ik voel me beter dan de eerste dagen, kan weer eens meesprinten voor een dichte ereplaats en finish als 9e.

IC Reningelst 28/07/2016 : 69e op 126

Heroptreden in het peloton na mijn vijfde sleutelbeenbreuk deed ik in de interclub van Reningelst. Van in het begin voelde ik al dat de schrik erin zat om me te mengen in het gewoel vooraan in de wedstrijd. Om geen risico's te nemen nestelde ik me wat verderop in de groep. Hierdoor mis ik twee keer op rij een ontsnapping van een zestiental renners en fiets verder gewoon mijn wedstrijd anoniem uit. De conditie na één wedstrijdloze maand van herstel valt vrij goed mee. De durf om mijn plaats in te nemen vooraan en het nodige initiatief op gang te trekken moet nog terugkeren vrees ik. Wedstrijduitslag.

Criterium Staden 28-06-2016 : 13e op 33

Tijdens mijn examens werd ik opgebeld door de origanisatie van dit criterium in Staden met de vraag of ik geen zin had om mee te doen. Ideaal om de uitlaten door te blazen, dus ging ik ernaar toe. Ook de broers Planckaert waren van de partij voor Lotto. We kregen 60 rondjes van 1,1 km voorgeschoteld, waarbij per ronde maar liefst een premie van 20 of 25 euro te verdienen viel. De eerste wedstrijdhelft komen we met z'n vijven een beetje voorop, waardoor ik hier aardig wat premies kon bijeenfietsen. Midden koers zakt mijn shifter naar beneden waardoor mijn achterwiel behoorlijk slipte tegen mijn remblokken. Ik bleef zo doorrijden omdat er hier echt geen tijd was om te stoppen en deed voor de rest geen zotte dingen meer om toch fris te zitten voor Oetingen morgen, van een ander kaliber uiteraard. Ik sprintte niet meer mee en finishte als 13e. De conditie is nog zo slecht niet op de kortere afstanden na de examens. Benieuwd hoeveel diepgang ik kwijt ben na 6 weken zonder wedstrijden. Wedstrijdfoto's.

Triptyque Ardennais 19-05 tot 22-05 : 2e, 27e, 22e, 31e, 1e op 189. Eindklassement : 19e

Dag 1 : proloogtijdrit van een kleine 5 km in de omgeving van Blegny. Kevin start als 49e om 14:48 en zet met zijn nieuwe tijdritfiets van Lotto-Soudal voor zijn doen een mooie tijd van 6:24 neer. Hiermee staat hij gedurende meer dan twee uur op de eerste stek. Hij moet in extremis enkel profcrosser Laurens Sweeck laten voorbijgaan, die het nog vier seconden sneller doet. Kevin start morgen in de blauwe leiderstrui van het jongerenklassement en dat was verdorie al een hele poos geleden. Laten we hopen op bevestiging maar dit is toch alvast een mooie opsteker, wat er ook volgt. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : rit in lijn van 148 km van La Calamine naar Buttingen. Kevin schuift vandaag ettelijke keren mee met demarrages, maar die leiden telkens tot niets. Na 80 km wedstrijd is er dan toch een kopgroep van een 28 renners weg. Lotto-Soudal is één van de weinige ploegen zonder vertegenwoordiging in de goeie ontsnapping en de ploegmakkers van Kevin gaan in de achtervolging voor hem. Wanneer de kloof tot 50 seconden is gereduceerd, demarreert de Nederlandse ex-prof Rob Ruijgh. Tim De Troyer en Kevin springen mee. Tim en Rob rijden snoeihard door en Kevin moet zich beperken tot volgen. Wanneer ze op 10 seconden van de koplopers komen houden Tim en Rob de benen stil en kijken naar Kevin, die op dat moment kapot zit en geen reactie meer in de benen heeft om die laatste kloof te dichten. Het drietal wordt weer ingelopen door het peloton en mijnheer Ruijgh laat zich tegenover Kevin verbaal van zijn mooiste kant zien, een renner onwaardig. Kevin blijft er echter rustig bij. Vooraan soleert Elias Van Brussegem en neemt het geel. In de kopgroep moeten nog enkele renners de rol lossen. Zo'n 1:45 minuten later sprint Kevin zich nog naar een derde plek in het peloton en finisht vandaag als 27e. Nogmaals een "net niet"-verhaal in een achtervolgingsmaneuver. Jammer, ook voor het werk dat door de ploegmakkers werd verricht vandaag. Wedstrijduitslag.
Dag 3 : vandaag stonden er twee ritten op de agenda : één van 73 km in de voormiddag en één van 93 km in de namiddag. Hoewel beide ritten over een geaccidenteerd parcours liepen, werden ze alle twee gecontroleerd door Veranda's Willems en kwam het telkens tot een massasprint met nog een behoorlijk aantal renners. In de voormiddag haalt Veranda's Willems hun slag thuis met Brecht Dhaene. Kevin wordt 22e in een spurt met 90. In de namiddag haalt Laurens Sweeck het laken naar zich toe. Kevin moet in de finale nog 14 seconden toegeven en bolt als 31e over de meet in een groepje van zo'n 50 man. Waarschijnljk begint de vermoeidheid te spelen en komt de examenrust niet ongelegen.
Dag 4 : lastige slotrit in en rond Soumagne over 157 km met maar liefst 14 côtes. Ook nu wordt de wedstrijd door de mannen van Veranda's Willems gecontroleerd en de vlucht met zes wordt op speelbare afstand gehouden. Het regent van begin tot einde. Er wordt stevig doorgefietst in het peloton en de slachtoffers vallen met bosjes af achteraan. De finale wordt gereden met nog een dertigtal renners. De aankomst ligt boven op de côte de Rosa Luxembourg en is blijkbaar op het lijf van Kevin geschreven. Hij wint met voorsprong deze koninginnenrit en haalt hiermee eindelijk zijn "grote vis" binnen dit seizoen op een cruciaal moment. Van de 189 starters zullen er na 5 wedstrijden uiteindelijk 102 renners de finish halen. In het eindklassement strandt Kevin op plaats 19. Wedstrijduitslag.

GP Criquielion (topcompetitie) 15-05-2016 : dubbele pech in finale en hierdoor 94e op 183

Het parcours telt respectievelijk vier en vijf plaatselijke ronden gecombineerd met een verbindingsstuk. Er komen geen noemenswaardige hellingen in voor, wat maakt dat de sprinters hier wel hun kans kunnen gaan. Willems Verandas controleert de volledige wedstrijd in functie van hun onbetwiste kopman Timothy Dupont, die het zal afmaken. Dit was ook de algemene voorspelling in het peloton, waardoor er niet veel renners zin hadden om iets te ondernemen, zo bleek na een kleine rondvraag door mezelf. Ik ken vandaag twee keer pech in de laatste 30 km : in de voorlaatste ronde trap ik mijn ketting door om een moment dat ik met Xandro Meurisse wil meespringen. Ik kan gelukkig recht blijven en na een snelle fietswissel kan ik me vlug weer vooraan positioneren. In de aanloop naar de eindsprint zit ik in tiende/vijftiende positie achter het Willems Verandas treintje wanneer een renner van VL Technics zijn derailleur in mijn voorwiel plooit en de helft van mijn spaken eruit ramt. Ook nu hou ik me wonder boven wonder staande, in tegenstelling tot tal van renners achter mij die vol in de remmen hebben moeten gaan. Einde wedstrijd voor mij en weg mooi klassement in de Topcompetitie. Ik bol na een wielwissel als 94e over de meet. Pfff, nogmaals een confrontatie met de verhankelijkheid van het koersgebeuren. Gelukkig blijven we het ploegenklassement leiden, waardoor de schade beperkt blijft. Het positieve nieuws viel vandaag in het voetbal te rapen : Club Brugge wordt kampioen na een 4-0 thuisoverwinning tegen Anderlecht. 's Avonds nog kort van het volksfeest geproefd op "De Platse" in Sint-Andries. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Ardense Pijl (topcompetitie) 08-05-2016 : 12e op 170

Drie dagen na de Vlaamse Ardennen kwamen de Ardennen aan de beurt in de tweede manche van de Topcompetitie. De wedstrijd over 182 km telt een mooi aantal côtes waarop we ons kunnen uitleven. We starten met 170 man onder een stralende zomerzon. In Bretagne liep ik een verkoudheid op en die is momenteel nog niet volledig uit mijn lijf. De ganse wedstrijd regent het ontsnappingspogingen, maar die leiden allemaal tot niets. Dit, samen met het parcours maken de wedstrijd zwaar en na 130 km zit er nog een peloton van zo'n 70 renners in wedstrijd. Met nog 20 kilometer te gaan is er een definitieve kopgroep van 13 renners in schuifjes ontstaan, waaronder ploegmakkers James en Bjorg. Ik zit daarachter in een peloton van een man of 40 en hou de betere renners in het oog. Uiteindelijk ga ik op de Côte de Cornesse samen met Stef Cras zelf op zoek naar de koplopers. We komen op 20 meter maar krijgen dit echter niet meer dicht. In de plaatselijke ronde probeer ik het dan nog maar eens, maar dan met Emiel en Tom Dernies. We rijden met z'n drieën zo'n 50 seconden dicht op de leiders, maar op het laatste klimmetje demarreren ze vooraan, waardoor we weer op 30 meter blijven hangen. Jeroen Meijers wint. Shaw en Bjorg finishen knap 3e en 4e. Ikzelf bol 40 seconden later als 12e over de meet. Wel weer niet slecht, rekening houdend met het gegeven dat er vandaag opnieuw 100 opgaves zijn, maar die uitschieter komt er maar niet. Shaw wordt individueel leider in de Topcompetitie, ikzelf sta hierin nu tweede. Lotto-Soudal topt opnieuw het ploegenklassement en blijft ook hierin leider na twee manches. Wedstrijduitslag.

Dwars door de Vlaamse Ardennen (topcompetitie) 05-05-2016 : 9e op 182

De eerste manche van de topcompetitie is er meteen eentje naar mijn hand : de omloop is zowat vergelijkbaar met dat van de Ronde van Vlaanderen. In het parcours van 180 km zitten 14 hellingen en 5 kasseistroken verwerkt. We staan aan de start met mannen in vorm bij Lotto-Soudal. Een aantal van ons hebben net de Tour de Bretagne in de benen. Het uitgedund peloton blijft samen tot na de bergzone, die ik al bij al goed verteer. Alleen op de Berendries maak ik kennis met de grond, zonder veel erg. Bij het ingaan van de eerste van vier plaatselijke rondes zijn er 13 koplopers. Lotto-Soudal is er vertegenwoordigd door Emiel Planckaert en mijzelf. De samenwerking is er wel, maar we hebben het ongeluk dat Verandas Willems niemand meeheeft vooraan, waardoor die samen met de Australiers het peloton op sleeptouw nemen. Onze voorsprong wordt niet groter dan 50 seconden en slinkt gestaag. Vijf kilometer voor de meet is er een algemene hergroepering en het komt tot een massasprint met een compact peloton. Ondanks de geleverde inspanningen eerder in de kopgroep, slaag ik er toch nog in om me in de finale vooraan te handhaven en ik bol als negende over de finish. De frissere Edward Planckaert wordt vijfde, Stan achtste en Shaw tiende. Verandas Willems wordt beloond voor hun achtervolgingswerk : Timothy Dupont wint deze manche van de Topcompetitie. Met een 5e, 8e en 9e stek steekt Lotto-Soudal echter wel het ploegenklassement op zak. Van de 182 starters zullen er 105 de wedstrijd vroegtijdig staken. Dit zegt toch wel wat over de aard van het parcours. Zondag rij ik al de tweede manche : de Ardense Pijl. Wedstrijduitslag.

Tour de Bretagne : 17e, 8e, 14e, 10e, 11e, 11e, 22e op 150. Eindstand : 18e.

Opnieuw een rittenwedstrijd over 7 koersdagen die deel uitmaakt van de Europe Tour. Kevin neemt er deel met ploegmakkers in vorm : ondermeer Edward, Shaw en Enzo hebben recent al gedemonstreerd. Kevin is op zoek naar een uitschieter die zijn redelijk voorseizoen goed moet kunnen maken. Alle info, foto's, uitslagen en beeldmateriaal van de ritten is hier terug te vinden : www.tourdebretagne.fr
Dag 1 : zeven man weg, 20 seconden later massasprint voor plek acht. Kevin zit wat ingesloten en finisht 10 van het peloton, 17e in het klassement dus.
Dag 2 : na 203 km wedstrijd en tal van ontsnappingspogingen toch opnieuw een massasprint. Kevin komt vrij zwaar ten val op 18 km van de meet maar slaagt er in de laatste kilometer toch nog in om weer vooraan post te vatten. Dit vergde veel krachten, waardoor de sprint niet meer optimaal kon verlopen. Toch finisht hij nog 8e. Edward haalt het podium als derde, Enzo is vijfde. Door de val voelt zijn hand "niet normaal" aan. Hopelijk kan hij zonder al te veel hinder verder.
Dag 3 : de ganse nacht pijn in de hand gevoeld. Die pijn stak ook op tijdens de eerste wedstrijdhelft, maar het beterde naarmate de dag vorderde. Een heel nerveus wedstrijdbegin met snelheden die per momenten aanleunen tegen de 70 km/u. Er zijn teveel ploegen die aansturen op etappewinst en er komt opnieuw een massasprint met zo'n 2/3 van het peloton. Kevin zit in de aanloop goed geplaatst, maar moet dan vol in de remmen voor een renner die zich liet uitzakken na het aantrekken van de spurt voor een collega renner. 14e vandaag, maar er zat weer meer in. Emiel Planckaert finisht 11e. Morgen volgt de eerste lastige etappe die het algemeen klassement wel eens door elkaar zou kunnen schudden.
Dag 4 : etappe over 163 kilometer met 7 hellingen. Dit geaccidenteerd parcours eist zijn tol in het peloton en er is voor het eerst een serieuse verbrokkeling. Bij het ingaan van de plaatselijke ronde is Kevin mee in een omvangrijke kopgroep. Hij koerst naar zijn zeggen net iets te gretig en moet hierdoor de beslissende ontsnapping van negen man laten gaan. Bij die negen is de eerstejaars Amerikaan Adrien Costa oppermachtig in de finale en laat zijn acht metgezellen in de steek. Hij komt solo aan met een bonus van 24 seconden. Kevin wint dan wel de sprint van een eerste achtervolgend groepje van een man of 30 en finisht zo als 10e vandaag.
Dag 5 : ook deze etappe eindigt opnieuw in een massasprint. Kevin rekende vandaag op een aankomst in een beperkte groep en sprong in de finale verschillende keer mee met een demarrage. De inspanningen mochten echter niet baten, maar wogen natuurlijk wel door op de intensiteit van zijn eindsprint. Het beste was er hierdoor wat af. Vandaar zijn 11e plaats vandaag ondanks het goede gevoel en de juiste benen in de wedstrijd zelf. Ploegmakkers Edward, Milan en Enzo daarentegen spaarden hun krachten in het peloton en kwamen frisser naar de eindmeet. Resultaten : Milan op 2, Edward op 3 en Enzo op 10. Jammer dat het wedstrijdverloop al een paar keer niet goed uitdraait, waardoor de uitslagen niet top zijn ondanks de goede conditie.
Dag 6 : twaalf man weg, waaronder ploegmakker Milan. De vluchters worden pas in extremis door het peloton gegrepen. Opnieuw een massasprint met een man of 80. Kevin finisht andermaal als 11e.
Dag 7 : de vlucht wordt gecontroleerd door het team van leider Adrien Costa. In de finale is Kevin in eerste instantie wel mee met een kopgroep van een man of 24, maar hij voelt dat het beste er af is. Hij moet lossen en finisht vandaag als 22e op 14 seconden van de winnaar. In het eindklassement strandt Kevin op een 18e stek en moet na 7 intensieve wedstrijddagen 55 seconden toegeven op winnaar Costa. Shaw is met een 16e stek de best geplaatste Lotto-Soudal renner.

Luik-Bastenaken-Luik 16-04-2016 : 15e op 178

Vrij vlug ontstaat er een kopgroep van 9 renners. Na 40 km wedstrijd is die uitgebreid naar 11. Ploegmakker Emiel Planckaert reed er immers met een compagnon naar toe. De vlucht houdt in een afgeslankte versie bijna stand tot op het einde. In diepe finale is er zowel vooraan als in het peloton een spervuur van demarrages. James Shaw slaagt erin om nog met een aantal naar de kopgroep toe te rijden in de laatste kilometers. Ik zie hem zijn maneuver uitvoeren en besluit de benen stil te houden om geen andere renners op sleeptouw te nemen. Op dat moment ben je aangewezen op wat het peloton nog doet. De winnaar Owen Logan finisht solo. Pavel Sivacov volgt 44 seconden later als tweede. Daarachter volgt een spurt met 9 voor de derde podiumplaats, waarbij James Shaw zich naar een knappe 3e stek fietst. Ik spurt mij in de volgende grote groep naar een 2e plaats, goed voor plaats 15 in het klassement. Het goede gevoel in de wedstrijd vertaalt zich niet in een dichte ereplek en daar koop je niets mee natuurlijk. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Ronde van Vlaanderen U23 (Nations Cup) 09-04-2016 : 84e op 164 na lekke band in finale

Dat mijn voorjaar nu een stuk beter is dan de twee voorgaande jaren is ook de bondscoach niet ontgaan. Ik kreeg immers bericht dat ik deel mag uitmaken van de nationale selectie voor de Ronde van Vlaanderen voor beloften. De Ronde maakt deel uit van de Nations Cup en is bij de beloften een landenwedstrijd. Meer info over deze mooie wedstrijd vind je op deze link.
Update wedstrijd : deze Ronde van Vlaanderen over 166 km op een hertekend parcours eindigt in mineur voor Kevin. Hij houdt zich de ganse wedstrijd mooi vooraan. De benen voelen goed en de conditie is uitstekend. Op de eerste helling van de eerste van twee plaatselijke rondes is dit ook nog het geval, maar hij rijdt er lek en krijgt pas na lang wachten een wielwissel van de neutrale wagen. Terwijl hij langs de kant staat breekt het peloton in vijf, zes stukken op de plek waar hij het voorspeld had en het kalf was verdronken. Emiel en Christophe zijn mee met de eerste groep en rijden top 15 plaatsen. Piet en Nathan waren slachtoffer van een valpartij en vielen al eerder uit. Jenthe bolt binnen in Kevin's groepje. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Triptyque Monts et Chateaux : 11e, 18e, 34e en 89e op 158. Eindklassement : 29e.

Dag 1 : rit van 165 km tussen Chateau d'Antoing en Hérinnes. De renners moeten acht hellingen over. De voorspellingen over deze rit gingen van massasprint naar aankomst in een beperkte groep. Na 85 km is er een kopgroep van 18 renners, met daarin heel wat sterkmakers. Kevin is mee voor Lotto-Soudal. De voorsprong groeit echter maar uit tot maximaal 1 minuut. Ondermeer BMC wil vandaag aansturen op een massasprint in functie van de tijdrit van zondag en neemt het peloton op sleeptouw. Kevin waagt zo'n 7 kilometer van de meet - net vooraleer de algemene hergroepering bijna een feit is - nogmaals zijn kans. Hij krijgt Dries De Bondt en Remi Cavagna mee. Het drietal krijgt niet meer dan 20 seconden en 2 km voor de meet is alles te herdoen. De groep stevent af op een massasprint die Bram Welten naar zich toetrekt. Na de zware inspanningen van de laatste 7 km probeerde Kevin zich toch nog zo goed en zo kwaad te mengen in de sprint en finisht nog knap als 11e. Met dit resultaat kan hij best leven, zeker na analyse van de manier waarop hij zijn koers reed en uitging van zijn eigen sterkte. Wedstrijduitslag. Video sprint.
Dag 2 : rit van 158 km van Frasnes-lez-Buissenal naar de Kluisberg met opnieuw een zestal hellingen. Alles komt samen zo'n 9 kilometer voor de meet. Kort daarna rijden er 17 renners op een diefje weg. Lotto-Soudal heeft niemand mee. Kevin maakt deel uit van een eerste achtervolgende groep van zo'n 20 renners. Vooraan verbrokkelt het nog volledig in volle finale. Vijf renners sprinten voor winst op de Kluisberg. De Deen Mads Wurdz Schmidt toont zich de snelste. 42 seconden later wint Kevin met vijf fietslengtes verschil de sprint van zijn groepje. Deze aankomst was hem duidelijk op het lijf geschreven, een gemiste kans dus. Een groot deel van het resterende peloton wordt vandaag op minuten gereden. Wedstrijduitslag.
Dag 3 : tijdrit van 10 km in de voormiddag, wegrit van 91 km in de namiddag. In de tijdrit fietst Kevin zich naar een 34e plaats, wat normaal is voor zijn doen. In de wegrit rijdt hij lek na 30 kilometer op een moment dat het peloton in vier stukken is gebroken en jaagt op vijf koplopers. Hij moet minuten lang wachten op een wiel en verschiet op de tweede helling van de dag een serieuse cartouche om terug aansluiting te vinden met de staart van het peloton. Daarna komt hij die inspanning niet meer te boven en finisht leeggereden als 89e in een tweede groot peloton. Mads Wurdz Schmidt wint de slotrit en is ook eindwinnaar van deze Tripyque. Elf koersdagen op twee weken waren er blijkbaar toch wat teveel aan voor Kevin. Deze week zal vooral gerust moeten worden...Wedstrijduitslag na tijdrit. Einduitslag. Wedstrijdfoto's.

Sint-Kruis 30-03-2016 : 1e op 165 !

Tussen Normandië en de Triptyque kon ik bijna niet anders dan ook deel te nemen aan de kermiskoers in Sint-Kruis die al voor de 41e keer werd georganiseerd door mijn opa. Er zouden immers heel wat kennissen komen afzakken naar Sint-Kruis. Na de lange etappes in Normandië had ik wel overschot in een wedstrijd van 110 kilometer. Het feit dat mijn vriendin voor het eerst meekwam naar een wedstrijd was voor mij een extra motivator. Al na één kilometer demarreer ik samen met Stijn Vandevyvere en de Noor Tiller Rasmus. We bouwen gestaag onze voorsprong uit tot maximaal 45 seconden. We blijven de ganse tijd zo'n 30 seconden voor het peloton uitrijden. Stiekem hoopten we vlug op wat versterking uit de achtergrond, maar die kwam er pas na 13 van de 18 ronden. Het peloton reed toen één heel snelle ronde met als resultaat dat er negen renners de aansluiting vinden vooraan. Hier vinden we ondermeer Steven Caethoven en de rappe Joeri Stallaert terug. Vooral die laatste zag er in mijn ogen erg fris uit en had ook al wat bijeen gereden de laatste weken. De vaart bleef er in vooraan en de rest van het peloton zal niet meer naderen. Bij het ingaan van de laatste ronde demarreren Stallaert en Caethoven. Ikzelf ga vol in de achtervolging en reken op wat hulp van mijn vroegere Noorse medevluchter, maar die kon blijkbaar niet meer. Ik spring dan maar alleen naar de twee, wacht tegen mijn nature in de sprint deze keer niet af en waag het er alleen op met nog een goeie vier kilometer te gaan. De benen voelden goed en blijkbaar wordt er achter mij wat getwijfeld. Aan de meet hou ik een vijftiental seconden over op een sprintend groepje van een man of tien en rij solo over de eindmeet. Ook al is het maar een kermiskoers hier, dit is voor mij toch één van de mooiste overwinningen in mijn beloftentijd. Een mooi cadeau aan mijn opa die deze wedstrijd misschien voor de laatste keer heeft georganiseerd en winst op een manier waarop ook mijn overleden koersmakker Daan Myngheer het graag deed. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Ronde van Normandië 21-03-2016 tot 27-03-2016 : 64e, 6e, 18e, 19e, 9e, 20e, 43e op 144. Eindstand 27e.

Kevin vertrok zondag richting Normandië, waar hij voor het eerst als belofte deelneemt aan deze zevendaagse rittenwedstrijd. Meer info vind je op deze link. Hier kan de basis worden gelegd voor nog een hoger vormpijl waar hopelijk enkele weken de vruchten van geplukt zullen kunnen worden. Benieuwd of hij zeven dagen na elkaar een gelijkmatig niveau zal kunnen aanhouden. Aan de kansen die hij krijgt bij Lotto-Soudal zal het zeker niet liggen.
Dag 1 : proloog van 6,4 km op een vlak parcours om en rond Carentan, op het lijf gescheven van de power renners. Er staat een tegenwind na 2 km fietsen en dat blijft zo tot aan de finish. De Duitse wereldkampioen achtervolging op de piste Lucas Liss wint in een tijd van 8:07. Kevin fietst een matige tijd van 8:37 bijeen en strandt op plaats 64 (27e jongere). Ploegmakkers Goolaerts en Vanreyten finishen respectievelijk 2 en 3 seconden sneller. Primus van Lotto is Shaw, die maar 17 seconden moet prijsgeven op de winnaar. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : rit van 201 km tussen Mondeville en Forges-les-Eaux op een vlak parcours. De "vroege" vlucht bestaat uit 2 man. Het peloton laat begaan en het tweetal bouwt een voorgift van bijna 13 minuten uit. Na 140 kilometer wedstrijd komt de vaart erin en 30 kilometer later is alles te herdoen. In de plaatselijke ronde wordt alles samengehouden voor de sprinters en het voltallige peloton stort zich in een knotsgekke massaspurt. Timothy Dupon is in supervorm de laatste tijd en wint ook hier zijn rit. Kevin kan zich mooi vooraan houden en finisht zesde. Hij zat net iets te vroeg met de neus in de wind voor een podiumplaats. De benen voelden goed, ondanks lichte keelpijn. Wedstrijduitslag.
Dag 3 : rit van 167 km tussen Vernon en Elbeuf-sur-Seine. De keelpijn stak verder op en Kevin had wat koorts vannacht. Benieuwd wat dit als effect zal hebben op de fiets. Na 15 km wedstrijd krijgt men 5 koplopers die tot maximaal 7 minuten zullen uitlopen. De plaatselijke ronde van 33 km die twee keer moest gereden worden, bevat één helling van 1km met een gemiddeld stijgingspercentage van 10 %. Bij de eerste passage hierop breekt alles open en komen er 10 nieuwe koplopers, waarvan nog drie uit de vroege vlucht. Lotto-Soudal heeft niemand mee. Kevin en Shaw gaan vlot naar boven. Vooraan splitsen er zich nogmaals vijf renners af, die uiteindelijk sprinten voor winst. Olivier Pardini toont zich de snelste. De sprintersploegen in het peloton die niemand meehadden, schatten de finale vandaag foutief in en komen 30 seconden tekort. Kevin wordt wat gehinderd maar sprint zich nog naar een achtste plaats in het peloton en finisht zo 18e vandaag. Hopelijk is de koorst eruit gereden en start hij fit aan de derde etappe. Wedstrijduitslag.
Dag 4 : rit van 176 km tussen Bourg-Achard en Argentan. De vroege vlucht bestaat vandaag uit vier renners en houdt deze keer geen stand tot aan de endmeet. Bruxelles-Wallonie heeft de leider in hun rangen en neemt het initiatief. Bij aanvang van de plaatselijke ronde zit alles samen, ondanks het gegeven dat het parcours toch zwaarder lag dan de vorige dagen. Teams Joker, De Rijke en Veranda's Willems houden alles samen en we krijgen opnieuw een massasprint. Kevin zit ideaal gepositioneerd in de buurt van winnaar Timothy Dupont maar rijdt lek in de laatste rechte lijn. Hij fietst zo goed en zo kwaad als hij kan nog verder en finisht als 19e. Jammer van de gemiste kans. De recuperatie is goed en last van de kwaaltjes heeft hij blijkbaar niet meer. Morgen opnieuw proberen zeker ... Wedstrijduitslag.
Dag 5 : lastige etappe in de omgeving van Bagnoles-de-l'Orne over 160 km. Het is wachten tot kilometer zestig vooraleer er zich in twee fasen een groep van zeven renners afscheidt. Nadat de groep vooraan is uitgegroeid tot negen renners raakt de verstandhouding zoek en vallen er drie stuks af op 20 km van de meet. In diepe finale blijven er uiteindelijk nog 3 man voorop die flirten met een voorgift van zo'n 30 seconden op het peloton. De Fransman Benoit Sinner wint overtuigend en pakt ook de leiderstrui. Een kleine 20 seconden later krijgen we toch weer een massaspurt waar Kevin 6e wordt van het peloton. Opnieuw top tien vandaag, waardoor hij toch vrij regelmatig blijft presteren in deze ronde. Wedstrijduitslag.
Dag 6 : geaccidenteerde etappe over 180 km tussen Trévières en Villedieu-les-Poeles. In tegenstelling tot de vorige dagen is het koud, winderig en nat, niet echt het weer waarin Kevin goed functioneert. Na enkele kilometers was het voor hem al duidelijk : de benen voelen slecht aan en het zal aanklampen worden. Er is de gebruikelijke vroege vlucht. In het achtervolgingswerk door ondermeer Verandas Willems, Team Joker en De Rijke wordt alles op de kant getrokken en het peloton raakt verbrokkeld. Kevin kan niet gepast reageren en belandt in een tweede groep, na een kopgroep van 18 renners. Vooraan wacht Bapiste Planckaert de sprint niet af en kiest het hazepad met nog 15 kilometer te gaan. Hij finisht solo en wordt ook de nieuwe leider. Twintig seconden na de 18 eersten sprint Kevin zich naar plaats 2 van zijn groepje, 20e dus vandaag met slechte benen. Een groot deel van het peloton bolt vijf tot tien minuten na de winnaar binnen, waardoor Kevin wel een grote sprong voorwaarts maakt in het algemene klassement. Hij staat er nu 24e en is 11e belofte. Wedstrijduitslag.
Dag 7 : slotrit van 150 km tussen Coutances en Caen. Er staat een felle wind en de koers wordt hard gemaakt van in de eerste kilometer. De boel wordt constant op de boord getrokken. Hierbij vindt Kevin echt zijn juiste plaats niet en wordt naar de achtergrond geblazen met andermaal slechte benen. Dit Flandrien weer is wel ideaal voor de stevige renners in het peloton. Timothy Dupont is er daar ééntje van en hij graait hier met overmacht zijn derde etappezege mee. Eindwinst is voor Baptiste Planckaert. Kevin bolt vandaag 3 minuten na de eerste groep als 43e binnen, een echte off-day dus. Wedstrijduitslag. Eindklassement. Jongerenklassement.

Handzame Challenge 18-03-2016 : 14e op 164

We staan in Jabbeke aan de start in miserige weersomstandigheden, niet echt mijn weer. Tussen Jabbeke en Handzame gebeurt er niets noemenswaardig. Uitvalspogingen duren nooit lang, ook niet wanneer ik het in de laatste 12 kilometer eens probeer samen met ploegmakker Michael Goolaerts. Alles komt samen in de finale en we stevenen nog met zo'n 140 renners op een massaspurt af op een relatief smal parcours. Lotto-Soudal kan zich in het tumult niet organiseren en zit verspreid in de massa. Het is ieder voor zich. Op 1 km van de meet laat ik me wegkwakken en verlies op slag 15 plaatsen. Ik kan nog één en ander goedmaken, maar geraak nooit meer in een goede positie. Op 400 meter van de meet weet ik dat er geen dichte ereplaats meer inzit. Ik besluit dan maar om geen risico's meer te nemen in functie van de Ronde van Normandië en ga niet meer vol door. Jammer, een gemiste kans op een belangrijk moment in het voorjaar. Aan de conditie zal het niet liggen. Ik voelde me nog superfris na 150 km wedstrijd. Na afloop trainde ik op aanraden van mijn coach nog een uurtje bij en fietste naar huis. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's (met dank aan Bart Devriese).

Omloop van het Waasland : 3e op 116

Tot vorig jaar was deze omloop een grote interclub. Omwille van budgettaire redenen is het vanaf dit jaar een profkoers geworden met individuele inschrijvingen. Vandaar stond Lotto-Soudal met negen renners aan de start, wat ook zo was bij Topsport Vlaanderen. Al heel vroeg in de wedstrijd zijn er vijf renners weg. Iets later sluiten er vier renners aan, waaronder ploegmaat Stan Dewulf. Hun voorgift schommelde constant tussen de 45 en de 30 seconden, mede door toedoen van Colba die de koers lange tijd controleerden. Dit bleef zo rondenlang duren. Na 150 km wedstrijd krijgen we vier man extra vooraan. Topsport is nu met vier man vertegenwoordigd. In de laatste plaatselijke ronde ben ik samen met Jerome Baugnies en twee anderen naar de koplopers geknald. Stan verricht nog schitterend achtervolgingswerk tijdens het spervuur aan demarrages in de aanloop naar de finale. In de laatste kilometers kon ik diverse keren een aanval van Belgisch kampioen bij de elites Preben Van Hecke parreren. De laatste keer was er teveel aan en nam hij 50 meter. Daarachter sprinten we met tien voor plaats twee, die Van Lerberghe voor zijn rekening neemt. De fotofinisch voor plaats drie tussen Baugnies en mezelf draaide in mijn voordeel uit. Ik ben zeker content met dit podium. Meer zat er niet in, door het numerieke overwicht van Topsport Vlaanderen in de kopgroep. Zij speelden het ploegenspel perfect uit. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

GP de Lillers : 9e op 152

Tijdens de heenweg naar Lillers regende het pijpestelen en stond er een stevige wind. Gelukkig was het bij aankomst droog en bleef dit ook zo voor het grootste deel van de wedstrijd. Lotto-Soudal was zowat het enige beloftenteam tussen de procontinentale teams in deze 1.2 wedstrijd. Bovendien stonden we aan de start met zeven van de acht eerste of tweedejaars. Ikzelf was enige laatstejaars belofte. We moesten een parcours afrijden van 18 km, en dit 10 keer. Lagen twee hellingen van ieder 1 km. Van in ronde 1 krijgen we een kopgroep van 6 renners, waaronder Otto Vergaerde. Lotto heeft niemand mee, maar met onze bezetting waren we zeker niet aan zet. Ze krijgen een vrijgeleide van het peloton en lopen tot maximaal 3,5 minuten uit. In het peloton zelf zit er weinig beweging. Alles blijft er samen. Ikzelf zorg dat ik steeds rond positie 30 zit en wacht gewoon af. Midden wedstrijd komt er beweging in de zaak en knabbelen we op één ronde 1,30 minuten van de voorsprong af. Het valt dan weer wat stil en de koplopers lopen opnieuw tot meer dan 3 minuten uit. Het was wachten tot ronde 7 van de 10 vooraleer de finale van start ging. Na 155 kilometer wedstrijd worden de koplopers gegrepen. Nu was het kwestie van attent vooraan mee te fietsen, wat ik ook deed. Op de eerste van de twee hellingen rij ik naar een viertal toe. Ons groepje dikt in schuifjes aan tot een 20-tal renners. We vinden elkaar goed en op vrij korte tijd fietsen we 30 seconden bonus bijeen. Er zit kwaliteit vooraan met namen als Tim Declercq, Stijn Steels, Maxime Vantomme... Ikzelf ben enige renner voor Lotto-Soudal. De rest heeft drie of vier ploegmakkers mee. Ondermeer Topsport Vlaanderen, Wiggins, Roubaix en Leopard zijn goed vertegenwoordigd. In het stukje tussen de twee hellingen zijn er wat schermutselingen en scheiden er zich vijf renners af. Ik ben niet mee. Op de laatste helling van de dag trekt Tim Declercq stevig door en krijgt aansluiting met de vijf koplopers. Hier maakte ik een dubbele inschattingsfout door eerst niet mee te gaan met de vijf en vervolgens Tim niet te volgen. Weg kans op deelname in de diepe finale. De conditie was er nochtans wel om dit te proberen. In een sprint met vier haalt Stijn Steels de overwinning binnen. Een goeie 30 seconden later bol ik als derde binnen van de achtervolgers, negende in stand dus vandaag. Dit resultaat geeft mij een gemengd gevoel : goed rekening houdend met de bezetting in Lillers, het kon beter indien ik wat actiever op de acties had gereageerd in de finale. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Brussel-opwijk 28-02-2016 : 8e op 170

Verslag op website Lotto-Soudal : "De wedstrijd Brussel-Opwijk (28/02) was 150km lang en telde 12 hellingen. Na 40km ontstond in twee schuifjes een kopgroep van 20 renners met daarbij voor Lotto Soudal James Shaw en Ward Jaspers. Deze groep nam een maximale voorsprong van 2min30. Het peloton reageerde fel. Eerst probeerde Emiel Planckaert met een groep van 5 de sprong naar voren te maken, echter zonder succes. Wanneer het peloton op 30sec kwam maakte Michael Goolaerts alleen de sprong. Even later schoven Deltombe en Vanreyten mee met een groepje van 6 renners.
Ook zij sloten vooraan aan, zodat we 26 renners aan de leiding kregen met daarbij 5 renners van Lotto Soudal. Echter wanneer op 30km van de meet 7 renners het hazenpad kozen was enkel James Shaw mee. Ondertussen werd eerstejaars belofte Ward Jaspers uit de kopgroep gelost, na een sterke wedstrijd. Vanreyten en Goolaerts probeerden het gat op de koplopers te dichten om Kevin Deltombe in stelling te brengen. Zij bleven echter steken op enkele seconden. De 7 spurtten voor de zege en Six won voor Van Hooydonck. James werd 6de. Kevin Deltombe en Joachim Vanreyten eindigden op enkele seconden als 8ste en 9de." Met dit resultaat ben ik best tevreden. De conditie zit goed. Nog wat wedstrijdritme opdoen en met iets meer lef koersen en er zit wel nog meer in. Wedstrijduitslag.

Parijs-Tours (FR) 11-10-2015 : 25e op 185

Het was vrij mooi weer op de - voor mij toch - afsluiter van het seizoen. We staan in Bonneval aan de start met 185 renners voor een rit in lijn van 183 km naar Tours. Er staat een stevig windje, wat op de open vlaktes al vlug tot waaiervorming zal leiden. Heel vroeg in de wedstrijd krijgen we een kopgroep van 5 renners. Lotto-Soudal is niet vertegenwoordigd. Ze krijgen een voorgift van zo'n 2 minuten. In een tegenaanval na 80 kilometer wedstrijd komen drie renners vooraan aansluiten, waaronder ploegmakker Dries Van Gestel. Er ontstaat een tweede achtervolgende groep van zo'n 20 renners. Ik zag het gevaar en kom hier nog als laatste aansluiten. Vooraan groeit de kop uit tot 11 stuks en bij ons komen er uit de achtergrond ook nog eens 12 renners aansluiten. Mijn groep zal niet kunnen terugkeren. Vooraan breekt het nog de laatste kilometers en wint de Nederlander Sam Oomen een sprint met vier. Ikzelf had wat teveel energie gegeven in de waaiervorming in achtervolging, wat ik moest bekopen de laatste 10 kilometer. Een sprint voor een verre ereplaats zat er niet meer in en ik kom als 25e binnen in de buik van mijn groepje. Dit jaar is het de eerste keer sinds mijn beloftentijd dat ik een vol seizoen pech- en blessureloos kan volmaken. Zo gaan we toch een stuk sterker de winterstop in. Nu kunnen de teugels enkele weken worden gevierd vooraleer we aan de wintervoorbereiding beginnen. Wedstrijduitslag (Paris-Tours Espoirs selecteren).

Ronde van Lombardije (IT) : 16e op 165

De vrijdag vanuit Charleroi naar Italië, zaterdag een koers rijden en nog dezelfde dag terug naar huis vliegen, het is eens iets anders. Leuk aan de verplaatsing was dat we samen op de ploegbus zaten met de profs die de zondag aan bod komen. Ik had geen last meer van mijn verkoudheid. Het regende de ganse tijd zaterdag en wat te voorspeIlen was op dit parcours, gebeurde ook : valpartijen waren er in overvloed. Een paar keer zat ik er dicht bij, maar het geluk stond aan mijn kant deze keer. Vrij vroeg in de wedstrijd krijgen we een kopgroep van 13 renners, waaronder de latere winnaar. Samen met Farazijn doe ik een poging om naar die kopgroep toe te rijden, maar we strandden op 18 seconden ook al reden we constant tegen de 50 km/u aan. Dan maar weer laten inlopen door het peloton en daar aansterken met eten en drinken. Op de lange hellingen van deze 1.2 UCI wedstrijd uit de Europe Tour ging ik telkens vlot mee met de kop van het peloton, het beste gevoel tijdens het klimmen van gans het afgelopen seizoen. In de lastige finale wordt alles in stukken gereden. Ondertussen waren een aantal renners van de oorspronkelijke kopgroep ingerekend. Ik ben mee met de 1e achtervolgende groep. In de laatste afdaling zo'n 2 km voor de eindmeet breekt het onverwachts enkele plaatsen voor me, waardoor ik iets voor de rode vod met een tiental anderen op achtervolgen ben aangewezen. We halen het net niet op het afgesplitste groepje van negen voor ons. Jammer, anders zat een top tien plaats er dik in. Ik win dan wel nog het spurtje van mijn groep voor plaats 16 op 2:09 minuten van de winnaar en slechts 6 seconden na rasklimmer De Plus. Best tevreden hiermee. Van de 165 starters worden er amper 44 in de uitslag opgenomen. Wedstrijduitslag.

Gooikse Pijl : 40e op 179 met verkoudheid

Deze week had ik wat keelpijn, die nadien oversloeg naar een verkoudheid. Ik vreesde voor een terugval hierdoor, wat ook werd bevestigd vandaag. Het stevig deelnemersveld en de afstand van 200 km maakten het er niet gemakkelijker op. Van in de start krijgen we een kopgroep van 15, later 13 renners. Voor Lotto-Soudal is Dries Van Gestel mee, al een hele tijd in heel goede doen. Ik heb de eerste wedstrijdhelft slechte benen en ben gewoon maar in staat om te volgen in het peloton. Midden koers kantelt mijn stuur naar voor op een moment dat de ploegwagen al naar voor was geschoven voor Dries. Het duurt bijna een volle ronde eer de mechnieker bij me kan geraken. Een stuur weer op zijn plaats zetten en aanspannen duurt wel een tijdje en de ambulance was ons al gepasseerd tegen dat ik weer op de fiets kon springen. Na een stevige achtervolging kan ik een halve ronde later weer aansluiten in het peloton. De 13 koplopers blijven lange tijd hun voorsprong van een goede 2:30 minuten lang behouden. In het peloton zijn er gedurende een drietal ronden wat schermutselingen, maar alles komt telkens opnieuw samen. Na 150 km fietsen onder een mooie najaarszon voel ik me een stuk beter en besluit samen met ondermeer Frison om slag om slinger te demarreren. Op het moment dat we worden teruggepakt gaan er een twintigtal renners in de tegenaanval. Ik kan niet direct opnieuw reageren. Vooraan breekt het eveneens en kiezen er zeven renners het hazepad. Dries is mee. De zes achterblijvers worden ingerekend door de eerste achtervolgers en er ontstaan her en der enkele groepjes. Het is op dat moment rijkelijk te laat, maar ik kan nog met vijf man naar een eerste grote achtervolgende groep rijden. In een sprint met zeven wint Oliver Naessen. Dries wordt na een sterke wedstrijd knap tweede. Ik bol als 40e over de meet, zo'n 3 minuten voor het grote peloton. Hopelijk herstel ik deze week volledig van de verkoudheid en kan ik met volle conditie naar de Giro di Lombardia vertrekken, wat nodig zal zijn om op het parcours aan het Comomeer een rol van betekenis te kunnen spelen. Door het uurverschil konden we thuis nog van de prestaties en uitlatingen van Sagan genieten, die op een schitterende manier wereldkampioen wordt. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

GP Blangy sur Bresle 19-09-2015 : 7e op 100

Deze interclub over 150 km werd in laatste instantie nog aan de kalender toegevoegd. Selectief rondje van 10 kilometer en voor geen meter plat. Na de aankomst zit er een mooie helling in die wel in de benen kruipt na 15 passages. We krijgen direct een kopgroep van negen renners, waar ploegmakker Shaw deel van uitmaakt. Die lopen maximaal 1:20 minuten uit. Midden koers breekt het peloton in twee groepen van zo'n 35 man. Ik ben mee met de eerste groep. Vooraan vallen er enkele renners weg en vanuit de achtergrond komen er enkele bij. In de finale rijden er uiteindelijk 14 man voorop. Net voor het moment dat ik vooraan kan aansluiten met een vijftal gaan er opnieuw zes man weg, waaronder twee ploegmakkers. Ik voel me goed, maar hou de benen stil en doe afstoppingswerk. Michael Goolaerts kan het gelukkig mooi afmaken in een millimeterspurt. Ikzelf zet vervolgens vrij gemakkelijk de groepssprint voor de zevende plaats naar mijn hand. We gaan ook naar huis met de eerste stek in het ploegenklassement. Wedstrijdfoto's.

Tour de Moselle 11/09 - 13/09 : 15e, 10e, 3e, 1e, 9e algemeen

Kevin start op 11/09 in de Tour de Moselle, een driedaagse wedstrijd die bestaat uit 1 tijdrit en 3 wegritten. Alle info over deze wedstrijd is te lezen op volgende link : http://www.tourdemoselle.com/ . Live te volgen op www.directvelo.com .
Rit 1 : korte, maar vrij lastige etappe over 138 km. Vroeg in de wedstrijd breekt het enkele tientallen meter voor Kevin en gaan er 30 man weg. Hij gaat in de achtervolging maar kan net niet aansluiten op een helling en waait terug naar het peloton. Daarna trekt Kevin opnieuw in de tegenaanval met vijf anderen. Ze maken op 15 km zo'n twee minuten goed en kunnen aansluiten vooraan. Direct na de samensmelting breekt het terug vooraan en krijgen we een nieuwe kopgroep van 10 man. Kevin is nog niet voldoende gerecupereerd en kan niet passend reageren. Die groep blijft voor en neemt een goeie minuut op een 25-tal achtervolgers. Vooraan vallen De Plus en Van Gestel diverse keer aan, maar een sterke De Gendt haalt hen telkens weer terug. De Fransman Alex Gagliardi wint voor De Gendt en Van Gestel. Kevin nog 3e van een achtervolgende groep, 15e in totaal op 1:10 minuut van de winnaar. Rest van het peloton op 10 minuten en meer. Wedstrijduitslag.
Tijdrit dag 2 : bijna 18 km op een heuvelachtig parcours. Startvolgorde volgens de rituitslag van gisteren. Winst voor de Luxemburger Tom Wirtgen in 21:50. Kevin wordt hier 10e in een tijd van 22:19. Niet slecht voor iemand die bijna nooit op zijn tijdritfiets zit. In het algemeen klassement schuift Kevin op naar plaats 12 op 1:38 van leider De Gendt. Wedstrijduitslag.
Wegrit dag 2 : etappe over 98 km. Een kopgroep van een vijftal renners, waaronder Laurens De Plus, wordt 9 kilometer voor de meet teruggenomen door het peloton. We krijgen een massaspurt. De hellende aankomst van zo'n 300 meter is ideaal voor Kevin, maar ook voor Milan. In volle spurt laat Kevin bewust het gat vallen voor Milan. Enzo zit op dat moment in het wiel van Kevin, springt er van achter met Benjamin in zijn wiel en remonteert Milan nog. Benjamin kwam door dit maneuver nog sterk opzetten en Kevin zet zich daarom dan toch opnieuw recht. Enzo Wouters wint, Milan Menten wordt tweede en Kevin finisht als derde. Een volledig Lotto-Soudal podium dus. De Gendt blijft leider in het algemeen klassement. Wedstrijduitslag.
Rit 4 : lastige etappe van 172 km in en rond Thionville. Er is een vroege vlucht van 12 renners die maximaal 3 minuten voorgift krijgen. Noch Lotto, noch EFC hebben een mannetje mee, maar het niet aan Lotto om te rijden natuurlijk. EFC van leider De Gendt houdt alles onder controle, maar verliest onderweg een aantal pionnen. Na een goeie 110 kilometer is de voorsprong herleid tot 50 seconden. Een sein voor Kevin om samen met Milan en twee anderen de sprong naar voor te wagen, wat ook lukt in een vrij korte tijdspanne. Iets later komen nog zeven renners aansluiten, waaronder leider Aimé De Gendt en ploegmakkers Laurens De Plus en Dries Van Gestel. Aimé zit nu alleen tegen vier Lotto-Soudal renners, maar het werd al snel duidelijk dat het heel moeilijk zou zijn om voldoende seconden te pakken op hem en zo zijn leiderspositie te bedreigen. Dan maar rijden voor ritwinst. De laatste drie kilometer maken Dries, Laurens en Milan een treintje in functie van Kevin. Hij wordt 150 meter voor de meet perfect afgezet door zijn ploegmakkers en kan het schitterende ploegwerk afmaken met winst vandaag ! In het eindklassement stijgt Kevin nog drie plaatsen door naar de 9e stek. De eindwinst gaat naar De Gendt, maar Lotto-Soudal kan ongetwijfeld terugkijken op een heel geslaagde Tour de Moselle met twee ritzeges en plaatsen 2 en 3 overall. Ze winnen hiermee het ploegenklassement. Wedstrijduitslag. Einduitslag. Ploegenklassement. Interview directvelo.

Tour of South Bohemia 02/09 - 06/09 : 16e, 7e, 12e, 6e en 13e algemeen

Kevin rijdt van 2 tot en met 6 september met Lotto Soudal deze rittenwedstrijd in Tsjechië. Deze ronde maakt deel uit van de Europa Tour. Alle info vind je op deze link : http://www.okolojiznichcech.cz/index.php/en/
Rit 1 : criterium van 40 km. Deze openingsrit is van geen belang voor het klassement. De ploegleider besliste daarom dat vier van de acht renners de wedstrijd niet moesten uitrijden om zich te sparen voor de komende dagen. Kevin was één van die vier, samen met Van Gompel, Carnevali en Cras . Tien rondjes voor het einde werd hem gevraagd om de wedstrijd te staken. Wedstrijduitslag.
Rit 2 : rit in lijn van 140 km met aankomst in Tabor. Tactisch geblunderd en de sterkte van het peloton overschat. Een groep van 15 renners rijdt weg en wordt door het peloton niet meer teruggepakt. Kevin wint als magere troost wel de pelotonsprint voor plaats 16, maar het algemeen klassement is door het aanzienlijke tijdverschil (3 minuten!) om zeep. Ploegmaat Emiel is - zoals meestal trouwens - wel mee en wordt knap 5e vandaag. Hij wordt hiermee witte trui drager als best geklasseerde U23 renner. Andermaal een gemiste opportuniteit ... Wedstrijduitslag.
Rit 3 : rit in lijn over 162 km die eindigt in een massaspurt. Kevin wordt hierin 7e. Eerstejaars ploegmaat Milan Menten finisht knap 3e. In het algemeen klassement verandert er weinig. Wedstrijduitslag.
Rit 4 : klimetappe over 165 km. Kevin mee met een kopgroep van 15 renners. Moeten afhaken op 500 meter van de top op de voorlaatste klim en tussen de kopgroep en het peloton verder gereden met drie. Gefinished als 12e vandaag op 4 minuten van de winnaar. Emiel Planckaert andermaal uitstekend met een tweede stek. Hij blijft in de witte trui rijden als beste belofte. De hellingen waren net iets te lang voor Kevin om aan te kunnen klampen. Geen excuses, gewoon niet goed genoeg. Morgen proberen meeglippen met de vroege vlucht. Wedstrijduitslag.
Rit 5 : vlakke etappe over 165 km. Kevin slaagt er niet in om deel uit te maken van de beslissende vlucht. Vier andere renners doen hem dat wel voor. Het peloton staat op het punt om de vier leiders in te rekenen, maar wordt dan door een motard de verkeerde weg opgestuurd. Hierdoor nemen de vluchters opnieuw vijf minuten en kan het achtervolgingswerk opnieuw beginnen. Drie van de vier koplopers kunnen een goeie 20 seconden voorop blijven en sprinten voor de overwinning. Ploegmakker Milan wint de pelotonsprint voor de vierde plaats. Kevin sprint zich hier naar een derde stek, zesde globaal dus vandaag. In het eindklassement strandt Kevin op plaats 13 op 7 minuten van de winnaar Guerin Alexis. Emiel neemt de trui van beste jongere mee naar huis en Lotto Soudal eindigt tweede in het ploegenklassement. Slechts 53 jongens halen de einduitslag, waarvan de laatsten op + 1 uur. Wedstrijduitslag. Einduitslag.

Grand prix de la Magne (Beker van België) 30-08-2015 : 6e op 154 na uitputtingsslag

Het was de eerste keer dat ik aan deze wedstrijd deelnam. Het werd een lastige koers in de omgeving van Luik in extreem warme omstandigheden. We kregen negen ronden van 16 km voorgeschoteld, waar twee serieuse hellingen in verwerkt zaten. De aankomst lag bergop. Vrij vroeg waren er 20 man weg, gevolgd door een tweede groep van 20 man. Ikzelf ben telkens niet mee wegens slechte benen in het eerste wedstrijduur. Ik was gedoemd om me koest te houden achteraan. Daarna heb ik van vrij ver achteraan met een vijftal renners aansluiting kunnen maken met de eerste achtervolgende groep en nog een tweetal ronden later heb ik de sprong naar de leiders gemaakt met een vijftal anderen. Na 2/3 wedstrijd waren we weg met elf man. Die groep dikt iets later aan tot 13 man, waaronder drie Lotto Soudal renners. We bouwen een comfortabele voorsprong uit van 2 minuten op 4 achtervolgers. Wat er nog rest van het peloton zit op dat moment al op meer dan 7 minuten. De laatste ronde springt BMC stageair Floris Gerts weg. Tom Vermeersch gaat mee. Daarachter krijgen we een tweede duo Planckaert - Marchand en een derde duo Menten - Pot. Omdat er twee ploegmakkers voor me uit rijden, fiets ik voor mijn plaats zonder hun positie in het gedrang te brengen. Planckaert finisht derde, Menten vijfde. Ikzelf kan Pot nog remonteren en finish als zesde. Van de 154 deelnemers rijden er maar 29 de wedstrijd volledig uit. Er worden 59 renners in de uitslag opgenomen. Nadien met 3 man van de ploeg naar de dopingcontrole, waar we meer dan een uur op een plasbeurt moesten wachten door de extreme hitte. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Grand Prix des Marbries 25-08-2015 : 22e op 153 na afvallingsrace

Na de kermiskoers in Kortrijk van zondag stond ik vandaag met de ploeg aan de start in de GP des Marbries in Frankrijk. Dit is een 1.2 wedstrijd die deel uitmaakt van de Europe Tour : een internationaal deelnemersveld van een heel ander kaliber dus. Van vorige deelnemers had ik vernomen dat het een heel zwaar parcours was, wat ook meteen bleek. De 160 km was verdeeld over 16 ronden, waarin twee hellingen waren verwerkt. Eentje was zo'n 400 meter lang en had een hellingspercentage van 12 %. De ander was zo'n 800 meter met een hellingspercentage van 8 %. Er werd meteen vol gekoerst, wat maakte dat de deur achteraan wagenwijd openstond. Het eindresultaat hiervan was dat er slechts 64 renners de wedstrijd zouden uitrijden, ondanks de kwaliteit die hier zat. Ik kon mij gedurende de wedstrijd vrij goed vooraan handhaven. Op een gegeven moment ontstaat er in schuifjes een kopgroep van een twintigtal renners. Ik interpreteer dit verloop verkeerd, denk dat het weer zou samenkomen en wacht zelf nog af. De kopgroep blijft echter uit de greep van de eerste achtervolgers, waar ik wel nog bij zit. Een paar ronden voor het einde demarreert ploegmaat Rubel Pols. Hij krijgt vijf companen mee. Ik blijf hier weer zitten en kom zo in een derde groep terecht. In de laatste ronde maak ik mijn foutje goed en kan alleen naar de groep van Ruben toerijden. De Nederlander Tim Ariesen wint de wedstrijd. In de sprint bergop voor de 19e plaats met mijn groepje finish ik derde in een prestigestrijd tussen mijzelf en Timothy Dupont, wat een 22e plaats uitmaakt in de eindrangschikking. De benen voelden niet super aan vandaag en met dit resultaat ben ik matig tevreden door de foutieve inschatting op het sleutelmoment. Zondag start ik in de GP de la Magne, een volgende manche in de Beker van België die gereden wordt in de buurt van Luik. Wedstrijduitslag.

Kortrijk 23-08-2015 : opnieuw winst (1e op 33)

We staan in Kortrijk met een beperkt deelnemersveld aan de start. Dit heeft drie redenen : wedstrijd voor enkel beloften, er is vandaag een beker van België wedstrijd in de Ardennen en de omloop van de Vlaamse Ardennen is ook nog aan de gang. Toch maken we er het beste van. In ronde drie kies ik samen met nog zes andere het hazepad. We worden terug bijgebeend door tien andere renners. De rest van het deelnemersveld zal al vlug in de achtergrond verdwijnen, zodat de helft van de wedstrijd met 16 man wordt afgewerkt. Alles blijft samen tot op 3 ronden van het einde. Op dat moment demarreer ik samen met John Ros Clauw na een technisch stukje op het parcours. We blijven na een duovlucht van zo'n 25 km uit de greep van de achtervolgers en sprinten met twee voor de overwinning. In de laatste hectometers nestel ik me in het wiel van mijn medevluchter. Ik kan zijn sprintaanzet goed counteren en haal hier in Kortrijk met vrij veel overschot mijn tweede zege van het seizoen binnen. Ik weet het, het blijft maar een nietszeggende kermiskoers, maar toch doet winnen ook hier deugd na alle ellende. Laat ons hopen dat de positieve vibes nog een tijdje mogen voortduren de rest van het seizoen. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Interclub Omloop van het Grensland (1.12) 18-08-2015 : 1e op 145 !

Sedert de Tour d'Alsace voel ik dat het vormpijl optimaal begint te worden, het zelfvertrouwen er weer is en dat ik me ook weer kan/durf "smijten" in de wedstrijden. Dit resulteerde de vorige twee wedstrijden al in mooie ereplaatsen. Ik stond vandaag in Wervik met dezelfde gretigheid aan de start, samen met zes andere ploegmakkers. Vorig jaar reed er naar ik vernam na de eerste doortocht op de Kemmelberg een groepje definitief weg. Met dit in mijn achterhoofd moest ik kost wat kost vooraan zitten bij het aansnijden van de Kemmelberg, wat mij ook lukte. Ik kom na een sterke Benjamin Declercq als tweede boven. De geschiedenis herhaalde zich : we krijgen een kopgroep van 11 renners, waaronder drie van Lotto-Soudal, drie van EFC-Quickstep en drie van VLTechnics. De verhoudingen zijn mooi verdeeld, wat maakt dat er goed wordt rondgedraaid. Op de terugweg naar Wervik lag de snelheid constant boven de 50 km/u (weliswaar met een gunstig rugwindje). Bij de tweede doortocht in de heuvelzone is de voorsprong opgelopen tot 1:30 op een eerste achtervolgend peloton van een dertigtal renners en dit zal zo blijven. Na de rit in lijn van 112 km zijn er nog drie plaatselijke rondes van 16 km af te leggen in en rond Wervik. Met z'n elven blijven we de eerste twee rondes nog samen. In de laatste ronde demarreren enkele renners met ondermeer Benjamin, Dries en Emiel Wastijn. De drie grote blokken hebben een mannetje mee en ik dacht toen dat het over was voor mij. Dries wist van zichzelf dat hij weinig kans maakte in de sprint tegen ondermeer Benjamin en werkte hierdoor niet vol mee. Alles komt terug samen en we sprinten met z'n elven voor de overwinning. Op 150 meter van de meet heeft ploegmakker Emiel Planckaert een tiental meter voor. De concurrenten moesten hun eindsprint nog inzetten. Ik sta op dat moment voor een dilemma : zelf vol doorsprinten en zo de Lotto-Soudal kansen vergroten of de benen wat stilhouden en het risico lopen dat iemand van een ander team alsnog de overwinning behaalt. Ik kies voor het eerste en kan eindelijk nog eens het zegegebaar maken na zo'n lange tijd. Wat deed dat deugd ! Bij deze een oprechte "dank u wel" aan Dries en Emiel. Emiel wordt dan toch nog tweede, wat ik op het moment van mijn beslissing nog niet kon inschatten. Goeie vriend Benjamin gaat terecht naar huis met de bergprijs. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Samenvatting Focus WTV. Krantenartikel.

Liedekerkse Pijl (Beker van België) 16-08-2015 : 8e op 184

We staan met 184 renners aan de start in deze zonovergoten manche van de Beker van België. Er moeten 11 ronden van 15 km worden afgelegd op een licht geaccidenteerd parcours. Er zit één helling in, deels in kasseien, die echter te kort is om als scherprechter te kunnen dienen. In de loop van de wedstrijd zijn er diverse ontsnappingspogingen die echter stuk voor stuk worden geneutraliseerd door een atttent pelelon. Eén keer is er een groep van een dertigtal renners weg. Er zitten twee ploegmakkers bij. Op de bewuste helling trek ik fors door, maak aansluiting vooraan en ga op mijn elan verder. De kopgroep van dertig splitst in twee, maar ook deze poging leidt een kleine ronde later tot niets. Dan maar afwachten tot in de finale. In laatste ronde gaan er 7 man weg. Er is niemand mee van Lotto Soudal. De zeven nemen maximaal 15 seconden. In de hectiek van de finale was het heel moeilijk om als ploeg een georganiseerde achtervolging op touw te zetten. Enkel Joachim en Emiel kunnen individueel een poging ondernemen om de kloof te dichten, maar slagen er niet volledig in. Het zevental houdt aan de meet nu wel nog 5 seconden over en sprint voor de overwinning waarbij Alexander De Keersmaker zich de sterktste toont. Ik win met veel overmacht de pelotonspurt voor de achtste plaats. Jammer van die zeven koplopers, anders zat ik er vandaag heel dichtbij ... Niet tevreden met de uitslag omdat er echt meer in zat, wel tevreden van mijn spurt. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Beernem 12-08-2015 : 3e op 165

In de eerste ronde krijgen we een demarrage van drie renners. Ik rij direct het gat dicht. We blijven rijden met z'n vieren en er komt een eerste groep van een goeie 25 renners aansluiten. De vaart zit er direct goed in en we bouwen met deze kopgroep een voorsprong uit van maximaal 1:15 minuut. Achter ons breekt het peloton in vier stukken. Het overgrote deel van de deelnemers zal 5 ronden voor de finish uit wedstrijd worden genomen. In de laatste ronde springen vooraan nog eens zes renners weg. Ik zie het gevaar en jump er naar toe samen met nog een drietal andere. De rest zal hier nog worden ingelopen door een eerste groep achtervolgers. We spurten met z'n tienen voor de overwinning. In de aanloop naar de finish zit ik in het goede wiel, dat van Caethoven. Ter hoogte van een middenberm verlies ik dit wiel, wordt ingeslotenen ga de laatste 500 meter als zevende in, te ver om goed te zijn. Toch slaag ik er nog in om drie renners te remonteren in volle spurt en strand op een derde plaats. Caethoven wint. Wedstrijdfoto's.

Antwerpse Havenpijl 09-08-2015 : opgave na buikkrampen

Verslag van op de Lotto-Soudal website :

In de eerste grote ronde zijn er enkele schermutselingen en een hoge snelheid van bij 48km/u. Bij het ingaan van 2^e grote ronde trekken Wallonie-Bruxelles en Jo Piels sterk door in de krinkelende wegen van de stadskern en krijgen we een kopgroep van 12 renners. Ze krijgen nooit meer dan 30 sec omdat Vastgoedservice zich onmiddellijk op kop zet. Het kost hen wel bijna 20 km om het gaatje te dichten.

Op km 102 gaat er opnieuw een groep van 14 aan de haal, zonder Lotto soudal renners, en nemen heel snel 1’40”. Bijna alle grote ploegen zijn wel mee. Leopard neemt zijn verantwoordelijkheid samen met ChampionSystems en knabbelen stilletjes aan de kloof. Ondertussen moet Kevin Deltombe de wedstrijd verlaten voor een dringende (grote) boodschap. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde valt (letterlijk) Vanoverberghe (topsport) weg en zal ook topsport mee beginnen achtervolgen.
In de laatste km’s valt het peloton op de nek van de koplopers en gaan we naar een massaspurt. Enzo Wouters rijdt op 4km van het einde plat terwijl hij vooraan in het peloton zich positioneeert voor de sprint. Het is Kruopis die het haalt in de sprint voor Godrie en Druyts.
Ter info : Wedstrijdgemiddelde van 46,1km/u.

Tour d'Alsace 29/07/2015 - 02/08/2015 : 44e, 60e, 6e, 114e en 10e op 136

Kevin is op 28/08 vertrokken naar de Vogezen, waar hij gedurende vijf koersdagen de Tour d'Alsace zal beslechten. De proloog op 29/07 is een tijdrit van 7 km met de gewone wegfiets, gevolgd door vier ritten in lijn de dagen daarop. Hiervan is de rit op dag 4 de zwaarste, met aankomst op de Gran Ballon. Hij gaf hier voorrang aan en laat het Belgische Kampioenschap van dit weekend aan hem passeren omdat de diverse parcours hem wel zouden moeten liggen. Zonder pech, valpartijen of andere tegenslagen zou hij hier puur conditioneel een toonbaar resultaat moeten kunnen neerzetten, ondanks de sterke internationale bezetting. Alle info en live wedstrijdgegevens over deze mooie ronde vind je op volgende link : http://www.touralsace.fr/index.php
Dag 1 Sausheim - Sausheim : proloog van 7,1 km op een bochtig en technisch parcours. Van de 136 starters zet Kevin de 44e tijd neer. Hij rijdt hiermee 20 seconden trager dan de winnaar Julien Antomarchi. Wedstrijduitslag.
Dag 2 Strasbourg - Bischoffsheim : een rit in lijn over 159 km met naast enkele kleinere hellingen in het laatste derde van de wedstrijd twee hellingen van 1e categorie. Kevin voelt zich goed en kan zich mooi vooraan het peloton handhaven. Een kopgroep van acht renners krijgt een maximale voorsprong van 2:30 minuten, maar vijf ervan zullen in diepe finale worden gegrepen door een eerste achtervolgende groep. In de aanloop naar de Mont St Odile na 2:30 uur wedstrijd slaat het noodlot opnieuw toe. De Noor Daniel Hoelgaard knalt los op een verkeersbord, zijn fiets slingert weg tegen die van Kevin, waarna Kevin overkop gaat. Hijzelf heeft buiten wat kneuzingen en schaafwonden niets ernstig, maar moet wel vrij lang wachten op zijn reservefiets. In de daaropvolgende kilometers verschiet Kevin een serieuse cartouche om weer aansluiting te vinden met het peloton net aan de voet van de Mont St Olile. De tweede helling van 1e categorie (Steinhubel) ligt dan te kort bij om volledig van die inspanning gerecupereerd te zijn. Hij gaat mee tot op 2 km van de top, maar moet dan de rol lossen. De laatste 30 km wedstrijd hangt hij met vijf andere renners (waaronder ploegmaat Emiel Planckaert) tussen een eerste achtervolgende groep van een man of vijftig (die nog eens zal splitsten) en de rest van het peloton. Hij zal ook zo binnenkomen als 60e . Verdict : verlies van 2:19 minuten op de winnaar, weer een verkeken kans om te strijden voor een mooie ereplaats en weg kans op een mooi eindklassement. Het wil maar niet meezitten, ondanks de goede conditie. Wedstrijduitslag.
Dag 3 Dannemarie - Huningue : rit in lijn over 155 km. Vandaag zijn er drie hellingen te overbruggen, die allen vrij in het begin van de koers liggen. Het parcours van het tweede wedstrijdgedeelte is dalend of vlak, een etappe voor de sprinters dus. Er krijgt een beperkte groep vrijgeleide van het peloton. De controle blijft behouden en de vluchters worden op 5 km voor de meet gegrepen. Het peloton stevent met 130 man af op een massasprint. Diverse ploegen vormen een treintje voor hun sprinter. Kevin zit alleen en moet van groepje naar groepje laveren. Timothy Dupont haalt de buit binnen. Kevin sprint zich naar een knappe zesde plaats. Naar zijn zeggen zat het gevoel zowel tijdens de wedstrijd als in de sprint goed. Een opkikker na de pech van gisteren.
Dag 4 Ribeauvillé - Markstein : klimetappe over 155 km met de col du Haut de Ribeauvillé (6,8 km aan 5,5 %), col des Bagenelles (5,7 km aan 6 %), col du Calvaire Station du Lac Blanc (2,4 km aan 6,5 %), Platzerwasel (8,5 km aan 7,5 %), Col du Grand Ballon (11 km aan 5 % naar de col Amic en tot slot 6,5 km aan 8 % naar de finish). Kevin had slechte benen van in de start en zag de ganse wedstrijd af. Aangekomen in een groupetto als 114e op 28 minuten van de winnaar.
Dag 5 Colmar - Sélestat : vrij vlakke rit over 160 km met enkel in het begin twee hellingen. De traditionele vlucht wordt gegrepen voor het ingaan van de finale en het peloton gaat weer naar een massaspurt. Timothy Dupont behaalt zijn tweede ritzege. Kevin sprint zich naar een 10e plek. Een redelijke afsluiter van een grijze vijfdaagse met ups en downs. In het eindklassement staat Kevin 78e op 31:24 minuten.

Pérenchies (FR) 26/07/2015 : gestopt na lekke band in voorlaatste ronde

De 165 km van deze 1.2 wedstrijd is ingedeeld in 6 kleine en 6 grote ronden in en rond Pérenchies. De eerste wedstrijdhelft wordt in regenachtige omstandigheden afgehaspeld aan bijna 47 km/u. Ik draai echter goed mee. Op de grote ronde ligt een kasseistrook van 1,3 km in heel slechte staat. Ik wist dat ik daar vooraan moest zitten, wat ook wel het geval was. Net voor aanvang van het bewuste gedeelte slaat het noodlot andermaal toe : ploegmakker Emiel valt voor mij en ik moet voet aan grond zetten samen met heel wat anderen. In de tumult ontstaat er een kopgroep van 27 renners, die ik nooit meer zal zien tijdens de wedstrijd. We komen de twee rondes na het incident nog wel door op amper 20 seconden, maar in mijn groepje van een 30-tal renners wordt dan niet meer gereden. Zo groeit de voorsprong van de koplopers tot 1:30 minuut en meer. De kasseistrook is scherprechter en vooraan moeten renners de rol lossen. Anderzijds slagen er nog een zestal individuen in om aansluiting te vinden bij die gelosten, waardoor daar twee groepen ontstaan. Veranda Willems domineert de wedstrijd en Dimitri Claeys wint solo. Als klap op de vuurpijl krijg ik in de voorlaatste ronde nog af te rekenen met een lekke band, waardoor ik de wedstrijd een ronde voor het einde moest beëindigen. Weer een koers om vlug te vergeten dus. Wedstrijdfoto's.

Veldegem 21/07/2015 : 13e op 77

Van in ronde 1 is er een kopgroep van 11 man weg, waarvan 5 van Gaverzicht. Ik start wat te ver achteraan en ben niet mee. Na een klein uur wedstrijd hebben de koplopers zo'n 1:30 minuten voor op het peloton en dat zal zo blijven tot 3 ronden voor het einde. Iets over half wedstrijd breekt het peloton in een viertal stukken. Ik zit eerst helemaal achteraan, maar kan op een paar ronden tijd bij de eerste achtervolgende groep aansluiten. Met nog vijf ronden voor de boeg ga ik samen met Jochen Deweer, Geldof en een vierde renner op zoek naar de koplopers. We scheuren ons los van een 16-tal achtervolgers. Op dat moment is het grootste deel van het peloton al uit wedstrijd genomen. We komen tot op 35 seconden. Geldof versnelt nogmaals in de voorlaatste ronde, Jochen en ikzelf haken af. Geldof zal er met zijn metgezel ook niet meer in slagen om vooraan aansluiting te vinden. Ook al was Gaverzicht in de meerderheid, ze kunnen het niet afmaken. Angelo Vandaele wint de wedstrijd met enkele tientallen meter voorsprong. Ik bol als 13e over de meet, maar had wel een goed gevoel tijdens de ganse wedstrijd. Weer de juiste (vroege) vlucht gemist, waardoor niet mee wordt gestreden voor de overwinning. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Ronde van Luik 13/07 - 17/07 : 107e op 171 in 1e rit na lekke band in finale, 27e in rit 2, 3e in rit 3, 87e in rit 4, opgave 5e rit. Geel in ploeg.

Rit 1 Blegny - Blegly over 138 km : er is een kopgroep van 13 renners weg. Ploegmakker Kenneth Van Rooy is er van de partij, waardoor de ploegwagen mee is opgeschoven naar voor. Aan de voet van de voorlaatste klim krijgt Kevin af te rekenen met een lekke band. Van de ploeg kan hij op dat moment geen hulp krijgen maar ook de neutrale wagen passeert hem zonder te stoppen. Uiteindelijk krijgt hij een nieuw wiel van een ander team met ploegwagen nummer 24. Wanneer hij na de wielwissel tussen de wagens opnieuw is opgeschoven naar wagen nummer 1 wordt er barrage gemaakt achter een groepje van een tiental achterblijvers. Hij zal het peloton niet meer zien en komt teleurgesteld als 107e binnen op bijna 4 minuten van de winnaar. Weg kansen op een mooi eindklassement. Naar zijn zeggen is de conditie zeker in orde na een geslaagde stage in de Ardeche, waardoor hij nu zijn pijlen zal richten op een mooi resultaat in één of meer van de vier komende dagklassementen. Meer zit er (weeral) niet meer in. Hopelijk heeft de ploegleiding voldoende begrip voor deze situatie. Wedstrijduitslag.
Rit 2 Plombières - Plombières over 152 km : Kevin wordt één keer vermeld op www.directvelo.be wanneer hij vrij vroeg in de wedstrijd samen met vijf anderen een korte ontsnappingspoging op touw zet, zonder resultaat. Op de cote de Botrange gaat hij vol door en komt bij de eersten boven. Net als in de slotrit van de Triptyque valt de ketting bij het schakelen weer naast het voorblad. Dit keer staat hij stil midden in het peloton en komt in aanrijding met een andere renner. Na herstel van het euvel moet Kevin een cartouche verschieten om tussen de auto's terug aansluiting te vinden bij het peloton, waar alles op de kant werd getrokken door de wind. Hij ging na wat recuperatietijd nog diverse keer mee met een ontsnapping, maar werd telkens teruggepakt. Iets over midden koers wordt de definitieve kopgroep van 12 renners gevormd. Opnieuw is Kenneth Van Rooy van de partij. In de finale komt het peloton nog op 8 seconden en in een spurt met 12 haalt Gianni Vermeersch het voor Corné Van Kessel en Matthieu Van Der Poel. Het peloton spurt andermaal voor een verre ereplaats. Hier bolt Kevin als 15e over de eindmeet, 27e in totaal dus. Het beste was er af na het actief koersen onderweg. Toptalent Van Der Poel wordt leider. Hopelijk kan morgen een relatieve snipperdag worden ingelast, want in ritten 4 en 5 moeten heel wat hoogtemeters worden overwonnen, wat voor vuurwerk zal zorgen. Wedstrijduitslag.
Rit 3 Marchin - Marchin 141 km : Kevin is vandaag mee in de eerste waaier die na 70 kilometer wedstrijd tot stand komt. Met een groep van 21 renners bouwen ze een voorsprong uit van maximaal 4:30 minuten op het peloton. Gele trui Van Der poel is niet mee, dicht geklasseerde ploegmakker Kenneth Van Rooy wel. Bij het ingaan van de plaatselijke rondes is de voorsprong nog steeds comfortabel, waardoor Kenneth zicht heeft op geel. Jimmy Janssens versnelt op 7 kilometer van de meet, zal nipt (3 seconden) stand houden in de hellende aankomstzone en wint de rit. Kevin offert zich in de sprint voor de tweede plaats op voor Kenneth en trekt de sprint aan van op 5 à 600 meter. Hij laat Kenneth de tweede plaats voor de 6 bonificatieseconden en wordt zelf derde voor Klaas Vantournhout. Kenneth neemt de gele leiderstrui over van Mathieu Van Der Poel. Hij komt dankzij die bonificatie 3 seconden voor Rob Ruijgh te staan. Pechvrij, attent en berekend kunnen koersen vandaag levert een mooi persoonlijk en een schitterend ploegresultaat op. Het peloton loopt binnen op 3:33 minuten, waardoor Kevin in het algemeen klassement een sprong voorwaarts maakt naar plaats 27. Jammer van de tegenslagen de eerste twee dagen, maar vandaag maakt veel goed. Vanaf morgen wordt gekoerst in functie van Kenneth. Wedstrijduitslag.
Rit 4 Stoumont-Stoumont : de gele trui zit in de ploeg, dat wil zeggen werken vandaag. Kevin schuift eerst mee met een ontsnapping, samen met Milan Menten. Vandaag zullen Krigbaum en McCormic opgeven, waardoor Kenneth eerst maar één renner meer in steun had in de achtervolging. In de finale rijden drie renners weg. Kevin en zijn ploegmakkers doen er alles aan om het tijdsverschil zo klein mogelijk te krijgen, waar ze ook in zullen slagen. Kenneth komt als 15e binnen en houdt 3 seconden voor op de nummer twee in het algemeen klassement. Kevin bolt uitgeteld als 87e binnen op meer dan 4 minuten. Morgen de trui verdedigen met vier man op een heel lastig parcours zal zwaar worden, maar is het proberen waard. Wedstrijduitslag.
Rit 5 Seraing - Seraing 147 km : Lotto-Soudal gaat nog maar met vier renners van start. De wedstrijd controleren zou heel moeilijk worden. Gelukkig kon op de hulp van Cibel worden gerekend vandaag. Na zowat 100 km wedstrijd laat Kevin zich afzakken om bidons te halen voor Kenneth. Aan de voet van de Vecqueé versnellen Wout van Aert en Mathieu Van Der Poel. Kevin is op dat moment aan het terugkeren van de ploegwagen en zit in de laatste 20 renners van het peloton. Tijdens de klim slaagt hij er nog in om het grootste deel van het peloton te remonteren, maar hij kan net geen aansluiting vinden bij een kopgroep van een twintigtal renners die definitief vertrokken zijn. Kenneth kan zijn wagonnetje wel nog aanhangen, maar zit daar wel alleen op dat moment. Hij houdt stand tot in de finale en moet eigenlijk alleen nog maar Rob Ruijgh in de gaten houden. Alle inspanningen van de afgelopen drie dagen worden beloond met eindwinst binnen de ploeg in deze mooie vijfdaagse rittenwedstrijd. De drie bonusseconden die Kevin hem op dag drie gegeven had, houdt hij in de finale rit nog over als definitief verschil. Kevin houdt het na zo'n 120 kilometer voor bekeken omdat hij toch van geen betekenis meer kon zijn voor Kenneth. Wedstrijduitslag.

Omloop Het Nieuwsblad 04/07/2015 : opgave in plaatselijke rondes

Ze staan in Zottegem met zo'n 170 renners aan de start in uitzonderlijke weersomstandigheden. Vandaag zou de warmste dag zijn van een hittegolf die vier dagen duurde. Kevin speelde vandaag geen rol van betekenis. Bij het ingaan van de plaatstelijke rondes maakte hij nog deel uit van het sterk geslonken peloton van 45 renners, maar na een goeie 120 km wedstrijd kreeg hij last van de warmte en verliet hij vroegtijdig het toneel. Hierna vind je het verslag van de wedstrijd van op de ploegwebsite :
"Met het warme weer is het een zware editie van Omloop het Nieuwsblad,14 hellingen enkele kasseistroken en 175km zorgen ervoor dat er maar 45 renners de wedstrijd beeindigen. Na 35km wedstrijd krijgen we de eerste noemingswaardige helling, de Oude kruisstraat waar Dries Van Gestel als eerste bovenkomt,richting volgende helling taaienberg ontsnappen 2 renners, Kenneth Van Rooy en Ruben Pols, beide Lotto-Soudal. Zij nemen al snel 25sec voorsprong en rijden samen over de eikenberg,stationsberg en laten zich dan inlopen door de eerste achtervolgende groep. De hellingen volgen zich dan snel op zodat het peloton na elke zone wordt uitgedund en na 80km op de berendries nog één peloton van 60 renners overblijven. Bij het overschrijden van de aankomstlijn hebben we nog 3 plaatselijke ronden van 27km af te leggen met oa de kasseistroken Lippenhovestraat en paddestraat. Op 25km van de aankomt krijgen we een aanval van 11 renners met Kenneth Van Rooy en Dries Van Gestel. Als we een laatste maal op de kasseistroken komen krijgt Dries Van Gestel een lekke band en verzeilt hij in een achtervolgende groep, BMC renner Floris Gerts gaat solo in de aanval, een 3-tal renners zetten de achtervolging in en Kenneth Van Rooy volgt op korte afstand met 5 renners. De situatie veranderd niet meer, Floris Gerts van BMC behaalt de zege, Kenneth Van Rooy behaalt de 10e plaats en pechvogel Van Gestel Dries wordt 12^de. In de topcompetitie vergroot Dries Van Gestel zijn voorsprong en ook in het ploegenklassement behouden we onze leidersplaats." Wedstrijduitslag.

Moorslede 21/06/2015 : 9e op 32 na solo van 20 km

Gisteren heb ik met enkele vrienden het einde van de examens gevierd, waardoor ik met wat slaaptekort aan de start verscheen in Moorslede. Eens vertrokken, was dit echter niet meer voelbaar. De bezetting hier was mager, maar er zaten wel wat oude rotten in die in het oog gehouden moesten worden. Een ronde telde 5,2 km. In elk van de 21stuks was er een premie te rapen, wat er dan wel de snelheid in hield. De ganse strook naar de aankomst was dalend en zat de wind in het voordeel. Aan de overkant van het parcours was het beuken tegen de wind op smalle wegen. Er zat een pittig klimmetje in, die goed voelbaar was na 21 passages. Het kleine peloton bleef zowat de ganse wedstrijd samen. Onderweg haakten er een tiental renners af, zodat de finale amper met 20 man werd gereden. Met nog zes ronden te gaan plaats ik een versnelling op de klim. Er springt niemand mee, zodat ik alleen kwam te staan. Mijn voorsprong bedroeg op slag een paar honderd meter, waardoor ik dan maar besloot solo door te gaan. Mijn avontuur duurde een goeie 20 kilometer tot in de laatste ronde, waardoor ik toch een aantal premies kon meegraaien. Even zag het er naar uit dat ik zowaar stand zou kunnen houden, maar er kwam reactie van ondermeer Geldof, Declercq en Borry, mannen die bij de bookmakers een goede score meekregen. Wanneer ze bij me kwamen, demarreerden ze onmiddellijk van achter mijn rug. Ik had hier niet direct een antwoord op en liet het viertal rijden. Het is nog wat te kort na de examens om dergelijke inspanningen zonder onmiddellijke gevolgen te kunnen leveren. Ik word nog bijgehaald door een viertal achtervolgers. In een spurt met vier wint Declercq. Ikzelf bol in een tweede groepje als negende over de eindmeet. De uitslag is nietszeggend, maar ik ben best tevreden met de progressie die er in een paar dagen tijd al is gekomen. Woensdag trek ik een dagje richting Remouchamps voor een uitgebreide groepstraining en een aantal testen met de renners uit het Lotto Cycling Project onder begeleiding van Energy Lab.

Oudenburg 18/06/2015 : 30e op 62

De examens zijn achter de rug, nu nog wachten op de einduitslag. Hopelijk kan ik drie maanden onbezorgd fietsen deze zomer... In de afgelopen 3 weken heb ik minder met de fiets kunnen bezig zijn dan verwacht. Een mens moet nu eenmaal zijn prioriteiten stellen. Om eens te zien hoe het met de conditie gesteld was, ging ik een kermiskoers meepikken in Oudenburg. Ik had van in het begin de bedoeling om gewoon mee te fietsen in het peloton. Vooraan reden er groepjes weg, maar ik moeide me bewust niet in de debatten, wat ook weinig zin gehad zou hebben. Iets over midden wedstrijd kwam alles terug samen, waarna er een definitieve kopgroep van vijf man voorop bleef tot het einde. De snelheid lag constant vrij hoog, waardoor zowat de helft van het peloton vroegtijdig moest stoppen. Ik kon mijn wedstrijd uitrijden in de groep. Meer moest dit niet zijn voor mij vandaag. Zondag start ik in Moorslede met iets meer ambities om zo geleidelijk naar een beter conditiepeil te groeien. Wedstrijdfoto's.

Triptyque Ardennais 22/05 - 24/05 : 14e op 186 rit 1, 5e op 161 rit 2, 2e op 160 rit 3, 2e in eindklassement, 2e jongerenklassement, 2e puntenklassement

Rit 1 Bullingen - La Calamine : zoals gewoonlijk staan hier weer heel wat profploegen aan de start, wat voor een stevige bezetting zorgt. De eerste rit over 152 km wordt afgehaspeld aan 45 km/u. De hoge snelheid en het gegeven dat het parcours niet selectief genoeg is zorgen ervoor dat alles de ganse tijd samenblijft op enkele schermutselingen na. Er komt een langgerekte massasprint met zowat het voltallige peloton, waarin Kevin zich wat laat wegdrummen. Uiteindelijk bolt hij met een goed gevoel als 14e over de eindmeet. Hij heeft zich bewust niet veel laten opmerken vandaag in functie van wat komen zal. Winnaar wordt de Fransman Jules Justin van het Veranclassic team. Wedstrijduitslag na dag 1.
Rit 2 Eupen - Butgenbach : dit geaccidenteerd parcours lag Kevin een pak beter. Over een afstand van 145 km moeten er 8 cotes van 1e en 2e categorie worden overbrugd. Vrij vroeg in de wedstrijd nemen Gertjan De Sy en Michael Vanthourenhout het voortouw. Het peloton laat niet echt begaan en de voorsprong van het tweetal wordt onder de 1:30 minuten gehouden. Op 30 km van de eindmeet is er een algemene hergroepering. Na wat schermutselingen krijgen we twee nieuwe koplopers : Floris Gerts en Dries De Bondt. Floris kan nipt stand houden en wint de rit. We krijgen opnieuw een langgerekte massaspurt met een uitgedund peloton, waarbij Kevin dit keer als 5e de finishlijn passeert. Hij is hiermee eerste jongere vandaag en klimt naar plaats 3 in het jongerenklassement (na Noppe en Declercq). Door dit dagresultaat sluipt Kevin in het algemeen klassement de top 10 binnen op amper 9 seconden van de leider. Zou de conditie van weleer stilaan teruggevonden worden ? In de rit van morgen (11 GPM's) kan alles nog door elkaar worden gehaald. Wedstrijduitslag na dag 2.
Rit 3 Beyne-Heusay - Beyne-Heusay : daar waar Kevin zich de afgelopen 2 ritten ietwat had gespaard, zou hij er in de slotrit dubbel voor gaan. Hij sms-te me vanmorgen nog dat hij er alles aan zou doen om met de juiste ontsnapping mee te zijn. Er moeten vandaag 12 cotes worden over gefietst met aankomst op de Cote de Fayembois van 1e categorie. Zo gezegd, zo gedaan : al na 30 kilometer wedstrijd krijgen we een kopgroep van 13 renners, waaronder Kevin. Ze krijgen een vrijgeleide van het peloton en lopen maximaal 4:30 minuten uit. De gele trui zit immers bij BMC, die al het achtervolgingswerk alleen moet opknappen. Op 30 km van de meet wordt de kopgroep herleid tot 7 renners en met nog 10 km te gaan zijn er nog slechts 5 koplopers. Kevin is nog steeds van de partij. Op de voorlaatste cote versnelt Aimé De Gendt. Kevin springt mee en beide renners krijgen direct een mooie voorsprong op de drie achtervolgers. Boven op de Cote des Heids moet Kevin echter voet aan grond zetten na kettingproblemen en Aimé gaat er alleen vandoor. Kevin wordt bijgehaald door ex Rabobank prof Kai Reus en samen gaan ze op zoek naar Aimé die ondertussen een bonus van 23 seconden heeft opgebouwd. In de slotklim laat Kevin Reus nog achter en zet solo een ultieme remonte in op Aimé. Kevin haalt het net niet en strand op amper 2 seconden van ritwinnaar Aimé, die meteen ook eindwinnaar wordt met dezelfde voorsprong. Hoe dicht kun je bij eindwinst zitten en wat indien de ketting niet tegenpruttelde ! Uiteindelijk is Kevin 2e in de rituitslag op dag 3, 2e in het eindklassement, 2e in het jongerenklassement en 2e in het puntenklassement. Een hele opsteker na weken/maanden van miserie, wetende dat Kevin zelfs met de idee speelde om te stoppen met wielrennen indien de triptyque op een mislukking was uitgedraaid. Wedstrijduitslag na dag 3. Wedstrijdfoto's (met dank aan Barry). Krantenartikels.

Assebroek 20-05-2015 : 2e op 78

In de plaats van een woensdagtraining in te lassen nam ik een avondcriterium mee niet ver van mijn deur. Het weer zat mee en wat ontspanning kan deugd doen na een dagje studeren zo vlak voor de examenstart. We staan met 78 aan de start voor een wedstrijdje van 92 km, verdeeld over 19 ronden. Na wat schermutselingen de eerste vier ronden trekt Koen Demuynck door op één van de weinige rechte stukken. Ik volg in zijn wiel, zie dat we een gaatje hebben op het peloton en neem direct over. Er sluiten nog zes andere renners aan. Wanneer ik zag wie (ondermeer Kevin Maene en Matthias Allegaert), wist ik dat die ontsnapping kans op slagen had. Dit bleek ook het geval te zijn. We bouwen al vlug een toegift van zo'n 50 seconden op die we niet meer zullen afgeven. Net voor de aankomst liggen twee 90° bochten naar rechts om dan 200 meter verder te finishen. Vrij goed vooraan uitdraaien was de boodschap. Matthias draait als eerste de laatste rechte lijn op. Ik zit in derde positie en de renner voor me gaat in de remmen in de laatste bocht, wat niet nodig was. Hierdoor valt er tussen mij en Matthias een gaatje van een meter of acht, die ik niet meer toe krijg gesprint de laatste 150 meter. Winnen is nog niet aan mij besteed, maar na vanavond trek ik wel met een goed gevoel en het nodige vertrouwen naar de Triptyque Ardennais van vrijdag tot zondag, met de cursussen in de reiskoffer mee. Wedstrijdfoto's.

GP Criquielion 17-05-2015 : 83e op 160

Ik had me vergist van startuur en kom 20 minuten voor vertrek aan. Vervolgens krijgen we opnieuw het gevreesde scenario : ik schuif in het begin mee met diverse ontsnappingspogingen die op niets uitdraaien. Wanneer ik dan een keer "neen" zeg is de definitieve vlucht een feit. Van de ploeg kan Kenneth gelukkig de eer redden en aansluiten bij een groep van 23 man na een ronde achtervolging. Ook Brecht nestelt zich vooraan. Voor Wallaeys gaat het niet snel genoeg. Door zijn toedoen dunt de kopgroep uit naar eerst 16 man en nog iets later naar 7 man. Kenneth is nog steeds van de partij. Brecht heeft moeten lossen. Ikzelf zit vast in het peloton dat lange tijd geen zin heeft in koersen, ook al omdat de meeste ploegen wel vertegenwoordigd waren vooraan. Onze achterstand op de kopgroep van 7 groeit uit tot 4:35 minuten. In functie van het ploegenklassement doet Laurens een poging om van het peloton weg te rijden. Vooraan verbrokkelt het helemaal en Wallays wint deze GP solo na een sterk nummer. De laatste ronde zit het vuur wel weer in het peloton en alle vluchters worden op 8 man na ingerekend. Op de enige helling van de plaatselijke ronde gaat Farazijn hard aan. Dries volgt en dat doe ik eveneens. Boven hebben we zo'n 150 meter voorsprong op het peloton, maar we worden gegrepen in de afzink. Dan maar proberen plaatsen voor de eindsprint met een top tien plaats in het vooruitzicht. Het ziet er lang goed uit. Ik kan me in de top vijf van het peloton werken in volle aanloop naar de eindsprint. Een onverwacht maneuver van een renner doet me echter in de graskant belanden en weg is de kans op een mooie ereplaats. De conditie is aan de betere hand, de uitslagen trekken echter op geen bal.

Profkoers Puivelde 13-05-2015 : mee in late vlucht met 16 maar in diepe finale gegrepen.

In voorbereiding van de GP Criquielion komend weekend trok ik vandaag naar de profkoers in Puivelde. Er stonden 154 namen op de deelnemerslijst, waaronder heel wat profs. Quickstep was bijvoorbeeld van de partij met Terpstra als publiekstrekker. Deze koers is ideaal om terug wat snelheid op te doen. Er worden hier doorgaans uurgemiddelden gehaald van zo'n 47 km, wat vandaag niet anders was. Ik wou nu kost wat kost niet in de achtervolging moeten gaan en bleef de ganse tijd voorin koersen, wat de nodige energie vergt. In de 15e van 19 ronden krijgen we een kopgroep van 16 renners. Ditmaal ben ik wel van de partij als enige renner van Lotto Soudal. We fietsen stevig door en bouwen in één ronde tijd een voorsprong van een kleine minuut op. Alleen jammer dat Quickstep, Cibel, Topsport Vlaanderen en Vastgoed Services hun juiste mannetje niet meehadden. Die ploegen zetten de achtervolging in en het ganse peloton neemt ons op 5 km van de eindmeet te grazen. Bij mij was het beste er dan af en ik eindig de wedstrijd in het peloton. Ondanks een wedstrijd met een hoog gemiddelde en een actieve deelname aan de belangrijkste ontsnapping in diepe finale was het gevoel comfortabel op de fiets. Dat was ondertussen al een tijdje geleden...Winnaar is een renner van Cibel, die het nipt haalde van Terpstra en Stevens.

Aardooie 10-05-2015 : 18e op 83

De ploeg vond het voor mij nog te vroeg om de Ardense Pijl te rijden. Dan maar een kermiskoers meepikken in Ardooie. Van in ronde 2 vertrekken er zo'n 17 man. Ik mis voor de zoveelste keer dit seizoen de trein, maar ga er van uit dat het peloton wel terug zal keren. Ik had het echter bij het verkeerde eind. We blijven zowat de ganse wedstrijd op 1 minuut hangen. Met nog een vijftal ronden te gaan onderneem ik samen met ondermeer Jochen Deweer een poging om alsnog aansluiting vooraan te vinden. Die poging bleek tevergeefs. De wedstrijd wordt gewonnen door een voor mij onbekende Australier. Ik bol na een vrij anonieme wedstrijd als 18e over de eindmeet. Nog een geluk dat ik niet in de ardennen bezig was vandaag ... Wedstrijdfoto's.

PK Ruddervoorde 03-05-2015 : nieuwe start met een 11e plaats op 114

We staan met 114 beloften aan de start van het Provinciaal Kampioenschap dat traditioneel in Ruddervoorde wordt gereden. De weersvoorspellingen zagen er niet schitterend uit en dat hebben we ook gevoeld : wind, regen, zon, we kregen het ganse pallet voorgeschoteld. Het werd dan ook een harde wedstrijd. Ik stond hier zonder persoonlijke verwachtingen na een drietal weken van matige trainingen en herstel. Een ronde was een goede 8 kilometer lang, de wedstrijd zelf 156 km. Voor Lotto-Soudal was er naast mijzelf enkel nog Edward Planckaert. De wedstrijd in handen nemen zat er dus niet in. Dit was voor het omvangrijke EFC blok weggelegd met enkele titelkandidaten in hun rangen. Van in de beginfase krijgen we een kopgroep van 9 renners. Wanneer je namen hoorde als Daan, Maxime, Emiel, Martijn en Matthias dan wist je wel dat die mannen zouden blijven rijden. Ik was niet mee, maar maakte wel al vlug deel uit van een omvangrijke achtervolgende groep. Achter ons zal het peloton in de loop van de wedstrijd volledig versplinteren, ondermeer na een valpartij waar ik gelukkig net voor reed. We blijven ronden lang om en bij de 35 seconden hangen. Toen onze achterstand iets over midden wedstrijd was opgelopen tot bijna 1 minuut nam ik mijn verantwoordelijkheid op. De benen voelden goed en ik durfde het daardoor wel aan om op kop door te trekken en voor een schifting te zorgen. In eerste instantie krijg ik enkel Benjamin mee. Met z'n twee naderen we tot op 25 seconden van de koplopers. Gelukkig komen er nog een negental renners aansluiten, waardoor er zo'n zeven ronden voor het einde een samensmelting komt van een 20-tal renners. De rest van het peloton zou de wedstrijd dan vlug verlaten. Net op een moment waar in wat ver achteraan aan het recupereren ben, wordt er versneld vooraan. De boel wordt op een lint getrokken en voor mij valt een gaatje. Ik probeer het dicht te rijden maar mis nog de punch om die laatste verdomde vijf meter toe te fietsen en moet ze laten gaan op een stuk met tegenwind. Tien man, waaronder vier EFC-ers zijn definitief vertrokken. Omdat er in mijn groep daarna niet echt vol meer werd doorgereden, besloot ik om bij wijze van extra stimulans twee ronden voor het einde te demarreren. In de grotere wedstrijden begint de finale immers nu pas, daar waar het hier al stopt. Vooraan wint Emiel Vermeulen de spurt met tien voor Alessandro en Daan en verslaat zo het EFC blok. Ikzelf kan mijn laatste twee ronden solo afmaken en bol als 11e binnen. Best tevreden over de progressie die ik blijkbaar heb gemaakt de afgelopen drie weken, alleen jammer dat ik op een haar na de aansluiting met de kopgroep miste in de finale. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Rund um die Finanzplatz- Frankfurt 1.2 op 1/05/2015

Na bijkomende onderzoeken en bijsturing via ploegdokter Jan Mahieu zal ik kijken hoe het met mijn algemeen conditiepeil is gesteld in de eendagskoers in de buurt van Frankfurt. Meer info hierover vind je hier. De afgelopen weken heb ik me moeten behelpen met enkele rustige duurtrainingen. Benieuwd naar het resultaat. Na Frankfurt sta ik vervolgens op 3 mei aan de start in het Provinciaal Kampioenschap in Ruddervoorde, waar ik hopelijk een rol van betekenis kan spelen.
Update : nadat we zo'n 550 kilometer hadden gereden richting Frankfurt, krijgen we daar te horen dat het ganse gebeuren werd afgelast omdat een terroristische aanslag was verijdeld. De ploegleiding besloot dan maar om nog diezelfde avond terug te keren. Die nacht lag ik pas om 02:30 in bed, waardoor het de dag nadien niet aangewezen was om een kermiskoers te rijden. Ik laste in functie van het PK dan maar een brommertraining in.

Voorlopig geen wedstrijden wegens herstel

Iedereen zag ondertussen wel al dat mijn resultaten niet waren wat ze ooit zijn geweest met als dieptepunt mijn opgave in de Circuit des Ardennes. Recent bloedonderzoek maakte ondertussen één en ander duidelijk : er werd ondermeer een verhoogde concentratie van een specifieke soort antistoffen vastgesteld wat wijst op een eerder opgelopen klierkoortsinfectie. Ik loop blijkbaar al een hele tijd rond met dé virale infectie waar geen enkele sporter op zit te wachten. Ondertussen zit mijn lichaam al in de herstelfase die bij de één al langer duurt dan bij de ander. Eén van de komende dagen ga ik op bezoek bij ploegdokter Jan Mahieu, die me wel verder op weg zal helpen. Ondertussen heb ik met mijn trainer afgesproken om voorlopig geen wedstrijden meer te rijden, wel nog te blijven trainen op een rustige manier. Afwachten voor dagen of weken, wie zal het zeggen. Enerzijds ben ik blij dat ik eindelijk weet waarom ik niet "diep" kon gaan in wedstrijden. Anderzijds is het ambetant om weeral te moeten toekijken vanop de zijlijn en mooie kansen aan mijn neus zien voorbijgaan. We gaan ons maar wat meer focussen op de cursussen zeker de komende periode ?

Ledegem 15/04/2015 : 21e op 140

Met gemengde gevoelens en heel wat onzekerheid trok ik naar de kermiskoers in Ledegem, samen met buurman Thibault die voor de bevoorrading zou zorgen in dit warme weer. Gisteren had ik een matig gevoel op training. Van in de start nemen drie renners het hazepad. De sterke Matthias Allegaert is er één van. Het peloton laat niet begaan en het drietal krijgt maximaal 50 seconden voorgift. In de tweede helft van de wedstrijd groeit de kopgroep in schijfjes aan tot een goeie twintig man. Ik slaag er ook in om samen met een achttal anderen de sprong naar voor te maken, maar daar zal het ook bij blijven. "Meezwemmen" was het beste wat ik in me had, laat staan initiatieven nemen. In de finale gaan Allegaert, Yserbyt, Verdoolaeghe en Vermeire er nog van door. Allegaert wint. Ikzelf voel me hoe langer hoe meer leeglopen, ben niet meer in staat om mee te sprinten voor een dichte ereplaats en bol als 21e binnen. Achteraf bekeken is mijn niet-selectie voor LBL een goede zaak. Laat die kans maar aan ploegmakkers die momenteel wel in staat zijn om het verschil te maken. Benieuwd wat de bloedanalyse als resultaat zal geven. Ik verwacht nieuws naar het einde van de week toe. Hopelijk is het niet de gevreesde klierkoorts. De komende twee dagen doe ik het rustig aan, zondag probeer ik het nog een keer in Beselare en als dit tegenvalt zal er eens goed gebabbeld moeten worden met de ploegleiding en mijn trainer. Wedstrijduitslag.

Luik-Bastenaken-Luik : reserve

Vanwege mijn minder goede prestaties in de Triptyque Monts et Chateaux en vooral mijn opgave door ziekte in Circuit des Ardennes besliste de ploegleiding om me niet op te stellen voor Luik-Bastenaken-Luik. Ik sta er wel op de reservelijst. Om wedstrijdritme te behouden zullen op 15/04, 18/04 en 19/04 zonder verwikkelingen drie kermiskoersen worden gereden om dan hopelijk met hernieuwde krachten in de Carpathian Couriers Race door Polen en Hongarije te kunnen starten later in april.

Circuit des Ardennes 10/04 tot 12/04 : opgave in 1e rit door ziekte

Wat voor Kevin één van de hoogtepunten van het voorjaar 2015 zou moeten worden, is uitgedraaid op een fiasco. Vanmorgen voelde Kevin zich ziek, wat eigenlijk al een bevestiging was van zijn algemeen aanvoelen op donderdag. Ondanks buikloop en een ontregelde maag ging hij vanmiddag toch van start. Het draaide echter voor geen meter en na 80 kilometer afzien in het peloton kon hij niet anders dan de bezemwagen opzoeken. Weg koersdroom, weg ambities voor het voorjaar. Of het nu nog de moeite is om de draad weer op te pikken zullen we wel zien. Hoeveel tegenslagen kan een mens incasseren ? Krijgt hij nog voldoende krediet van de ploeg ? Dat wordt wel allemaal duidelijk eens hij terug thuis is en op uitgebreid doktersbezoek is geweest met de nodige bloedanalyses.

Triptyque Monts et Chateaux 03-04 tot 06/04 : 35e , 45e, 29e, 13e en 28e algemeen op 170

Van vrijdag 3 april tot en met maandag 6 april rijdt Kevin de rittenwedstrijd "Triptyque Monts et Chateaux. Deze 2.2 wedstrijd maakt onderdeel uit van de Europe Tour. In vier etappes moet in totaal een kleine 600 km worden gefietst. De ploegmakkers van Kevin zijn Senne Leysen, Michael Goolaerts, Joachim Van Reyten, Maarten Craeghs, Enzo Wouters en George Tansley. Gedetailleerde info vind je terug op deze website : http://www.petitereinefrasnoise.be. De wedstrijden zijn real time te volgen via live ticker op volgende link : http://direct.directvelo.com.
Dag 1 : de rit brengt de renners van Antoing naar Quevaucamps over 158 km. Bij de start werd hier een massasprint verwacht. Vandaar dat Lotto-Soudal vandaag de kaart van Enzo Wouters trekt. Van bij de start volgt de ene aanval de andere op. Na een uur koers ontstaat er een kopgroep van 10 man, waaronder twee Lotto's Michael en Joachim. Hun bonus loopt op tot 40 seconden. Brent Luyckx en de later winnaar Marc Fournier versnellen nog wel uit de kopgroep, maar op 40 kilometer van de meet is alles te herdoen. Met nog 20 kilometer te rijden krijgen we opnieuw drie leiders : alweer de ijzersterke Marc Fournier, zijn landgenoot Peter Nans en de Duitser Nico Denz. Voor Denz gaat het te snel en hij moet afhaken. Fournier en Nans fietsen een bonus van 30 seconden bijeen. Fournier haalt het in een sprint met twee en wordt na dag 1 houder van alle truien, met uitzondering van de jongerentrui. De laatste 15 kilometer mennen de renners van Lotto-Soudal het peloton met als doel Enzo in stelling te brengen. Ze krijgen echter weinig of geen hulp van andere ploegen en kunnen de kloof op het tweetal niet dichten. Kevin spurt niet echt meer mee en bolt als 35e over de meet op 25 seconden van de winnaar. In het algemeen klassement staat Kevin 39e op 41 seconden. Wedstrijduitslag na dag 1.
Dag 2 : Ondermeer door toedoen van Lotto-Soudal wordt het peloton na 5 kilometer wedstrijd in brokken gereden. Nog voor half wedstrijd rijdt er nog amper 45 man in het eerste deel. Kevin zit hier nog bij. Na 80 kilometer voelt hij zich echt slecht en draaien de benen voor geen meter. Net dan vertrekt er 20 man en Kevin is niet in staat om te reageren. Nadien probeert hij in verschillende groepjes nog naar voor te rijden maar slaagt daar niet in. De Fransman Lilian Calmajane wint de rit met aankomst op de Kluisberg. Kevin bolt 8 minuten later als 45e binnen in een groepje van een man vijftien. De grote helft van het peloton miste de boot volledig en komt 16 minuten na de winnaar binnen. Wedstrijduitslag na dag 2.
Dag 3 : Kevin vindt de goede benen terug en kan zich mooi vooraan handhaven. Aan de voet van de voorlaatste klim wordt hij opgehouden door een valpartij. Net bij aanvang van de laatste klim kan hij terug aansluiten vooraan, maar zit dan te ver om mee te spelen voor de knikkers. Er rijden zes man weg en Kevin volgt in een klein peloton. Steven Lammertink wint. Kevin komt 8 seconden later als 29e binnen. Wedstrijduitslag na dag 3.
Dag 4 : van in de eerste kilometers krijgen we een kopgroep van zeven renners. Voor Lotto-Soudal is Maarten Craeghs mee. Hun voorsprong groeit uit tot maximaal 8 minuten. Bij het ingaan van de eerste plaatselijke ronde is de kloof tot 5 minuten teruggebracht. De koplopers worden gegrepen in de laatste 15 kilometer en we gaan naar een massasprint met nog een vijftigtal renners. Maxime Farazijn wint na een knap staaltje ploegwerk. Lotto had naast Kevin nog Maarten en Senne mee vooraan, maar die hadden beiden geen overschot meer. Kevin had moeite om zich goed te positioneren de laatste vijf kilometers en wordt uiteindelijk 13e vandaag. In het algemeen klassement strandt hij op een weinigzeggende 28e plaats, zeker niet voldoende voor een derdejaars met ambitie. Wedstrijduitslag na dag 4.

Moorslede 28/03/2015 : 7e op 105

Deze week had ik samen met Benjamin en Seppe twee zware duurtrainingen ingepland in functie van de komende Triptyque. Ik voelde van bij de start dat die nog wel in de benen zaten : superfris was ik niet in Moorslede. Het parcours was maar een goede 5 kilometer lang, maar er zat wat van alles in : een hellend stuk voor en na de finish, een breed stuk betonbaan van anderhalve kilometer waar de wind vrij spel had en bochtige stukken op smalle wegjes die er niet zo effen bijlagen. De wind kwam hoe langer, hoe meer opzetten. Je zag van mijlenver aankomen dat het spel hier direct in stukken ging gereden worden. Wat te voorspellen was, kwam ook direct uit : al van in de tweede ronde komen er breuken in het peloton. Eerst zat ik vrij ver achteraan, maar na een korte inspanning kon ik me direct in de kop van het peloton nestelen. Daar lag de sleutel, nergens anders. Al vlug ontstond er een kopgroep van een vijfentwintigtal renners met heel wat sterkhouders, waaronder Jens Vandenbogaerde, Joren Touquet, Marchant, Allegaert, ... Zes ronden verder was het al duidelijk dat de winnaar vooraan ging zitten. Daarachter was alles verbrokkeld en groep per groep werd vervroegd uit de wedstrijd genomen. Vooraan viel het nooit stil. De ene aanval volgde de andere op en de samenstelling van de kopgroep veranderde voortdurend. Dit samen met de weersomstandigheden zorgen ervoor dat er eigenlijk een zware finale van 50 kilometer werd gereden. Je was geen seconde op je gemak. Ik kreeg zelfs de tijd niet om mijn overjasje uit te trekken. Vijf ronden voor het einde krijgen we vier leiders en elf achtervolgers. Al de rest is al uit koers genomen. Bij mij is het beste eraf en ik blijf bij de achtervolgers. Vooraan wint Vandenbogaerde voor Touquet. Ik sprint me 40 seconden later naar een zevende plaats. Wedstrijdfoto's.

Ichtegem 22/03/2015 : 5e op 160

Mijn eerste kermiskoers dit jaar is meteen goed voor zo'n 160 starters. We kregen 16 ronden van een goeie 7 kilometer voorgeschoteld. Van in de eerste ronde zijn we weg met 11 renners. Half wedstrijd valt er een Japanner af. Onze voorsprong schommelt voortdurend tussen de 30 seconden en de 1:30 minuut. Met z'n tienen gaan we de finale in en de laatste kilometer worden we nog bijgebeend door enkele renners uit de voorwacht van het peloton, dat in twee grote stukken was gebroken. In de laatste ronde gaat Bryan Verdoolaeghe aan en Matthias Allegaert springt er naar toe. Daarachter draait het niet direct meer rond en het duurt een tijdje eer we de twee koplopers weer te pakken hadden. Benjamin probeert het eens met een demarrage, ikzelf probeer het eens met een sprintje bergaf, zonder resultaat. Ikzelf probeer nog een paar keer te demarreren, maar ze laten me niet rijden. Wanneer de samensmelting er dan uiteindelijk toch nog komt, gaat Benjamin onmiddellijk zelf door. Ik had net kop gedaan en kon niet direct reageren. De één na de andere renner springt weg tot ik op een gegeven moment nog met twee anderen in mijn wiel overblijf. Ik zet mijn versnelling pas in op 800 meter voor de meet, zowat van bij de start van het hellend stuk op het parcours naar de eindmeet toe. Ik val niet stil en kan nog een zestal renners remonteren om uiteindelijk als vijfde te finishen. Tevreden dat ik eindelijk eens in de juiste ontsnapping zat, minder tevreden over mijn aanvoelen en reacties in diepe finale. Er volgt nog een dopingcontrole voor de eerste zes in de uitslag, waardoor we pas iets voor 20:00 uur naar huis konden vertrekken, net op tijd om de ontknoping van de bekerfinale nog op TV te kunnen volgen. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Handzame Challenge 20-03-2015 : 15e op 172

Voor de profs is er de Handzame Classic, voor de U23 op dezelfde datum de Handzame Challenge. De start werd gegeven in Jabbeke op 6 kilometer van mijn deur. Ik reed er dan ook met de fiets naar toe. Omdat ik de afgelopen wedstrijden naar mijn aanvoelen te afwachtend had gekoerst, werd nu samen met mijn trainer afgesproken om van in de start in de aanval te trekken en zoveel mogelijk mee te springen. Dit lukte me aardig, maar er kwam niet direct een afsplitsing in koers, ondermeer door het spel van de wind. Aan collectieve inzet van de Lotto-Soudal ploeg geen gebrek vandaag. In de grote ronde zaten we op een gegeven moment allemaal vooraan rond te draaien met de bedoeling om een afscheuring in gang te zetten. De wind kwam echter net niet genoeg van opzij opzetten, waardoor het peloton gemakkelijk kon blijven aanklampen. Eén keer sprong ik mee met mijn maat Damon Devriendt, maar toen ik zag dat we maar met z'n twee een eindje voor het peloton bleven uitrijden plooiden we wijselijk terug. Bij de aanvang van de plaatselijke rondes zat alles nog samen. Ook daar was er de ene schermutseling na de andere, waar ik samen met de ploegmakkers vaak attent kon op reageren. Dit was ook de opdracht die we van Kurt kregen toen ik me had laten afzakken naar de ploegauto voor instructies. In de voorlaatste ronde kunnen er tien renners een definitieve kloof slaan. Dit was één van de weinige keren dat ik besloot om niet te reageren en het was wel de goeie keer zeker. De tien koplopers - waaronder ploegmaten Laurens en Mathias - bleven voorop en Kaise Julien won in de sprint voor Stef Van Zummeren en Benjamin Declercq. Een halve minuut later wint Maxime Farazijn de pelotonsprint, waarin ikzelf als vijfde over de finish bol. Wedstrijduitslag.

Kattekoers Ieper 15-03-2015 : 90e op 193 na val in de laatste 300 meter

Een heel mooie koers met een klote verloop voor mij, zo kun je de dag samenvatten. Het begon al met een valpartij na 25 kilometer. Een renner springt een fietspad af, schiet uit de klikpedalen en knalt tegen de stenen. Ik kom er bij liggen en ben weer wat vel kwijt. Met de fiets kon ik niet verder. We hadden plaats 15 met de volgwagen, dus het was even wachten achter de reservefiets. Ik kan na een achtervolging achter de ploegauto terug aansluiten op een stuk tegen wind waar alles op de kant werd getrokken en kan net blijven aanklampen. Een vijftal kilometer voor de eerste doortocht in Ieper - na 50 km wedstrijd - zit ik weer mooi vooraan in het eerste deel van het peloton, dat op dat moment een eerste groep vluchters te pakken heeft. In de aanloop naar de heuvelzone kan ik me mooi positioneren en draai als tweede de Monteberg op. Ook de rest van de hellingen worden vrij vooraan in het peloton aangesneden, samen met nog vier andere Lotto-Soudal renners. Op dat moment zag het er nog vrij goed uit voor de ploeg en gevoelsmatig was bij mij ook alles OK. Bij de tweede passage in de heuvelzone loopt het echter mis voor de ploeg. We komen iets te ver de Kemmelberg boven en zien een groep van 23 renners voor ons aangaan in de afzink en het daaropvolgend hellend deel van het parcours. Voor ons viel het volledig stil en van passeren was er ook geen sprake op dat moment. Dit wordt ons terecht als een zware fout aangewreven. We dachten wel dat we twee man voorin mee hadden, Ruben en Maarten, maar Ruben was eerder al uit de wedstrijd gestapt door een valpartij. De kopgroep neemt vlug 1:30 minuut en we krijgen de opdracht om in ploeg de achtervolging in te zetten, wat we ook doen. Color Code en Wallonie-Bruxelles nemen ook hun verantwoordelijkheid. Het zag er een moment naar uit dat de koplopers gegrepen konden worden en de groep vroeg aan mij en Kenneth geen kopwerk meer te doen om onze kansen te kunnen gaan in een sprint mocht die er komen. Dit bleek achteraf een foutieve inschatting te zijn geweest. Door diverse demarrages vooraan bleef de kopgroep echter wel uit het vizier van het peloton en het kalf was verdronken. Baptist Planckaert zet de 75e kattekoers op zijn naam voor Joeri Calleeuw. EFC doet collectief een goede zaak, daar ze met vijf man mee voorin zaten. In de sprint voor een verre ereplaats loopt het opnieuw fout af voor mij. Op 300 meter voor de meet zit ik in vijfde, zesde positie. Opnieuw doet een renner een maneuver vanop een fietspad, zijn tube springt hierbij van zijn wiel, hij kust de grond en ik kom er voor een tweede keer bij liggen. Sprint en wedstrijd over en out voor mij. Dit is echt balen : conditioneel zit alles goed, de schrik in het peloton gaat stilaan uit mijn lijf en dan gebeurt weer dit. Op dit eigenste moment vraagt men zich wel eens af waarom het allemaal nog nodig is, maar morgen is er een andere dag en springen we vol goede moed de gehavende fiets weer op zeker, op zoek naar nieuwe kansen ? Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Dorpenomloop Rucphen 08-03-2015 : 22e op 192

Na 1:45 uur rijden komen we onder een stralende zon aan in Rucphen Nederland. De ploegwagens stonden klaar voor 8 Lotto-Soudal renners, een mix tussen anciens en eerstejaars. Ik start achteraan in wat al direct een supernerveuze en snelle wedstrijd bleek te zijn. Het was vechten voor ieder plaatsje naar voor en pas na 60 km zag ik voor het eerst de kop van het peloton. De ploegleiding had ons de opdracht gegeven om in twee groepjes van vier samen te blijven, maar dit bleek in deze omstandigheden een onmogelijke opdracht. We besloten dan maar om elk afzonderlijk naar voor te proberen wringen en daar dan verder af te spreken, maar ook dat bleek geen sinecure. Vooraan volgde de ene aanval de andere op, nu eens met drie renners, dan weer met een grotere groep, maar die droegen telkens niet zo heel lang. Het peloton schuurde bij momenten, maar ook dit herstelde zich telkens weer opnieuw, hoewel de deur achteraan wel stevig open stond wanneer alles op de kant werd getrokken op de stroken met tegenwind. In al het gewoel heb ik op zijn minst 4 keer voet aan grond gezet en opnieuw gaan achtervolgen vanuit de achtergrond. Gelukkig ben ik nooit zelf rechtstreeks betrokken geweest bij een valpartij, wat van enkele ploegmakkers helaas niet gezegd kon worden. Bij het ingaan van de kleine ronde van 20 km zitten we nog met drie Lotto-Soudal renners in koers : Mathias Krigbaum, Michael Goolaerts en ikzelf. De beslissende vlucht van 16 man kwam tot stand na een zoveelste oponthoud in de bevoorradingszone waar ik opnieuw tot stilstand werd gedwongen. Geen van ons drie was mee. Het zag er even naar uit dat de voorwacht van het peloton de vluchters nog zou grijpen, maar we bleven hangen op 15 seconden. De vlucht met 16 houdt stand en BMC renner Floris Gerts soleert in diepe finale. Zo'n 10 kilometer van de meet, wanneer alles nog speelbaar scheen te zijn, stelt Mathias voor om me naar voor te loodsen, wat hij schitterend doet. Ook in de aanloop naar de finale loopt het echter opnieuw mis met enkele renners voor me en moet ik de sprong naar voor een tweede keer maken, wat me aardig lukt in een mum van tijd. In de pelotonspurt met nog zo'n 60 renners finish ik uiteindelijk 6e. Een goeie 100 renners rijden de wedstrijd uit. De uitslag is voor de tweede week op rij niet wat ze zou kunnen zijn met mijn huidig conditiepeil. Wat wel een heel stuk verbeterde naar het einde van de wedstrijd toe was mijn durf om al weer eens wat risico's te nemen in positionering. Dat is toch ook al iets. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Brussel-Opwijk 01-03-2015 : 16e op 191

Het wedstrijdreglement van de Beker van België bepaalt dat de eerste 30 renners uit de topcompetitie niet mogen starten in een Beker van België wedstrijd. Daar ik ondanks alle tegenslagen toch nog 21e eindigde in dit klassement, sta ik hierdoor op 1 maart aan de start in Brussel-Opwijk in de plaats van in Gent-Staden. Meer info over deze wedstrijd vind je hier. Het parcours is er lastiger. Zo moeten we drie keer over de Eksterenberg, de Varent en de Putberg, wat wel voor een selectie zal zorgen, zeker met het weer dat wordt voorspeld. Vorig jaar reden amper 37 renners de wedstrijd uit...
Wedstrijdverslag : ik had een goed gevoel in de wedstrijd, zeker ook op de hellingen. Enkel de schrik om positie te zoeken en een eigen weg te gaan in het peloton is er nog. Dit speelde in mijn nadeel in de aanloop naar de hellingen toe, waardoor ik die nooit echt vooraan kon aansnijden en niet op eigen tempo omhoog kon fietsen. Tijdens de grote rondes zaten we als ploeg in een zetel. In de vroege ontsnapping met zeven waren we vertegenwoordigd door Dries Van Gestel. De zeven koplopers hielden het een goede 100 km vol en kregen een maximale voorsprong cadeau van niet meer dan 2 minuten. Tijdens de laatste van de drie beklimmingen van de Putberg is er bergop een valpartij voor mij, waardoor er een breuk ontstaat in het peloton. Ik moet daar voet aan de grond zetten, maar kan terug vooraan aansluiten vanuit een tweede groep. Net dan ontstaat een kopgroep van vijf man, waaronder Farazijn en Allegaert van EFC. Lotto heeft eerst niemand mee, maar Frison kan op tijd de kloof dichten. Ook Loic Vliegen van BMC doet hem dat na. De kopgroep van zeven blijft voor, ook tijdens de laatste plaatselijk ronde. Farazijn wint naast het clubkampioenschap vorige week nu ook Brussel Opwijk in een sprint tussen hem en Loic. Ikzelf zit wat ingesloten in de spurt voor verre ereplaatsen en wordt uiteindelijk 16e. De grote helft van het peloton rijdt de wedstrijd uit. Met dit resultaat ben ik matig tevreden. Conditioneel zat er meer in dan een 16e stek, maar het ontbrak me wat aan durf en initiatief om beter te doen en meer vooraan post te vatten op de cruciale momenten. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Programma seizoenstart 2015

In onderling overleg met de ploegleiding werd het programma van Kevin voor de eerste twee maanden grosso modo vastgelegd. Na een "vlakke" inloopperiode wordt resoluut gekozen voor het zwaardere werk in april 2015 :
* 01/03/2015 : Brussel-Opwijk (in vervanging van Gent-Staden. De eerste 30 renners van de topcompetitie 2014 mogen niet starten in een BvB wedstrijd.
* 08/03/2015 : Dorpenomloop Rucphen Nederland (187 km)
* 15/03/2015 : Omloop van het Waasland (192 km - Elite 1.2) of De Kattekoers (180 km - Elite 1.2 - Topcompetitie)
* 22/03/2015 : Zuid-Kempense Pijl Mol-Sluis
* 03/04-05/04 : Le Triptyque des Monts et Chateaux
* 10/04-12/04 : Circuit des Ardennes International (Fr)
* 18/04/2015 : Luik-Bastenaken-Luik

Ploegstage van 05/02 tot 19/02

Donderdag zijn de beloften van Lotto-Soudal U23 van op Charleroi vertrokken op ploegstage naar Spanje. Ze verblijven 14 dagen in het viersterrenhotel Intur Bonaire in Benicassim (http://www.hotelinturbonaire.es). Energy Lab werkte voor de groep een trainingsprogramma uit voor de volledige verblijfduur. Zij die zich geroepen voelen kunnen het schema hier eens raadplegen. De weersverwachtingen voor de eerste dagen zien er niet zo schitterend uit, maar die mannen maken er ongetwijfeld het beste van.
De ploeg telt 12 nieuwkomers, waarvan 7 eerstejaars. Dit maakt dat het seizoen 2015 begonnen wordt met een erg jonge equipe. Kevin behoort ondertussen tot de "anciens" en is dan ook van plan om dit jaar zijn verantwoordelijkheid in die rol op te nemen, zowel tijdens als voor en na een wedstrijd. Hopelijk kan dit met minder "pech" dan de afgelopen twee seizoenen en blijven de resultaten niet uit.
Update 17/02 : de trainingen worden vlot verteerd door Kevin. Hij voelt zich met de dag sterker worden. Op 17/02 werd door de ganse ploeg een 10 minuten test uitgevoerd. Kevin ontwikkelde hierbij een gemiddeld vermogen van 6 watt per kilogram lichaamsgewicht, een cijfer waar hij best mee tevreden mag zijn voor de aanvang van het seizoen.

Eerste winterstage van 14-12 tot 24-12

Midden december vertrok Kevin samen met 6 andere wielrenners naar het Spaanse Algorfa, een tiental kilometer onder Alicante. Ze huren daar een villa met z'n allen. Kevin zal er samen met onder Benjamin Declercq en Emiel Vermeulen de combinatie trainen en studeren maken. De weersvoorspellingen daar zijn gunstig tijdens hun verblijf daar : zo'n 20 graden en overwegend droog weer. De streek rond Algorfa leent zich uitstekend voor op maat gemaakte trainingen op diverse terreinen. We verwachten hem terug op kerstavond, net op tijd voor het kerstdiner thuis. Kevin mist hierdoor wel de ploegvoorstelling van Lotto-Soudal, maar de ploegleiding heeft daar wel begrip voor.

Tielt 02-10-2014 : 26e op 111, gegokt in de finale en verloren

Eerder deze week vernam ik dat ik niet was geselecteerd voor Parijs-Tours, wat ik volledig begrijp. Daarom wordt bij mij het seizoen 2014 afgesloten met een kermiskoers in Tielt. Hoewel ik vandaag wel de ganse dag les had, ging ik toch naar huis tegen de middag. Tielt genoot de voorkeur op Hooglede komend weekend omwille van de vette prijzenpot. Er waren echter veel renners met die idee en we stonden met een mooie bezetting van 111 stuks aan de start. Supporter Roger was zo vriendelijk om zich vandaag vrij te maken om me naar Tielt te voeren. Nogmaals bedankt daarvoor. Er werd snel gereden in het peloton, wat ervoor zorgde dat alle ontsnappingspogingen vrij vlug in de kiem werden gesmoord. Ik reed vlot mee, maar zat in de tussensprintjes telkens net iets te ver naar achteren. Ik bleef de tweede wedstrijdhelft afwachtend koersen om dan in de finale een alles of niets spelletje te spelen. Net voor het ingaan van de voorlaatste ronde vertrekken twee renners. Ik zie mijn kans en maak de jump. Eén van mijn twee medevluchters zat direct à blok, waardoor we de klus eigenlijk met twee moesten proberen te klaren. Ondanks onze behoorlijk hoge snelheid gaf het peloton ons maximaal een 15-tal seconden respijt. Het zag er toch lange tijd goed uit, maar op twee kilometer van de finish, op een lang stuk Steenweg, werden we eerst gegrepen door een beperkt groepje en vervolgens door het ganse peloton. Het beste was er bij mij af natuurlijk en ik spurtte niet meer mee. Van Coppernolle wint de massaspurt. Eigenlijk ben ik blij dat het seizoen 2014 erop zit, waarvan de eerste helft uitstekend verliep, maar de tweede helft een aaneenrijging van ernstige kwetsuren was en amper uit 10 koersdagen bestond. We draaien nu die zwarte bladzijde om, gaan enkele weken volop van andere dingen in het leven profiteren (te beginnen met een citytrip naar Barcelona met enkele goede koersmakkers), om dan ergens in november de focus te verleggen naar het seizoen 2015, waar we kunnen starten met een propere lei. Ik kreeg alvast het vertrouwen van ploegleider Kurt Van De Wouwer om ook volgend jaar voor Lotto-Belisol te mogen uitkomen. Wedstrijduitslag.

Varsenare 27-09-2014 : 4e op 50

Het is maar een kermiskoers, maar Varsenare heeft voor mij toch iets speciaals omdat alles zich op 3 kilometer van mijn deur afspeelt op mijn trainingsparcours. Ik ging uiteraard met de fiets naar de start, waar ik me mocht klaarmaken thuis bij mijn goede vriend Damon. Damon had net zijn eindexamens in de politieschool achter de rug en is hierdoor al een tijdje einde seizoen. Hij nam de rol van "verzorger" op vandaag. Omdat ik me de laatste drie kermiskoersen had laten ringeloren van in de start, had ik de intentie om er vandaag zelf direct in te vliegen. We zouden dan wel zien hoever mijn conditie dit toeliet. In ronde één demarreert Gianni Marchand en ik schuif mee. Op een nat stuk parcours onder bomen vertraagt Gianni wat in een bocht en ik ga vol door. Cedric Defreyne zit in mijn wiel en we krijgen nog twee renners mee. Er is direct een goede verstandhouding en we lopen met lange aflossingsbeurten tot maximum 40 seconden uit. Half wedstrijd is onze voorsprong echter geslonken tot 18 seconden, maar we blijven rijden. Gianni Marchand kan nu als enige de jump naar voor maken vanuit het peloton. Een goede zaak voor ons, wat met zijn komst lag onze snelheid plots zo'n 3 km/uur hoger, waardoor we weer verder uitliepen. De aflossingsbeurten waren nu een stuk korter met minder recuperatiemogelijkheden, waardoor ik het wat lastiger kreeg. Na een beurt op kop zet ik mij achteraan ons groepje in het wiel van een renner van Deerlijk. Die kreeg het moeilijk na een tempoversnelling van Marchand en moet 5, 10 meter laten op het drietal voor hem. Ik zie tijdig het gevaar aankomen en sprint het gaatje dicht, maar die van Deerlijk slaagt daar niet meer in en moet de rol lossen vooraan. Blijkbaar konden die kerel en zijn entourage dit voorval na de wedstrijd niet goed verteren, wat veel zegt over die mensen... Met z'n vier gaan we de laatste drie ronden in met een vrij comfortabele voorsprong van opnieuw 40 seconden. Dan voelde ik al dat bij mij het beste eraf was, maar deed toch mijn deel van het werk verder zonder nog te rekenen op eindwinst. In de aanloop naar de eindsprint moet ik een gaatje laten. De overwinning gaat naar eerstejaars Cedric Defreyne, die een mooie wedstrijd reed. Ik bol enkele seconden later als vierde over de meet. Het peloton was nog terug kunnen komen tot op een tiental seconden. Eindelijk heb ik nog eens een ganse wedstrijd kunnen beslechten in de voorste gelederen en zo wat prijzengeld mee naar huis kunnen nemen. Toch weer een stapje vooruit in de goede richting, al besef ik goed dat de kloof met mijn conditie van de eerste seizoenshelft nog groot is. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Baronie Classic Breda 21-09-2014 : 81e op 185, uitgereden in wat nog restte van het peloton

Na twee kermiskoersen was het nu tijd voor het grotere werk. Een UCI 1.2 Klassieker in Nederland over een afstand van 195 km. Benieuwd of ik dit tot een goed einde zou kunnen brengen. Resultaat rijden zit echt (nog) niet in mijn hoofd. Gewoon uitrijden met een goed gevoel was hier het doel. We werden met een 180-tal renners op pad gestuurd voor 5 ronden van een kleine 40 km in en om Breda. Al van in het begin zag ik dat het gevaarlijk koersen was op de Hollandse wegen in die regio. Misschien zit de schrik van de afgelopen maanden er wel nog in. Ook in het peloton was er veel nervositeit, wat maakte dat ik echt niet op mijn gemak op de fiets zat. Het eerste uur hadden we een gemiddelde van 48 à 49 km/u. We kwamen zowat tien minuten voor het aangegeven schema een eerste keer voorbij de aankomstlijn. Ondanks die hoge snelheid slaagden er toch acht renners in om een voorsprong van 1:45 minuut uit te bouwen. Vooral 3M knapt nu en heel stuk van het achtervolgingswerk op. Er ontstaat een tweede groep van 14 achtervolgers. Van Lotto-Belisol was er weer niemand mee, waardoor we in groep het peloton mochten mennen in het achtervolgingswerk. Achteraan staat de deur open en is het een waar slagveld. De wind doet hier zijn werk en alles wordt vaak op de kant getrokken. Wanneer de klus geklaard was en alles hergroepeerde vormt er zich na wat schermutselingen en 115 km wedstrijd een nieuwe kopgroep van 12 renners, waaronder de latere winnaar Mike Teunissen. Nu hebben we wel ons mannetje mee, Amaury Capiot. Ze bouwen een voorsprong op van om en bij de 1:50 minuten met nog 50 km te gaan. Achter die twaalf wordt het peloton weer maar eens op een lint getrokken. Ik zit vrij goed vooraan om drank te kunnen aannemen in de bevoorradingszone, nog net voldoende uit de wind om aan te pikken. Plots wijken de twee renners voor mij uit naar links om zelf ook drank aan te nemen. Hierdoor zit ik met mijn snuit pal in de stevige wind, slaag er niet in om een onnozel gaatje van een 10-tal meter dicht te rijden op mijn voorganger, moet hierdoor een groep van zo'n 20 renners laten gaan en zit zo weer gevangen in het peloton. Dat was balen. Vooraan gaat het te snel tijdens de laatste doortocht op de kasseien voor Amaury en hij moet samen met drie anderen de rol lossen. Lotto-Belisol heeft nu geen vertegenwoordigers meer in zowel de kopgroep als de achtervolgers. Op 500 meter van de eindmeet worden de acht leiders gegrepen door de achtervolgers. In de sprint trekt Teunissen het laken naar zich toe. Een gevaarlijke klant in Ponferrada als je het mij vraagt. Ik bol - net als alle andere Lotto's - binnen in het peloton. De ruime helft van alle starters zal de wedstrijd niet uitrijden. Jammer van het voorval in de bevoorradingszone, anders zat het er misschien wel in om eindelijk weer eens een grote koers te beslechten in de voorste gelederen. Het hangt soms van kleine momenten af, maar nu ook nog wel van het conditiepeil in dit geval. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Westkerke 18-09-2014 : 23e op 78

Mijn vader was aan het werk op deze weekdag. Voor het eerst in al die jaren dat ik koers voerde mijn ma me naar de wedstrijd. Wanneer ik aan de start van deze kermiskoers rond me keek zag ik toch heel wat kwaliteit staan. Een zestal renners, waaronder Vanhooydonck, Caethoven en Goyvaerts hadden er zin in en reden weg van in de start. In schuifjes sloten daar nog eens een zestal renners bij aan. Ik dacht - samen met de meeste anderen - dat het nog veel te vroeg was voor dergelijke acties en bleef in het peloton. In geen tijd kregen de koplopers één minuut bonus en dat zal tegen de verwachtingen in ook zo blijven gedurende de ganse wedstrijd. Ik koerste actief mee met ondermeer Maene en Calleeuw om de kloof te dichten, maar we slaagden er niet in. Met nog enkele rondjes te gaan probeer ik met enkelen een pelotonspurt te ontlopen en kan een kloofje slaan. Dit was echter buiten Calleeuw gerekend, die alles terughaalde met het peloton in zijn kielzog. Door die finale ontsnappingspoging was bij mij het beste eraf, waardoor een deftige eindspurt er niet echt meer in zat. Vooraan wint Goyvaerts voor Van Hooydonck en Mario Willems. Ik bol als 23e over de eindmeet. Om nog wat kilometers bij te malen rij ik met de fiets naar huis en dit met een dubbel gevoel : enerzijds is het niet aangenaam om vanuit een defensieve positie (vergeefse) pogingen te moeten ondernemen om aansluiting te vinden bij een groep vluchters terwijl ik vroeger vaker vooraan te vinden was. Anderzijds heb ik de indruk weer een stapje te zijn gegroeid. Vandaag kon ik herhaalde langdurige inspanningen alweer wat beter verteren dan in de vorige wedstrijden. Wedstrijduitslag.

Heule 14-09-2014 : 10e op 82

Ik stond met veel zin aan de start in Heule, samen met 81 anderen. Het parcours liep over 20 ronden van 5.9 km. Slechts op één plek was het echt draaien en keren. Voor de rest was er vooral veel plaats om hard te gaan op een mix van brede en smalle banen. Van in het begin lag de snelheid hoog, vooral door toedoen van een aantal ex-profs die hun zinnen hadden gezet op de overwinning. Ik voelde direct dat ik weer een stukje vlotter mee kon gaan dan afgelopen woensdag in Wingene. Na wat schermutselingen de eerste 7 rondes ontstaat er een kopgroep van een man of 25. Ik was niet mee, ploegmaat Thomas wel. Wanneer ze zo'n 25 seconden voorsprong hadden ging er in het peloton een Engelsman aan. Ik sprong naar zijn wiel en met z'n twee slaagden we erin om de kloof te overbruggen. Na die inspanning had ik wel wat tijd nodig om te recupereren achteraan, maar het gaf wel voldoening dat dit toch ook al weer lukte. Buiten mijn gezichtsveld reden kort nadien vier renners weg : David Geldhof, Kevin Neirynck, Kevin Degezelle en Thomas. We waren toen iets over half koers. De ganse tweede helft van de wedstrijd dacht ik echt dat we met ons groepje vooraan aan het koersen waren en streden voor de overwinning. Van de omroeper kregen we geen informatie mee aan de eindmeet. Na driekwart wedstrijd splitste mijn groep nog een keer. Ook nu was ik niet mee, maar we konden dit foutje herstellen op een drietal ronden tijd. De laatste drie ronden zitten we nog met 28 renners in koers. Voor het ingaan van de laatste ronde versnelt Belgisch kampioen Joeri Calleeuw en ik ga vlot mee samen met een vijftal anderen. We worden weer ingelopen en een paar enkelingen gaan direct naarna aan de haal. Zij kunnen de eindspurt net ontlopen. Vooraan wint Geldhof solo voor Neirynck en Thomas. De pelotonspurt wordt gewonnen door Calleeuw, die van ver aanging. Ik koos het wiel van de verkeerde renner die plafonneerde in volle finale, maar kon op mijn eentje nog heel wat plaatsen goedmaken om als derde van wat nog restte van het peloton over de meet te rijden. De schrik om mee te sprinten in Wingene was er nu ook niet meer. Ik groei weer een stapje dichter naar een aanvaardbaar conditiepeil en kom stilletjesaan weer tussen de mensen in het peloton. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Wingene 10-09-2014 : 58e op 125, al content dat ik kon uitrijden

Deze interclub in Wingene liep over 167 km. Daar ik geen vervoer had, reed ik van thuis uit met de fiets naar de start. Op voorwaarde dat ik de koers uitrij heb ik vandaag zo toch een goede 190 km in de benen, wat ook de afstand is van de Baronie Classic Breda op 21/09. We staan met 125 renners aan de start in goede koersomstandigheden. Er is weinig wind. Na Beveren-Leie ging ik nog twee dagen bijtrainen in de Vlaamse Ardennen. Ik ging ervan uit dat de conditie al iets beter zou moeten zijn. In de wedstrijd gebeurde er weinig : eerst gaan er een viertal renners aan de haal. Die worden op 3 ronden van het einde teruggepakt, waarna er direct een nieuwe kopgroep van vijf renners ontstaat, gevolgd door een tegenaanval van zes man. Ikzelf wou gewoon de wedstrijd uitrijden, kilometers malen en laat dan ook begaan. In de laatste ronde komen de twee groepen samen, een seintje voor de latere winnaar Oliver Naessen en ploegmaat Maarten Craeghs om met twee het hazenpad te kiezen. Naessen toont zich duidelijk de sterkste. Maarten is verdienstelijk tweede en Dieter Bouvry vervolledigt het podium. In de laatste ronde verbrokkelt het peloton nog. Ook nu meng ik me niet in de debatten en bol buiten de gevarenzone als 58e over de eindmeet. Ik ervaar dat er progressie is gemaakt in vergelijking met vijf dagen terug. Enkel de laatste twee ronden voelde ik dat ik nog wat kilometers tekort heb en geen overschot heb om in de finale nog intensief mee de koers te maken, wat normaal ook de bedoeling niet meer is dit seizoen. Het negatieve effect van de extreem zware antibioticakuur ebt stilaan weg. Zondag e.k. scherpen we het wedstrijdritme verder aan in een kermiskoers in Heule. Wedstrijduitslag.

Beveren-Leie 05-09-2014 : opgave 4 ronden van het einde na 2 uur intensief koersen

Mijn nonkel Freddy had een halve dag verlof genomen om me te voeren naar Beveren-Leie. Bij deze bedankt hiervoor. Eindelijk weer op koerspad na weken van diepe ellende. Ik stond aan de start met de bedoeling om echt koers te maken, ook al wist ik dat de conditie niet van die aard is om het een volle wedstrijd uit te houden. Daarvoor had ik de laatste weken te weinig kilometers in de benen. Na drie ronden vertrekt er een groepje van 10 man. Ik ben niet mee, maar blijf vooraan in het achtervolgend peloton koersen om het gat te dichten. We slagen er echter niet in en de 10 blijven vooruit. Zowel bij de koplopers als in het achtervolgend peloton valt alles uiteen. Ik onderneem in extremis nog een poging om met een tweetal anderen naar de kopgroep toe te rijden maar wordt geconfronteerd met mijn eigen beperkingen momenteel. Na twee uur intensief koersen voel ik dat het beste eraf is en verlaat de wedstrijd. Benjamin Verraes zal de koers winnen. Ik heb dan toch weer eens wat koersritme opgedaan en bouw nu gestaag verder aan de conditie. De goesting is er terug, wat ook al heel wat is. Dit seizoen nog resultaten rijden zou niet realistisch zijn. Ik heb echter wel de intentie om seizoen 2014 af te sluiten in een goede conditie, wat alleen maar ten bate zal komen van het seizoen 2015. Ploegleider Kurt Van De Wouwer gelooft er alvast ook nog in. Ik sta immers in de selectie voor de interclub in Wingene van komende woensdag en de UCI 1.2 Baronie Classic Breda op 21/09. Ook dat wordt door mij in dank afgenomen en met beide handen gegrepen.

Update gezondheidstoestand 30/08/2014 : heroptreden in kermiskoers Beveren-Leie

De letsels aan het rechterbeen na de val in de ronde van Namen zijn ondertussen al goed hersteld. Zijn wonde aan het rechter sleutelbeen moest deels opnieuw worden opengesneden wegens inwendige ontsteking, die later bleek veroorzaakt te zijn door een hardnekkige bacterie. Antibiotica moet verder in grote hoeveelheden worden ingenomen tot alle zwelling is verdwenen. Dit weegt uiteraard op de conditie. Sedert een goede week zit Kevin terug op de fiets met een vrij strak schema. Hij is van plan om het peloton opnieuw te vervoegen in de kermiskoers in Beveren-Leie van vrijdag 5 september e.k. Voor de eerstkomende selectie door de ploeg is het nog afwachten.

Ronde van Namen 06/08 - 10/08 : andermaal verplichte opgave door valpartij. Voorlopig staat koersen "on hold".

Het herstel van de sleutelbeenbreuk verloopt zoals gepland. Sedert vorige week kan Kevin opnieuw op de weg trainen. Normaal stond deze week een zware trainingsweek op het programma. In samenspraak met de ploegleiding en Wim Van Hoolst werd beslist om die trainingsweek te vervangen door een deelname aan de ronde van Namen. Dit niet met de bedoeling uitslagen te rijden (wat onrealistisch zou zijn na deze nieuwe periode van inactiviteit), maar als doorgedreven training in een wedstrijdsituatie. Meer info over deze ronde vind je hier : http://www.tourdela-provincedenamur.be/crbst_1.html
Dag 1 Namen - Doische : verslag vanop de Lotto-Belisol website : "Dikverdiend behaalt Dimitri Peyskens de overwinning in Doische. Al na 10 kilometers trekt Dimitri Peyskens met 7 metgezellen op avontuur. Zij weten een voorsprong van meer dan 3 minuten uit te bouwen. Op goed 30 kilometer trekt Dimitri er samen alleen met Jimmy Janssens op uit. nog 2 renners raken tot bij hen, en uiteindelijk sprinten zij met 4 renners voor de zege. Dimitri Peyskens is na een zware rit, geteisterd door regen en wind, de snelste van de 4. Na de materiaalpech die hij vorige week kende op cruciale momenten in de Ronde Van de Elzas is dit een welverdiende zege. Morgen is het aan de ploeg om de leiderstrui van Dimitri te verdedigen." Kevin was van plan om zich vandaag rustig te houden achteraan in het peloton. De weersomstandigheden beslisten daar anders over. De wedstrijd werd gekenmerkt door twee massale valpartijen in het peloton. In de tweede - in een afdaling rechtdoor - was Kevin betrokken, samen met een 60-tal (!) andere renners. Gelukkig voor hem op het eerste zicht zonder erg en enkel met wat schaafwonden tot gevolg (dit bleek nadien een foutieve inschatting te zijn). De wedstrijd werd wel tijdelijk geneutraliseerd. Door de valpartijen kwamen er breuken in het peloton. Kevin levert geen extra inspanningen om nog op te schuiven en blijft in de laatste groep. Hij komt samen met ondermeer Jonas Rickaert binnen op 7:45 minuten van de winnaar. Het gevoel op het vlakke viel best mee. Bergop is er nog werk aan de winkel. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : de valpartijen van gisteren eisten hun tol in het peloton. Ondermeer Benjamin Declercq kon zijn ronde van Namen niet verder zetten en moet naar huis. Kevin stond wel aan de start van de tweede rit. Hij zal die echter na een half uur wedstrijd al moeten beëindigen. Door de val van gisteren en het reinigen van de wonde onder plaatselijke verdoving zijn er blijkbaar toch interne letsels aan het spierweefsel in de bil. Al bij de eerste beklimming van de dag moet Kevin de rol lossen doordat hij geen kracht kan zetten bergop. Hij zal vroegtijdig naar het hotel terugkeren met een moraalpeil onder nul. Hoeveel tegenslag kan een renner lichamelijk maar vooral moreel aan ? Dit was nu wel de spreekwoordelijke druppel en Kevin gaf te kennen voorlopig zijn buik vol te hebben van de "koers" zoals die door hem dit jaar wordt beleefd. We zien wel wat de (nabije) toekomst brengt, maar het seizoen 2014 is er alleszins één om zo snel mogelijk te vergeten, wat er ook nog uit de bus mag komen de eerstvolgende weken.

Ronde van Luik 14/07 - 18/07 : sleutelbeenbreuk in rit 2, die nadien wordt afgelast wegens te gevaarlijk

Verslag rit 1 vanop de Lotto-Belisol website : vandaag start de Ronde van Luik met een vlakke rit van Wanze naar Wanze over 143km. Van in de start kiezen 13 renners het hazenpad. Onze jongens hebben zich laten verrassen. Dit betekent werken in de achtervolging. Samen met Veranda Willems nemen we onze verantwoordelijkheid en kunnen de achterstand lang beperken tot hooguit 30 seconden. In het 3de wedstrijduur lopen de koplopers dan toch uit tot 2min30. Vooraan gaan ze hard en wordt de kopgroep eerst herleid tot 9. Op de plaatselijke ronde blijven ze vooraan nog met 3 over en nadert het peloton tot op 10 seconden. Op 2km van de einstreep gaat Hayden Mc Cormick in de tegenaanval, maar hij krijgt de kloof niet gedicht. Jef van Meirhaeghe lanceert de spurt voor zijn ploegmaats. Dan Mc Lay eindigt 4de, Amaury Capiot 5de. Mathieu Van der Poel wint met een kleine voorsprong en mag morgen starten in de leiderstrui. Kevin spaart zich voor de komende dagen en bolt als 27e over de meet.
Rit 2 eindigt in mineur voor Kevin. In een afdaling staat een paal midden op de weg. Er staat geen seingever om dit aan te duiden. Kevin ziet de paal te laat, kan die niet meer ontwijken, rijdt er vol op en komt wel acht meter verder hard neer. Verdict : fietskader in twee (dat is het minste) en een gebroken sleutelbeen. Jammer, de motivatie en de conditie waren zeker aanwezig. Dit bleek toch uit de test- en trainingsresultaten. Kort daarna werd de rit afgelast door de commissarissen wegens een gebrek aan seingevers en hierdoor te gevaarlijke omstandigheden. Diezelfde avond wordt hij door de ploegleiding nog naar het ziekenhuis in Herentals gevoerd, waar hij woensdagochtend wordt geopereerd door een toparts. Alvast bedankt voor de uitstekende begeleiding in deze Lotto-Belisol ! Dat wordt weer van nul af aan beginnen. Je vraagt je onwillekeurig wel eens af of het allemaal nog wel de moeite loont : de mogelijkheden intrinsiek opgebouwd hebben, maar de kans niet krijgen om die uit te spelen. That's cycling.

Profkoers Melle 10-07-2014 : 27e op 105

Na een weekje training in de Ardèche met Benjamin Declercq en Emiel Vermeulen, waar vooral werd gewerkt op het uitdiepen van de basis in lange duurtrainingen, was het nu in Melle tijd om weer de snelheid aan te scherpen. Er stonden toch heel wat profs aan de start voor een partijtje rondjes draaien over 156 km. Ondermeer BKCP-Powerplus was goed vertegenwoordigd. Vrij vroeg in de wedstrijd krijgen we een beperkte kopgroep. Ik ben niet mee, maar doe in de achtervolging goed mijn deel van het werk om die mannen terug te nemen. Na 100 km wedstrijd rijden er op een wat linke manier opnieuw een 20-tal renners weg, waar heel wat kwaliteit in zit (Van Keirsbulck, Caethoven, Verraes, Dupont, ...). Ik ben weer niet mee en wacht eerst nog wat af wat de rest van het peloton nog zou doen. Omdat er niet direct beweging in kwam, zet ik samen met ploegmaat Laurens De Plus een achtervolgingsmaneuver op. We komen dichter bij de 20 koplopers, maar niet snel genoeg. Het peloton raapt ons twee na een mooie poging terug op en het valt er opnieuw stil. Al vlug was duidelijk dat de winnaar vooraan te zoeken was. Daar ging Baptiste Planckaert met de bloemen lopen, voor een sterke Matthieu Van Der Poel. Ook al was het maar voor een verre ereplaats, toch wou ik me mengen in de pelotonspurt. In volle finale wordt ik wat gehinderd, waardoor er nog een viertal renners voor me finishten. Hoewel het resultaat weer niets zegt, toch ben ik tevreden van mijn wedstrijd omdat het gevoel wel goed zat en er echt wel hard werd gekoerst. Op naar de ronde van Luik, waar ik een doel van heb gemaakt de afgelopen weken. Wedstrijduitslag.

Beveren-Leie 27-06-2014 : 12e op 68

De vorige twee wedstrijden reed ik als conditieopbouw gewoon mee, nu stond ik hier aan de start voor een doorgedreven training met de bedoeling mee koers te maken. Voor de wedstrijd had ik er al een ritje opzitten van twee uur van bij mij thuis naar Beveren-Leie. Dit maakt dat er vandaag 165 km op de teller staan. In de 6e van de 26 rondjes krijgen we een kopgroep van 18 renners. Ik maak er ook deel van uit. Lange tijd blijven we het peloton niet meer dan 20 seconden voor op het bochtige parcours. We blijven echter verder doorfietsen, waardoor de voorsprong uitgroeit naar een meer comfortabele 50 seconden. Onder impuls van Lander Seynhaeve komt er een groep van acht achtervolgers tot stand. Ze zullen er ondanks verwoede pogingen echter niet in slagen om met onze kopgroep aansluiting te vinden. Het peloton wordt een zestal ronden voor het einde uit koers genomen. Vooraan gaat Anpost renner Vanden Bak Laurent voor een solo. Er wordt niet onmiddellijk gereageerd en ik onderneem iets later een poging om alleen naar Laurent toe te rijden. Hier merk ik toch wel nog de beperkingen in mijn huidig conditiepeil en moet mijn poging staken. Het beste is er af en ik hou me voor de rest gedeisd in wat nog rest van de kopgroep. Twee ronden voor de finish wordt Laurent terug bijgebeend en we gaan met z'n 14-en naar de finale. Ik spurt niet meer mee en bol als 12e over de meet. Christophe Vancauwenerghe wint de wedstrijd. De uitslag is hier van ondergeschikt belang. Ik ben wel tevreden met de conditionele progressie die er is na drie wedstrijden. Wedstrijduitslag.

Ruddervoorde 24-06-2014 : 32e op 108

Na Moen een trapje hoger. Ik verschijn aan de start van de koers voor elites met contract in Ruddervoorde. Mijn trainer ging ervan uit dat ik het hier met mijn huidig conditiepeil een tweetal uurtjes ging uithouden. Bekende namen die de organisatie naar Ruddervoorde kon halen waren ondermeer Sep Vanmarcke, Tylar Farrar, Stijn Devolder, Frank Schleck, Jens Keukeleire, ... De wedstrijd ging een tiental minuten later van start omdat mijnheer Devolder zijn koerskledij had vergeten. Vrij vroeg in de wedstrijd rijden er een twintigtal renners weg. Er komt een tegenaanval van nog een tiental renners, waaronder Keukeleire en Farrar. Devolder, Vanmarcke, Schleck enz. zitten nog in het peloton. Daar bleef ik rustig meepeddelen met de idee dat die profs wel nog uit hun kot zouden komen voor het te laat was. Beide groepen smelten samen vooraan en het tempo zakt er niet. Sep probeert nog met een serieuze inspanning het gat toe te rijden, maar slaagt daar niet meer in. De rest heeft blijkbaar niet veel zin meer of moet afstoppingswerk verrichten en al vlug legt het peloton er het bijltje bij neer. Wanneer we met zo'n 70 renners tegen een achterstand van 5 minuten aankijken worden we vijf ronden voor het einde uit koers genomen. De benen voelden toch al een stuk beter aan dan afgelopen zaterdag in Moen na een kleine 3 uur wedstrijd. Ik blijf nog wat verder fietsen op het parcours en rij ook nog met de fiets naar huis om wat kilometers in het halen. De kopgroep van 27 renners valt in de finale nog uiteen. Het is de Nederlander Jarno Gmelich die solo de overwinning binnenhaalt. Mijn uitslag is een schatting. Enkel van de eerste 27 renners werden de plaatsen opgenomen. Normaal stond de Vuelta de Madrid op mijn programma begin juli. Omwille van budgettaire redenen is die wedstrijd afgeschaft. Ter compensatie ga ik samen met ondermeer Benjamin Declercq en Emiel Vermeulen een weekje op stage in Frankrijk om in goede conditie aan de ronde van Luik te kunnen beginnen. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Moen 21-06-2014 : 14e op 69

Om terug wat wedstrijdritme op te doen zakten we af naar Moen bij Zwevegem. Ik stond er aan de start met de bedoeling om me niet te mengen in het wedstrijdgebeuren, maar gewoon mee te fietsen in het peloton om zo te zien wat de "conditieschade" is na de examens. Het weer was stralend, het parcours vrij pittig met een aantal stukken vals plat of iets meer. Buiten enkele schermutselingen gebeurde er eigenlijk niet veel. Iets voorbij half wedstrijd vormt er zich een kopgroep van een man of acht. Ze krijgen al vlug een minuut van het peloton. Op dat moment besloot ik toch eens de benen te testen door mee te helpen in het achtervolgingswerk. Ik merk hier wel dat de punch niet echt aanwezig is om langere tijd een inspanning aan te houden. De wedstrijd lijkt op een massaspurt uit te draaien. Ik had de bedoeling om in de laatste ronde op de voorlaatste helling een demarrage te plaatsen, maar werd op dat moment gehinderd. Ciske Aneka is van hetzelfde idee en hij slaagt er wel in om solo te vertrekken op die plaats. Hij blijft het peloton voor en zet Moen op zijn naam. In de pelotonspurt voor de tweede plaats vind ik ook niet echt mijn draai en bol als 14e over de meet. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Triptyque Ardennais 23-25 mei (162 deelnemers) : 7e op dag 1, 18e op dag 2, 43e na pech in finale op dag 3

Van vrijdag 23/05 tot en met zondag 25/05 rijdt Kevin de Triptyque Ardennais, een driedaagse rittenkoers in de Luikse ardennen en Duitsland. Alle info over de parcours vind je hier. De professionele crossploegen vinden het hier blijkbaar goed om voor te bereiden op hun winterseizoen. Zowel Sunweb met Klaas Vantornout en Kevin Pauwels als Vastgoedservice met Wout Van Aert en Jens Adams zijn hier aanwezig.
Dag 1 : al vrij vroeg in de wedstrijd krijgen ze een kopgroep van 18 renners. Dries is mee, wat de rest van de ploeg rust geeft. Vijf ervan kiezen op hun beurt het hazenpad. Zij zullen het peloton voorblijven en sprinten voor de overwinning. Loic Vliegen (BMC) wint en wordt meteen de eerste leider. Zo'n 49 seconden later sprint zowat het volledige peloton voor plaats zes. De aankomst ligt op een lichte helling, iets op het lijf van Kevin geschreven. Hij zat eerst ingesloten, maar vond dan toch een gaatje aan de rechterkant. In de laatste honderden meters kan hij nog een tiental renners remonteren en finisht als tweede van het peloton na Tom Bohli (BMC en ex prof bij Lotto), zevende algemeen dus en vierde in het jongerenklassement. De finale wordt ontsiert door een valpartij waar ondermeer Kenneth Van Rooy en Massimo Vanderaerden in betrokken zijn. Wedstrijduitslag dag 1.
Dag 2 : met Tim Vanspeybroeck, Joachim Vanreyten en Sam Lennetz krijgen we na 30 kilometer wedstrijd drie koplopers. BMC controleert de wedstrijd in functie van Loic Vliegen. Het drietal wordt pas op 15 kilometer van de meet gegrepen. Ondanks de tien hellingen van de dag lijken ze opnieuw af te stevenen op een massaspurt. In dat geval zou Lotto de kaart trekken van Kevin. Ze sturen in blok op kop het peloton de finale in. Lotto lijkt goed georganiseerd, maar in het gewoel verliest Kevin het wiel van zijn ploegmakkers en verkijkt zijn kansen. Hij raakt ingesloten en finisht slechts als 18e, jammer voor de geleverde inspanningen van iedereen. Gelukkig kan Xandro met een derde plaats de schade nog beperken. Kevin zakt naar plaats 12 in het algemeen klassement. Wedstrijduitslag dag 2.
Dag 3 : na 50 km wedstrijd krijgen we negen koplopers. Voor Lotto is McCormick mee. Na 100 km is er een algemene hergroepering. Net voor de zevende helling van de dag, de Côte de Trasenster, verbrokkelt het peloton helemaal. De Lotto's kunnen goed stand houden vooraan. Kevin heeft naar eigen zeggen superbenen en kan zonder echt diep te moeten gaan meeschuiven. Het peloton scheurt in twee stukken. Kevin is mee in de eerste groep van een man of 40. Aan de voet van de voorlaatste helling, de Côte de Fôret, maakt een renner een onverwacht uitwijkmaneuver en komt met zijn derailleur in Kevin zijn voorwiel terecht. Kevin staat zo'n 1 1/2 minuten aan de kant te wachten op een nieuw wiel. Met nog 15 km te gaan zet hij helemaal alleen een helse achtervolging in en mag hierbij niet achter de ploegauto rijden van de organisatie. Hij komt op 50 meter van de staart van de kopgroep, maar zit à block, krijgt dit laatste gaatje op een peloton in volle finale niet meer dicht en moet ze dan toch laten rijden. Xandro wint de rit met hulp van de ploegmakkers. Kevin bolt diep teleurgesteld als 43e de eindmeet over. Weer geen uitslag die zijn huidig vormpeil weergeeft. Nu worden er een viertal weken geen wedstrijden gereden en gaat de aandacht volledig naar de eindexamens. Ondanks een topsportstatuut nam hij het volledig aantal studiepunten op en opteert hij niet voor een examenspreiding. Wedstrijduitslag dag 3.

Inspanningstest energy lab 19-05-2014 : bemoedigende resultaten

Vanmiddag werd ik wat onverwacht opgebeld door trainer Wim Van Hoolst met de vraag of ik een tussentijdse inspanningstest wou afleggen in Energy Lab Gent. Het namiddagje ouderwets ravotten met mijn twee neefjes gisteren had de benen zeker geen deugd gedaan, maar we brachten het er toch goed van af, al moest ik wel een lesuur of twee laten passeren. Uit de testen bleek dat zowel mijn basisuithouding als mijn intensieve uithouding uitstekend waren. In de zone weerstandsvermogen met suikerverbranding zat alles goed, maar is er nog groei mogelijk, ondermeer door het feit dat mijn maximale zuurstofopname (VO2max) een waarde van 74 ml/kg/min gaf. VO2max is een standaard om de uithoudingscapaciteit te kwantificeren. In een referentieschaal hierover blijkt dat mijn waarde aanleunt bij waarden uit het profpeloton. Tijdens de examens wil ik de basisconditie onderhouden in de mate van het mogelijke. Nadien zal een klimstage worden ingelast om te werken aan die hogere wattages in de zones "extensief interval" en "weerstand" en zullen ook de (ritten)wedstrijden in die zin worden uitgestippeld. Het is de bedoeling om tegen de rondes van Luik of Namen mijn submaximale waardes na te streven, als de gezondheid meewil en alles naar wens verloopt natuurlijk. De basis van die specifieke training zal al gelegd worden in de Ardense Triptyque van komend weekend.

GP Criquielion (topcompetitie) 17/05/2014 : 3e op 190 ! (eerste podiumbloemen topcompetitie zijn binnen)

Vandaag stond de derde manche van de topcompetitie op het programma : een wedstrijd van 180 km tussen Boussu en Deux Acren. Na een rit in lijn van 87 km moesten nog 6 plaatselijke rondes worden afgewerkt van 17 km. In de plaatselijke rondes zat een klim van 1.4 km op kasseien. Het was prachtig koersweer. Vorige week waren we in Circuit de Wallonie opgeschoven in het ploegenklassement door de collectief sterke prestatie. Vandaag was het de bedoeling om dit over te doen : met drie renners zo dicht mogelijk eindigen om zo op te schuiven in het ploegenklassement. In die strategie moet geen kaart worden getrokken van één of meerdere renners : individuele prestaties zijn hier ondergeschikt aan het groepsresultaat. Vijf van de zeven renners kunnen een finale rijden en zich plaatsen in een sprint. Er moest onderweg dan ook niemand worden opgeofferd, zodat iedereen zo fris mogelijk aan de finale kon beginnen. In de rit in lijn hadden we hoofdzakelijk wind op kop. In de buik van het peloton voelde je daar niets van. Gevolg was dat ik in de rit in lijn geen stamp teveel had moeten geven. Al heel vroeg in de wedstrijd kregen we een kopgroep van acht renners. Lotto had geen mannetje mee, maar dit was geen reden tot paniek. Van zodra de voorsprong uitliep tot 3 minuten namen de renners van Veranda Willems het initiatief. Ook T-palm deed zijn deel. Ik was van mening dat het niet aan ons was om de kastanjes uit het vuur te halen, gelet op de sterke bezetting hier en het feit dat heel wat van de betere ploegen ook geen mannetje mee hadden. Ook al zat er niet echt organisatie in het peloton, we knabbelden ronde na ronde een deel van de voorsprong af. Vooral in de kasseizone wonnen we seconden : voordien was het wringen om vooraan te zitten omdat velen dachten dat het daar zou breken. Op de kasseien bergop werd dan ook deftig doorgetrokken om gaten te maken, maar eens boven viel het dan wel weer wat stil. In plaatselijke ronde vijf van de zes hadden we de kopgroep te pakken, waaruit Dieter Bouvry en Axel Decorte eerder nog een tijdje waren uit weggesprongen. Vrij vlug na de hergroepering krijgen we 19 nieuwe leiders. Dit keer is Lotto wel van de partij met Jef Vanmeirhaeghe. Die vlucht draagt echter niet ver. Tijdens de laatste passage op de hellende kasseistrook ontbindt Jerome Baugnies zijn duivels. Er kan hem niemand volgen en hij neemt al snel een 16-tal seconden. Samen met ploegmaat Xandro, De Tier, De Vreesen en Janssens ga ik in de tegenaanval. We worden al snel op onze plaats gezet door de voorwacht van het peloton. Op 2 km van de meet wordt ook Baugnies gegrepen en we stevenen af op een massaspurt. Zoals afgesproken was het ieder voor zich. Ik wring me naar voor en kan daar op 1 km van de meet mijn positie wel houden, al was het met springen van wiel naar wiel met de neus in de wind. Ook Kenneth en Amaury kunnen zich vooraan nestelen. In de eindsprint haalt Kevin Peeters het laken naar zich toe, voor Bert Vanlerberghe en mezelf. Met Kenneth op plaats zes en Amaury op plaats acht maken we andermaal een inhaalbeweging in het ploegenklassement in de topcompetitie. We komen nu als ploeg op plaats 2 te staan op 2 puntjes van leider EFC Quickstep. In het individueel klassement doe ik ook een goede zaak : daar kom ik op plaats drie terecht. Jammer dat de volgende twee manches in de examens vallen... Ik had graag mijn klassement verdedigd. Het was een tijdje geleden dat ik nog een podiumceremonie had meegemaakt en tot mijn eigen schade en schande stonden hier in Deux Acren een pak afgevaardigden, heel wat persfotografen, een pak toeschouwers en de nummers één en twee in de uitslag tevergeefs op mij te wachten. Ik was met mijn verstrooid hoofd direct naar de douches getrokken in plaats van naar het podium. Voor wie het aanbelangt, nogmaals mijn excuses hiervoor. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Kort videoverslag. Uitgebreid videoverslag. Krantenartikels.

Circuit de Wallonie 11-05-2014 (topcompetitie) : 13e op 181

De weersvoorspellingen zagen er niet goed uit : harde wind en een reeks regenbuien. Samen met de aard van het parcours beloofden dit 177 zware koerskilometers te worden. De rit in lijn van 146 km brengt ons rond de omgeving van Charleroi. In de twee plaatselijke ronden zal de Petit Try scherprechter spelen. We moesten die drie keer over. Die helling was mij tot voor vandaag onbekend, maar hij heeft veel weg van La Redoute. De felle wind zorgt voor heel wat nervositeit in het peloton. Het was vaak vechten voor een plaatsje uit de wind, maar toch voldoende vooraan om te vermijden dat je net achter een scheur belandt en er zo een groep kan vertrekken. Er wordt constant gekoerst. Een vroege vlucht was niet aan de orde. De eerste 100 kilometer is een aaneenschakeling van ontsnappingspogingen van beperkte groepjes, gevolgd door een heftige reactie van het peloton dat telkens opnieuw op de boord werd gezet en hierdoor neiging had tot scheuren. Na 50 kilometer zag het er voor mij even niet zo goed uit. Ik zit iets te ver naar achteren wanneer het een tiental plaatsen voor mij breekt. Voordat ik het goed en wel besefte was ik in een derde groep verzeild. Gelukkig viel het bij mij niet stil en na een kwartier achtervolgen met een grote groep zaten we weer mee vooraan. Dit was voor mij de wake up call om me geen tweede keer te laten verrassen. Van dan af bleef ik binnen de eerste 20 koersen, hoe lastig het soms ook was. We waren gebriefd dat er in de grote ronde ook een kasseistrook voorkwam. Net ervoor was er een kopgroepje van een achttal man ontstaan. Samen met Xandro en Kenneth rij ik voor en op de kasseien de kloof dicht. Ook Louis en Tiesj volgen. Wij vinden aansluiting, maar iets later komt er nog een pak renners uit de achtergrond terug, waardoor we finaal met een 40-tal renners de kopgroep uitmaken. Zes van de zeven Lotto's zijn mee. Enkel Brecht Ruyters miste de trein, maar die had af te rekenen met een lekke band. Met die 40 renners zal de finale worden ingezet. De andere 140 renners waren onderweg al uit koers gewaaid of naar de achtergrond verwezen. In de aanloop naar de Petit Try komt er een aanval van zes renners : Ludwig De Winter (Color Code - Biowanze), Rob Ruijgh (Vastgoedservice - Golden Palace), Dimitri Claeys (VL Technics - Abutriek), Tim Vanspeybroeck (Team 3M), Maurits Lammertink (CT Jo Piels) en Johan Coenen (Differdange - Losch). Aan de voet van de Petit Try hebben ze een voorgift van 30 seconden. Bij de tweede beklimming op de Petit Try zetten Louis Vervaeke (Lotto Belisol U23), Floris De Tier (EFC) en Jimmy Janssens (Team 3M) een tegenaanval op. Ik zie Louis gaan, had eigenlijk wel de benen om mee te springen maar zat een paar plaatsen te ver om het ook effectief te doen. Misschien speelde er wat onzekerheid mee ook. Vooraan laten ex-profs Dimitri Claeys en Maurits Lammertink hun vier medevluchters in de steek. In een spurt met twee haalt Lammertink het voor Claeys. In de laatste ronde wordt in mijn groep alles nog aan stukken gereden, zowel in de afzink als aanloop naar de Petit Try als op de Petit Try zelf. Klimmer Louis wordt eerste Lotto renner met een vijfde stek, Xandro finisht negende. Tiesj en ikzelf arriveren samen als respectievelijk 12e en 13e. We doen hier als ploeg een goede zaak in het ploegenklassement van de Topcompetitie. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Uitgebreid videoverslag.

PK Ruddervoorde 04-05-2014 : 8e op 129

In de lokale pers bleek het al : dit was het PK van EFC Quickstep tegen de rest. Deze West-Vlaamse topploeg staat met niet minder dan 12 man aan de start, stuk voor stuk voortreffelijke renners en potentiële winnaars die ongetwijfeld als één blok zouden koersen. Wij zitten bij Lotto-Belisol zitten slechts met drie West-Vlamingen. Een ongelijke strijd, maar we willen er alle drie het beste van maken. De weersomstandigheden waren ideaal. EFC besloot de koers dan maar zelf hard te maken. De wedstrijd brak open van in de eerste ronde, toen een kopgroep van 6 renners ontstond, waarbij 3 EFC-ers. Ploegmaat Xandro staat scherp en kan meespringen. De zes lopen maximaal 30 seconden uit. Een tweetal ronde later zetten zeven renners de achtervolging in. De eerste twee groepen komen samen en lopen tot 50 seconden uit op het peloton. Toen het vooraan het peloton nogmaals brak, was ik weer niet mee. Ik zie een elftal renners geleidelijk aan verder uitlopen, waaronder weer enkele EFC-ers. Wanneer ze zo'n 200 à 300 meter hadden zet ik me op kop en trek vol door. Alles scheurt, enkel Robbe Vangheluwe kan mijn wiel houden en we kunnen in één ruk aansluiting vinden bij de twaalf achtervolgers. Die inspanning kwam op het juiste moment. Op een tweetal ronden tijd vinden we vervolgens aansluiting bij de koplopers en de definitieve kopgroep van 26 renners is gevormd. Ook ploegmakkers Thomas en Xandro waren mee. Ik had het gevaar gelukkig op tijd ingezien. Midden koers zal blijken dat het peloton geen rol van betekenis meer zal spelen. In onze groep vinden de 6 aanwezige EFC-ers na 100 km wedstrijd dat er nog een schifting moest gebeuren. Ze sleuren volle bak op een stuk met tegenwind, met als gevolg dat er 10 renners de rol moeten lossen. De drie lotto's blijven ook nu in de running, maar het blijft moeilijk optornen tegen de EFC-ers. Die spelen met nog een vijftal ronden te gaan hun numeriek overwicht uit. Ik ga één keer vol mee, maar die ontsnapping draagt niet lang. Voor de rest is het constant gaatjes mee helpen toerijden. Bij een van de volgende pogingen kunnen Xandro, Jonathan Vanbetsbrugge en Matthias Vandewalle meespringen met 3 EFC-ers (Bouvry, Van Lersberghe en Farazijn). Ik twijfel om hetzelfde te doen, maar laat het gaatje vallen voor Xandro met de idee dat het om één van de zovele ontsnappingspogingen ging. De zes waren echter definitief vertrokken, ook al moesten we nog vier ronden afleggen. In mijn groepje deden de overige drie EFC-ers onmiddellijk voortreffelijk afstoppingswerk en in geen tijd kijken we tegen een achterstand aan van 45 seconden. Vooraan spelen de drie EFC-ers het spel ook hard, waardoor Xandro in hun greep zit. Dieter Bouvry demarreert twee ronden voor het einde en zal solo PK worden. Xandro wordt nog derde, het hoogst haalbare in deze situatie. Ikzelf win nog de spurt van de achtervolgend groepje voor de 8e plaats. In totaal zullen er amper een 35-tal renners de wedstrijd volledig uitrijden. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

BK tijdrijden 01-05-2014 : 17e op 33 na een zijsprong naar het BK grachtduiken

Nu mochten we eens profiteren van het feit dat we de jeugdploeg binnen de protour Lotto piramide waren. Lotto had immers de profbus ter beschikking gesteld van de beloften die in Hooglede hun BK tijdrijden kwamen afwerken. We konden ons dan ook in alle luxe en rust omkleden en voorbereiden op 100 meter van de meet. Wat we van plan waren deden we ook : op tijd vertrekken, op tijd beginnen opwarmen, genoeg drinken, de dag voordien het parcours gaan verkennen, ... De weersomstandigheden waren ook een stuk beter dan wat was voorspeld, gelukkig maar met dit bochtig parcours. Goed opgewarmd ga ik om 13:43 van start als tweede van het team en eigenlijk wel vrij ver vooraan. Voor mij stond Axel Decorte geprogrammeerd, achter mij Elias Vanbreussegem. Mijn pa speelde volgwagen. Er waren immers niet genoeg wagens van Lotto mee en ik offerde mij graag op voor de specifieke tijdrijders van de ploeg. Van in de start voelden de benen goed aan en kon ik een mooie cadans vinden, ook op de stukjes bergop. Het vertrouwen was groot genoeg om de bochten op de limiet te durven nemen. Na 10 km had ik al zo'n 35 seconden ingelopen op mijn voorganger Axel Decorte. Eén bocht nam ik met iets teveel zelfvertrouwen, waardoor mijn voorwiel uitgleed op een riooldeksel. Ik sukkel van de weg af, kom in de graskant terecht en maak een salto als een volleerd duiker in een beek van wel een meter diep. Gelukkig had het de laatste weken niet geregend en stond die droog. Ik klauter letterlijk weer naar boven, pluk de grasvodden van de fiets en mezelf en zet mijn weg verder. Dit voorvalletje koste me wel een seconde of 20 à 30. Bovendien vond ik niet direct weer het juiste ritme. Iets voor aanvang van de tweede ronde moet mijn pa plaats ruimen voor Elias Vanbreussegem, die mij op 100 meter was genaderd, ook al startte hij 1 minuut na mij. Ik dacht bij mezelf "Ben ik nu echt zo slecht aan het rijden ?" Nadien zal blijken dat Elias de beste tijd zal neerzetten. Ingehaald worden door de (toen nog toekomstig) Belgisch kampioen is dan nog zo'n ramp niet. In mijn tweede ronde zat er - net als in Montenaken - niet het minste verval. Ik bol over de finishlijn met het idee dat ik wel één van de slechtste tijden van alle deelnemers zal neergezet hebben. Al bij al viel dit nog mee. Ik word uiteindelijk 17e in een tijd 39:57, wat tot mijn verbazing nog beter was dan kleppers als Aimé De Gendt en Brent Luyckx. Ploegmaat Ruben Pols had van dit BK een hoofddoel gemaakt. Hij zal er tweede worden op 6,6 seconden van Elias. Die Elias moet dan wel heel straf gereden hebben om Ruben van de trui te houden. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Grote Prijs Affligem 27-04-2014 : 4e op 195

De slechte gemoedstoestand van gisteren in Montenaken maakte vandaag toch al plaats voor wat beters. Dit maakt het een stuk gemakkelijker om de focus op de wedstrijd te houden. Met Kurt als ploegleider staan we met zes Lotto-Belisollers gemotiveerd aan de start, samen met 32 andere ploegen. Men had mij verteld dat het parcours er vrij lastig bij lag, maar dit viel naar mijn aanvoelen heel goed mee. De "bergen" die meetelden voor het bergklassement waren niet meer dan opgeschoten heuvels en speelden zeker geen scherprechter. Op de 154 km wedstrijd was er vandaag niet veel te beleven op enkele speldenprikken na. Er werd een strak tempo onderhouden en alles bleef samen tot in de eerste van twee plaatselijke rondes. Dit belette ons als ploeg echter niet om attent vooraan te koersen voor het geval er een kloof zou vallen, wat in de voorgaande edities telkens wel het geval was. Iedereen deed daar zijn deel van het werk. Op 16 km van de eindmeet krijgen we 18 leiders, waaronder ploegmaat Jef Van Meirhaeghe. Ze krijgen maximaal 25 seconden voorgift van het peloton en worden op 4 km van de meet weer ingelopen. Bij die samensmelting zit ik vrij ver achteraan. Het was ploegmaat Dries die me riep om zijn wiel te kiezen. Hij loodste me in geen tijd naar de voorste gelederen. Bedankt Dries ! In de laatste honderden meters demarreert Matthias Allegaert. Hij krijgt 20 meter en kan die voorsprong houden tot op de finish. De pelotonspurt voor de tweede plaats wordt gewonnen door Vingerling Michael (Team 3M). Ikzelf word vandaag 4e, een resultaat waar ik best mee kan leven. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Video.

Nationale Testtijdrit Montenaken 26-04-2014 : 10e

Door de behoorlijke prestatie van Kevin op het PK Tijdrijden zet bondscoach Dubois hem zowel op de deelnemerslijst van de nationale testtijdrit in Montenaken als van het BK tijdrijden in Hooglede-Gits op 1 mei 2014. Dit gaat om officiële nationale selecties waar je moeilijk van onderuit kunt. Vandaar ook de wijziging in het voorziene programma : de deelname aan de zesdaagse rittenwedstrijd "Carpathian Couriers Race" in Polen wordt afgezegd. In de plaats komt de interclub in Affligem en wordt ook het PK op de weg in Ruddervoorde gereden. Met trainer Wim Van Hoolst werd afgesproken om in de komende weken/maanden een aangepast trainingsprogramma te volgen, waar de discipline tijdrijden wat nadrukkelijker aan bod komt, gelet op het belang ervan in diverse rittenwedstrijden later dit seizoen. Startorde Montenaken.
Montenaken : door het plotse overlijden van mijn oma had ik de laatste dagen een aanzienlijk slaaptekort en waren de trainingen ook niet wat ze zouden moeten zijn. In Montenaken kon ik me niet echt focussen op de tijdrit. Zonder het parcours vooraf te verkennen begon ik aan mijn rit van 30 km over twee ronden. Er reed bij mij geen begeleider voor, waardoor het telkens aftasten was naar de volgende bocht. Niet bevorderlijk voor de snelheid natuurlijk. Halfweg de eerste ronde staat een signaalgever op de verkeerde plaats, waardoor ik links afdraaide in de plaats van rechts. Hier verloor ik al vlug 20 seconden. In ronde twee voelde ik beterschap, draaiden de benen wel goed rond en kwam er zeker geen verval op mijn snelheid. Het kalf was ondertussen al verdronken natuurlijk. Na de finish had ik niet het gevoel vermoeid te zijn. Ik eindig hier vandaag 10e op amper 14 deelnemers. Zonder die verkeerde afslag zat er waarschijnlijk wel een top 7 in. Geen bijster goed resultaat nu, maar we weten waarom. Ploegmaat Ruben Pols daarentegen had superbenen en de juiste focus vandaag. Hij wint het spel hier in Montenaken. Het BK tijdrijden zal gereden worden na de begrafenis. Dan is dit hoofdstuk afgesloten en kan met een andere ingesteldheid, een betere voorbereiding, een voorafgaande parcoursverkenning en een langere opwarming aan de start worden verschenen.

De Haan 23-04-2014 : 4e op 75

In de plaats van te trainen op woensdagnamiddag besloot ik in laatste instantie om een kermiskoers in De Haan mee te pikken. Ik reed met de fiets naar de start, waar ik mijn spullen kwijt kon bij de ouders van Kevin Nobus. Bedankt daarvoor en ook voor de drinkbidons (mijn klaargemaakte exemplaren was ik vergeten in de garage ...). Opa was nog een keer op post nadat hij lang had gesukkeld met zijn gezondheid en die van oma. Er stond vrij veel wind, die we pal op kop hadden langs de kustlaan. Ook al zaten we in De Haan, er was hier een heuse bergprijs te winnen, naast de vele premies. In ronde twee ga ik er op het lastig stuk met tegenwind alleen vandoor. Ik krijg iets later "oude bekende" Benjamin Verraes mee, die me per momenten bijna los uit het wiel reed. Ik had direct door dat de benen niet super waren vandaag. We worden na een drietal ronden weer ingelijfd. Toen deed ik het tot in de finale rustig aan en liet me gewoon meedrijven in de buik van het peloton. Half wedstrijd krijgen we een nieuwe kopgroep van 11 man. Zij zullen een maximale voorsprong uitbouwen van 50 seconden, maar worden op twee ronden tijd weer ingelopen. Na 100 km kwamen de benen er wel door en had ik toch zin om te koersen. Er volgen wat kleinere ontsnappingspogingen waar ik wel vaak in betrokken ben, zonder resultaat. Op een moment dat ik op kop aan het rijden ben twee ronden voor de finish, demarreren Kevin Maene, Mario Willems en Kristof D'Hollander. Ik twijfel om mee te springen en blijf zitten. Ten onrechte zo zal blijken. De drie vinden elkaar goed en zijn definitief vertrokken. Ikzelf zet nog een tegenaanval op gang met vijf, maar het mocht niet meer baten. Mario Willems wint de spurt met drie. Het peloton komt ons net voor de aankomstzone weer op de hielen en ik win de pelotonspurt nog voor de vierde plaats. Over de finishlijn kreeg ik het nieuws te horen dat mijn oma plots was gestorven terwijl opa op de koers rondliep. Dit stelt alles in een heel ander daglicht natuurlijk. Mijn gevoel over haar situatie is als volgt : "Is een mens nog een mens als je kijkt zonder te zien? Is een mens nog een mens als je hoort zonder te verstaan? Is een mens nog een mens als je bestaat zonder te 'zijn'? Omatje, ik hoop dat je nu alle rust hebt die je verdient. Ik weet niet waar, maar ooit zien we elkaar terug. Slaapzacht, ik hou van je." Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Luik-Bastenaken-Luik 19-04-2014 : Kevin zit in de vroege vlucht en eindigt in een tweede peloton (64e op 196)

Samen met ploegmakkers Xandro Meurisse, Tiesj Benoot, Louis Vervaeke, Brecht Ruyters en Kenneth Van Rooy start Kevin op zaterdag 19/04 in Luik-Bastenaken-Luik. Het parcours voor de beloften is 181 km lang. Ze moeten negen hellingen over die vrij gelijkmatig verdeeld liggen over de laatste 130 km van de wedstrijd. De aankomst in de Vélodrome van Ans is voorzien rond 17:00 uur. Er wordt niets aan het toeval overgelaten. De Lotto-Belisol ploeg is al van vrijdagnamiddag ter plaatse voor de verkenning van de finale. Via ticker wordt live verslag uitgebracht in het Nederlands op deze link. Meer informatie over de wedstrijd en het parcours vind je hier.
Na zes kilometer wedstrijd schuift Kevin naar voor met de bedoeling de benen eens onder spanning te zetten. Voor hij het goed en wel beseft rijdt hij 200 meter voor het peloton uit. Er komen al snel vijf renners aansluiten, waaronder Emiel Vermeulen. Zo komt hij ongewild in de vroege vlucht terecht. Ploegleider Kurt Van De Wouwer had die taak immers toebedeeld aan Brecht Ruyters en Kenneth Van Rooy. Kevin moest zich normaal sparen voor de finale, samen met Tiesj en Louis. De wind staat constant in het nadeel, waardoor het beuken is. Bovendien kunnen slechts vier van de zes koplopers het tempo onderhouden. Ze rijden zes van de negen cols met zijn zessen over. Op de top van La Redoute worden ze na drie uur wedstrijd gegrepen door een fel uitgedunde voorwacht van peloton dat uit nog een 50-tal renners bestond. Ze zitten nu op 40 km van de meet. Op de voorlaatste helling, de Cote de Tilff, begint de finale. Louis Vervaeke trekt in de aanval. De reactie van het peloton is fel en de pogingen van Louis worden al snel teniet gedaan. Alles wordt op een lint getrokken en Kevin moet samen met zijn medevluchters de rol lossen. Hij zal zijn wedstrijd op eigen tempo uitrijden en in een tweede groep als 64e over de meet bollen. Aan de voet van de Saint-Nicolas op 5 km van de meet krijgen we drie koplopers en 15 tegenaanvallers, waaronder Tiesj. Die 18 komen samen. In de diepe finale komen vier renners met een kleine voorsprong de piste opgereden. De sprint wordt gewonnen door Anthony Turgis (CC Nogent-sur-Oise). Tiesj wint heel kort daarachter de sprint voor de vijfde stek. Ploegleider Kurt Van De Wouwer was - ondanks andere afspraken - toch tevreden over de wedstrijd van Kevin. Door zijn deelname aan de vroege vlucht konden Louis en Tiesj de finale in een zetel inzetten. Wedstrijduitslag.

Circuit des Ardennes 11-13 april 2014 : 6e op dag 1, 6e op dag 2, 37e en 13e op dag 3

Van vrijdag 11/04 tot en met zondag 13/04 rijdt Kevin samen met vijf ploegmakkers van Lotto-Belisol U23 deze driedaagse rittenkoers in de Franse Ardennen. Er staan vier ritten in lijn op het programma over een totale afstand van 520 km. Van de 90 ploegen die zich wereldwijd kandidaat hebben gesteld, werden er uiteindelijk 22 geselecteerd. De meeste teams zijn pro-continentaal, wat genoeg zegt over het niveau van deze wedstrijd. Heel wat van de historische winnaars verdienden ondertussen hun strepen in het profcircuit. De belgen Bakelants en Meersman zijn er twee van. Het peloton dat uit 25 nationaliteiten bestaat zal 129 starters tellen. De deelnemerslijst kun je hier raadplegen. Elke rit is "live" te volgen via ticker op deze link.
Dag 1 : Vouziers-Vouziers : de renners krijgen een rit van 174 km voorgeschoteld op een relatief "vlak" parcours. In het begin van de wedstrijd krijgen 3 renners, Bruno Maltar (Kroatie), Endrick Puntso(Estland) en Christopher Piry(Frankrijk) vrijgeleide van het peloton. Op 100 km van de meet bedraagt hun voorsprong maar liefst 11'40". Op 50 kilometer van de meet start Kenneth Van Rooy, samen met Jonathan Dufrasne (Wallonie Bruxelles) een indrukwekkend offensief. Zij dichten een kloof van 3'30" op de koplopers. Uiteindelijk blijven er 3 renners vooraan over, maar zij stranden op een zucht van de overwinning. Onder de rode vod bedraagt de voorsprong van 3 renners nog 100 meter op het peloton en heeft Kenneth Van Rooy nog altijd uitzicht op de overwinning. In de sprint valt het peloton hun op de hals en is het de Italiaanse profrenner Pierpaolo Di Negri (28j) die de overwinning binnenhaalt. Kevin kon lang het wiel houden van de winnaar, maar moest de laatste meters toch terrein prijsgeven. Hij eindigt 6de. In het jongerenklassement (alle beloften) komt hij op een 2e plaats te staan, na Loic Vliegen (BMC). Morgen staat er andere koek op het programma. Daar zal het klassement worden vastgelegd. Kwestie van mee te proberen springen met de besten bergop. Uitslagen dag 1. Foto's etappe 1. Reportage etappe 1.
Dag 2 : Fromelennes - Hargnies : rit over 168 km op een geaccidenteerd parcours waarin vijf hellingen meetellen voor het bergklassement. Het peloton maakt vandaag een korte doortocht in de Belgische Ardennen. Vrij vroeg slaan Matej Marin (Team Gourmetfein-Simplon Wels) en Pavel Gatskiy (CT Astana) de handen in elkaar. Ze nemen tot 4:30 minuten. Het peloton controleert. Er komt een algemene hergroepering na 110 km wedstrijd. Kort nadien vormt er zich een nieuwe kopgroep van 10 man. Lotto-Belisol is hier niet vertegenwoordigd. Vooral BMC knapt het achtervolgingswerk op in het peloton en de 10 leiders worden op 18 km van de eindmeet ingerekend. Op de laatste helling van de dag, de côte de la Neuville Haies over een lengte van 4.500 meter, scheuren er zich een 20-tal renners af. Kevin heeft goede klimmersbenen vandaag en kan samen met Louis Vervaeke meeglippen. In de afzink naar de finish komen er nog een tiental renners aansluiten. Op 3 km van de meet demarreren Lukasz Wisniowski (Etixx) en Troels Vinther (Cult Energy Vital Energy) uit deze kopgroep. Troels Vinther haalt in een sprint met twee zijn slag thuis. Kevin heeft nog voldoende kracht in de benen om zich te plaatsen in de sprint en bolt opnieuw als zesde over de meet. Hij blijft tweede in het jongerenklassement na Loic Vliegen en klimt op naar plaats 5 in het algemeen klassement. Uitslagen na dag 2. Foto's etappe 2. Reportage etappe 2.
Dag 3 voormiddag : Monthermé - Monthermé : korte rit over 72 km, maar met 1.400 hoogtemeters. Kevin is mee in een vrij omvangrijke kopgroep. Een motard veroorzaakt voor hem een valpartij met drie renners. Hierdoor worden er een 20-tal renners opgehouden, waar Kevin tussen zit. De voorwacht van deze kopgroep - waar Louis Vervaeke deel van uitmaakt - is vertrokken. Kevin zal niet meer kunnen aansluiten. Hij bolt als 37e over de meet op 1:01 minuut. In het algemeen klassement valt hij hierdoor terug naar plaats 34. In het jongerenklassement zakt hij naar plaats 15. Jammer, maar zoals de Fransen zeggen : "Les excuses sont faites pour s'en servir". Uitslagen na dag 3 voormiddag.
Dag 3 namiddag : Charleville - Mezières : de namiddagrit over 107 km eindigt zoals voorspeld in een massaspurt. Een kopgroep van 5 man kleurt een groot deel van de wedstrijd. Xandro maakt er deel van uit en sprokkelt onderweg nog wat punten in het bergklassement. De benen van Kevin waren niet meer super na de achtervolgingspogingen van deze voormiddag. Hij bolt als 13e over de eindmeet. In het eindklassement strand hij op plaats 32 op 1:32 minuten, in het jongerenklassement op plaats 14. Zonder het voorval met de motard waren een top 5 en top 2 plaats niet ondenkbaar. Weer dat tikkeltje geluk gemist. De eindwinst gaat naar de Pool Lukasz Wisniowski (Etixx) Door de goede rituitslagen en de manier waarop Kevin gereden heeft, is hij nu wel zeker van een ploegselectie voor Luik-Bastenaken-Luik volgende week. Dat is dan toch het positieve nieuws. Uitslagen na dag 3 namiddag.

PK tijdrijden Ruddervoorde 08-04-2014 : 6e op 36

Vorig jaar wou ik als eerstejaars belofte nog niet deelnemen aan het PK tijdrijden in Ruddervoorde. Dit jaar wou ik toch eens zien waar ik op tijdritvlak stond, vooral in functie van de rondes in de loop van het seizoen waar nu en dan een tijdrit in zit verweven. De organisatie liet mij als zesde laatste starten. Blijkbaar verwachtten ze toch iets van mij. Ikzelf was totaal zonder doelstelling of verwachting naar Ruddervoorde afgezakt en stond dan ook stressloos aan de start. De ploeg komt niet naar West-Vlaanderen afgezakt, dus speelde mij pa volgwagen : geen getoeter, geen geroep, ook geen hartslagmeter,vermogensmeter of kilometerteller. Alles puur op het gevoel vandaag. Van mijn moat Damon Devriendt mocht ik een vol achterwiel gebruiken. Die van de ploeg konden niet tijdig bij mij thuis geraken. De eerste van de drie rondes van 8 km probeer ik wat te doseren. Het was ook eens aftasten hoe het was met de wind, die nadrukkelijk aanwezig was. In ronde twee en drie zat ik in de juiste cadans en kon die ook vrij goed vasthouden tot op het einde. Ik zag dat ik naderde op Daan Myngheer en dat ik niet teveel terrein verloor op ploegmaat Xandro Meurisse, die net achter mij startte. Het gevoel zei me dat het niet slecht kon zijn dan. Bij binnenkomst klokte ik met een tijd van 31:31:984 op 24 km de derde tussentijd. Enkel vierdejaars Jens Vandenbogaerde en Jens Wallays waren me voor op dat moment. Van de starters na mij zal ploegmaat Xandro nog beter doen, Jonas Viaene en Bert Van Lerberghe, ook allen vierdejaars. Het podium ziet er uiteindelijk als volgt uit : Wallaeys, Van Lerberghe en Meurisse. Ik moet 37 seconden toegeven op Jens Wallaeys en 15 seconden op Xandro Meurisse. Al bij al een mooi en vooral onverwacht resultaat met hoop op wat komen zal. Nogmaals een bevestiging dat het wel goed zit met de conditie momenteel. Het zal wel moeten als je de topbezetting ziet in Circuit des Ardennes ... Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Anzegem 05/04/2014 : 17e op 251 met gekanteld stuur

Een massa volk en een hele bende renners hier in Anzegem. We staan met niet minder dan 251 aan de start. Zonnig weertje, een beetje wind, ideaal koersweer dus. Het parcours was heel anders dan vorig jaar, veel pittiger. Zowat 1 km na de aankomstzone was er een klim van 1 km opgenomen in het parcours. Die moesten we 13 keer over, wat wel voor een schifting zou zorgen. Van de ploeg waren ook Louis Vervaecke, Thomas Vanbesien en Dieter Verwilst van de partij. Louis en Thomas hadden er duidelijk zin in. Van in ronde één gingen ze in de aanval en krijgen 3 mannetjes mee. Ze rijden beiden een dijk van een wedstrijd en zullen pas na negen ronden worden bijgebeend door een beperkte groep. Ik hou mij de eerste wedstrijdhelft gedeisd. Mijn trainer Wim had met het oog op Circuit des Ardennes een zware trainingsweek ingelast en die zat duidelijk nog in de benen. Pas na half wedstrijd begon ik me een stuk beter te voelen. Op dat moment hadden de vijf koplopers 1:10 minuten voorgift. Dimitri Claeys en Joeri Calleeuw slaan midden koers de handen in elkaar en rijden in 2 1/2 rondes tijd naar de vijf koplopers toe. Iets later voer ik de forsing op de helling en krijg in eerste instantie zes man mee. Met nog een kleine 3 ronden te gaan krijgen we aansluiting bij de zeven koplopers. Vanuit de achtergrond komen er nog mondjesmaat 14 renners aansluiten en de definitieve kopgroep van 28 renners is gevormd. De voorhoedes van het peloton volgen al vlug op 1:30 minuten. Mij zat het vandaag technisch echter weer eens niet mee. Zo'n ronde of vier voor de finish kan ik een diepe put niet meer ontwijken. Door de slag breekt er een spanboutje en kantelt mijn stuur helemaal naar voor. Dit zorgde ervoor dat ik mijn stuur enkel nog bovenaan kon vastnemen om enigszins comfortabel mee te blijven rijden. De hellende aankomst was er wel eentje die op mijn lijf geschreven was, maar meesprinten zat er op die manier echt niet in en zou zelfs gevaarlijk zijn geweest voor mezelf en de collega-renners. Een indrukwekkende Louis Vervaecke probeert het in de finale tot twee keer toe solo, maar wordt telkens opnieuw ingerekend. Het komt tot een sprint met de volledige kopgroep. Joeri Calleeuw haalt de overwinning binnen voor Matthias Allegaert. Ikzelf kon zoals eerder gesteld niet echt meesprinten en bol als 17e over de meet. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Torhout-Wijnendale 30-03-2014 : 2e op 213 na ex-prof Benjamin Verraes

Weinig beloftenkoersen in het land vandaag. Dit was te merken aan het aantal deelnemers hier in Torhout-Wijnendale. We stonden met niet minder dan 213 renners aan de start. Om voldoende kilometers te malen was ik met de fiets van thuis naar Torhout gereden. We kregen 17 ronden van 6.8 km voorgeschoteld op mooie wegen. Met zo'n pak renners is het toch de boodschap om constant vooraan mee te koersen, wat ik ook deed. Na vijf van de 17 ronden krijgen we 5 leiders, waaronder Xandro Meurisse. Met zo'n vijven haspelen ze een tweetal rondjes af maar hun voorsprong wordt nooit groter dan 15 seconden. In de aankomstzone kan ik in ronde 7 samen met Benjamin Perry naar de koplopers toespringen. Iets later komen er in schuifjes nog acht renners bij. We rijden met z'n 15-en een maximale voorsprong van 45 seconden bijeen. Het peloton bleef echter op zijn goede. Ondermeer EFC-ers Bert Van Lerberghe en Martijn De Greve zorgen ervoor dat drie ronden voor het einde alles te herdoen was, ondanks het feit dat we vooraan nooit onder de 45 km/u reden. Na wat nerveuze schermutselingen ontstaat er een nieuwe kopgroep van 14 renners. Ik blijf ondanks de vlucht toch vooraan koersen en kan weer meespringen. We slaan een kloofje van 10 à 15 seconden met het peloton en kunnen die voorsprong gedurende een volledige ronde behouden. We sprinten met z'n 14-en voor de overwinning. Een buitenlander trekt rechts van de baan de sprint op gang. Ik spring in zijn wiel, maar zie dat het te traag gaat. De rest zit aan de andere kant van de weg en gaat vlugger vooruit. Ik spring naar de juiste kant en wurm me tussen de rest. Benjamin Verraes gaat van ver aan en heeft op slag enkele fietslengtes. Martijn De Greve springt naar het wiel van Benjamin. In de laatste 50 meter maak ik de achterstand op Martijn goed en kom ik nog op gelijke hoogte met Benjamin, die op zijn 11 wat stil viel. Ik sprint op een 12, wat mij in staat stelt om wel de juiste cadans tot op het einde vast te houden. Ikzelf en ex-prof Benjamin Verraes komen gelijktijdig over de finishlijn. We denken elk dat we gewonnen hebben. Na minutenlange discussie over de finishfoto geeft de jury de overwinning aan Benjamin. Ik rij met een dubbel gevoel met de fiets nog terug naar huis : een attente wedstrijd gereden, maar niet echt op mijn waarde geklopt wanneer het zo nipt is. Wedstrijdgemiddelde : 47 km/u, toch wel mijn snelste kermiskoers tot nu toe. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Sint-Kruis 26-03-2014 : einde in mineur

Deze kermiskoers op woensdagnamiddag wou ik voor geen geld ter wereld missen. Het is er immers een die mijn opa dit jaar voor de 40e keer organiseerde, en dat precies op zijn 81e verjaardag. Door wegeniswerken werd het parcours in laatste instantie gewijzigd. We moesten 19 ronden afleggen van 5.4 km, alles op brede banen met amper drie bochten in het ganse traject. Met 126 deelnemers waren we een pak minder talrijk dan vorig jaar, wat goed is voor dit soort wedstrijden. De eerste wedstrijdhelft was er weinig te beleven. Alles bleef samen op enkele schermutselingen na. Na twee uur koers ging ik stevig in de aanval. Christophe Noppe is twee ronden lang mijn enige medevluchter. We kregen iets later het gezelschap van drie andere renners, waaronder Maxime Farazijn. Het peloton houdt echter alles onder controle en we krijgen nooit meer dan 25 seconden toegift. Zes ronden voor het einde is alles te herdoen. Om wat te herstellen kruip ik een ronde of twee in de buik van het peloton, met de bedoeling in de finale weer volop mee te doen. Dit bleek (weeral) een foutieve inschatting te zijn. Drie ronden voor het einde krijgen we een kopgroep van 16 renners, waar ik niet in betrokken was. Ploegmaat Xandro was wel mee. Die kopgroep blijft het peloton voor en spurt voor de overwinning. De strijd wordt beslecht in het voordeel van Cooman Gianni. In de aanloop naar de eindspurt probeer ik me toch nog te plaatsen om mee te doen met de pelotonsprint voor de verre ereplaatsen. In het tumult rijdt er echter een renner zowat de helft van mijn spaken uit mijn achterwiel. Ikzelf kan me gelukkig recht houden, maar het verhaaltje was nu wel definitief ten einde. Met de fiets op de rug baan ik mij gelaten een weg richting finish om zo nog als één van de laatsten opgenomen te worden in de uitslag. Jammer, ik had mijn opa liever een mooier cadeau gegeven dan dit in het laatste jaar waarin hij "zijn" koers organiseerde. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zuidkempense Pijl 23/03/2014 : 15e op 198

We stonden met zes Lotto-Belisollers U23 aan de start van de Interclub Mol-Sluis tussen 198 renners, verdeeld over een 35-tal ploegen van binnen- en buitenland. Na een ritje in lijn van 15 km moesten we vervolgens 10 ronden van 13.5 km afleggen in de omgeving van het Zilvermeer. Het weer was wisselvallig, de temperatuur zo'n 10 graden kouder dan tijdens de afgelopen twee wedstrijden. Niet echt mijn ding dus. Voor mij was het hier de tweede keer dat ik meedeed, vorig jaar in dienst van Jorne Carolus. Het parcours was mij niet onbekend. Vooraf had ik mee voorgenomen om mee te springen in een vlucht, omdat die vorig jaar niet meer werden gegrepen door het peloton. In een nerveuze groep is er na 8 km wedstrijd al een massale valpartij. Ik kon nog net mijn weg banen tussen de slachtoffers en als één van de laatsten aansluiten vooraan. Voor zeker 70 renners was de wedstrijd hier al gereden. Ze hadden nog voor het ingaan van de eerste plaatselijke ronde (al na 15 km) een achterstand van 45 seconden, die alleen maar verder werd uitgediept naarmate de wedstrijd vorderde. Na twee verkenningsrondes besloot ik eens in de aanval te trekken, zonder resultaat echter. Net na mijn maneuver zie ik een groep van 14 renners vertrekken. Op dat moment zat ik iets te ver en aan de andere kant van de weg, waardoor ik mijn wagonnetje niet kon aanhangen. Gezien de kwaliteit van deze groep en het feit dat er drie renners van thuisspeler en favoriete ploeg Vastgoedservice mee waren, waaronder de winnaar van vorig jaar, was ik zeker meegegaan indien ik het kon. Voor Lotto-Belisol was klimmer Louis Vervaecke echter van de partij, dus werd er door ons beslist om niet meer actief mee te rijden in de achtervolging. Onze volgwagen had nr. 32 geloot, wat ons niet toeliet om eens raad te vragen aan de ploegleider. Ondanks het feit dat er zeker nog 24 ploegen in het peloton niemand mee hadden, kwam er geen organisatie en structuur in het peloton. Dit is wel duidelijk een verschil met een 1.2 wedstrijd, waar dit wel zo is. De koplopers liepen dan ook uit tot maximaal 1:55 seconden. Die kloof werd half wedstrijd eens herleid tot 45 seconden om dan weer uit te deinen tot 1:40 minuten. Met nog een viertal ronden te gaan zie ik Martijn Degreve aangaan. Ik spring ernaar toe, samen met Maxime Farazijn, maar we krijgen direct een paar Amerikanen op ons wiel, die een mannetje mee hadden vooraan. We plooiden dan maar terug in het peloton. Met nog 20 kilometer te gaan wisten we al dat de winnaar vooraan zat. Daar werd het nog spannend : 3M renner Timothy Stevens gaat solo in de aanval. Na enige tijd krijgt hij het gezelschap van een sterke Michael Goolaerts. Die twee blijven net uit de greep van de twaalf achtervolgers. De sprint der stervende zwanen wordt gewonnen door Stevens, voor Goolaerts. 5 seconden later wordt Van Lerberghe derde. Ploegmaat Louis bolt als 10e over de meet. Ikzelf was na de laatste doortocht in de aankomstzone alleen weggesprongen uit het peloton. Na een drietal kilometer krijg ik het gezelschap van Maxime Farazijn en Emiel Wastyn. We slagen erin om zo'n 20 seconden voor het peloton uit te blijven en ik win het spurtje met drie voor plaats ....15. Door een samenloop van omstandigheden ben ik vandaag weer niet mee met de kopgroep, ondanks de goede benen en dus een uitslag die niet representatief is voor mijn vormpeil momenteel. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Omloop van het Waasland 16-03-2014 : 17e op 190

Vandaag stond ik samen met 7 ploegmakkers aan de start in een wedstrijd van 190 km met heel wat pro-continentale ploegen,andermaal in goede weersomstandigheden. Eerder deze week had ik een verkoudheid opgelopen. Het was wat afwachten hoe dit op de fiets verteerd zou worden. Tijdens het eerste wedstrijduur werd het ganse peloton door de wedstrijdleiding de verkeerde weg opgestuurd. Voor we het wisten reden we op een niet-afgezette hoofdweg over de volledige breedte, terwijl er niets vermoedende chauffeurs van tegenovergestelde richting kwamen. Die deden het waarschijnlijk bijna in hun broek. Dit was - buiten de eindsprint en de aanloop ervan - zowat het pittigste moment van de wedstrijd, gelukkig zonder gevolgen. Na een 35-tal kilometer is er een kopgroep van 11 man weg, waaronder ploegmaat Dries Van Gestel. Het peloton controleerde en bleef de ganse tijd compact samen. De voorsprong zal maximaal 1:50 min bedragen. Na vijf van de negen plaatselijke rondes in Stekene werd er eindelijk de pees op gelegd. Toen was het knokken voor een goed plaatsje redelijk vooraan, wat me lekker wakker hield. De koplopers worden vooral onder impuls van het opleidingsteam van BMC ingelopen net voor het ingaan van de plaatselijke ronde. Na een vrij saaie wedstrijd bereid het voltallige peloton zich voor op een massaspurt. Vier kilometer voor de finish zag het er voor Lotto-Belisol nog vrij goed uit : we konden in alle tumult nog met vier een treintje vormen en zaten goed vooraan (Daniel, Frederik, Louis en ikzelf). Aan een rond punt op 1 km voor de finish werden Daniel en ikzelf gehinderd, waardoor we volledig uit ritme kwamen en een dertigtal renners moesten laten passeren. Dit is ergens normaal in het gewoel van een finale van die omvang, je moet ook wat geluk hebben. Het gevolg was dat ik in de laatste kilometer terug een spurt moest plaatsen nog voor de ultieme finale om nog zoveel mogelijk plaatsen op te schuiven. Dichter dan een 17e plek zat er vandaag niet meer in. Ex-prof en favoriet Napolitani wint de wedstrijd. Tom Devriendt wordt knap derde. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Dorpenomloop Rucphen 09/03/2014 : 8e op 185 na 190 km gas geven.

Onder een stralende zon vertrokken we rond 09:00 uur richting Rucphen (NL) voor de UCI 1.2 klassieker "Rabobank dorpenomloop Rucphen" over een kleine 190 km. Op de startlijst stonden zo'n 185 deelnemers, verdeeld over 25 teams en 10 nationaliteiten. Tal van internationale opleidingsteams vonden de weg naar hier. Ondermeer die van BMC, Rabobank, Leopard Trek, Giant-Shimano, Etixx stonden aan de start. Aan de toeschouwers werd ook gedacht : er stonden twee grote schermen in de aankomstzone waarop de wedstrijd integraal werd uitgezonden. Tussen de diverse passages door werden wedstrijdjes georganiseerd voor de Nederlandse jeugd.
Al vroeg in de wedstrijd ontstaat er een kopgroep van 10 man. Lotto-Belisol heeft geen mannetje mee, wat zo vroeg in de wedstrijd niet erg is. Na 50 km wedstrijd bedraagt de voorsprong van het tiental 2:35 minuten, wat ook het maximum zal zijn. Het peloton controleert de ganse tijd. Iets voor de eerste doortocht in de aankomstzone wordt alles op de kant gezet, waardoor het peloton in twee grote stukken breekt. Ikzelf laat me meedrijven in het eerste deel en wacht verder af. Het tweede deel van het peloton verliest steeds meer terrein en zal niet meer in het wedstrijdverhaal voorkomen. Over en uit voor een groep van toch wel 60 renners. Half wedstrijd worden de koplopers ingerekend en is alles te herdoen. Lang wordt er niet getalmd. Onder impuls van de Lucasz Wisniowski ontstaat een leidersgroepje van 4 renners, waaronder twee van Rabobank en 3M-er Emiel Vermeulen. Het peloton neemt een relatieve rustpauze, waardoor het viertal tot 45 seconden kan uitlopen. In hun kielzog kunnen er zich nog 17 renners van het peloton afscheiden, die op vrij korte tijd aansluiting vinden bij het viertal vooraan. Nu hebben we wel ons mannetje mee : Alexander Geuens. Vooraan komt er na 150 km een tempoversnelling, waardoor vier renners de rol moeten lossen en er een uitgedunde kopgroep van 9 man ontstaat. Bij aanvang van de laatste plaatselijke ronde van 20 km is de situatie als volgt : negen leiders met ondermeer Emiel Vermeulen, geen Lotto-Belisol vertegenwoordiging. Zo'n 30 seconden later passeren de eerste achtervolgers met z'n 17-en. Hier hebben we Rob Leemans mee. Het peloton met ondermeer Xandro, Alexander, Mc Lay en mijzelf volgt op 50 seconden. Alles is nog mogelijk. Op 10 km van de meet ontbint tijdrijder Jesper Asselman zijn duivels. Hij wordt vrij vlug bijgebeend door 4 man, waaronder twee ploegmakkers. Het peloton is nu ook niet meer te houden en zit heel kort bij de vijf koplopers. Ik kan me in het gewoel goed vooraan houden. Met nog 3 km te gaan zit alles samen en krijgen we een massaspurt op de kasseitjes van Rucphen. Bij de drie vorige doortochten gaf ik mijn ogen goed de kost en wist wat de ideale baanpositie was in de bochtige aanloop naar de aankomst. Ik voel me na 190 km nog fris en kan vol meespurten voor de dichte ereplaatsen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik ploegmaat Mc Lay naar voor vliegen. Ikzelf raak in de laatste 50 meter wat ingesloten, kan zijn wiel niet opzoeken, verlies een viertal plaatsen en kan dit tegen een sprintsnelheid van 73 km/u niet meer goedmaken. Michael Svendgaard wint de wedstrijd. Daniel Mc Lay wordt net zoals vorig naar tweede. Ikzelf bol als achtste over de meet, waarmee ik best tevreden ben. Vooraf had ik me als doel gesteld binnen de top 15 te eindigen. Uiteindelijk worden er 91 renners in de einduitslag opgenomen. Gemiddelde snelheid over 190 km : bijna 45 km/u. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Gent-Staden 02/03/2014 : 42e op 198 na foutieve inschatting wedstrijd

Na een lange winter hard werken stonden we vandaag eindelijk aan de start in de eerste wedstrijd van het seizoen. Het parcours brengt ons in 1 lijn van Gent naar Staden, waar we ter plaatse een grote ronde van 20 km moesten afwerken, gevolgd door 6 ronden van 17 km. Voor mij was het de eerste keer dat ik die wedstrijd reed, waardoor het wat koffiedik kijken was aangaande het verloop ervan. De rit naar Staden verliep vrij hectisch, maar ik hielp me mooi vooraan en werkte (wellicht te) actief mee in het opzetten van waaiers. Bij de eerste doortocht aan de aankomst na 56 km zit ik hierdoor wel in een grote kopgroep van een man of 40. Tijdens de grote plaatselijke ronde krijgen we het gezelschap van een tweede omvangrijke groep. Ik bekom achteraan wat van de eerdere inspanningen en reageer niet tijdig wanneer er een nieuwe kopgroep ontstaat onder impuls van Joeri Calleeuw. Hij krijgt in schuifjes het gezelschap van 14 companen, waaronder drie EFC-ers en vier mannen van Soenens. Ook een sterke Dieter Verwilst en Rob Leemans kunnen hun wagonnetje aanhaken. Daarachter splitst het nog een keer in twee. Ik schat de zaken foutief in en wacht weer te lang af. Voor ik het goed en wel besef beland ik in een derde groep en rijden er een 40-tal renners voorop. Maxime Farazijn en Christophe Noppe zien het gevaar wel op tijd in en slagen er in om samen met Jonas Viaene aansluiting te vinden vooraan. Na 130 km wedstrijd worden de 18 koplopers door de grote achtervolgende groep ingerekend maar onmiddellijk daarna ontstaat er een nieuwe achtkoppige leidersgroep. Hier is weer Joeri Calleeuw van de partij, samen met ondermeer Daan Myngheer, Bert Vanlerberghe, Belgisch kampioen Jens Wallays en ploegmaat Rob Leemans. Ze nemen op slag één minuut en met nog één ronde te gaan was het al duidelijk dat de winnaar in dit groepje zat. Joeri Calleeuw verschanst de drie EFC-ers in de laatste 7 kilometers en wint Gent-Staden solo. Ploegmaat Rob wordt knap tweede. Hoe meer de wedstrijd vorderde , hoe beter het weer bolde voor mij. We zaten in die derde groep al een tijd in een verloren positie, maar ik besloot voor mezelf om toch een stevig tempo te blijven aanhouden en op die manier nog wedstrijdritme en diepgang op te doen. Drie en een halve minuut later win ik zo nog het pelotonspurtje van een man of 50, weliswaar voor plaats 42 ...Mijn conclusie : de conditie is wat ze moet zijn die periode van het jaar, alleen slaag ik er nog niet in om alles op de juiste manier aan te voelen op de cruciale momenten. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

03/02 - 17/02 : Ploegstage Benicasim

Maandag zijn de beloften van Lotto-Belisol U23 vanop Zaventem vertrokken op ploegstage naar Spanje. Ze verblijven 14 dagen in het viersterrenhotel Intur Bonaire in Benicasim (http://www.hotelinturbonaire.es). Energy Lab werkte voor de groep een trainingsprogramma uit voor de volledige verblijfduur. Zij die zich geroepen voelen kunnen het schema hier eens raadplegen. Op 4 februari deed iedereen de 10 minuten test op basis waarvan de nieuwe trainingszones werden bepaald. De resultaten van Kevin waren alvast een stuk beter dan de inspanningstest van oktober 2013. De wintertraining deed alvast zijn deel van het werk.

17/01/2014 : ploegfietsen 2014

Afgelopen vrijdag mochten de U23 beloften van Lotto-Belisol hun trainings- en wedstrijdfiets ophalen in Vorselaar. Ook voor 2014 worden de mannen in de watten gelegd : het kader van zowel de trainingsfiets als de wedstrijdfiets is een Ridley Helium, een ideaal klimkader. De trainingsfiets is afgemonteerd met een manueel geschakelde Campagnolo Record 11 speed groep. Om de trainingsschema's van Wim Van Hoolst verder te kunnen afwerken, werd hier ook een Power2Max vermogensmeter op gemonteerd die zijn gegevens uitleest op de Garmin Edge 800. Er werden Campagnolo Kamsin trainingswieltjes meegegeven. Voor de wedstrijdfiets koos Lotto-Belisol dit seizoen voor een afmontage met de elektronisch geschakelde Campagnolo Record EPS 11 speed. Voor alle andere onderdelen werd daar waar mogelijk carbon gebruikt. De fast forward wielen met keramisch lagers van DT Swiss werden vorig jaar via de ploeg aangeschaft. Die zullen enkel gebruikt worden in de (weinige) kermiskoersen die er dit jaar gereden zullen worden. Het totaal gewicht van de fiets benadert het minimum wedstrijdgewicht van 6.8 kg. Foto's van dit alles vind je hier.

28/10/2013 : opstart winterprogramma in samenwerking met Wim Van Hoolst (Energy Lab)

Via Lotto-Belisol kreeg Kevin recent de kans om in te stappen in het Lotto Cycling Project.dDit project, gesteund door de Nationale Loterij, heeft tot doel om enerzijds ontluikend wielertalent op te sporen en anderzijds om deze jongeren optimaal te begeleiden om hun kansen op een succesvolle profcarrière aanzienlijk te vergroten. Het project is in handen van de coaches van Energy Lab (www.energylab.be). Energy Lab is een trainingsbegeleidingscentrum dat gespecialiseerd is in het uitvoeren van inspanningstests en het aanbieden van gepersonaliseerde coachingsprogramma's en trainingsadvies. De begeleiding omvat ondermeer volgende aspecten : fysieke begeleiding, nutritionele begeleiding, biomechanische analyse en mentale begeleiding. Binnen Energy lab kreeg Kevin topcoach Wim Van Hoolst toegewezen, met wie hij vorige week een intake gesprek had en een eerste testreeks doorliep (waarin Kevin van nature de typologie van zowel klimmer als sprinter bleek te hebben). Wim Van Hoolst is de drijvende kracht achter tal van toppers. Hij is als coach ook nauw verbonden met Topsport Vlaanderen Baloise. Samen met Wim werd op basis van de eerste testresultaten voor Kevin een gedetailleerd winterprogramma opgezet, startend vanaf 28/10/2013. In eerste instantie is het de bedoeling om Kevin in zijn totaliteit als renner te verbeteren. Verder in het programma zal vervolgens specifiek worden gewerkt op zijn sterke punten en wordt ook het wegprogramma op die uit te bouwen specialiteiten afgestemd. Een betere voorbereiding op het wegseizoen kan hij zich niet wensen. Hopelijk kan dit pakket worden doorlopen zonder ziekte of tegenslagen en wordt dit de basis van een seizoen waar op zijn minst een mooie progressie zichtbaar zou moeten zijn.
Tijd voor een nieuwe start dus, waar nog weinig aan het toeval wordt overgelaten. Langs deze weg willen wij dan ook Dirk Onghena bedanken voor de begeleiding tijdens de afgelopen seizoenen.

Vroegtijdig einde van het wielerseizoen 2013

Na een onderzoeksessie van een uur of zeven in het AZ Sint-Jan ziekenhuis te Brugge (met bijzondere dank aan Gino Devriendt voor zijn welgekomen begeleiding ter plaatse) kwam het verdict van de aanrijding in Spanje : meerdere scheuren in drie van de belangrijkste spieren van de rechter bovendij (voor de kenners : vastus madialis, sartorius en adductor magnus). Er werd ook gevreesd voor een onthechting van één of meerdere pezen, maar dit bleek na een grondige studie van de MRI scanresultaten niet het geval te zijn. Dokter J. De Neve (diensthoofd revalidatie en sportgeneeskunde) stelt een revalidatieperiode van minstens 4 tot 6 weken voorop met tussentijdse evaluaties om de twee weken. Dit betekent dat er voor het wegseizoen 2013 geen doelen meer gesteld kunnen worden en dat de wedstrijdfiets willen of niet aan de haak moet worden gehangen. De rustpauze die normaal vanaf midden oktober wordt ingelast, zal nu worden genomen. Vanaf oktober/november kan Kevin niet anders dan zich al te focussen op het seizoen 2014, waarbij een probleemloze wintervoorbereiding zal worden nagestreefd die de basis moet vormen voor 2014. Ook volgend seizoen mag Kevin de kleuren van Lotto-Belisol verdedigen, hopelijk met wat meer geluk dan dit jaar.
In de laatste rit van de bewuste Vuelta a Palencia deed Lotto-Belisol het trouwens uitstekend : eerstejaars Tiesj Benoot wint die knap en topt door zijn regelmaat bovendien het algemeen puntenklassement.

Vuelta a Palencia 23/08 - 26/08 : opgave na zware aanrijding met motard in 1e rit

Buitenlandse rittenwedstrijden mogen blijkbaar niet goed aflopen dit seizoen voor Kevin. Hij laat speciaal voor deze Vuelta het BK in Lommel links liggen omdat het de laatste rittenwedstrijd is van het seizoen waarvan de parcours hem echt wel moeten liggen. Vol zelfvertrouwen en in goede conditie vangt Kevin de eerste rit aan (met rugnummer 1). Hij springt direct mee met enkele vroege ontsnappingspogingen en alles loopt gesmeerd. Na 20 minuten wedstrijd rijdt het peloton op een lint aan de rechterkant van de weg. Er passeert hen een motard, die zich wat verderop op de rechts van de baan parkeert om foto's te nemen. De renners voor Kevin kunnen die kerel nog net ontwijken. Kevin kan geen uitwijkmaneuver meer doen en knalt tegen 45 km/u recht op de stilstaande motor, waarvan de bestuurder gewoon foto's blijft nemen van de val i.p.v. een handje te helpen. Kevin probeert achter de ploegwagen nog terug te keren naar het peloton, maar merkt dat hij geen kracht kan zetten op zijn rechterbeen en moet de wedstrijd staken. Verdict op het eerste gezicht : een dijbeen dat dubbele dikte heeft aangenomen (waarschijnlijk onderhuidse bloeduitstorting op één van de belangrijkste beenspieren), een gehavende onderkin waardoor kauwen zo goed als onmogelijk is en een gat aan de binnenkant van de onderlip. Hij kan een vliegtuigticket regelen naar België en komt op 24/08 vervroegd terug thuis uit de Vuelta a Palencia. Zondag of maandag e.k. worden extra foto's genomen in het AZ Sint-Jan om te zien of er nog niet meer aan de hand is. Eén ding zal dit seizoen wel verbeterd zijn bij Kevin en dat is zijn mentale weerbaarheid. Zoals het er nu uitziet zit het seizoen 2013 erop. Het kan er alleen maar beter op worden in de toekomst zeker ? De ploeg doet het in deze 1e etappe wel uitstekend : Jeroen Vrolijkx wint en Tiesj Benoot wordt 7 seconden later tweede. Kevin zijn ploegmakkers weten wat te verdedigen de komende dagen. Wie toch nog het verloop van de Vuelta verder wil volgen kan dit hier.

IC Wervik (Omloop van de Grensstreek) 20-08-2013 : 22e op 173

Als ultieme voorbereiding op de Spaanse rittenwedstrijd Vuelta a Palencia (waarvoor ik een deelname aan het BK in Lommel links laat liggen) zat ik in de achtkoppige Lotto-Belisol selectie voor deze interclub in de Kemmelstreek. We moesten een rit in lijn afwerken van 124 km, aangevuld met drie plaatselijke rondes van 14 kilometer. Wanneer we na 50 kilometer een eerste keer de Kemmelberg moeten oprijden zie ik een tienkoppig peloton voor mij vertrekken. Lotto-Belisol was niet vertegenwoordigd. EFC Quickstep daarentegen had drie mannetjes mee, met Tom Devriendt, Paco Ghistelinck en Tim Kerckhof. We hadden op dat moment nog 120 kilometer wedstrijd voor de boeg en iedereen dacht dat dit groepje wel weer zou worden ingelopen. Het peloton had zich echter duidelijk misrekend en hun voorsprong groeit uit tot maximaal 3 1/2 minuten. Op dat moment mocht gans het Lotto team de kastanjes uit het vuur halen en (weeral) de achtervolging inzetten om zo de fout proberen recht te zetten. Bij het ingaan van de plaatselijke rondes was de voorsprong gereduceerd tot 1 1/2 minuut. Het klimwerk vlotte goed : ik kwam telkens rond de 5e van het peloton boven op de Kemmel zonder echt te moeten forceren. Voor een 90-tal renners was de achterstand op de koplopers zo groot bij de aanvang van de plaatselijke rondes dat ze op dat moment uit koers werden genomen. Ondertussen was er vooraan ook eentje afgevallen. Het was vrij warm, maar ik moet de laatste 40 km de bevoorradingspost van Lotto gemist hebben waarschijnlijk en zat al te lang zonder drinken. Op de Kemmelberg nam ik een drinkbus aan van een onbekende en dronk die ineens volledig leeg. Kort nadien kreeg ik last van maagkrampen en probeerde wat te bekomen in de buik van het peloton. De negen koplopers vooraan zullen aan de meet nog 20 seconden van hun bonus overhouden, een maat voor niets dus voor Lotto-Belilsol. De Waal Robin Stenuit gaat met de zege lopen voor Edward Theuns en Tom Devriendt. Iets later wint Farazijn de pelotonspurt voor plaats 10. Hij zat in tegenstelling tot mijzelf 120 km in een zetel door de vertegenwoordiging van zijn drie ploegmakkers. Bij mij was het beste eraf, maar ik werk me toch nog naar een 13e plaats in de pelotonsprint van een kleine 75 overgebleven renners. Wedstrijduitslag.

Kortrijk 18-08-2013 : 4e op 48

Ik was zinnens om in het weekend gewoon te gaan trainen, maar een bezoekje aan mijn goede vriend Damon Devriendt bracht me op andere gedachten. Samen met hem ben ik dan maar naar Torhout getrokken voor een wedstrijd van uitsluitend U23. Dit verklaart wellicht deels het vrij beperkte deelnemersaantal. We krijgen 14 ronden van 8 km voorgeschoteld. Al vlug in de wedstrijd krijgen we een kopgroep van 12. Die mannen rijden in geen tijd een voorsprong van 30 seconden bijeen. Ik zie het gevaar in en ga samen met Damon en een tweetal anderen in de achtervolging. Wij sluiten aan en de rest van het peloton zal in deze wedstrijd geen rol van betekenis meer spelen. Thomas Vanbesien had mij vroeger al gezegd dat in zo'n pure U23 wedstrijd wel eens wat aan wieltjeszuigerij wordt gedaan, wel ik het heb het hier aan den lijve ondervonden maar trek het me niet aan. De benen zijn opnieuw goed en ik probeer verschillende keren aan te vallen, zonder succes. Er wordt op alles wat ik onderneem gereageerd. Wanneer er - met de finale in zicht - twee Walen aanzetten (Vanheuverswijn Quentin en De Winter Ludwig) laat het pelotonnetje vooraan begaan. Ik laat ze dan ook maar rijden. Quentin wint voor Ludwig. In de spurt voor de derde plaats laat ik nog domweg ringeloren door Nicolas Vandeputte. Wedstrijdsuitslag.

Beernem 14-08-2013 : 1e op 92 (tweede overwinning van het seizoen)

Mijn ouders zijn op reis, maar ik kan rekenen op de goede wil van mijn opa en mijn nonkel Freddy voor vervoer en technische bijstand. We trekken 's avonds naar Beernem, wat eens iets anders is. We staan met 92 renners aan de start, waarvan heel wat elites z.c. Veel beloften zijn immers bezig met de Ronde van Oost-Vlaanderen. Gevestigde namen als een Mario Willems, Thomas Chamon enz. waren hier wel van de partij. De koers blijft vrij gesloten evolueren tot er zich met nog zes ronden te gaan een ongeval voordoet met een aantal wielertoeristen op het parcours. De wedstrijd wordt 10 minuten stilgelegd en geneutraliseerd. Wanneer we uiteindelijk toch weer van start gaan, worden er twee ronden afgeknibbeld. Ik voel al de ganse tijd dat de benen goed draaien. We komen tot een massaspurt, ook al werd er in de koers in het voordeel van een afscheidnemend eliterenner z.c. gereden door een tiental kerels. Nu doe ik deze keer echt mijn eigen ding en kan goed geplaatst blijven. Op de 53 x 12 haal ik hier onverwacht mijn tweede zege van het seizoen binnen bij de beloften, met een fietslengte verschil. Het doet nog eens deugd om de handen in de lucht te kunnen steken, geloof me. Wedstrijduitslag.

GP de Saint-Souplet 11/08/2013 : 32e op 110

Op 11/08/2013 was de U23 equipe van Lotto-Belisol in twee groepen verdeeld : de ene helft ging de clubkleuren gaan verdedigen in Maldegem op het BK tijdrijden, de andere helft was geselecteerd voor de GP De Saint-Souplet in Nord Pas de Calais. Ikzelf zat in groep twee. Er stonden een 100-tal renners aan de start, waarvan uiteindelijk acht van Lotto-Belisol (enkelen hadden ziek afgemeld). Eén ronde was 12 km lang. Er zaten drie hellingen van zo'n 800 meter lang in verwerkt, met een hellingspercentage van 6 à 7 %. De aankomst lag op één van de hellingen. Op zich niet zo erg, maar die moesten we wel 12 keer over. Er stond een behoorlijke wind die daar vrij spel had tussen de graanvelden. De wegen liepen goed, zoals meestal wel in Frankrijk. Kurt Van De Wouwer gaf ons de raad om vooraan te starten in die omstandigheden en vooral de nummer 28 (Daeninck Benoit) in de gaten te houden, wat we dan ook deden. Ik voelde direct dat de benen goed zaten. Dit goed gevoel duurde echter amper 1 ronde. Een tweetal kilometer voor de eerste passage aan de eindmeet krijg ik te maken met een leegloper achteraan. Ik doe teken naar de volgwagen en probeer nog zoveel als mogelijk het peloton te volgen. De wielwissel op zich verliep vlot en ik kon al voor ik goed besefte dat er een wedstrijd bezig was in achtervolging gaan tussen de volgwagens. Na een viertal kilometer achter de volgwagen van Kurt kom ik weer bij het peloton. Op zich niets aan de hand dus, ware het niet dat er zich tijdens mij terugkeermaneuver 22 renners afgescheiden hadden van de rest, met daarin meteen alle favorieten. Lotto-Belisol had drie man mee : Maarten Craeghs, Walt De Winter en Benjamin Perry. Drie mannen met een punch in de benen, dat betekent afstopwerk in het peloton dus voor de rest van ons. De voorsprong van de 22 koplopers schommelt constant tussen de 1 1/2 en de 2 minuten. In rondes zeven en acht zetten een vijftiental renners dan toch de achtervolging in en een aantal ervan slagen erin om aansluiting te vinden vooraan. Hieronder ook Dries Van Gestel. Hier was ik er niet met de kop bij en had zelfs niet in de gaten dat ze waren vertrokken. De rest zal worden opgeraapt door een tweede groep van een dertigtal renners die zich los kan werken van de rest van het peloton. Hier zit ikzelf samen met Thomas Vanbesien. Kort na de uitbreiding vooraan komt ook daar een nieuwe aanval van zeven renners. Benoit Daeninck is mee, maar ook Walt De Winter. Het ziet er voor Lotto-Belisol nog steeds goed uit. De zeven blijven voorop en sprinten voor de eindzege. Walt gaat fors aan van achteren, Daeninck ziet hem komen en drumt hem professioneel in het grint. Daeninck wint, Walt wordt tweede. De benen waren goed, het parcours lag me zeker, maar ik mis de trein op een sleutelmoment waar de groep Van Gestel toch de kloof kan dichten. In Maldegem had Lotto-Belisol wel bingo : Campenaerts wordt BK, Frison tweede. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Tour de Namur : 108e, 6e, 72e, 9e, 56e op 154

Dag 1 : rit over 157 km van Namur naar Doische met drie beklimmingen. Na 40 km wedstrijd zit alles op de kant. Kevin draait mooi mee in zowat 20e positie. Dan slaat het noodlot echter opnieuw toe en rijdt er een renner de helft van zijn spaken uit het wiel. De wielwissel laat op zich wachten en ondertussen lag het peloton al in stukken en brokken. Kevin zet uiteindelijk zijn wedstrijd verder in de laatste groep. Met vier anderen demarreert hij hieruit weg en van dan af was het 120 kilometer koersen met vijf om binnen de tijd over de meet te bollen. Hij komt binnen als 108e op 18:22 minuten, de grupetto van een man of 25 op 25:49 minuten. Weer een kans op een mooi klassement gemist, ondanks de goede benen vandaag waar je in deze omstandigheden jammer genoeg geen boodschap aan hebt. Vooraan spurten ze na heel wat ontsnappingspogingen toch nog met een 60-tal voor de overwinning. Wouter Wippert haalt het voor ploegmaat Walt De Winter. Ploegmaat Xandro Meurisse pakt de trui van de rushes. Hopelijk is de conditie morgen wat ze vandaag was en kan Kevin zonder pech en met hernieuwde moed meedingen voor een mooie rituitslag of nuttig werk verrichten voor Walt of Xandro naargelang de wedstrijdomstandigheden. Wedstrijduitslag.

Dag 2 : rit over 157 km tussen Perwez en Walcourt. Er tellen drie hellingen mee voor het bergklassement. Die zitten allemaal in de laatste 20 km. De aankomstlijn is getrokken na een lange eindklim. We krijgen vrij vroeg een kopgroep van 11 renners. Xandro Meurisse is hier aanwezig en hij zal met verve zijn puntentrui verdedigen vandaag. Het elftal zal 110 km voorop rijden. Kevin voelt al vlug dat de benen even goed ronddraaien als de dag voordien. Hij kan zich mooi vooraan positioneren. Na de eerste helling is er een algemene hergroepering. De finale breekt open op helling twee (Chastres) met nog 10 km te gaan. Er scheiden zich 12 renners af. Hierin grote namen als Tom David (winnaar van de ronde van Namen 2012 en de ronde van Luik 2013) en Jens Adams. Kevin heeft nog voldoende reserve en gaat attent mee. Boven op helling 3 (Laneffe) valt Tom David aan. De Amerikaan Gregory Daniel trekt in de tegenaanval en krijgt het gezelschap van zes renners. Ook nu kan Kevin nog meespringen. Tom David kan een kleine voorsprong behouden en wint de rit, voor Jens Adams en Jasper Ockeloen. 14 seconden na de winnaar komt Kevin als zesde binnen, samen met de vier resterende tegenaanvallers. Oef, eindelijk de bevestiging met een goed resultaat dat de conditie wel degelijk (weer) aanwezig is. Wedstrijduitslag.

Dag 3 : rit over 158 km tussen Philippeville en Florennes. Vandaag zitten er vier hellingen van 2e categorie verwerkt in het parcours die deze keer verspreid liggen over het ganse traject. De aankomst ligt opnieuw bergop. Er zitten nog 140 van de 154 renners in koers. Er wordt supersnel gestart. Al na 10 km ontstaat er een kopgroep van 18 renners, die na de Côte de Cerfontaine (amper 21 km na de start) aandikt tot een 40-tal renners. Vooraan zitten Frison en Vrolijkx mee voor Lotto-Belisol. De best geklasseerde man, Walt De Winter heeft zich laten verrassen, samen met de volledige top 10 uit het algemeen klassement. De 40 koplopers lopen uit tot 3:30 minuten met nog 70 km te gaan. Kevin voelt zich goed, maar heeft geen persoonlijk klassement te verdedigen. Hij zal vandaag mede op vraag van de ploegleiding volledig in dienst van Walt rijden. Met 22 renners trekken ze in de tegenaanval. Op een helling van een zestal km trekt Kevin de gashendel volledig open en brengt Walt mee naar de top. Ze maken daar heel wat tijd goed. Walt start vervolgens een spectaculaire afdaling en slaagt erin aansluiting te vinden bij de koplopers. Voor Kevin is de opdracht op dat moment volbracht. Hij laat zich uitzakken en rijdt de rit gewoon verder uit in het peloton. Hij zal als 72e over de finish bollen, wat op zich van geen belang is. Met nog een goede 20 km te gaan begint de Nederlander Bram Nolten aan een solo. Ze zullen hem niet meer zien en hij wint vrij indrukwekkend de derde rit. Het achtervolgend peloton scheurt nog in twee Walt is mee vooraan en sprint zich naar een derde plaats vandaag. Als toemaatje mag hij morgen starten in de groene puntentrui. Xandro Meurisse start ook morgen nog als leider in het rushes-klassement. Het hard labeur onderweg heeft dan toch iets opgeleverd voor de ploeg, wat ook door Walt wordt geapprecieerd. Wedstrijduitslag.

Dag 4 : rit over 143 km van Alle/Semois naar Bièvre. Vandaag vijf hellingen, waarvan twee van eerste en drie van tweede categorie. Er zitten nog 128 renners in de wedstrijd. We hebben opnieuw een aankomst bergop. Al na 20 km zit men met de definitieve vlucht, zo zou later blijken. Ploegmakker Xandro wil vandaag zijn knelpuntentrui definitief veilig stellen en is één van de aanstokers. Zijn metgezellen : David Desmecht, Romain Hubert, Toon Aerts, Massimo Morabito en Jean-Albert Carnevali. Xandro doet wat hij moet doen en topt zijn klassement definitief na winst in alle drie de tussenspurten. Het zestal loopt maximaal 2 1/2 minuten uit. Met nog een kleine twee kilometer te gaan gaat David Desmecht er alleen vandoor. Hij wint de rit solo. Daarachter zet Xandro een spurt met vier voor plek twee naar zijn hand. Het peloton bleef de zaak vrij goed controleren in gesloten formatie. De vluchters speelden immers niet mee in de top 20 van het algemeen klassement. Kevin moest geen stamp teveel geven en rijd vandaag de wedstrijd uit aan een gemiddelde hartslag van 145. In de plaatselijke finale krijgen we een afsplitsing van een 50-tal renners, die nog allemaal fris zitten vandaag. Kevin is mee, samen met Walt, Dries en Jeroen. Walt regelt 20 seconden na aankomst van het vijftal de pelotonspurt voor plaats zes. Hij behoudt zijn puntentrui. Kevin kan vol meesprinten en wordt hier vierde van het peloton, negende globaal dus. Door de mooie collectieve prestatie vandaag stijgt Lotto-Belisol naar plaats 2 in het ploegenklassement, na Parkhotel Valkenburg CT. Morgen laatste rit met aankomt op de Citadel van Namen. Wedstrijduitslag.

Dag 5 : slotrit over 150 km van Gesves naar Namen, met aankomst op de Citadel. Er starten nog 123 renners. Net zoals de vorige dagen is er een vroege vlucht, dit keer van 15 renners, aangedikt tot 21. De ploegleiding had Kevin opdracht gegeven om in zo'n vlucht mee te gaan, maar op het moment dat die tot stand kwam moest Kevin nog in zijn ritme komen en hij mist de boot. De koplopers krijgen lange tijd niet meer dan 30 seconden van het peloton, alles blijft speelbaar dus. In een afdaling waar het peloton aan 70 km per uur doorraast komt plots een auto met een bejaarde bestuurster de baan op gereden. Er ontstaat paniek en de voorste gelederen kwakken tegen het asfalt. Kevin kan net op tijd uitwijken. Hierdoor is de vaart uit het peloton en krijgen de 21 koplopers een onverwachte vrijgeleide. Hun voorsprong loopt op tot maximaal 3:30 minuten. De ganse ploeg van Lotto-Belisol, samen met twee mannen van Parkhotel Valkenburg (ploeg gele trui) en twee mannen van Soenen zetten zich dan maar op kop van het peloton in achtervolgingsmodus. De Winter en Frison worden hier gespaard om op het einde nog iets te kunnen forceren. In geen tijd wordt de voorsprong gereduceerd naar 50 seconden. Kevin rijdt hier zijn kas leeg en laat zich nog helemaal uitzakken in een uitgerekt peloton om drank te halen voor de mannen. Met nog 30 km te gaan ontsnappen acht renners uit de kopgroep. Die zullen strijden voor de overwinning, die vandaag gaat naar Peter Schulting. De rest wordt in de finale nog ingerekend door de voorwacht van het peloton. Op de laatste helling van de dag moet Kevin lossen, maar kan weer aansluiten in de afdaling. Hij gaat mee tot aan de voet van de Citadel. Daar gaat het licht uit en hij bolt als 56e over de meet in het tweede grote deel van wat er nog rest van het peloton. Ook al is persoonlijke uitslag vandaag weer nietszeggend, toch vertrekt Kevin met een goed gevoel uit de Ronde van Namen. Zonder pech de eerste dag zou zijn rol er heel anders hebben uitgezien, met waarschijnlijk ook andere resultaten tot gevolg, maar ja, dit is nu eenmaal koers : je moet je soms schikken naar het lot. In tegenstelling tot de Ronde van Luik had hij hier geen slechte dagen op conditioneel vlak, wat toch wijst op een duidelijke progressie. Walt neemt de puntentrui mee naar huis en Xandro de knelpuntentrui. Wedstrijduitslag.

Izegem 27/07/2013 : 12e op 58

Voor de aanvang van het grotere werk volgende week in Namen was ik benieuwd hoe het met de conditie gesteld was na het fiasco in Westkapelle. We trokken hiervoor naar Izegem. Op de deelnemerslijst stonden heel wat (voor mij onbekende) namen van gasten die 10, 15 jaar ouder waren dan ikzelf. Enkelen ervan reden vroeger bij de elites met contract. Met 23 ronden van een goeie 5 km kregen we hier net geen criterium. Het parcours was afwisselend, net als het wedstrijdverloop. Je moest constant op je goede zijn, want de samenstelling van de groepen en de volgorde ervan veranderde voortdurend. Nu een keer zat je in een kopgroepje, dan weer in een eerste achtervolgende groep, dan weer in een derde groep, ...Dat allemaal zonder daar echt vat op te hebben. Midden wedstrijd breekt de groep in twee. Ikzelf zit direct in de eerste groep. De meesten die in de tweede helft van het peloton zaten zullen niet meer terugkomen. Ook in de tweede wedstrijdhelft, met die kopgroep van een man of 25 blijft het constant wisselen van samenstelling. Bij het ingaan van de finale zit alles terug samen, maar in de laatste ronde bouwt het duo Nills Pauwels en Manuel De Naegel een kleine voorsprong uit, die genoeg bleek om aan de meet met twee te strijden voor de overwinning. Nills wint. Enkele seconden later wint ex-prof Hans Dekkers de pelotonspurt. In aanloop naar eindspurt, voor het ingaan van de laatste bocht, zit ik eerst nog in de eerste vijf, maar wordt dan klemgereden in een "chicane" terwijl ik nog aan het opschuiven was. Dit kostte me een pak plaatsen die in de laatste 200 meter niet meer goed te maken waren. Jammer voor Benjamin Declercq en zijn bende, die - zot als ze al zijn - toch wel geld op mij hadden gezet zeker vandaag. Het gevoel algemeen en in de benen was al beter dan vorige woensdag, wat iets of wat een geruststelling is naar Namen toe. Na de wedstrijd in Izegem heb ik nog van een BBQ genoten met Damon Maes, Arne Vandenbroucke en Co. Izegem is zo'n toffe plek dat er er meteen ook ben gaan overnachten. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Westkapelle 23/07 : 27e op 53 (uit koers 4 ronden voor het einde)

Onder een prangende zon stonden we vandaag met 53 renners aan de start. We hadden 18 ronden van 6.5 km af te leggen op Knoks grondgebied, hoofdzakelijk op smalle asfaltwegen. Ik kan vrij kort zijn over deze wedstrijd, want het wat armoede troef wat mij betreft. Al vlug ontstaat er een kopgroep van acht man, die eerst wordt herleid tot zes en een drietal ronden later aandikt tot een man of 17. Ik zie de afsplitsing enkele plaatsen voor me ontstaan, probeer nog naar de achtervolgende groep toe te rijden, maar moet mijn poging staken met nog een 20-tal meter te gaan wegens hevige pijn in de miltstreek, iets wat me nog niet eerder was voorgevallen. Weer had ik het zelfde gevoel : in de eerste wedstrijdhelft heb ik echt moeite om passend op de demarrages te reageren, in de tweede wedstrijdhelft gaat dit veel beter en rij ik op overschot (weliswaar in de achterhoedes van het peloton). De zeventien koplopers waren vertrokken en zouden strijden voor de zege. De rest van het peloton - inclusief mezelf - maakte er een oefenritje van om dan collectief uit koers te worden genomen vier ronden voor het einde. In de uitslag word ik nog als 27e opgenomen, wat niets zegt natuurlijk. De voor mij onbekende Steven Dedecker wint hier in Westkapelle. Na de wedstrijd reed ik nog met de fiets naar huis en de moed in de schoenen, pfff. Zit ik wel op mijn plaats in de Ronde van Namen volgende week als ik er al niet in slaag een kermiskoers uit te rijden ? We proberen eerst zaterdag a.s. nog een keer in Izegem. Er is duidelijk werk aan de winkel, alleen weet ik niet waar eerst te beginnen. Dank aan nonkel Dirk Willems voor het veelvuldig aangeven van drinkbussen in dit warme weer. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Ronde van Luik 15/07 - 19/07 : 48e, 15e, 67e, 37e op 168. Opgave laatste rit in dienst van McCormic.

Dag 1 Blegny-Blegny : de renners staan met 164 aan de de start van een rit over 140 km over 7 cols. In een vroege vlucht zijn 10 renners mee. Voor Lotto-Belisol is dit Dries Van Gestel. Een massale valpartij zorgt voor een breuk in het peloton. Een eerste groep van 28 renners kan aansluiting vinden bij de kopgroep. Ploegmakkers Broeckx en Van Zummeren zitten hierbij. Kevin was in een volgend peloton verzeild geraakt. Met elven gaan ze in de tegenaanval. Voor Lotto zijn Kevin en Walt De Winter mee. Iets later krijgen ze het gezelschap van vijf extra manschappen, waaronder Jerome Baugnies. Met nog 35 km wedstrijd komen de twee eerste groepen samen en vormen een kopgroep die zo'n 50 man sterk is. Ondertussen verzamelde Dries Van Gestel vooraan voldoende punten om morgen in de bollen te mogen starten. Kort na de hergroepering vallen Jasper Ockeloen (Parkhotel Valkenburg), Markus Kilsgaard (Team Netcompany) en Magnus Cort Nielsen (Team Jylland) aan. Ze lopen tot 45 seconden uit. Wanneer de tegenaanval uit de achtervolgende groep op gang wordt gezet onder impuls van Jerome Baugnies kan Kevin weer niet volgen. Hij moet een 40-tal renners (waaronder vier ploegmakkers) laten gaan en volgt in een tweede peloton. De drie blijven voorop en de Deen Nielsen wint de eerste etappe. Baugnies wint 37 seconden later de pelotonspurt voor de 4e plaats. Kevin kan zich in de slotkilometers nog loswerken uit zijn groep en finisht als 48e op 4:02 minuten. Hij had andermaal geen goed gevoel in de benen, wat hem belet om op de momenten waar het hem er om doet "door de muur" te kunnen gaan. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : Waremme - Waremme : de renners krijgen vandaag een relatief vlakke rit van 153 km voorgeschoteld met slechts drie beklimmingen. Het is aardig warm in Luik en omstreken, maar nog absoluut niet te vergelijken met wat in Madrid te beleven viel. Goed weer voor Kevin dus. Hij doet vandaag wat hij me gisteren gezegd heeft, met name deel uitmaken van de vroege vlucht, op eigen tempo de hellingen nemen en opnieuw volume opbouwen. Na 30 km wedstrijd zijn er diverse aanvalspogingen. Kevin geeft uiteindelijk de aanzet tot de goede ontsnapping. Helaas krijgt hij maar twee man mee : Gertjan De Vos (Ovyta - Eijssen) en Gertjan De Sy (Rock Werchter). Ook al weet het drietal dat dit een verloren zaak is, ze zetten door en bouwen een maximale voorsprong uit van 4:25 minuten, waardoor Kevin een moment virtueel leider is in de Ronde van Luik. Op de drie beklimmingen sprokkelt hij wat punten bijeen, wat hem een voorlopig vijfde plaats oplevert in het bergklassement. Van Gestel zal echter stevig in de bollen blijven rijden. Met nog 70 km te gaan besluiten de ploegen van de klassementsrenners om er eens tegenaan te gaan. De voorsprong van de drie leiders slinkt zienderogen. Op 35 km van de meet worden ze gegrepen. Eerst krijgen ze het gezelschap van elf renners, waaronder ploegmakkers Mc Gornic, Van Gestel en Broeckx. Nog iets later is er een algemene hergroepering. In de plaatselijke rondes komt een aanval van zes renners. Die zal slechts 10 km dragen. In de finale kunnen drie renners zorgen voor een kleine afscheiding : Frederik Backaert (EFC), Stijn Mortelmans (Rock Werchter CT) en Jelmer Asjes (Croford CT). Er komen vlug zes man bij, maar er komt andermaal een algemene hergroepering. EFC Quickstep wil een massaspurt uitlokken in functie van hun snelle man Tom Devriendt (vierdejaars). Dit is echter buiten de bedrijvige Backaert gerekend die een kleine voorsprong bijeenfietst en nipt solo naar de overwinning rijdt. Kevin heeft zich de laatste 30 km voldoende kunnen herzetten om nog mee te spelen in de weeral hectische spurt. Hij zal nog als 15e over de meet bollen, een opsteker na zo'n lange ontsnapping met drie. Ook de ploegleiding was tevreden. De rest zat immers in een zetel. Volgt morgen de weerslag van de geleverde inspanningen met ondermeer een passage over de muur van Huy ? Wedstrijduitslag.
Dag 3 : Ans - Ans : vandaag kregen de renners 140 km voorgeschoteld, waarin 5 cols te beklimmen waren. Na anderhalf uur wedstrijd ontstaat in schuifjes een kopgroep van 11 man. Gertjan De Vos was de aanstoker. Hij zal onderweg voldoende punten sprokkelen voor het bergklassement om de bollen van ploegmaat Van Gestel te ontfutselen. Na de beklimming van de muur van Huy splitst er zich een tweede groep af. Het gat valt een tiental renners voor Kevin en er wordt niet gereageerd. Kevin is hier alleen niet toe in staat. Hij heeft slechte benen als gevolg van de inspanningen van gisteren. De achtervolgers rijden naar de koplopers toe en er vormt zich een groep van 38 man. Alle toppers zitten vooraan, waardoor de wedstrijd in het peloton gereden is op dat moment. Vooraan zijn er nog wat schermutselingen maar het komt tot een spurt met 38 waarin Marcel Meisen (BKCP Powerplus) het haalt voor ploegmaat McCormic. Het peloton met Kevin komt binnen op 5:51. Hij sprint niet meer mee voor plaats 39 en bolt als 67e over de meet. Wedstrijduitslag.
Dag 4 : Aywaille - Aywaille : Kevin reed een anonieme wedstrijd in het peloton over 154 km. Hij wordt vandaag 37e op 1:34 van de winnaar. McCormic staat nu 3e in het algemeen klassement. Morgen wordt volledig in functie van McCormic gefietst. Uit het algemeen jongerenklassement blijkt dat Kevin momenteel 4e eerstejaarsbelofte is. Wedstrijduitslag.
Dag 5 : Seraing - Seraing : vandaag krijgen de renners als afsluiter een loodzware etappe over 143 km met 10 cols. Het is opnieuw warm en er staat een behoorlijke wind. Kevin doet wat hij beloofd heeft aan McCormic en rijdt van kilometer 1 in zijn dienst : drinken halen, uit de wind zetten, gaatjes toerijden, op kop sleuren bergop, ... Al vlug in de wedstrijd ontstaat er een kopgroep van 13 renners, die later herleid worden tot 7. Er is niemand van Lotto-Belisol vertegenwoordigd, maar er zijn voldoende ploegen die de wedstrijd blijven controleren in het peloton. Op 35 km van de finish is er een hergroepering. Kort daarna komt er een nieuw leidersgroepje, waar McCormic kan bij aansluiten. Uit dit kopgroepje ontsnappen Frederik Backaert en Frederik David. Hun vlucht houdt de resterende 13 km stand. Backaert haalt zijn tweede ritzege binnen in Luik voor Frederik David. 1:47 later wint Baugnies de spurt van een beperkt groepje voor de derde plaats. Hier zit ook McCormic in, die vandaag zesde wordt. In het algemene klassement moet hij een plaatsje toegeven op Baugnies door de herverdeling van de punten uit de vorige ritten ingevolge de collectieve schorsing van de Denen wegens (niet reglementair) continentaal statuut. Kevin was leeg gereden bij de aanvang van de plaatselijke rondes en had gedaan wat hij moest doen vandaag. Daar besloot hij ermee te kappen, wat hem geen uitslag oplevert in zowel de finale rit als het algemeen klassement. Van de 122 resterende starters vandaag zullen er uiteindelijk 54 de rit uitrijden. Enkel die worden opgenomen in de einduitslag. Er zijn 68 opgaves. De vijf dagen waren een mooie ervaring en tegelijkertijd een lesje in nederigheid : er moet nog heel wat progressie gemaakt worden om op die parcours mee te kunnen doen met de oudere en/of de betere mannen. Kevin had geen moeite wanneer hij zijn eigen tempo kon rijden, met het beantwoorden van demarrages en tempoversnellingen in het peloton echter des te meer. Misschien wat meer bloktrainingen invoegen in de schema's ? Wedstrijduitslag.

Topcompetitie Geel 11/07/2013 : 25e op 200

MIjn eerste wedstrijd in België na de examenstop is er direct wel eentje die kan tellen. In deze topcompetitiemanche over 164 km starten 33 ploegen van 6 renners, waaronder proefploegen als Fidea en Topsport Vlaanderen. Ik sta gemotiveerd aan de start, benieuwd of de afgang in Madrid vandaag wat gecompenseerd zal kunnen worden. Met mijn bloedwaardes is er alvast niets verkeerd. Blijkbaar had ik in de Vogezen gewoon 1/3 teveel uren getraind en is mijn lichaam niet gesteld op dergelijke trainingsvolumes. Zoals vaak in de Topcompetitie werd er van in het begin goed doorgefietst. Het eerste wedstrijduur leggen we 48 km af. Na een goed uur wedstrijd slaan ploegmaat Walt De Winter, Jelle Wallays (Topsport Vlaanderen) en Laurent Evrard (Wallonie-Bruxelles) de handen in elkaar. Ze fietsen een beperkte voorsprong bijeen en krijgen in schuifjes het gezelschap van 18 metgezellen met klinkende namen. Vooral EFC Quickstep (vier renners) Topsport Vlaanderen (vijf renners) en Wallonie Bruxelles (vier renners) zijn goed vertegenwoordigd. Quickstep en Wallonie Bruxelles zijn de directe achtervolgers op Lotto-Belisol in het ploegenklassement ... Na 100 km wedstrijd moeten Vandousselaere, Dernie, Peeters, Van Asbroeck en Vereecken de rol lossen vooraan. Dit is in de tweede van de vier plaatselijke rondes ook het geval voor De Winter, Dron, Myngheer, Van Aert en Van Hoecke, waardoor de leidersgroep wordt herleid tot acht man. Het peloton laat niet begaan en beperkt de voorsprong van de koplopers tot maximaal 30 seconden. Ik beperk me uit voorzorg en wat tegen mijn natuur in tot meedrijven, maar voel wel aan dat zowel de kilometers als de hoge snelheid zeker geen probleem vormen. In diepe finale gaat Jelle Wallays solo. Hij neemt maximum 7 seconden maar kan dit kilometers lang aanhouden. De zeven achtervolgers kunnen hem toch nog remonteren en ook het peloton kom met nog twee kilometer te gaan tot op 10 seconden van de koplopers. Het ziet er naar uit dat we een massasprint zullen krijgen, maar er wordt dan toch weer wat getalmd, waardoor het achtkoppig leidersgroepje net uit de greep van het peloton blijft. Hier maken we als ploeg een fout door het initiatief niet te nemen om die laatste 100 meter toe te rijden en enkele renners iets dichter vooraan te laten finishen, hoewel dit natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan is. Dit kost ons waarschijnlijk de leidersplaats in het ploegenklassement. Yves Lampaert trekt in een vinnig spurtje met vijf het laken naar zich toe voor Demoitie en Devriendt. Ikzelf raakte in de pelotonspurt wat ingesloten en bol als 25e over de meet. Aan het 500 meter teken zat ik nog tussen de 5e en 10e plaats, maar het is verdorie een stuk moeilijker dan bij de juniores om je positie vooraan te kunnen handhaven, ondanks de goede benen. Ik moet hiervoor nog wat "body" bijkweken denk ik. Al bij al mag ik persoonlijk wel tevreden zijn. De "misser" in Madrid zal misschien een geïsoleerd feit blijven. In de overgangsdagen naar de Ronde van Luik mag ik bij Walt logeren, waarvoor dank ! Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Vuelta a Madrid 06/07 - 07/07 : 57e, 49e, eindklassement 51e op 120

Dag 1 : aan de start met zo'n 120 renners voor een rit van 145 km. Het peloton bestaat hoofdzakelijk uit Spaanse ploegen. De afstand viel dus mee, de temperatuur des te minder. De renners moeten hun wedstrijd afleggen in een verschroeiende hitte van 40 graden. Kevin zit mee in een kopgroep van een man of 40, maar kan gewoon maar aanklampen. Ook Tiesj en Dries zitten hier. Ondanks het mindere gevoel in de benen besluit Kevin toch aan te vallen, maar parkeert op 5 km van de meet. Hij moet nadien een groepje met Tiesj, Victor en Dries laten gaan en verliest nog 4:35 minuten. Ploegmaat Victor Campenaerts wordt knap 2e. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : de rit is maar 130 km lang, maar er moeten heel wat meer hoogte meters worden overwonnen. Ook nu zit Kevin mee in een eerste peloton van een 40-tal renners. Op de beslissende klim moet hij de rol lossen wegens absoluut niet goed genoeg. Tiesj wint de rit. Kevin komt maar liefst 13:24 minuten later binnen, wat voor zijn doen toch niet normaal is. Deze week wordt het wat zoeken naar oorzaken (bloedtesten, trainingsbegeleiding, ...). Hopelijk is het gewoon een gebrek aan wedstrijdritme. Wedstrijduitslag. Eindklassement.

Voorbereiding tweede seizoenshelft

Na vier à vijf weken examens zonder enige vorm van training en competitie is een naadloze terugkeer in het beloftenpeloton zonder kleerscheuren geen optie. Vandaar mijn keuze om van 22/06 tot 02/07, net na de examens, tien dagen stage te lopen in de Vogezen. Daar wil ik samen met ploegmakker en vriend Jef Van Meirhaeghe gedurende tien dagen voldoende kilometers en hoogtemeters malen om zo opnieuw een basisconditie op te bouwen die we verder willen uitdiepen in de 3 1/2 seizoenmaanden 2013 die ons nog resten. Dank u ma en pa voor de sponsoring van de hotelkosten, dank u Jef voor de logistiek ter plaatse. Onze uitvalsbasis wordt het hotel restaurant Wolf in Markstein.
Jammer dat ik dit jaar niet kon ingaan op een aanbod om gratis gebruik te mogen maken van een huisje aan de voet van de Italiaanse Alpen. In 2014 weten we echter al waarheen, als het dan nog goed is voor de eigenaar (vriend van mijn pa) natuurlijk. Er kunnen zich nu al kandidaat-renners aanbieden, zodat de voorbereiding tijdig kan beginnen. Naar het schijnt hebben ze daar een paar goede pizzeria's in de buurt ...
Na de Vogezen volgen een tweedaagse in Madrid, een wedstrijd tellend voor de topcompetitie in Geel, de Ronde van Luik en de Ronde van Namen. Stuk voor stuk mooie rittenwedstrijden die me van nature uit wel zouden moeten liggen.

Deux Acren (topcompetitie) 18-05-2013 : 34e op 170

De conditie is waarschijnlijk wel goed momenteel, de gezondheid des te slechter. De zware bronchitis is er nog altijd en deze week heb ik de kortste weg naar de "pot" ettelijke malen moeten overbruggen. Het was dan ook met heel veel twijfel dat ik vandaag aan de start stond van mijn eerste topcompetitiewedstrijd. Deelname mag hier tot 27 jaar, of je nu prof bent of niet. Op de deelnemerslijst stond dan ook andermaal veel talent bijeen. In plaatselijke ronde na de start nam ik me voor om te proberen deel uit te maken van een vroege vlucht. Op die manier moet je minder energie verspillen om je plaats op te eisen in het peloton. Al snel bleek dat velen dit idee deelden. Er werd slag om slinger gedemarreerd om weg te raken. Ikzelf gaf mijn pogingen snel op en verschool me in de buik van het peloton. Na een klein uurtje wedstrijd krijgen we een kopgroep van 19 renners. Van alle grote ploegen was er wel iemand mee en dan nog niet van de minste. Er zat met een Vanlerberghe, Lampaert, Eeckhout, Vantomme, ... duidelijk kwaliteit vooraan. Eerst had Lotto-Belisol niemand mee, maar Rob Leemans kon hier de kastanjes uit het vuur halen en finaal nog aansluiten bij de koplopers. Zo waren wij ook op ons gemak. De voorpost bleef echter lange tijd op 1 minuut hangen. Het tempo werd in het peloton gehouden, ofwel op initiatief van enkele ploegen die de achtervolging inzetten omdat ze geen mannetje of niet de juiste pion mee hadden ofwel door de constante demarrages. Voor 13 van de 19 koplopers ging het om den duur te snel vooraan. Zij moesten de rol lossen. Jammer genoeg was dit ook zo voor Rob Leemans. Met nog drie ronden te gaan reden de zes overblijvers zo'n 40 seconden voor het peloton uit. Tijd voor Lotto-Belisol om de klus op te knappen en onze snelle man Jorne Carolus naar voor te brengen. Op anderhalve ronde tijd was de kloof met de koplopers gedicht. In dit achtervolgingswerk probeerde ikzelf wel mijn deel te doen, maar moest me noodgedwongen beperken tot korte aflossingsbeurten. In de laatste ronde van 19 km zit alles samen. De adrenaline en het zicht op de finish zorgen ervoor dat ik zowaar mijn betere benen terugvind. Ik kan me mooi in de eerste 20 handhaven in de buurt van Jorne en krijg wat hoop om hier nog iets te kunnen doen voor de ploeg. Ook Stig en Xandro zitten niet ver. Op twee kilometer van de finish krijgen we echter opnieuw een massale valpartij. Alles gebeurt net voor me. Ik heb de reflex om in de graskant te springen, waardoor ik als één van de laatsten van een man of 40 zonder echte hinder het oponthoud kan passeren. Jorne Carolus is jammer genoeg wel één van de slachtoffers, waardoor ons opzet in duigen valt. Dan is het bij ons plots weer ieder voor zich zonder verdere organisatie. In diepe finale probeert er één renner solo. Daan Myngheer gaat er achteraan, maar die neemt iedereen mee. Net voor het inzetten van de eindsprint zit ik in zowat 10e positie, in het wiel van een An Post-Chainreaction renner. Plots stopt die van meesprinten en wijkt uit naar rechts. Ik moet hierdoor in de remmen gaan, wat me tal van plaatsen kost. Uiteindelijk finish ik als 34e in dit eerste deel van het peloton. De ganse wedstrijd moest ik me beperken tot volgen om dan op het einde toch iets te kunnen forceren, vreemd is dat. De 182 km werden afgelegd tegen een gemiddelde snelheid van 45.5 km/u, een snelle wedstrijd dus. Ondanks de omstandigheden kon ik toch de kilometers en de snelheid aan, wat dan weer een kleine opsteker is voor later. Doordat we ons met drie renners van Lotto-Belisol konden handhaven in het eerste deel van het peloton, komen we als ploeg aan de leiding in de Topcompetitie met 9 punten voorsprong op Bruxelles Wallonie. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Profkoers Puivelde 15-05-2013 : 52e op 195 na anonieme wedstrijd

Kurt Van De Wouwer had 8 renners geselecteerd die mochten deelnemen aan de profkoers in Puivelde Sint-Niklaas over 170 km. Ik was hier eentje van. Ik had met mijn deelname maar één doel : kilometers malen in het peloton in functie van de topcompetitiewedstrijd komende zaterdag. Aan de start staan met 195 renners tussen namen als Niels Albert, Sven Nys, Maxime Vantomme, Bart Wellens, Klaas Vantornout, Kevin Pauwels, Yves Lampaert, Stijn Steels enz. doet toch wel iets met een jonge renner. Over het wedstrijdverloop valt weinig te vertellen. In de 2e van de 19 ronden krijgen we vier koplopers, met ondermeer jaargenoot en crosser Wout Van Aert. Ze zouden het uitzingen tot vier ronden voor het einde. Van de vier uur wedstrijd werd er enkel het laatste uur doorgetrokken. Voordien werd hoofdzakelijk een stevig gelijkmatig tempo aangehouden, waar iedereen zich collectief aan hield. Je zit hier als renner in het pak en kunt niet anders dan doen wat de rest aan het doen is. Midden koers rij ik lek, moet me laten uitzakken, maar kan na een wielwissel vrij gemakkelijk weer aansluiten tussen de volgwagens. Na drie uur wedstrijd kiezen zes renners het hazenpad. Er komen tegenreacties van diverse kleine groepjes, die uiteindelijk zullen samensmelten tot één pelotonnetje van een negentiental renners. Op het moment dat de zes koplopers de hete adem van die achtervolgers in hun nek voelen, demarreren hier drie renners van weg : twee Westvlamingen Michael Vanthourenhout en Maxime Vantomme en de Amerikaanse profrenner Robin Alder. Het drietal kan voorop blijven. Drie km voor de eindmeet gaat de Amerikaan solo en wint de wedstrijd. Uit het peloton kunnen in extremis nog een tiental renners aansluiten bij de eerste achtervolgers, die uiteindelijk met een dertigtal sprinten voor plaats vier. Hier zijn twee ploegmakkers bij (Xandro Meurisse en Niels Reynvoet). Er scheurt zich in de finale nog een tweede groep van een 15-tal renners af. Opnieuw schuiven twee ploegmakkers mee (Jef Van Meirhaeghe en Daniel Mclay). Ikzelf laat (ook wel door niet beter kunnen momenteel) alles begaan vooraan en blijf kleven in het grote peloton van nog een 100-tal renners, dat nog sprint voor een verre ereplaats. Hierin kom ik ongeveer als zesde over de meet gebold. Algemene conclusie : de conditie is blijkbaar toch niet wat ze geweest is of zou moeten zijn. Na mijn blessure zit ik nu met een vervelende verkoudheid en een buikgriepke. De wedstrijdstop in functie van de examens na Deux Acren volgend weekend zal wel goed doen om nadien op een nieuw elan de tweede seizoenshelft in te zetten. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Triptyque Ardennais 10/05 tot 12/05 : 10e, 37e en 30e op 189. Einduitslag 29e.

Van vrijdag 10/05 tot en met zondag 12/05 neem ik deel aan de driedaagse rittenwedstrijd Triptyque Ardennais. Andere ploegmakkers van dienst zijn Stig Broeckx, Walt De Winter, Dimitri Peyskens, Thomas Vanbesien en Kenneth Van Rooy. In deze wedstrijd voor beloften en elites staan ook ondermeer ploegen als Crelan, BMC en Rock Werchter aan de start. De ritafstanden zijn 147 km, 146 km en 164 km. Meer info over deze wedstrijd vind je op deze link : http://www.cchawy.be/Tryptique.html
Dag 1 Raeren - Bullingen : er staat een stevig windje. Dit, samen met enkele pittige hellingen en alles behalve vlakke overgangsstukken moeten de kruiden zijn voor een pittig koerske, wat het dan ook wel zal worden. Bij de eerste vluchters van de dag zit - jawel - mijne moat Jonas Rickaert. Hij zal later de wedstrijd verlaten. De wedstrijd breekt al na 1 uur open op de Côte de Murringen, een col van 2e categorie. Collectieve tempoversnellingen zorgen voor een aantal slachtoffers achteraan. Hier verliezen we ook Walt, die met darmklachten te kampen heeft. Bij de eerste beklimming van de Côte de Holzheim na 87 km zijn er acht leiders. Voor Lotto-Belisol is de sterke Stig Broeckx van de partij. Een langgerekt peloton komt hier boven met een achterstand van een halve minuut. Ikzelf kan me halverwege dit peloton handhaven. De voorsprong van de leiders groeit uit tot maximaal 2 minuten. Er komt een tegenreactie van een twintigtal renners, waaronder ex ploegmaat Piotr Havik. Die vinden aansluiting vooraan. Stig is nog altijd enige Lotto-Belisol renner vooraan. Het peloton zal iets later in twee delen breken. Alle Lotto-Belisol renners zijn in het eerste deel van een 60-tal renners terug te vinden. Vooraan komt er een nieuwe afsplitsing van acht renners en weer is Stig van de partij. De andere namen : Frederik Backaert, Dylan Teuns, Jerome Baugnies, Tim Vanspeybrouck, Jimmy Janssens, Tom Vessey en Moreno Depauw. De gelosten vooraan worden door de grote groep achtervolgers ingelijfd. In een sprint met acht haalt Dylan Teuns het voor ploegmakker Stig. Veertien seconden later moet ik net de duimen leggen voor Boris Vallée in de massasprint met 60 renners voor de 9e plaats. Het tweede grote deel van het peloton (40 renners) komt 4 1/2 minuten later binnen. Met een 10e stek (6e belofte en 1e eerstejaars belofte) kan ik niet anders dan tevreden zijn, hoewel ik eerst het gevoel had constant achter de feiten aan te fietsen. Stig is drager van de sprinttrui. Lotto-Belisol staat op plaats drie in het ploegenklassement (ex-aequo met Omega Pharma, Josan en Rock-Werchter). Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.
Dag 2 Höfen-Eupen : de weersomstandigheden waren beestig vandaag. Vanaf kilometer nul regende het pijpestelen en stond er een stevige en koude wind. We kregen ook een fikse hagelbui in onze nek en de thermometer stond op 6 graden of minder. Verder telde het parcours talloze al dan niet geregistreerde hellingen. BMC had er blijkbaar toch zin in. Van in de start trokken ze alles op een lint. Het peloton was na 20 minuten wedstrijd al in drie stukken verdeeld. Ikzelf zat in het eerste deel, maar voelde dat de kou mijn mogelijkheden inknotte vandaag. Ik moest me beperken tot aanklampen. Initiatief nemen zat er echt niet in. In de benen zat geen jus. Wanneer er een groep van een dertigtal renners het hazenpad koos, was ik niet in staat om passend te reageren en liet begaan. Voor Lotto-Belisol waren Stig en Dimitri mee. Ik kom in een tweede peloton terecht, waar niet echt aanstalten werd gemaakt om de achtervolging in te zetten. Resultaat : verlies van een drietal minuten op de koplopers. Vooraan wint Jerome Baugnies het pleit. Ikzelf bol vandaag als 37e over de meet en tuimel terug naar plaats 30 in het algemeen klassement. Geef mij dit parcours op een dag waar het 30 graden is en we krijgen een totaal ander verhaal. Nu kregen we een dag om vlug te vergeten. Wedstrijduitslag.
Dag 3 Soumange - Soumange : benieuwd hoe ik de lastige dag van gisteren zou verteerd hebben. We staan nog met 118 renners aan de start van een wedstrijd over 164 km. De rest is al naar huis. Vandaag krijgen we côtes als de Vecquée en La Gleize voorgeschoteld op de grote ronde. In de vijf plaatselijke rondes zitten ook nog eens twee vrij pittige hellingen verwerkt. Er is een vroege vlucht van drie renners, waar ook Otto Vergaerde deel van uitmaakt. Na 60 km wedstrijd worden die opnieuw ingerekend. Alles blijft zo goed als samen tot in de plaatselijke rondes, die worden ingezet met nog een 80-tal renners in wedstrijd. Tussendoor was het wel lastig koersen omdat er geen moment rust kwam in het peloton. De ene demarrage volgde immers de andere op, telkens met nerveuze reacties. Na de tweede passage aan de eindmeet breekt het peloton in drie grote delen. Ikzelf kan me in het eerste deel van het peloton handhaven. Al vlug zal blijken dat hier ook de winnaar zit. De overige groepjes - die naarmate de wedstrijd vorderde verder verbrokkelden - verloren per minuut meer terrein op de kopgroep. Vooraan proberen met de regelmaat van de klok een paar enkelingen hun ding te doen, zonder resultaat. De definitieve ontsnapping komt er in de voorlaatste ronde, wanneer ploegmaat Stig en BMC renner Sylvan Dillier hun duivels ontbinden. Het tweetal kan tot iets meer dan een minuut uitlopen en Stig rijdt zelfs een moment virtueel in de leiderstrui. Stig moet in de eindsprint voor de zoveelste keer tevreden zijn met de tweede plaats, maar hij neemt wel de sprinttrui mee naar huis. Uit het eerste peloton kunnen zich finaal nog vijf renners wat afscheiden. Ploegmaat Kenneth grijpt hier in de spurt voor plaats drie net naast het podium. In de spurt voor de achtste plaats is bij mij het vet van de soep. Ik eindig vandaag 30e. Op zich een nietszeggende uitslag, ware het niet dat ik de kopgroep waar ik in zat er amper nog een drie, viertal eerstejaarsbeloften van de partij waren (ondermeer een sterke Benjamin Declercq en een heel regelmatige Christophe Noppe) en er slechts 96 van de 189 renners in de einduitslag worden opgenomen (waarvan een kleine 50 renners op 10 minuten of meer). In het eindklassement strand ik op plaats 29 op 3'36'' van de winnaar Jerome Baugnies (20e belofte). We rijden naar huis met gemengde gevoelens en proberen onszelf eraan te herinneren dat het jaar als eerstejaarsbelofte vooral een leerjaar is, waar uitslagen eigenlijk van ondergeschikt belang zijn. Wedstrijduitslag.

Ardooie 05/05/2013 : 4e op 78

Ik ben na 2 weken verplichte "rust" mijn wedstrijdseizoen herbegonnen in Ardooie city. Eindelijk een stralende lentezon, echt mijn weertje ! Hoe warmer, hoe liever ik het heb. We stonden met 78 renners aan de start van een parcours van 5.8 km, goed voor 20 ronden. Omdat ik niet goed kon inschatten hoe ik uit die blessureperiode ging komen, hield ik me eerst wat gedeisd : gewoon wat meeschuiven en zien wat er gebeurt. Midden koers kunnen een zestal renners een kloof slaan. Ik zie hier wel wat in, voel ondertussen dat ik voldoende reserves heb en doe een poging om de kloof op die koplopers te dichten, samen met een zestal andere renners. We sluiten aan, er is onmiddellijk een goede verstandhouding tussen ons 13-en en we lopen stelselmatig verder uit op het achtervolgende peloton dat zich niet direct wist te organiseren op de smalle wegen. De voor mij gekendste namen vooraan waren Ritchie Denolf, Christophe Noppe, Dries Vannevel en Jo Maes. Onderweg verliezen we nog Glenn Velle door een slipper op kiezels in een bocht. Twaalf man is teveel om de premies onder elkaar te verdelen en ik sprint een viertal keer mee voor de prijzen, telkens met succes. Het peloton, dat vier ronden voor het einde nog in twee breekt, kijkt op dat moment tegen een achterstand van 2 minuten aan. In de laatste ronde probeert Ritchie Denolf het solo. Ik spring naar hem toe in een poging om een spurt met twaalf te ontlopen, maar we worden weer tot de orde geroepen. Vervolgens komen er nog een paar demarrages van enkelingen, maar de overige elf reageren telkens collectief. Ook Dries Vannevel plaats in diepe finale van helemaal achteraan zijn versnelling. Hierop wordt dan niet onmiddellijk gereageerd en hij slaagt er in om tot over de finishlijn het pelotonnetje voor te blijven en deze wedstrijd op zijn naam te zetten. In de sprint voor de tweede plaats krijg ik krampen (opa had drie ronden lang niet gehoord dat ik drank vroeg :-)) en moet Kenneth Bultynck en Christophe Noppe laten voorgaan. Bij het afhalen van de prijzen bleek dat ik door winst in vier tussenspurten winnaar was van een superpremie. We moesten die ophalen op een receptie met alle plaatselijke sponsors in de voetbalkantine van Roeselare-Beveren. Bleek dat die superpremie een ....damesuurwerk van Lotus was ter waarde van 300 EUR. Ik zal nu wel verplicht zijn om rap weer een vriendin te zoeken zeker ? De conditie is toch (nog) (alweer) beter dan verwacht. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Gevolgen valpartij

Kevin is na zijn zware crash in de Tour du Piémont Vosgien afgelopen weekend niet in staat om komende zondag het PK te rijden. Ook zijn deelname aan de Carpathia Couriers Path in Polen valt hierdoor in het water. Fietsen gaat momenteel niet ingevolge zijn hand- en knieletsels. Rusten is de enige remedie, temeer er door de wonden koorts wordt ontwikkeld. Een hervatting van de competitie is zonder bijkomende complicaties voorzien voor het tweede weekend van mei.
Update 1 mei : wonden aan hand en elleboog herstellen goed. Knie ligt nog open, maar Kevin heeft hier geen last van. Vandaag stopt ook de antibiotica-kuur. De draadjes uit hand en elleboog zijn verwijderd en het stuur kan weer op een normale manier worden vastgenomen. Kevin deed voor het eerst weer een duurtraining van 5 uur en kwam vrij "fris" thuis. Om wat wedstrijdritme op te doen en de antibiotica uit zijn lijf te fietsen zal hij zondag 5 mei in principe starten in Ardooie. Dit ook ter voorbereiding van de Triptyque Ardennais van 10/05 tot 12/05. Van een binnenvaller gesproken ...

Tour du Piémont Vosgien 20 en 21 april 2013 : 25e op 144, 20e op 144 in tijdrit, gevallen op dag 2

Samen met ploegmakkers Stig Broeckx, Walt Dewinter, Thomas Vanbesien, Kenneth Van Rooy en Louis Vervaeke rij ik komend weekend de Franse tweedaagse rittenwedstrijd Tour Du Piémont Vosgien. De eerste etappe loopt over 157 km verdeeld over 13 ronden in en rond Raon L'étape. Op dag twee staat er in de voormiddag een individuele tijdrit gepland over 14 km met start en aankomst in Badonviller. s' Namiddags is er nog een wegrit van 99 km voorzien over 7 ronden, eveneens in de omgeving van Badonviller. Alle wedstrijdinfo vind je hier. Eén en ander is via "ticker" te volgen op deze website.
Dag 1 : Kevin mee in een vroege vlucht met zeven. Ook ploegmaat Stig Broeckx is vooraan van de partij. Gegrepen na 100 km, vier ronden voor het einde net voor de zwaarste helling op het parcours. In het peloton kwam op deze helling direct na de samensmelting felle reactie en er ontstaat een nieuwe kopgroep van een 20-tal renners, waaronder vier ploegmakkers die voordien in een zetel zaten door het werk van Stig en Kevin. De namen : opnieuw Stig Broeckx, Kenneth Van Rooy, Thomas Vanbesien en Louis Vervaeke. Kevin had bij de hergroepering aan de voet van de helling geen moment van herstel kunnen inbouwen en was niet bij machte om opnieuw zijn wagonnetje aan te haken. Hij blijft in het peloton. De 20 renners blijven de rest van de wedstrijd voorop en in de finale kunnen er zich daar nog zeven renners afscheiden. Edward Theuns is vandaag de snelste voor zijn ploegmakker Dimitri Claeys. Kevin finisht als 25e op 2'25''. Aanvallende wedstrijd gereden, die zich echter niet vertaalt in het algemeen klassement. Hij staat wel 2e in zowel het berg- als het sprintklassement. Doel morgen : één van die beide nevenklassementen toppen, wat geen sinecure is uiteraard. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : Kevin start met goede benen aan de individuele tijdrit over 14 km. Zijn gevoel wordt bevestigd : hij eindigt 20e op 144 en wordt hiermee 9e belofte. Hij start dan ook supergemotiveerd aan de wegrit over 99 km met als doel ofwel de sprinttrui ofwel de bergtrui mee naar huis te nemen. Die wegwedstrijd biedt minder goed nieuws : tot in de laatste ronde verloopt alles naar wens. Kevin kan bij de tussenspurten voldoende punten verzamelen om inderdaad mee te dingen voor de sprinterstrui, wat een valorisering zou zijn van zijn aanvalslust. Zowel Kevin als de Fransman Raphael Verini rijden 8 punten bij elkaar. Bij een gelijke stand is het eindklassement doorslaggevend. In het gewriemel tijdens de laatste ronde komt Kevin echter vrij zwaar ten val. Hij breekt niets, maar moet naar het ziekenhuis overgebracht worden om genaaid te worden aan zijn hand en elleboog. Door die val is zijn klassement naar de vaantjes : hij komt gehavend als 96e de meet over gereden, waardoor hij in het eindklassement terugvalt naar een 62e plaats. Om het helemaal mooi te maken verliest hij hierdoor ook nog zijn sprinterstrui aan Verini, die ....61e wordt in het eindklassement. Van een mentale opdoffer gesproken... Wedstrijduitslag tijdrit. Wedstrijduitslag wegrit.

Hooglede 13-04-2013 : 6e op 83 na pittig wedstrijdje

Op mijn verlanglijstje van wedstrijden stond dit jaar Luik-Bastenaken-Luik. De ploegleiding gaf bij de selectie voor deze zware ardennenklassieker echter voorkeur aan de renners die collectief een superprestatie hadden neergezet in de sterk bezette Circuit des Ardennes, met Tiesj Benoot op kop. Hiervoor alle begrip en respect uiteraard. Misschien ook voor mij wel een lesje om volgend seizoen mijn voorkeurwedstrijden die aan deze klassieker voorafgaan wat zorgvuldiger aan te duiden mocht ik daar de mogelijkheid toe zal hebben. We trokken op 13 april dan maar naar het nabije Hooglede, voor een kermiskoers over 114 km die uitsluitend voor beloften toegankelijk is. Dank aan Daan Myngheer en zijn familie om me bij hem thuis te mogen kleden. 't was gezellig.
De 19 rondjes van 6 km waren best pittig. Het hoogste stuk van Hooglede moesten we per ronde drie keer op langs diverse kanten. Echt wel een parcours naar mijn hand en zo dicht bij huis. De boel barst al los van in ronde twee. Tom Devriendt en Lander Seynaeve gaan vol door op één van de drie hellingen. Miel Pyfferoen en ikzelf springen mee. We blijven gedurende een drietal rondes permanent druk zetten en nemen al vlug 1 minuut op een eerste achtervolgende groep van zestien renners. Voor Miel gaat het net iets te vlug en na 3/4 uur koers moet hij de rol lossen vooraan. Tom (4e jaars) en Lander (3e jaars) blijven maar gas geven maar ik kan behoorlijk mijn werk blijven doen bij hen. Achter ons was het peloton ondertussen verbrokkeld. Er zaten halfweg koers nog een 40-tal renners in de wedstrijd. Het feit dat we maar met drie vooraan reden en het constante draai- en klimwerk eisten bij mijn hun tol. Na achterhalf uur wedstrijd blokkeert mijn onderrug totaal. Ik kan nog moeilijk diep ademen en de benen gaan bij iedere klim sterk in verzuring. Alle kracht is er uit weg en ik moet de twee EFC Quickstep renners noodgedwongen laten rijden. Jammer, want aan de conditie lag het zeker niet en we hadden ondertussen een comfortabele voorsprong uitgebouwd van 2:15 minuten op een achtervolgende groep van tien renners. Uit die tien scheuren er zich vier renners af. Ik rij gewoon mijn tempo verder, probeer wat te stretchen en te recupereren op de fiets en wacht op die achtervolgers. Ik kan ondanks de bloccage op karakter aanpikken bij het viertal, dat op dat moment zo'n 50 seconden voor de rest van het peloton uitreed. Dit peloton zal nog splitsen en er komen in de finale nog een zestal renners aansluiten bij ons. De twee koplopers lopen zo ver uit dat de wedstrijdorganisatie beslist om er voor de rest (dat zijn nog zo'n 20 renners) drie ronden af te doen. In de voor ons laatste ronde springen Maxime Farazijn en Matthias Legley weg op de helling in de aankomstzone. Ik kan door de omstandigheden niet reageren en drijf gewoon mee met de anderen. Matthias wint de spurt voor de derde plaats van Maxime. Kort daarachter wint Daan het spurtje voor de vijfde stek, net voor mezelf. Iedereen heeft nu zijn koers gereden, maar Tom en Lander moeten met z'n twee nog drie ronden afleggen. Bij het ingaan van de laatste ronde laat Tom Lander ter plaatse. Hij zal deze wedstrijd anderhalve minuut voor Lander solo winnen. Een vreemde wedstrijd vandaag. In de auto naar huis had ik een dubbel gevoel : mooi om mee te zijn met de beteren van in het begin van de wedstrijd en ook direct het verschil te kunnen maken, jammer van de gemiste kans door omstandigheden die niets met de conditie te maken hebben. Volgende week een tweetal afspraken met de kinesist dus. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Gaverstreek 06-04 en 07-04 : 8e en 22e op 196. Eindklassement 14e (8e belofte).

Dag 1 : wedstrijdverloop op directvélo via deze link. Na drie kermiskoersen was het weer tijd voor het grotere werk in de Vlaamse Ardennen. Op dag 1 kregen de renners een parcours van 147 km voor de wielen geschoven met beklimmingen van de Kanarieberg, De Oude Kwaremont en de Trieu. Op de Trieu demarreert Jerome Baugnies. Dimitri Claeys, Niels Nachtergaele, Matthias Allegaert en Frederik Backaert volgen. Kevin reageert iets later en neemt ploegmaat Stef Van Zummeren mee. Na enkele honderden meters hardrijden op de Trieu slagen ze er in om aansluiting te vinden bij de vijf koplopers. Het zevental krijgt echter geen vrijgeleide van het peloton. Hun voorsprong zal maximaal 20 seconden bedragen. Vooral het team van 3M controleert de wedstrijd. Met nog 35 km te gaan is alles te herdoen. De voorwacht van het peloton bestaat nog uit een 80-tal renners. Het komt tot een massaspurt met deze groep. De ploegmakkers van Kevin waren bereid om voor hem de sprint aan te trekken, maar de aanloop naar de finale verliep te tumultueus om zich te kunnen organiseren. Kevin reed dan maar zijn eigen sprint. Jerome Baugnies (ex prof) wint de etappe voor Belgisch Kampioen Thimothy Dupont en Timothy Stevens. Kevin bolt als 8e over de meet, een resultaat waar hij best tevreden mee is. Lotto-Belisol staat na dag 1 op de tweede plaats in het ploegenklassement. Wedstrijdsuitslag.
Dag 2 : wedstrijdverloop op directvélo via deze link. De wedstrijd bleef gesloten tot aan de heuvelzone. Op zowel de Nieuwe Kwaremont, de Oude Kwaremont, De Saint-Sauveur werd telkens fel doorgetrokken. Kevin kon zich in de aanloop naar iedere helling telkens mooi vooraan houden en meespringen met de 20 eersten. Na iedere helling brak het peloton in drie, vier stukken en iedere keer zat Kevin mee vooraan. Toch kwam alles achter hem telkens terug samen. De drie plaatselijke rondes worden ingezet met negen koplopers en daarachter een peloton van nog een 90-tal renners. De ploeg van leider Baugnies controleerde alles en reed in de voorlaatste ronde de kloof op het negental dicht. Kevin zat toen vrij achteraan in het peloton. Hij kan in de laatste ronde goed opschuiven en gaat de laatste kilometer in in zowat 15e positie. 500 meter voor de eindmeet lagen twee vluchtheuvels dicht bij elkaar. Daar wordt hij opgehouden, moet zijn sprint weer volledig inzetten maar raakt ingesloten. Door de eerder geleverde inspanningen was het beste er ook wel af. Timothy Dupont (die bij het ingaan van de laatste ronde gans achteraan te vinden was) wint de rit. Kevin wordt vandaag 22e. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zwevezele 01-04-2013 (U23 en elite) : 5e op 63 na volledige koers in de aanval

Liever een koerske meepikken op paasmaandag dan een uur of drie te gaan trainen. Zo gezegd, zo gedaan : tegen 13:30 stonden we met de camper in Zwevezele, dit samen met 62 andere starters. Voortgaand op de deelnemerslijst waren hier 18 beloftes en 45 elites zonder contract. Van mijn jaar zag ik op het eerste gezicht enkel Miel Pyfferoen, Damon Devriendt en Christophe Noppe. De zon scheen volop, maar er stond een stevige Noordoostenwind. Het parcours was 6 km lang. We kregen 20 ronden voorgeschoteld, voornamelijk op smalle asfaltwegen. Omdat mijn pa niet aan de start stond, startte ik nog met mijn trui met lange mouwen aan. Ik zat achteraan en dacht die rustig te kunnen uitdoen en afgeven, maar het peloton vloog er van in ronde één direct in. Zo ontstond er heel vroeg in de wedstrijd een kopgroep van 14 renners. Christophe Noppe en ikzelf waren zowat de laatsten die hier konden bij aansluiten. Ook Damon had zijn wagonnetje kunnen aanhaken. Daarachter kregen we eerst nog drie groepjes van telkens een tien, vijftiental achtervolgers. Vooraan viel het geen minuut stil met kerels als Stijn Minne, Kevin Maene, Jo Maes, Mario Willems, Jonas Viaene...De eerste achtervolgende groep bleef rondenlang op zowat een halve minuut hangen. Ze zullen geen aansluiting meer kunnen forceren. De groepen daarachter werden naarmate de wedstrijd vorderde systematisch uit koers genomen, waardoor uiteindelijk maar een 20-tal renners de wedstrijd volledig zullen uitrijden. Vooraan lag de snelheid hoog, wat het door wind extra lastig maakte. Ik had al vlug door het een stuk gemakkelijker was om vooraan rond te draaien dan achteraan dit groepje mee te rijden. Dit laatste kostte je een pak meer energie. Ik deed dan ook mooi mijn kopwerk vooraan, zij het vooral uit zelfbehoud. Iets over midden wedstrijd moet mijn maatje Damon de rol lossen. De rest bleef vooraan samen tot drie ronden voor het einde. Op dat moment plaatst Kevin Maene een versnelling. Stijn Minne reageerde. Ik zag het gebeuren, maar bleef zitten. Het gat toerijden op die twee aan die snelheden en met die wind zou zelfmoord betekenen. Hiervoor kom ik nog wat inhoud tekort t.o.v. die oudere mannen, maar ja dat is geen schande. Jo Maes slaagt er echter wel in om het tweetal nog te vervoegen. Maene, Minne en Maes zijn gaan vliegen. Jonas Viaene doet nog een dappere poging om de sprong naar voor te wagen, maar hij strandt op enkele tientallen meters. De drie koplopers sprinten voor de overwinning, die Maes naar zich toetrekt voor Minne en Maene. Viaene arriveert solo als vierde. Ik kan me de laatste kilometer nog loswerken van mijn groepje en bol solo als vijfde over de meet. Christophe wint het spurtje voor de zesde plaats. Ik ben tevreden van mijn wedstrijd. 't was maar een kermiskoers, maar wel eentje waar ik de volle 120 km heb moeten doorkoersen om die plaats te halen. Om al het vuil uit de benen te werken, reed ik van Zwevezele nog met de fiets naar huis. Zo maal ik ook wat extra kilometers in functie van de tweedaagse van de Gaverstreek volgend weekend. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Anzegem 31-03-2013 (U23 en elite) : 5e op 233 na actieve participatie aan de wedstrijd

Waar die renners allemaal blijven vandaan komen, weet ik niet, maar vandaag stonden we in Anzegem weer met 233 renners aan de start voor 117 km, verdeeld over 13 ronden van 9 km. Er zaten Noren, Denen, Zweden, Russen, Duitsers, Engelsen, Fransen, Chinezen en toch ook enkele Belgen in het peloton. Voor Lotto-Belisol waren ook Thomas Vanbesien en Rob Leemans van de partij. Na ronde 1 wou ik eens de benen testen en ga alleen door. Eliterenner Bart Kuypers kruipt in mijn wiel (maar neemt wel de premie die ronde ...). Iets later krijgen we nog het gezelschap van een zestal renners. Een ronde verder worden we ingelopen. Ik blijf attent voorin koersen en ga nog mee met diverse aanvallen, die echter telkens niet zo ver droegen. Wanneer ik wat dieper in het peloton op adem kom, vertrekt er een groep van veertien renners. Hier mis ik de trein. De veertien leiders lopen uit tot 1 minuut. Jo Maes van VL Technics (organisator van de wedstrijd) was mee en er werd door zijn ploegmakkers afgestopt. Iets over midden wedstrijd zetten een aantal gevestigde waarden zich op kop : ondermeer Mario Willems en Timothy Dupont nemen een groot stuk van het achtervolgingswerk voor hun rekening. Samen met enkele anderen doe ik ook wel mijn deel van het werk. We komen terug tot op 20 seconden. Omdat er niet echt veel bijkomende steun komt vooraan laat Timothy zich uitzakken. Ik volg hem en we spreken af om het nog eens te proberen met een beperkte groep op een hellend stuk parcours waar er een tegenwind stond. Op dat stuk zet ik iets te fel aan. Timothy volgt en we zijn enkele tientallen meters los van het peloton. Toen ik vroeg aan Timothy om over te nemen kon ik echter zijn wiel niet houden en we werden weer ingelopen. Er volgden diverse uitvallen die telkens onmiddellijk collectief werden gecounterd. Hierdoor kwam de vaart echt wel weer in het peloton. In de voorlaatste ronde waren de koplopers (ondertussen nog met elf) er aan voor de moeite. De tempowissels hadden tot gevolg dat ongeveer de helft van de renners al de wedstrijd had moeten verlaten. Bij het ingaan van de laatste ronde probeert ploegmaat Rob Leemans er met twee companen vanonder te muizen. Ook dit bleef niet duren. We gaan de diepe finale in met een samengepakt peloton van een honderdtal renners. In de aanloop naar de finish ging het eerst bergaf gevolgd door een hellend stuk van enkele honderden meters, echt wel een aankomst naar mijn hand. In het stuk naar beneden zat ik in zowat 20e positie, wat op dat moment al te ver was. In het wiel van vierdejaars belofte Tom Devriendt (EFC Quickstep) baande ik mij dwars door het peloton toch nog een weg naar voor om dan op het hellend stuk mijn eigen sprint te rijden. Jochen Deweer (die we tijdens de wedstrijd niet veel hadden gezien) wint de wedstrijd, gevolgd door Timothy Dupont, Jo Maes en Christophe Noppe. Ikzelf word hier na een heel actieve wedstrijd vijfde, een plaats waar ik best mee kan leven als je rekening houdt met de bezetting, hoewel er misschien nog iets meer in zat mits wat geluk. Wat me echter nog meer deugd deed, was het compliment over mijn gereden wedstrijd dat ik nadien kreeg van Belgisch kampioen Dupont. Ook merkte ik tijdens de wedstrijd dat mijn naam al gekend is bij die oudere eliterenners, wat nooit slecht is natuurlijk. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Sint-Kruis 27-03-2013 (U23 en elite) : ingesloten in gevaarlijke massaspurt en 28e op 233

Ik heb er lang moeten op wachten, maar vandaag kon ik eindelijk zelf deelnemen aan de wielerwedstrijd die al 39 jaar lang door mijn eigenste opa wordt georganiseerd. Op de laatste woensdag van maart is dit traditioneel de enige wedstrijd voor U23 en eliten zonder contract in België, wat jaar na jaar garant staat voor een pak deelnemers. Dit was nu niet anders : 233 renners staan aan de start onder een schraal lentezonnetje. Dit is (te) veel als je rekening houdt met het feit dat het parcours "amper" zeven kilometer lang is. Ik had me voorgenomen om van in het begin mee te gaan met zoveel mogelijk ontsnappingspogingen en bleef in functie hiervan constant rond de twintigste positie fietsen. Het eerste wedstrijduur ligt de snelheid zo hoog dat er niemand echt weg kan rijden. De smalle wegen zorgen ervoor dat op een groot stuk van het parcours alles op een lint wordt getrokken. Op een moment dat de snelheid toch wat uit het peloton was kunnen twee renners een gaatje slaan. Wanneer ze een meter of 500 hebben probeer ik er naar toe te sprinten. De eerste keer lukt het niet en sleur ik het voltallige peloton mee. Direct daarachter doe ik nog een poging en dit keer krijg ik een vijftal renners mee. In schuifjes komen daar nog 11 renners bij, wat de kopgroep 19 man groot maakt. We lopen uit tot maximaal 40 seconden. Dit kwam vooral doordat het peloton een poosje liet begaan, niet omdat het supergoed draaide vooraan. Integendeel, het liep voor geen meter, hoezeer ik ook van mijn oren maakte... Namen kan ik niet opgeven. Ik ken hier (nog) niemand van. Drie ronden later vonden de Britten dat het genoeg was geweest. Die waren hier in voorbereiding voor hun deelname aan de Ronde van Vlaanderen voor beloften. Ze zetten zich voltallig op kop van het peloton en decimeren onze voorsprong in één ronde tijd. Alles was te herdoen met nog vijf ronden te gaan. Buiten een late uitval van twee individuen bleef alles de rest van de wedstrijd samen, waardoor we op een massaspurt afstevenden met nog zo'n 160 renners in koers. De aanloop naar de eindmeet was wel 2 km lang. De baan loopt rechtdoor met op het enige kruispunt 1 asverschuiving. Ik zit bij het uitdraaien van de laatste bocht ongeveer op plaats 5 na de Britten die in groep de spurt aan het voorbereiden waren. Om daar te geraken was het voordien al duwen en kwakken van je welste. Bij die oudere kerels moet je al een beetje meer macht zetten om ze te laten plaats maken...Het ging echter te traag en er kwam ons een gans pak renners van links voorbijgereden, waardoor ik heel wat plaatsen verloor. Ter hoogte van de asverschuiving zo'n 600 meter voor de eindmeet maakt het peloton plots massaal een zwenking naar links. Ik kom hierdoor in kiezel terecht, raak de spiegel van een geparkeerde auto maar kan me nog net recht houden. Op dat moment was het genoeg geweest voor mij en ik besloot om me niet gans vooraan te mengen in de sprint. Die beklievende sprint wordt gewonnen door de Deen Sivert Fandrem. Mijn ploegmaat Rob Leemans wordt knap 7e. Ik bol als 28e over de meet en kan nog net een massale valpartij ontwijken na de meet. Er lagen wel 20 renners in een nest op elkaar, waarvan er nadien gelukkig slechts één werd afgevoerd met de ambulance. Jammer van dit einde, want uiteindelijk was het wel een mooie wedstrijd zonder verdere incidenten. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Wervik 23-03-2013 : 1e op 119 !! Eerste overwinning bij de U23 is een feit.

Vandaag trokken we naar Wervik voor mijn eerste gewone wedstrijd van het seizoen bij de beloften. De drie vorige koersen waren immers direct wel kleppers. In een "kermiskoers" als deze is het heel anders rijden en kun je gewoon je eigen ding doen, zonder met instructies van de ploegleiding rekening te kunnen houden. We stonden met zo'n 120 renners aan de start in winterse omstandigheden, waaronder en groep Denen en een groep Litouwers. Er stond een snijdende wind op een parcours dat hoofdzakelijk uit smalle wegen bestond. De aanloop naar de aankomst lag wel op een brede baan en was hellend voor een goeie kilometer. De verwarmende zalf op zowat mijn ganse lichaam deed goed zijn werk. Voor Lotto-Belisol waren ook Xandro Meurisse en Benjamin Perry afgezakt naar de Westhoek. Ik had mij door mensen die het wel kunnen weten laten vertellen dat een dergelijke wedstrijd ofwel heel in het begin al in een definitieve plooi ligt, ofwel helemaal op het einde. Met deze informatie in mijn achterhoofd baande ik mij van in ronde één een weg naar voor om me in zowat 20e positie in het peloton te nestelen. Je zit uit de wind en hebt toch een goed zicht op wat er vooraan allemaal gebeurt. Van in ronde twee ontbindt Jonas Rickaert zijn duivels. Zo ken ik hem al altijd. Eerst gaat Jonas aan de haal met twee, iets later krijgt hij het gezelschap van nog twee anderen, waaronder ploegmaat Xandro Meurisse. Het parcours en de weersomstandigheden maken het echter niet gemakkelijk om met zo'n kleine groep het verschil te kunnen maken. Het viertal gaat vier ronden vol door, maar ook het peloton laat niet begaan en hun voorsprong bedraagt maximaal 20 seconden. Na een uur wedstrijd worden de eerste leiders ingelopen. Door diverse tempoversnellingen in het peloton stond de achterdeur ondertussen open. Afvallers waren er dan ook met pakken. Na anderhalf uur wedstrijd ontstaat er een nieuwe breuk in het peloton. Ik zie voor me een tiental renners in schuifjes vertrekken, maar blijf nog zitten. Het peloton was ondertussen ook al in drie, vier grotere groepen uiteen gevallen. Ikzelf zat in de tweede groep na de elf koplopers. Ons groepje draaide dan wel rond, maar we maakten geen meter goed op de groep voor ons. Ik zag tijdig het gevaar in, voelde me goed en besloot alleen mijn kans te wagen. Jonas kon zijn wagonnetje aanhaken. Met twee rijden we op een drietal kilometer afstand naar de elf koplopers toe. Na twee uur lag de wedstrijd in een definitieve plooi. We bouwden met z'n dertienen onze voorsprong op de eerste achtervolgende groep gestaag uit. Die zou op het einde meer dan 4 minuten bedragen. In de kopgroep was ook ploegmaat Xandro Meurisse terug te vinden. Verder zag ik ook ondermeer Maxime Farazijn, Dimitri Claeys, Thomas Vanhaecke, Jonas Viaene en Bart Kuypers. Met Jonas,Maxime en ikzelf waren er dus drie eerstejaars vertegenwoordigd. Van de rest wist ik absoluut niet hoe ze als renner ineen staken. De kopgroep (met uitzondering van Jonas Rickaert) blijft samen tot bij de aanvang van de laatste ronde. Het belsignaal was voor Ovyta renner Jonas Viaene een teken om alleen op avontuur te trekken. Thomas Vanhaecke, Dimitri Claeys, Edward Theuns en de Litouwer Maniusis Martynas gaven een tegenreactie. Ikzelf voelde me nog steeds kiplekker en maakte ook de sprong mee naar voren. Het groter aantal kilometers in de vorige wedstrijden hadden er blijkbaar voor gezorgd dat ik vrij veel reserves had opgebouwd. Zo krijgen we een nieuwe kopgroep van zes renners. Ik was hier de enige nieuwkomer tussen een stel ervaren kerels, wat kennelijk niet door iedereen van dit groepje werd geapprecieerd... We stevenen met zes naar de finish toe. Ik ging ervan uit dat Dimitri Claeys en Edward Theuns hun ploegenoverwicht gingen uitspelen en focuste me op dit tweetal. Claeys ging van ver aan, Theuns, Viaene en Van Haecke volgden en ik kon ook mooi aanpikken. Ik schuif op naar tweede positie in het wiel van Theuns. We hadden wind op kop. Mede door de hellende aankomstzone besloot ik zeker niet met mijn 53/12 aan te zetten, maar een tweetal tanden kleiner. Ik moest echt inhouden om mijn sprint niet te vroeg in te zetten en een zestigtal meter voor de meet plaats ik mijn ultieme versnelling, ging vlot over Theuns en win hier onverwacht mijn eerste wedstrijd bij de U23 en elites zonder contract met een drietal fietslengtes voorsprong. Wat mij betreft een echte opkikker. Van de 119 starters zullen er uiteindelijk slechts 20 de volledige wedstrijd uitrijden. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Link website ploeg.

Zuidkempense Pijl 17-03-2013 (U23 en eliten zonder contract) : 49e op 195 na wedstrijd in dienst van de ploeg

Vandaag hadden we afspraak aan het Zilvermeer in Mol voor een interclub over 150 km (11 x 13,5 km). Aan de start voor Lotto-Belisol stonden ondermeer Belgisch kampioen Jorne Carolus en derdejaars belofte Daniel McLay. Het werd voor mij een wedstrijd die puur in functie van de ploeg werd gereden, zonder een persoonlijk resultaat na te streven. Het eerste anderhalf uur kreeg ik als opdracht om zoveel mogelijk mee te springen met al wat bewoog, wat ik ook deed. Dit vergde veel van mijn reserves. Toen er na 80 km wedstrijd in schuifjes een kopgroep van 32 man ontstond, was ik niet bij machte om passend te reageren. Lotto-Belisol had drie man mee : Leemans, Broeckx en Frison. De vooraf uitgespeelde pionnen Carolus en McLay hadden dus de trein gemist. Eerst werd er wat afgewacht hoe het peloton ging reageren maar de koplopers liepen al vlug 1:40 uit. Toen vroeg Jorne me om samen met hem weer kopwerk te doen in de achtervolging, wat ik ook op mijn nam. Opnieuw ging ik hier diep in het rood. We naderden tot op 1 minuut. Wanneer Jorne en Daniel samen met vijf anderen vervolgens stevig in de tegenaanval gingen, was ik niet meer in staat om te volgen. Ik verschool me dan maar een tijdje anoniem in het peloton. De rol die me was opgelegd had ik immers vervuld. Vooraan splitsen zich nog 17 renners af, die later zouden sprinten voor de overwinning. Ondermeer ex ploegmaat Piotr Havik maakte deel uit van die kopgroep. Voor Lotto-Belisol konden Broeckx en Frison hun wagonnetje aanhaken. De groep van Jorne zal later kunnen aansluiten bij de 16 gelosten uit de kopgroep, maar zullen zelf de kop van de wedstrijd ook niet meer zien. In de voorlaatste ronde kunnen er zich nog eens zeven renners afscheiden van het peloton. Hier maakt ondermeer Maxime Farazijn deel van uit. Vooraan probeert Frison het in diepe finale met een stevige uitval, maar hij zou op 50 meter van de meet worden gegrepen door drie snellere spurters. De waal Florent Mottet wint de wedstrijd voor Ghistelinck en Vallee. De laatste 30 km was ik voldoende hersteld van de eerdere inspanningen en besloot toch nog mee te doen met de spurt van het peloton dat nog uit een goeie 110 renners bestond. Ik kon me goed vooraan positioneren in de wat tricky aanloop naar de finish toe en bol als tweede van het peloton over de meet, wat maakt dat ik als 49e in de einduitslag wordt opgenomen. Die plaats zegt niets, maar ik reed m.i. een kwaliteitsvolle wedstrijd in dienst van de derdejaars. Dit werd nadien door Jorne geapprecieerd. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Omloop van het Waasland 10-03-2013 (profwedstrijd over 192 km) : 20e op 148

Na een vuurdoop bij de elites vorige week volgde een nieuwe uitdaging tussen de profs. We stonden met Lotto-Belisol aan de start met Victor Campenaerts, Wouter Daniels, Frederik Frison, Benjamin Perry, Thomas Vanbesien, Kenneth Van Rooy en Louis Vervaeke tussen namen als Nico Eeckhout, Dominique Cornu, Gijs Van Hoecke, Stijn Steels, Davy Commeyne. Doel deze week was initieel de wedstrijd uitrijden in het peloton en de ogen mee hebben om gedurende 192 km koers veel bij te leren. In en rond Lokeren moesten we twee ronden van 24 km afleggen, gevolgd door een verbindingsstuk van 24 km naar Stekene, waar we dan nog negen plaatselijke ronden van 12.5 km moesten afhaspelen. De organisatie had vanwege de weersomstandigheden beslist om 1 plaatselijke ronde te schrappen. Het was koud en ik had me voor de start dan maar voorgenomen om mee te proberen glippen in een vroege vlucht om zo voldoende beweging te hebben. Na ongeveer 40 minuten wedstrijd wil ik naar voor schuiven op een fietspad. Ik word hier gehinderd en moet vol in de remmen gaan, waardoor ik weer achteraan het peloton verzeilde. Op een breder stuk baan spurtte ik dan toch naar voor. Net wanneer ik daar aankwam vertrok er een groepje van een man of zeven, waaronder Gilles Loncin en Steven Van Voren. Ik sprong - nog in mijn elan - direct mee. Toen iets later Davy Commeyne en Gijs Van Houcke aansloten, zag dit er niet slecht uit. Nog voor de aanvang van het verbindingsstuk naar Stekene hadden we 1 minuut voorsprong. Om de conditie verder op te krikken bleef ik niet zitten, maar deed gewoon mijn deel van het aflossingswerk. Bij het ingaan van de eerste plaatselijke ronde hadden we 2:30 minuten voorsprong, maar toen ontbonden Crélan-Euphonie en Rock Werchter hun duivels. Na 120 km wedstrijd werden we ingerekend. Ik voelde mij nog goed - de kou en de kilometers hadden nog geen vat om me - en ik bleef mooi in de voorste gelederen van het peloton meedraaien. Dat peloton begon een stuk nerveuzer te koersen na de groepering. Een 40-tal kilometer voor de finish ontstaat er een nieuwe kopgroep van zeven renners, met ondermeer Martijn Degreve, Pieter Jacobs, Nico Eeckhout, Sander Armee, Jens Geerinck en ploegmaat Wouter Daniels. Weer zat Lotto-Belisol in een zetel. Dit zevental zal niet meer worden gegrepen, ook al kwam er nog een kortstondige tegenaanval van zeven renners met ondermeer Michael Goolaerts. Het komt vooraan tot een spurt tussen Eeckhout en Pieter Jacobs, die gewonnen wordt door deze laatste. Ploegmaat Wouters bolt als zesde over de finish. Ikzelf kan mij ook in de finale blijvend vooraan in het peloton positioneren, maar raak toch wat ingesloten in de spurt om na 180 km wedstrijd uiteindelijk als dertiende van het peloton (20e algemeen dus) te arriveren met een relatief fris gevoel. Ik mag meer dan tevreden terugkijken op mijn tweede grote afspraak, die met een stuk meer gemak werd uitgereden dan vorige week. De conditie zit in stijgende lijn en we raken ook al wat gewend aan de andere manier van koersen in deze categorie. Blijkbaar zal de overgang van de juniors naar de beloften vrij vlot verteerd worden, laat ons toch zo hopen. Meer info over de wedstrijd vind je hier. Wedstrijduitslag. Krantenartikel. Wedstrijdfoto's. Beeldverslag.

Seizoensdebuut 03-03-2013 : Grand Prix Ville de Lillers (175 km) - 56e op 204 tussen heel wat profs en doorwinterde beloften

Ik had me voorgenomen om mijn seizoensdebuut bij de beloften "rustig" te starten in Ichtegem, maar kreeg van ploegleider Kurt Van De Wouwer de melding dat ik geselecteerd ben voor de Grand Prix Ville de Lillers, een wedstrijd in Nord Pas de Calais (Frankrijk) over 175 km met een sterke bezetting van 204 renners verdeeld over 24 ploegen, waaronder een aantal professioneel continentale teams. Ploegmakkers waren Tiesj Benoot, Thomas Vanbesien, Stig Broeckx, Victor Campenaerts, Walt Dewinter, Xandro Meurisse en Louis Vervacke. Ik stond aan de start met de intentie om toch eens met een langdurige ontsnapping mee te gaan, gewoon om te zien wat dit geeft. Het eerste wedstrijduur woekerde ik dan ook wat teveel met mijn krachten. Ik hield me constant in de voorste gelederen van het peloton (wat eigenlijk wel even goed ging als bij de junioren) en ging een keer of vier, vijf met een ontsnapping mee, telkens zonder resultaat. Ga je mee in zo'n ontsnapping, dan kun je die 53/11 inderdaad wel goed gebruiken. Er wordt bij die mannen gevlamd aan 60 km/u op die momenten. Na anderhalf uur wedstrijd zette ik me in de buik van het peloton om te bekomen en wat te eten en drinken. Toen ik aan het recupereren was, vertrok er een kopgroep van 42 renners, maar dat had er van ons niemand direct in de gaten. Er was dan ook geen enkele Lotto-Belisol renner mee. Op het ogenblik dat een volgmotor een voorsprong van 2 minuten aangaf, volgde een blokkage vooraan in het peloton. Er waren immers heel wat ploegen vertegenwoordigd in de kopgroep. In tegenstelling tot bij de junioren, wordt er hier dan inderdaad kilometers lang niet meer gereden door het ganse peloton en wordt er gewacht tot enkele ploegen zich opofferen. Toen de voorsprong van de koplopers opgelopen was tot 5 minuten begonnen vier renners van dezelfde ploeg rond te draaien vooraan. Ik pikte direct aan en deed mijn deel van het achtervolgingswerk. Iets later kwam zo goed als de voltallige Leopard Trek ploeg meehelpen. Ook Tiesj deed hier meer dan zijn deel van de arbeid en ondermeer Xandro en Thomas kwamen zich eveneens tonen vooraan. Op een half uur tijd slaagden we erin om de kloof van 5 minuten te herleiden tot 1 minuut, maar dan brak de veer bij de meesten onder ons en werd de kloof weer groter. Vooraan kwam er na 3 uur wedstrijd een nieuwe afsplitsing van 13 renners. Die nieuwe kopgroep zou het uitzingen tot aan de finish en de latere winnaar, Benoit Daeninck, was hier terug te vinden. Ikzelf bleef de rest van de wedstrijd vooraan in het peloton koersen met de bedoeling nog mee te doen met de prestigesprint. Het beste was er echter af, maar ik bol 1:22 na de winnaar toch als 14e van het peloton - dat nog uit zo'n 120 renners bestond - over de meet. Al bij al mag ik tevreden zijn van mijn eerste wedstrijd tussen de grote jongens. Meespelen voor de knikkers zullen we duidelijk nog een tijdje niet doen op dit niveau, maar na 175 km wedstrijd neem je een schat aan informatie en ervaring mee naar huis, bruikbaar voor later. Door de wedstrijd volledig uit te rijden, krijg je ook meer en meer die afstand in je benen aan wedstrijdritme. Detailuitslag vind je hier. Enkele wedstrijdfoto's vind je hier.

Materiaal 2013

Het seizoen staan voor de deur en ondertussen is als het koersmateriaal voor het seizoen 2013 beschikbaar. Lotto-Belisol gaf ons een Ridley Fenix met mat zwart kader en rode tinten. Voor de afmontage werd gekozen voor de nieuwe campagnolo record 11 speed en een rotor cranckset. Er werd als toemaatje een koppel Fulcrum racing 5 trainingswieltjes bijgegeven. In de wedstrijdfiets zitten er Fast Forwards carbon wielen zitten met keramische lagers.
De tijdritfiets is een Ridley Dean, afgemonteerd met een Shimano Ultegra groep, een Deda carbon stuurset en een koppel Fulcrum trainingswielen. Er is een 90 mm Fast Forward carbonset voor tubes met keramische lagers in bestelling. In wedstrijden rijden we met Fast Forward wielen van de club. Onze koerskledij is identiek aan die van het proteam. Er worden alleen andere co-sponsors vermeld. De uitrusting is meer dan volledig, inclusief koers- en vrijetijdsbril van Lazer. Meer foto's vind je hier. Wat foto's van de ploeg, de eerstejaars en de West-Vlamingen vind je hier.

Stage Spanje in Oasis Hotel Mojacar

Kevin verblijft sedert zaterdag 26/01/2013 in het Best Oasis Tropical hotel in Mojacar met de voltallige beloftenploeg van Lotto-Belisol. Met 20 graden zijn de trainingsomstandigheden ideaal. Ziekte gevolgd door drie weken examens met nul trainingskilometers op de teller hebben ervoor gezorgd dat hij met een achterstand aan deze stage begonnen is. Veel jongens lopen geen school meer en vallen onder het VDAB statuut. Die kozen ervoor om al één tot drie weken vroeger op eigen houtje naar Spanje af te reizen voor een doorgedreven trainingsperiode en staan hierdoor conditioneel al een heel stuk verder. Er is echter geen reden tot paniek : in samenspraak met de ploegleider en de trainer werkt Kevin indien nodig individueel zijn trainingen af in de juiste hartslagzones. Leve de Garmin GPS ! Na iedere trainingsdag volgt nog het nodige studiewerk op de kamer. Op 4 februari heeft Kevin immers nog een examen Recht. Enkel Kevin en Dries Van Gestel reizen na 8 dagen terug naar België. De rest maakt er een 14-daags verblijf van in Spanje, iets wat volgend jaar ook wel geregeld moet kunnen worden met school. De sfeer in de groep zit alvast goed.
Dag 1 : eerst zo'n 2 uur met de groep meegefietst om daarna alleen de rest van het traject verder af te werken. Totale trainingsafstand : 130 km. Trainingstijd : 4:40 uur.
Dag 2 : na 75 km in de groep terug op eigen tempo verder gefietst. Dit keer in het gezelschap van Rob Leemans. Veel hoogtemeters afgelegd, maar volledig in duurzone. Totale trainingsafstand : 155 km. Trainingstijd : 5:40 uur.
Dag 3 : rustige duurtraining van 3:30 uur voor 115 km. Gevoel een stuk beter. Volledig traject met de groep meegefietst binnen de juiste trainingszones.
Dag 4 : 2 uur losgereden aan een rustig tempo in groep
Dag 5 : 3:40 uur stevige tempotraining met de groep. Trainingsafstand : 120 km. De benen voelen met de dag beter aan. Temperatuur evolueert naar 25 graden.
Dag 6 : 4:00 uur stevige tempotraining in machtig zomerse omstandigheden. Twee uur in groep, de rest alleen. Zaterdag veel te vroeg terug naar België, maar 't is mooi geweest. Trainingsachterstand is er zeker nog. Stuk goedgemaakt.

Kevin winnaar "Wielertalent van Vlaanderen" (25/01/2013)

Op 25 januari 2013 werd op Velofollies Kortrijk het "Wielertalent van Vlaanderen" verkozen. Vorig jaar viel Joachim Vanreyten die eer te beurt. Dit jaar was Kevin één van de drie genomineerden bij de jongens. Ook ploegmakker (zowel bij Avia als bij Lotto-Belisol U23) Tiesj Benoot mocht op die avond naar Kortrijk afzakken. De derde naam die naar voor werd geschoven was Nathan Van Hooydonck. Bij die verkiezing wordt niet alleen gekeken naar de resultaten van het afgelopen seizoen, maar ook naar die van vorige seizoenen, evoluties, potentieel, veelzijdigheid, ... Na samentelling van de punten uit de Eddy Cosyn ranking van meerdere jaren en een uitgebreide beoordeling van de jury kwam Kevin hier als laureaat uit de bus, voor Nathan (2) en Tiesj (3). Naast Flandrien 2012 en laureaat op Westsprint kaapt Kevin hier nu een derde trofee weg op basis van zijn resultaten van het afgelopen wielerseizoen. Van een boerenjaar gesproken op dit vlak. Naast de trofee en de eer waren er ook een aantal leuke naturaprijzen verbonden aan de winst. Komend seizoen mogen we ondermeer een drietal maanden met een mobilhome rondtoeren. Na de plichtplegingen en een kleine receptie gingen we vlug huiswaarts : vannacht om 03:00 op om richting Zaventem te tuffen voor de start van de achtdaagse Spanjestage met Lotto-Belisol. Vooral de cursus Recht mag ook niet vergeten worden. Hiervan moet nog een examen worden afgelegd de dag na de terugkeer. Leuk is anders en een topsportstatuut is relatief zo zie je maar ... Enkele foto's van de uitreiking. Link organisatie

Ploegvoorstelling Lotto-Belisol 19-12-2012 (pro- en U23 team)

Op woensdag 19 december jl. trokken we naar Plopsa Indoor Hasselt voor de ploegvoorstelling 2013 van Lotto-Belisol. Gedurende anderhalf uur werden zowel de damesploeg, de U23 heren als de profploeg voorgesteld voor een ganse batterij persmensen en een talrijk opgekomen publiek. Tijdens de voorstelling van het U23-team, dat uit 25 renners zal bestaan, was er wat ruimte voorzien voor een interview met Kevin en Belgisch Kampioen Jorne Carolus (klik hier voor de link). Het pro-team werd afwisselend met de jeugd voorgesteld aan de hand van kortfilmpjes en interviews. Tot slot werden ook de nieuwe truitjes geshowd. Qua ontwerp leunen die sterk aan bij die van vorig seizoen. Door de komst van Telenet als shirtsponsor is er ter hoogte van de rechter schouder nu ook wat geel voorzien. ' t Is even wennen, maar het heeft wel iets.

Westsprint 2012 : Kevin ook hier laureaat bij de junioren

Naar jaarlijkse gewoonte werd ook nu weer een huldigingsavond in het kader van de Westsprint trofee georganiseerd door de Krant van West-Vlaanderen. Westsprint is een regelmatigheidsklassement dat gedurende het ganse wielerseizoen door deze krant wordt bijgehouden. Aan alle West-Vlaamse renners die nieuweling, junior of belofte zijn worden per wedstrijd punten toegekend volgens de behaalde uitslagen. Hoe belangrijker de wedstrijd, hoe zwaarder de quotering doorweegt. Er is een afzonderlijk klassement per categorie. In 2010 won Kevin deze trofee al eens als tweedejaars nieuweling. Vorig seizoen strandde hij als eerstejaars junior op een zevende plaats. HIj was hiermee wel eerste eerstejaars. Nu kan hij zich opnieuw algemeen laureaat noemen in de junioren categorie. Alles ging door in zaal Schiervelde te Roeselare op 26 oktober 2012. In de daaropvolgende weekeditie van de Krant van West-Vlaanderen verschijnt een speciale catern met interviews en foto's die aan die avond is gewijd. Na de plichtplegingen trok het gros van de aanwezige renners richting Gent om daar het "einde seizoensfeest" in te zetten. De dafalgans liggen al klaar op de kast ... Foto's laureaten. Interview KW.

Flandrien 2012 : Kevin laureaat bij de junioren !

Kevin kreeg na zijn WK het nieuws dat hij genomineerd is voor de titel van jonge Flandrien 2012 bij de junioren. Ook zijn ploegmaat Tiesj valt die eer dit jaar te beurt. De derde genomineerde is Dries Van Gestel. Toevallig zijn dit drie renners die volgend jaar aantreden bij Lotto Belisol als eerstejaars belofte. Als tweedejaars nieuweling kwam Kevin hiervoor ook al in aanmerking. Hij zag de titel toen met één puntje verschil met Joachim Vanreyten aan zijn neus voorbijgaan. Alles gaat door op dinsdag 2 oktober in de Zuiderkroon te Antwerpen. Het evenement wordt aaneengepraat door Karel Vannieuwkerke, die wordt bijgestaan door "Debby en Nancy" en is live te volgen op TV (Sporting Telenet - standaard kanaal 200) vanaf 20:00 uur. Dat kanaal staat vanaf 18u overigens open voor alle digitale tv-kijkers van Telenet.
Ondertussen zijn de verschillende laureaten gekend : Enzo Wouters bij de nieuwelingen, Jasper Stuyven bij de beloften, Liesbet de Vocht bij de dames elite, Tom Boonen bij de eliterenners en onze Kevin bij de junioren. Kevin haalde het nipt van zijn ploegmaat Tiesj Benoot (49 tegen 47 punten). De derde genomineerde, Dries moest het stellen met 32 punten. Waarschijnlijk zorgde zijn zesde plaats op het WK in Valkenburg voor het verschil. Toch wel een kippevelmoment om Kevin ondermeer samen met de grote Tom Boonen als laureaat op het podium te zien staan. Een bekroning van een mooi seizoen als afsluiter van de jeugdcategorieën. Foto's. Beeldmateriaal. Krantenartikeltje.

Audregnies 29-09-2012 : 10e op 67

Ik heb ondertussen de eerste academieweek door op Hogent. 't is wat aanpassen en het zal nog wel wat tijd vergen eer ik mijn juiste draai heb gevonden. Van trainen was deze week niets meer in huis gekomen. Ook mijn zinnen stonden niet direct op fietsen. Toch besloot ik een wedstrijd te rijden in Henehouwen. Deze wedstrijd over 96 km met een kasseistrook en een aankomst bergop telde daar mee voor het provinciaal kampioenschap. Ik verkoos Audregnies boven Zwijnaarde omwille van het lastiger parcours. We stonden met 67 renners aan de start. Meer dan de helft van de deelnemers waren Vlamingen. De Waalse renners waren mij niet direct bekend. Eens vertrokken, was de drive er wel weer en vloog ik er onmiddellijk in. Vrij vroeg ik de wedstrijd kan ik samen met enkele anderen voor een afscheiding zorgen. Iedereen zat nog fris en we waren er vlug aan voor de moeite. Na een uur wedstrijd rijden er een aantal renners weg in schuifjes van twee, drie man. Ze bouwen al vlug een bonus van 25 seconden op en ik was één van de laatsten die alleen uit het peloton aansluiting zocht bij de kopgroep van twaalf, met ondermeer Nathan Vanhooydonck, Seppe Verschuere, Tjorven Desplenter, Jelly Feys, ... De pit zat er in en in geen tijd rijden we een comfortabele voorsprong bijeen van 1 minuut op het resterende peloton. Die voorsprong zou alleen maar groter worden en al vlug was het duidelijk dat de winnaar vooraan te vinden was. Met nog een vijftal ronden te gaan trek ik andermaal fors door op de helling naar de finish. Ik sla een gaatje, maar schiet dan uit mijn klikpedaal waardoor ook mijn ketting afvalt. Er zat toen één renner in mijn wiel en die versnelt onmiddellijk zelf. Nathan Vanhooydonck reageert als enige en sluit aan. Achter hen valt het wat stil en er wordt naar elkaar gekeken. Ikzelf wou niet weer het initiatief nemen omdat ik dit nog maar net had gedaan en al de ganse wedstrijd aanvallend had gereden. De twee leiders lopen al vlug 20 seconden uit. Seppe Verschuere, Jelle Feys en ikzelf slaan uiteindelijk dan toch nog eens de handen in elkaar en gaan met drie in de achtervolging. Nathan etaleert echter zijn tijdrijderscapaciteiten en geeft geen seconde toe. Tot aan kilometer 65 liep alles kiplekker bij mij, maar nu voelde ik mij stilaan leeglopen. De scherpte was weg en Nathan loopt samen met zijn compaan iedere ronde verder uit op ons. Er zullen amper tien renners de wedstrijd volledig uitrijden, waaronder geen enkele Waal. De provinciaal kampioen van Henehouwen moet één ronde voor het einde sprinten voor zijn trui, daar hij door de tien Vlamingen voor hem zo goed als gedubbeld was. In die laatste ronde was het vat bij mij helemaal leeg en de wil om door te gaan weg. Ik moet Seppe en Jelle laten gaan en ga nog vooruit aan een slakkengangetje. Het groepje van zes waar wij eerder van waren weggereden, raapt mij opnieuw op en ik zal ook die nog laten rijden. Vooraan wint Nathan solo. Ikzelf zal uiteindelijk als tiende en laatste man in wedstrijd arriveren. Duidelijk een teken dat ik er voor dit seizoen een punt achter moet zetten. Het is mooi geweest en na een absoluut hoogtepunt in Valkenburg vorige week kan ik me niet meer oppeppen om me nog te geven in enkele kermiskoersen zonder hoger doel. Tijd om al wat koers is een tijdje opzij te zetten en me te focussen op andere zaken. Bedankt aan de voltallige crew van het Avia Fuji Youth team, mijn trainer Dirk, ploegmakkers, (stille) supporters en familieleden voor een supermooi wielerseizoen ! Jullie hebben er allemaal samen voor gezorgd dat ik sta waar ik nu sta, de kansen kreeg die ik met beide handen heb vastgepakt en volgend jaar de mogelijkheid krijg om aan te treden bij één van de grote beloftenploegen, met name Lotto Belisol, onder de deskundige leiding van Kurt Van De Wouwer. Wedstrijdfoto's.

WK Valkenburg 23-09-2012 : 6e op 175 (10 cm verwijderd van brons)

Zondag is Kevin één van de zes Belgische deelnemers aan het WK op de weg voor junioren in Valkenburg. Samen met Joachim Vanreyten, ploegmaat Tiesj Benoot, Nathan Vanhooydonck, Belgisch kampioen Dries Van Gestel en Yenthe Biermans zal hij een wedstrijd over 8 plaatselijke ronden van 16.5 km afwerken met aankomst 1.5 km na de Cauberg. Voor Kevin is het zijn tweede WK deelname na Kopenhagen vorig jaar. De selectie streek al van woensdag jl. neer in Lanaken, de uitvalsbasis voor de volledige Belgische delegatie. Meer info vind je hier. Beschrijving parcours. Programma en parcourskaarten. Wat voorbeschouwingen in de pers vind je hier. Deelnemerslijst.
Analyse : Kevin sprintte zich in Valkenburg naar een zesde plaats. Er was een fotofinish nodig om dit vast te leggen. Het verschil met brons bedroeg amper 10 centimeter. Hij stond gemotiveerd aan de start met een stel superbenen. De Belgen leverden een collectief goede prestatie. Veel verdragende demarrages waren er niet omdat en nerveus peloton op alles reageerde. Toch was er constant veel blauw vooraan te vinden. Van Hooydonck en Biermans vervulden hun rol naar behoren : meeschuiven met zoveel mogelijk ontsnappingen. Midden koers sloegen dan toch twaalf toprenners de handen in elkaar voor wat wel eens een beslissende fase in de wedstrijd zou kunnen worden. Hier waren ondermeer de Deen Andersen, de Nederlander Havik bij betrokken, maar ook de landgenoten Van Gestel en Benoot. De leiders kregen echter niet meer ruimte dan een halve minuut. Er was geen Australiër mee en net als op de Keizer vorige week dichtten de Kiwi's de bres in functie van hun snelle man Ewan Caleb. Met nog twee ronden te gaan was alles te herdoen. Tot dan had Kevin zich met geen enkele beweging ingelaten en zich zoveel mogelijk gespaard. Ook Tiesj had die opdracht meegekregen van de bondscoach. Voor de laatste beklimming van de Cauberg draait Kevin als vijfde uit. Er rijdt een drietal voorop. Piotr en Kevin maken de sprong naar dit drietal en gaan direct door. Hij komt samen met de Nederlander wat afgescheiden als eerste boven onder oorverdovend lawaai van een massa supporters langs de kant. Dit was voor hem zo'n speciaal gevoel dat hij even vergat in de finale van een WK te zitten en zin had om vol door te gaan. Hij kwam echter tijdig tot het besef dat het te vroeg om nu al vol door te gaan en zet zich wat aan de kant. Wat volgt is een spervuur van demarrages, zonder succes. Vooral de Italianen pareerden alles. Mohoric is de enige die het peloton wel kan veschalken en gaat langs de andere kant van de weg vol door. De nummer twee van het WK tijdrijden blijft de laatste anderhalve kilometer zijn kleine voorsprong behouden en wordt wereldkampioen voor de Australier Caleb en de onbekende Kroaat Rumac. Daarachter wordt een tumultueuze sprint gereden voor zilver. Kevin zit lang ideaal geplaatst, maar komt op 200 meter van de meet vol in de wind, kan geen versnelling meer inzetten en word nog nipt geremonteerd door vier andere renners. Direct na de meet was er wat verwarring rond de plaatsen. Eerst werd afgeroepen dan hij derde was, maar iets later (na de fotofinish) bleek hij toch op een zesde plaats te stranden. Fantastisch en jammer tegelijk dus. Tiesj wordt twaalfde, Dries achttiende, Jenthe 35e, Nathan 54e en Joachim 89e. Interview Sporza. Wedstrijdfoto's.

Keizer der Junioren 15 en 16 september 2012 : 7e op 153 op dag 1, 17e en 12e op dag 2

Op zaterdag 15 en zondag 16 september wordt in Ieper en Koksijde gestreden voor de titel van Keizer der Junioren. Op zaterdag moet een wegrit worden afgewerkt van 98 km, waarbij de heuvelzone op en rond de Kemmel wordt aangesneden. Zondagochtend staat een tijdrit van 6 km op het programma en zondagnamiddag wordt de tweedaagse afgesloten met een wegrit van 103 km over 8 plaatselijke ronden in Koksijde.
Dag 1 : Ieper - Kemmel - Ieper. Al vroeg in de wegstrijd is er een vlucht van een achttal renners met ondermeer Jan Logier, Mattias Vandewalle, Joachim Vanreyten en ploegmaat Julien Van Den Brande. Hun maximale voorsprong van 25 seconden wordt in de heuvelzone tenietgedaan. Kort na de klim op de Kemmelberg wordt de kopgroep hertekend. We krijgen nu zeven leiders : Joachim Vanreyten, Benjamin Declercq, Maxime Farazijn, de Noor Marcus Hoelgaard, de Fransman Dylan Kowalsky, de Australiër Bradley Linfield en ikzelf. We vinden elkaar goed en bouwen in een mum van tijd een voorsprong van 1:30 minuten uit. Bij het ingaan van de vier plaatselijke rondes van 9.6 km bedraagt onze bonus nog 1 minuut. Door valpartijen verliezen we echter Benjamin en Marcus vooraan, wat de kans op slagen onmiddellijk een stuk kleiner maakt. De ploegen van de koplopers organiseren zich ook niet echt in het peloton en de voorsprong slinkt zienderogen. Bij het ingaan van de voorlaatste plaatselijke ronde krijgen we een algemene hergroepering. Dries Van Gestel zal iets later nog zijn kans wagen. Hij krijgt het gezelschap van een negental renners. Ze rijden echter nooit meer dan 15 seconden voor het peloton uit. De Aviatoren hielden in de laatste kilometers alles samen in functie van Tiesj of mezelf en de eerste rit draait uiteindelijk uit op een massaspurt. Op 200 meter zit ik nog in tweede positie na de Noor Petter Schmidt. Door de geleverde inspanningen tijdens de lange vlucht ben ik echter wat door mijn beste krachten heen en val de laatste 50 meter stil. Tiesj Benoot, Christophe Noppe, Thieme Vanruymbeke, Felix Pouilly en Ewan Caleb kunnen me nog remonteren. De strijd om de overwinning wordt geleverd door ploegmaat Tiesj en de Noor Schmidt, waarbij Tiesj het knap haalt en morgen start in de blauwe leiderstrui. Derde is de Franse kampioen Felix Pouilly. Ikzelf bol moegestreden als zevende over de eindmeet. De zes beter geplaatste renners kwamen allen uit het aangesloten peloton, waardoor ze iets frisser aan de eindmeet kwamen. Vannacht blijven we overnachten in het Astrid hotel in Oostduinkerke. Rik heeft dat weer goed geregeld voor ons. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Beeldverslag.
Dag 2 - tijdrit : aan de start van de tijdrit van 6 km was heel wat te zeggen rond een Duitse UCI commissaris, die bij het controleren van de geometrie van de fietsen echt aan het muggenziften was. Hij had al heel wat renners teruggestuurd die verplichte aanpassingen moesten doen aan hun fiets. Ik was als zevende laatste aan de beurt en start er met de fiets waar ik ondermeer het BK tijdrijden mee had gereden. Toen ging ik vlot door de controles. Je zou verwachten dat die ook hier in orde zouden zijn, maar dit was buiten herr Flick gerekend : na mij ook te hebben gezien op de fiets mocht ik pas starten op voorwaarde dat mijn zadel 2 volle centimeters naar achteren werd gezet. Dit lijkt niet veel, maar naar tijdritnormen is dit immens veel. Hierdoor moet ik de tijdrit aanvatten in een totaal andere positie, wat mij wel een aantal seconden heeft gekost en een stel kapotte benen. Uiteindelijk fiets ik hier met 7:37 minuten de 17e tijd bijeen. Jonas wint dit onderdeel in een tijd van 7:19 en wordt hierdoor algemeen leider. Vijf top acht plaatsen werden door mannen van Balen BC bezet (o.m. Vanreyten en Van Gestel). Dit beloofde voor de wegrit van deze namiddag. Wedstrijduitslag.
Dag 2 - wegrit : om 15:00 uur gaan we van start voor en wedstrijd van zo'n 100 km in en om Koksijde, met de Blekker als scherprechter. Die moesten we acht keer over. Al heel vroeg in de wedstrijd scheiden er zich een 12-tal renners af. Hierbij één Aviator : Julien Vandenbrande. Verder waren het ondermeer Dries Van Gestel en Joachim Vanreyten die de motor waren achter de vlucht. Voor sommigen was dit wat moeilijk te begrijpen : hun ploegmaat Jonas Rickaert startte immers in de blauwe leiderstrui. Jonas zat in het achtervolgend peloton. Van in de start voelde ik dat de benen absoluut niet hersteld waren van de tijdrit van deze morgen. Initiatieven moesten niet worden verwacht van mij vandaag. Gewoon meefietsen zou al voldoende zijn. Als toemaatje rij ik na drie ronden wedstrijd nog lek, maar kan na een vlotte wielwissel op een halve ronde rijd wel weer aansluiting vinden bij het peloton. Hierbij verschiet ik wel een serieuze cartouche. Met nog vier ronden te gaan zag het er naar uit dat de winnaar bij de twaalf vluchters te zoeken was ... tot de Australiërs zich organiseerden. Het zestal zet zich op kop van het peloton en de voorsprong van 1:30 die de koplopers hadden opgebouwd werd in anderhalve ronde tot nul herleid, enkel en alleen door hun toedoen. Dit terwijl het twaaftal vooraan ook niet stil zat. Een sterk staaltje van wat ploegwerk wel kan zijn. Door deze tempowissel stond de deur achteraan het peloton wel open en moesten er een veertigtal renners de wedstrijd vroegtijdig verlaten. De laatste twee ronden waren er nog een aantal schermutselingen (ondermeer Benjamin en Julien probeerden nog een spurt te ontlopen), maar het eindigt hier andermaal op een massaspurt. Die wordt gewonnen door de Australiër Robert-Jon Mc Carthy, voor zijn landgenoot Ewan Caleb. Christophe Noppe wordt nog knap derde. Ikzelf had vandaag de benen niet om voluit mee te sprinten en wordt uiteindelijk twaalfde. Jonas verliest in extremis nog zijn leiderstrui aan zijn ploegmaat Joachim ingevolge een breuk van 5 seconden in het peloton aan de finish. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Rothaus Regio Tour van 06/09 tot 09/09 met WK selectie : 6e dag 1, 10e dag 2, 7e dag 3, 2e dag 4, eindklassement 8e en 1e Belg

Van 6 september tot en met 9 september rijd ik samen met de renners van de WK selectie de Rothaus Regio Tour als generale repetitie op het WK. In deze vierdaagse rittenwedstrijd komen traditioneel heel wat nationale selecties aan de bak die we ook terug zullen vinden op de wereldkampioenschappen. Alle informatie over deze rittenwedstrijd vind je hier. Vorig jaar strandde ik hier op een 30e plaats in het algemeen klassement en was 9e jongere en 2e Belg na Martijn Degreve. Vooral de openingstijdrit deed me de das om. Toen was het een individuele klimtijdrit. Nu staat er de eerste dag een ploegentijdrit van 19 km op het programma. Met kleppers als Nathan Vanhooydonck en Jenthe Biermans in steun moet die proloog toch een stuk beter kunnen lopen.
Ploegentijdrit dag 1 : Denemarken wint deze discipline voor Nederland en de Verenigde Staten. De Denen legden de 18,5 km tussen Hartheim en Heitersheim af in 22:47 minuten, wat een gemiddelde snelheid geeft van 48,68 km/u. Dit op gewone wegfietsen. Morgen start Sören Kragh Andersen in het geel. De Nederlander Merijn Korevaar mag het groen aantrekken en de blauwe bergtrui gaat naar de Amerikaan Geoffrey Curran. De Belgen zetten met 23:15 minuten de zesde tijd neer op zeventien ploegen en moeten hier 27 seconden toegeven op de winnaars. In het voorlopig klassement bezetten ze de plaatsen 29 tot 34. Niemand van hen moest afhaken. Wedstrijduitslag dag 1.
Dag 2 : wegrit van 78 km leidt ons van Heitersheim naar Neuenburg. Het peloton blijft samen tot aan enige serieuze klim in de rit. Hier zorgt het hoge wedstrijdgemiddelde voor (45 km/u). Op die klim bouwen leider Andersen, Van Der Poel en een derde renner een behoorlijke voorsprong uit. Kevin zit wat ver en is op de lange klim op achtervolgen aangewezen, maar kan heel wat renners remonteren om uiteindelijk als zesde boven te komen. Hij zet met een drietal de achtervolging in op de koplopers, maar slaagt er niet in om de bres te dichten op de losgeslagen vluchters. Iets later komt een groep van twaalf renners, waaronder ploegmaat Tiesj, aansluiten. Nu kunnen ze wel naar de koplopers toe rijden. Met z'n 18-en lopen ze een goede minuut uit op het peloton. Het ziet ernaar uit dat ze met deze groep sprinten voor winst, maar dat was buiten Piotr Havik gerekend. Hij demarreert 500 meter voor de eindmeet vanop de buitenkant. Er wordt niet onmiddellijk gereageerd en Piotr wint de rit met een kleine afscheiding. De Amerikaan Alexsey Vermeulen wordt tweede. Europees kampioen Alexander Wachter wint de groepsspurt voor de derde plaats, net voor Tiesj die knap vierde wordt. Kevin kan jammer genoeg niet echt meesprinten wegens spier- of peespijn in de omgeving van de knieholte (hopelijk geen overbelasting) en bolt vandaag als tiende over de eindmeet. De vier andere belgen finishen 1:15 later in het peloton. Andersen blijft leider. Ritwinnaar Piotr volgt op 2 seconden. Tiesj klimt op naar plaats 11 en is eerste Belg in het algemeen klassement, Kevin is nu 12e. Beiden staan ze op 33 seconden van de leider. Wedstrijduitslag. Klassement na dag 2.
Dag 3 : vandaag werd met 115 km de langste rit gereden tussen Lutterbach en Soultz. Het gevecht om de bonificatieseconden tussen Anderson en Havik begon al van in de start. De eerste tussensprint stond immers al na 10 km geprogrammeerd. In die eerste wedstrijdkilometers draaien de Denen de kraan onmiddellijk volledig open met als resultaat dat Andersen 4 belangrijke bonificatieseconden pakt. Piotr slaagt er echter in om ook zijn 3 punten mee te nemen, zodat Andersen hierdoor zijn voorsprong met amper 1 seconde kon uitdiepen vandaag. Het regende de ganse tijd aanvallen, maar de ijzersterke Deense formatie controleerde de wedstrijd perfect. Het kwam dan ook tot een massaspurt. In de laatste kilometer zitten alle Belgen nog mooi voorin, wat op zich al geen sinecure is hier. Tot op 300 meter zit Kevin in vijfde positie wanneer alles snoeihard op de finish aanstevent. Ook Tiesj zit mooi vooraan. De andere Belgen waren diep in de finale iets naar achteren teruggedrongen. In de laatste bocht op 200 meter voor de eindmeet laat Kevin zich wat wegdrummen en moet enkele plaatsen toegeven. Tiesj zit wel nog mooi geplaatst op dat moment en heeft zelfs zicht op de eindzege. Kevin kan in volle sprint toch nog enkele plaatsen goedmaken en finisht vandaag uiteindelijk zevende. Tiesj wordt de laatste 20 meter op zijn beurt wat gehinderd en wordt net als gisteren vierde. De Noor Hoelgaard wordt op de meet geklopt door de Fransman Felix Pouilly. Van Der Poel wordt derde. Door het spel van de bonificatieseconden zakken Tiesj en Kevin beiden één plaatsje in het algemeen klassement. Joachim staat hier nu 32e, Dries 33e, Jenthe 37e en Nathan 57e. Wedstrijduitslag. Klassement na dag 3.
Dag 3 : de finale rit was er eentje van 82 km op een plaatselijk parcours in de buurt van Teningen. Het peloton moest acht ronden van 10 km afleggen op een parcours met één behoorlijke helling en een technische afdaling. Kevin had zich voorgenomen om vandaag op zoveel mogelijk beweging te reageren vooraan als hij kon. Er kwam een massale valpartij, waarbij leider Andersen betrokken was. Hij kon echter weer bij het peloton worden gebracht, maar tijdens zijn achtervolgingsmaneuver maakte zich een 18-koppige groep los van de rest. Hierbij waren twee Belgen vertegenwoordigd : Dries en Kevin. Ook Piotr, tweede in de stand, haakte zijn wagonnetje aan. De 18 koplopers bouwen een maximale voorsprong van 30 seconden uit op het achtervolgend peloton, waarin de Denen alles in het werk stellen om Andersen terug te brengen. Ze slagen er echter niet in. Aan de meet houden de leiders 14 seconden over, waardoor Piotr in extremis nog de leiderstrui van Andersen over neemt. Het komt tot een spurt met 18 man. Belgisch kampioen Dries Van Gestel offert zich volledig op voor Kevin en trekt voor hem de sprint aan. Dries zet zijn ploegmaat zo goed als hij kan af, maar op de meet wordt Kevin nog geklopt door de Australiër Ewan Celab, een snelle (ex) pistier die volgend jaar de profformatie Greenedge zal vervoegen. Bedankt Dries ! Tiesj en Joachim komen 14 seconden later toe in het eerste achtervolgend groepje. Jenthe en Nathan zaten nog iets verder. Door de bonificatieseconden schuift Kevin in het eindklassement op naar plaats 8 op 29 seconden en is hiermee beste Belg. Einduitslagen andere Belgen : Tiesj 14e, Dries 25e, Joachim 26e, Jenthe 35e en Nathan 55e. Wedstrijduitslag. Eindklassement. Wedstrijdfoto's.

Omloop Mandel-Leie-Schelde 25-08-2012 : 3e op 165, winst voor Piotr Havik

Na Remouchamps heb ik opnieuw de mogelijkheid om aan de start te verschijnen van een mooie interclub. In plaats van een reeks cotes moeten we nu een aantal hellingen in de Vlaamse Ardennen bedwingen. Zo staan ondermeer het Vossenhol, Tiegemberg, de Kluisberg, de Knokteberg, de Oude Kwaremont, de Patersberg, Nokereberg en de Poelberg op het menu. Er nemen 33 ploegen van 5 renners deel, waaronder een aantal buitenlandse teams. Het parcours is 132 km lang en de heuvelzone zit op een zakdoek samengepakt. Vorig jaar kwam ik hier op alle hellingen als eerste boven, ging mee tot in de plaatselijke rondes met een beperkte kopgroep, maar moest in de finale de rol lossen. Van in het begin vormt er zich een kopgroep van 16 renners. Voor Avia is Julien aanwezig, die al een hele tijd goed aan het rijden is. Verder zijn hier ook namen als Pyfferoen, Logier, Kowalski, Dult te noteren. Bij aanvang van de heuvelzone hebben ze anderhalve minuut voor op het peloton. Bij niemand van de Aviatoren is er paniek. Vorig jaar brak de koers echt los op de Oude Kwaremont. We waren ook nu van plan om hier deftig aan de boom te schudden. Op de Kluisberg en de Knokteberg zorg ik er gewoon voor dat ik mooi vooraan blijf. Dit doe ik ook in de afdaling op de Ronsebaan voor we de Oude Kwaremont op moeten. Aan de voet van de Kwaremont plaatst Tiesj een tempoversnelling. Piotr en ikzelf schuiven mee en trekken halfweg fel door. Tiesj volgt enkele meters verder en ook Gianni volgt op korte afstand. Boven op de Oude Kwaremont hebben Piotr en ikzelf een lichte afscheiding. We gaan direct vol door richting Patersberg, waar ik het eerste deel voor mijn rekening neem en Piotr het tweede deel. We blijven de krachten bundelen en slagen er in om over een afstand van een tiental kilometer de kloof van anderhalve minuut op de kopgroep te overbruggen. Iets later komen ook Benjamin Declercq en Joachim Vanreyten aansluiten. In tegenstelling tot Tiesj was Benjamin nog net door de slagbomen van een overweg kunnen fietsen. Tiesj werd er opgehouden. De 17 koplopers blijven samen tot de vier plaatselijke rondes in Meulebeke. Avia zit met Julien, Piotr en ikzelf vooraan in een comfortabele uitgangspositie. De eerste achtervolgers kijken ondertussen op een achterstand van een tweetal minuten aan. Halfweg de eerste plaatselijke ronde plaatst Julien een demarrage op een hellend stuk. Ik schuif mee, samen met Laurent Pieters, Benjamin Declercq en een Amerikaan. We bouwen al vlug een voorsprong van 30 seconden uit op de achtervolgers. Piotr en de Deen Emil Ravnsholt (die uiteindelijk tweede zal worden vandaag) gaan in de tegenaanval en kunnen een ronde later aansluiten bij mijn kopgroepje. De benen voelen super aan en we spreken onderling af om verder alles te controleren en mij als pion voor de spurt in te zetten. De ploegleiding wil echter geen risico's nemen en iets later krijgen we de instructie om toch elk om beurt te demarreren. Lukte dit niet, dan zou alles op mijn spurt gezet moeten worden. Ik blijf zitten als "sprinter" en Piotr gaat als eerste Aviator aan. Dit bleek ook direct de goede move te zijn. Julien en ikzelf hielden de benen stil en de vier andere medevluchters reageerden niet gevat. Ikzelf moet de laatste anderhalve ronde met de remmen op rijden en voelde me gewoon nog super fit na 132 km. Piotr neemt op een ronde tijd 30 seconden en kan die voorsprong ook in de laatste ronde behouden. Hij wint de Omloop Mandel-Leie-Schelde solo en kan zo zijn laatste interclub wedstrijd bij Avia met glans afsluiten. Ikzelf had in de laatste ronde - net zoals de anderen - nog een aantal keer geprobeerd om me los te maken van mijn medevluchters, maar ze lieten me niet gaan. Dan maar een spurt met zes. In die eindspurt voor de tweede plaats heb ik 30 meter voor de eindmeet enkele fietslengtes voor. Ik laat me echter veel te vroeg uitbollen, kijk ook de verkeerde kant op en de Deen Ravnsholt die samen met Piotr naar de kopgroep was toegereden is mij op de meet nog net voor. Een blunder van formaat natuurlijk, hoewel het toch maar voor plaatsen twee en drie was (één of twee was een stuk erger geweest). Een verdienstelijke Julien wordt nog knap zesde. Avia wint hierdoor ook het ploegenklassement. Wedstrijdfoto's. Krantenartikels. Videoreportage Focus WTV.

Kevin geselecteerd voor de Wereldkampioenschappen op de weg in Valkenburg op 23-09-2012

Kevin zit in de nationale selectie voor de wereldkampioenschappen op de weg die dit jaar doorgaan in het Nederlandse Valkenburg. De andere geselecteerden zijn Joachim Vanreyten, ploegmaat Tiesj Benoot, Nathan Vanhooydonck (wegrit en tijdrit), Belgisch kampioen Dries Van Gestel, Yenthe Biermans en Brent Luyckx (tijdrit). Ter voorbereiding worden door de Belgische Wielerbond de laatste twee weken van augustus stages georganiseerd in Nederland met deze renners. Als ultieme test neemt deze ploeg ook deel aan de Regio Tour in Duitsland, waar heel wat nationale selecties aan de start verschijnen. De junioren rijden op zondag 23 september en starten om 09:00 uur voor een rit van 129 km met aankomst op de Cauberg. Meer info vind je hier. Beschrijving parcours. Programma en parcourskaarten.

Remouchamps - Ferrieres - Remouchamps 19-08-2012 : 3e op 156 na aanvallende wedstrijd

Vandaag zakten we af naar Remouchamps om deel te nemen aan de zwaarste ardennenklassieker voor junioren in Belgie. Over een afstand van 127 km moeten we op een zwaar geaccidenteerd parcours zes hellingen over die meetellen voor de bergprijs : Werbomont, Rouge Minières, Côte de Niaster, Xhierfomont, La Vecquée en als toemaatje aankomst bovenop de fameuze La Redoute. Er staan 168 deelnemers op de startlijst, maar uiteindelijk staan we met 156 renners aan de start. Voor Avia zijn dat Jordi, Tiesj, Julien, Michael, Aimé en ikzelf. De zon schroeit op het asfalt en we gaan vlot boven de 35 graden vandaag. Voor mij ideaal weer dus (een paar graden frisser mag ook wel). Al van thuis uit had ik me voorgenomen om vandaag niet stil te zitten en me te laten zien. In zo'n weer gewoon meedraaien in het peloton maakt je zo loom als iets. Na het BK tijdrijden van afgelopen woensdag had ik eigenlijk bijna niets anders gedaan dan gerust en mijn zinnen gezet op deze wedstrijd. 't was immers al een tijdje geleden dat ik nog een echt goed resultaat had neergezet op een grote afspraak. Na een aanloop van een tweetal kilometer ging het een aantal kilometer omhoog. Op dit stuk al plaats ik een drietal demarrages met de bedoeling een kopgroep te creëren waar ik sowieso deel van ging uitmaken zonder in de achtervolging te moeten gaan. Ik raak uiteindelijk wel weg, maar krijg eerst maar één metgezel mee, Brent Trappeniers. We zingen het met z'n twee uit tot aan GPM 1 (Werbomont), waar ik de volle punten pak voor de bergprijs. Op de top krijgen we aansluiting van een tiental renners en in de eerstvolgende afzink komen er nog een vijftiental renners bij. In de kopgroep heeft ook ploegmaat Michael Cools kunnen post vatten. Andere namen waren ondermeer Van Der Poel, Van Gestel, Jan Logier, Benjamin Declercq, Maxime Farazijn, Piet Allegaert, Tom Bosmans, ... Heel wat toppers bijeen dus. Op het ogenblik dat de kopgroep werd gevormd was er meer naar achteren in het peloton een valpartij, waar ook Aimé was bij betrokken. Hij kon wel verder, maar zijn versnellingsapparaat was geraakt en hij zou later in de wedstrijd van fiets moeten wisselen. De vrij omvangrijk kopgroep blijft samen tot na de GPM 2 op Rouge Minieres. Op dat moment hadden we zo'n minuut voorsprong op een eerste achtervolgende groep van een veertigtal renners, waar Tiesj, Aimé, Jordi en Julien inzaten. Tiesj zal na een 60-tal km wedstrijd doelbewust de strijd staken wegens teveel last van de warmte. Achter die tweede groep kwam een verbrokkeld peloton de GPM 2 over. Voor velen was het toen al meer dan genoeg geweest. De kopgroep dunt bij iedere helling met of zonder naam verder uit. De afvallers slagen er ook niet meer in om tijdens een afdaling terug aansluiting te vinden omdat het vooraan ook toen te hard ging. Uiteindelijk wordt de leidersgroep gereduceerd tot 12 renners. Op een lastig tussenstuk net voor de Cote de Niaster vond Van Der Poel dat zijn tijd gekomen was. Hij plaatst een stevige tempoversnelling en er kunnen zeven renners volgen. Vier anderen moeten de rol lossen. Zowel Michael als ikzelf zitten in de kopgroep van acht. Ideaal op dergelijk parcours en deze weersomstandigheden : op iedere GPM stonden Avia verzorgers of ouders met water waar we in die beperkte groep gemakkelijk bij konden en ook bij Rik in de volgwagen konden we de ganse tijd terecht. Ik werkte vandaag naar schatting 10 drinkbussen naar binnen. De acht leiders blijven samen tot na de Vecquée. De eerste achtervolgers staan ondertussen op een minuut en wat er nog overbleef van het peloton op ettelijke minuten. Tussen de Vecquée en La Redoute zit er maar een goede 20 km. In dit stuk begin het steekspel en volgen de damarrages elkaar snel op. Eén keer ga ik zelf aan samen met Michael, Dries Van Gestel en Van Der Poel. Een tevergeefse poging echter. Op 2 km voor de voet van La Redoute plaatst Van Gestel de definitieve demarrage. Ik reageer, nader tot op 20 meter, maar moet dan noodgedwongen snelheid minderen omdat ik een kramp voelde opkomen die ik nog net kon onderdrukken. Van Der Poel gaat achter mij in de tegenaanval en neemt de andere vijf op sleeptouw. Alles achter Van Gestel komt weer samen, maar niet voor lang. Nu volgt een aanval van Benjamin, Van Der Poel en Michael. Ik kan niet direct volgen omdat ik nog niet was bekomen van mijn vorige inspanning en volg op 50 meter op mijn eigen tempo. In een afdaling neem ik veel risico's en kan weer naderen. Voor mij zie ik Benjamin en Michael in een gevaarlijke bocht tegen de grond smakken. Hier neem ik geen risico's omdat de toeschouwers voldoende waarschuwden. Benjamin kan direct verder, bij Michael duurt het iets langer. Ik passeer Michael en zie Benjamin met zo'n 30 meter voorsprong La Redoute oprijden. Ik heb blijkbaar nog voldoende reserves in de benen om de finishzone vlot op te fietsen, raap Benjamin (die wat mechanische problemen kende) onderweg op en nader uiteindelijk tot op 6 seconden van Van Der Poel (tweede) en 20 seconden van winnaar Van Gestel om zo solo als derde over de finish te rijden. Ploegmaat Michael wordt uiteindelijk nog zesde op 1:05. Buiten Tiesj rijden alle Aviatoren de wedstrijd uit, wat niet evident is. Er zullen amper 45 renners de wedstrijd voltooien, waarvan de laatsten een goede 17 minuten na de winnaar binnenkomen. 111 renners staakten de strijd. In het bergklassement eindig ik nog tweede na Dries. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Videoverslag (met dank aan Karel Declercq). Krantenartikel.

BK tijdrijden Lac de l'Eau D'Heure : 8e op 32

Er starten vier Avia renners op het BK : Aimé, Dieter, Tiesj en ikzelf. Zoals gewoonlijk worden we ter plaatse tot in de puntjes verzorgd door de ploeg. We rijden het BK op een uitgelezen en geaccidenteerd parcours van 13.8 km, wat we twee keer moeten afleggen. De organisatie is hier perfect. Toeschouwers krijgen constant tussentijdse informatie op grote displays. Dieter bijt de kop af, maar heeft vandaag een off-day en rijdt een tijd die ver boven zijn mogelijkheden ligt. Aimé gaat als tweede van start, ikzelf als derde en Ties als vierde. Zoals gewoonlijk neem ik alle tijd tijdens de opwarming, maar nu was het toch wel op het randje : na de handtekening op de startlijst had ik nog 10 seconden om op de fiets te springen en te vertrekken. Volgende keer toch wat meer speling nemen... De renner voor mij - Damon Devriendt - had afgezegd wegens blessures. Jammer voor hem en voor mij, want zo was ik een richtpunt kwijt. Ploegleider Kenny zit in de volgwagen. Tijdens de eerste ronde voelen de benen al niet zo goed aan. Hellingen die ik normaal op de buitenplateau neem, moet ik nu op de binnenplateau nemen, waardoor ik niet echt in mijn ritme kom. De renner die 1 minuut na mij was gestart - Dries Van Gestel, een goede tijdrijder - knabbelt gestaag wat van mijn voorsprong af. Na ronde 1 kom ik binnen met de vijfde tussentijd. Ondertussen hoor ik de omroeper zeggen dat ploegmaat Aimé de beste tussentijd had neergezet tot dan toe. Ook in ronde twee blijf ik zoeken achter mijn ritme. Op de eerste serieuze helling op het parcours heeft Van Gestel mij al te pakken. Vanaf het moment dat ik hem voor mij zie rijden, maak ik de klik in mijn hoofd en laat ik Van Gestel niet meer gaan. Op de hellingen die volgen gaat het plots veel beter. Per momenten spelen we haasje over en heb ik weer voldoende reserves om Van Gestel te passeren. Uiteindelijk kom ik enkele meters na Dries binnen in de voorlopig vijfde tijd. Mijn metgezel Dries fietst de tweede beste tijd bijeen na - jawel - ploegmaat Aimé, die een dijk van een tweede ronde had neergezet en op dat moment nog steeds afgescheiden op nummer één stond. Tiesj was ondertussen ook aan zijn tijdrit begonnen. Door de radio horen we dat hij hier en daar in ronde 1 de beste tussentijd had. Hij kent een klein verval in ronde twee, maar slaagt er uiteindelijk in om de derde tijd beste tijd bijeen te fietsen, na Aimé en Dries. De latere starters, waaronder Van Hooydonck (die wat pech kende), zullen daar niets meer aan veranderen. Ik strand op dit BK uiteindelijk op een achtste plaats, al bij al de plaats waar ik normaal hoor te staan in een nationale tijdrit. Dit in een tijd die 1/100 trager was dan die van provinciaal kampioen Seppe Verschuere (zevende). Belangrijkste feit van de dag was echter dat er twee Aviatoren met recht en rede op het podium stonden : Aimé met goud en Tiesj met brons. Dit deed iedereen bijzonder veel deugd, vooral omdat we zonder verwachtingen naar Lac de l'Eau d'Heure waren afgezakt. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Lauwe 13-08-2012 : 5e op 54

Op vraag van een aantal mensen en medewerkers van deze organisatie nam ik wat ongepland deel aan deze wedstrijd in Lauwe. Ik mocht me kleden en wassen bij Franky en Mieke, vrienden van mijn tante en ondertussen ook kennissen van mijn ouders. Een dikke merci voor de hartelijke ontvangst. We staan met 54 renners aan de start. Ongeveer een vierde van het deelnemersveld bestond uit Amerikanen. Blijkbaar komen die hier al een tijdje de kermiskoersen domineren door hun deelnemersaantal. Ze werken immers allen samen alsof het een interclub is, hun goed recht natuurlijk. Dit bleek ook hier in Lauwe. Van in de start gingen telkens andere Amerikanen in de aanval. Eens een aanval werd gepareerd, volgde een nieuwe. In het peloton werd vervolgens op alles gereageerd wat bewoog. Toen er reeds na 1/3 wedstrijd een kopgroep van zeven renners zo'n 1:20 minuut voorsprong had plaatste ik een vijftal demarrages. De laatste keer slaag ik er in om met Ciske Aneca in de tegenaanval te trekken. We houden het echter maar een ronde uit en worden weer gegrepen door het peloton. Toen voelden de benen absoluut niet goed aan ook. Een dagje zee met mijn neefjes gisteren heeft hier blijkbaar zeker niet goed aan gedaan. Ik heb mij de tweede wedstrijdhelft dan maar gewoon in het peloton gezet en het verdere wedstrijdverloop ondergaan. Vooraan schuren drie Amerikanen zich nog los uit de kopgroep en nemen ondereen alle premies mee naar huis (20 EUR per ronde). De vier gelosten worden opgeraapt door het peloton, dat ondertussen nog maar uit een goede 25 renners meer bestond. De drie koplopers bouwen hun voorsprong gestaag uit en sprinten voor de overwinning, die gaat naar Cullen Jordan. In de finale ronde gaat Ciske nog solo en wordt vierde. Ikzelf win vervolgens de pelotonspurt voor de vijfde plaats. Na de wedstrijd zijn we langer dan gewoonlijk blijven hangen bij onze kennissen en een aantal supporters die ook naar Lauwe waren afgezakt. Wedstrijduitslagen. Wedstrijdfoto's.

Europees Kampioenschap Goes 11-08-2012 : 16e op 176

De Belgen staan ontspannen aan de start in Goes, waar het EK op de weg werd georganiseerd naar Nederlandse normen. Zowel de accomodatie als het parcours op zich had veel weg van een veredelde kermiskoers in België. Zo zie je maar hoe we in België worden verwend met vaak puike organisaties. We moesten 6 ronden afleggen van 24 km op hoofdzakelijk smalle wegen. Ploegmaats voor de gelegenheid waren Dries Verstrepen, Michael Goolaerts, Edward Planckaert, Jente Biermans, Piet Allegaert en Maxime Farazijn (ingevallen voor de geblesseerde Joachim Vanreyten). Van de bondscoach kregen we de instructie mee om attent vooraan te koersen. De kans dat het peloton ging breken op die smalle wegen was er wel, maar we hadden hiervoor de weersomstandigheden tegen : stralende zon en weinig wind. De eerste wedstrijdhelft verloopt gesloten, ook al lag de snelheid hoog. We doen allemaal wat de coach ons had opgedragen en settelen ons zonder uitzondering constant in de eerste 30 renners van het peloton. Na 30 kilometer is er wel een eerste vluchtpoging van de Nederlander Ricardo Van Dongen, de Fransman Jauregui en de Italiaan Frapporti. Het drietal bouwt een voorsprong van maximaal 40 seconden op, maar het peloton ziet het gevaar tijdig in en dicht de kloof op een kleine ronde tijd. Midden koers is er een massale valpartij. Ikzelf ben er niet rechtstreeks bij betrokken, maar wordt wel opgehouden. Er komt hierdoor een grote breuk in het peloton en we zijn met een groep op achtervolgen aangewezen. Op het stuk dijk langs het water krijgen we weer aansluiting en ik kan me direct weer in de eerste 20 positioneren. Na die valpartij zijn er op zijn minst 20 renners die in de achtergrond verzeild geraken, waaronder enkele grote namen. De Nederlanders verliezen hier de helft van hun deelnemersveld. Ondertussen was er wel een nieuwe kopgroep van vier man weg : Turgis, Herklotz, Ballerini en Jansen. Ze krijgen niet meer dan 25 seconden van het peloton, waardoor alles nog speelbaar wordt. In de voorlaatste ronde slaat het noodlot opnieuw toe. De renner voor mij valt. Ik kan nog net op tijd in de remmen gaan, maar een renner achter mij slaagt daar niet in en knalt vol tegen mijn rug, waardoor ik ook de grond kus. Achterwiel los, remmen ontregeld en enkele kneuzingen maar ik nam de tijd om alles zelf weer op orde te zetten. Er reden immers alleen maar enkele neutrale materiaalwagens mee in deze wedstrijd. Hopla, we mogen een tweede keer met een beperkt aantal renners in achtervolging gaan, maar kunnen ook nu weer vrij snel aansluiting vinden met de voorhoedes van het peloton. Tijdens die achtervolging komt de wedstrijd in een beslissende fase, wanneer op 25 km van de finish nog zes renners uit het peloton naar de vier koplopers toerijden : Wachter, Troia, Strakhov, Mohoric, Katrasnik en Faglum. Het tiental bouwt hun voorsprong uit tot maximaal 40 seconden. Hier maken de Belgen een cruciale inschattingsfout door niemand mee te laten springen. Ikzelf zat niet vooraan op dat moment door de valpartij. Waar de anderen zaten weet ik niet. Dan maar vol kaart van de achtervolging trekken zeker ? Het zijn vooral Jenthe Biermans en Michael Goolaerts die hun verantwoordelijkheid opnemen en zich de ziel uit hun lijf rijden, waarvoor een dikke merci. Ook Edward deed meer dan zijn deel. De Duitsers en de Italianen zetten eveneens een treintje op. De Italianen hadden een mannetje mee voorin, maar rekenen toch op hun beste sprinter om het af te maken. Michael was gaan vragen aan de Nederlanders om te komen meehelpen, maar die wilden of konden niet meer. De kloof op de leiders wordt geleidelijk aan gedicht, maar aan de finish houden ze toch nog een handvol seconden over om met z'n tienen voor de titel van Europees Kampioen te kunnen sprinten. Die gaat overduidelijk naar de Oostenrijker Wachter, voor de Fransman Turgis en de Italiaan Davide Ballerini. In de laatste drie hectische kilometers moest ik - vol in de wind naast het treintje van de Italianen en de Denen - op de limiet spurten om mijn positie vooraan in het peloton te kunnen behouden. Ik draai als vijfde de laatste gevaarlijke bocht uit en kan die plaats behouden tijdens de laatste driehonderd meter. Uiteindelijk finish ik als eerste Belg op een 16e plaats, voor Dries (17e) en Maxime (18e). Een mager resultaat dus, waar de coach terecht niet tevreden mee was en wij ook niet. We dachten echt dat de vluchters nog gegrepen zouden worden, maar waren er - ondanks een voor 95 % attente wedstrijd van alle Belgen - aan voor de foutieve inschatting. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Liege - La Gleize : 25e op 190 in eerste rit, 3e in ploegentijdrit, 20e in tweede rit, 12e in derde rit, 9e in eindklassement

Dag 1 : de renners kregen een rit van 95 km voorgeschoteld van Aubel naar Aubel, met twee hellingen die meetelden voor het bergklassement. Er stonden 190 renners aan de start, waaronder Russen, Denen, Noren, Canadezen, Australiërs, Nederlanders, Fransen, Britten en een reeks Belgische teams. Kevin heeft goeie benen en glipt mee met een aantal ontsnappingen, echter nooit de juiste. Wanneer er dan toch drie keer een groepje wegrijdt in schuifjes is er geen enkele Aviator mee. Pas in de plaatselijke ronde kunnen Tiesj, Piotr en Kevin nog een scheve situatie half rechtzetten door van uit het peloton naar de tweede achtervolgende groep te springen. In de finale zonderen drie renners zich af : de Fransman Bonnamour Franck, de Canadees Perry Benjamin en de Noor Hoelgaard Markus. De eerstejaars Bonnamour wint de rit. Aan de meet hebben ze 14 seconden voorsprong op een eerste groep van zeven renners. Dan volgen 12 renners op 25 seconden en 10 renners op 35 seconden. In die derde groep zijn Tiesj (33), Piotr (30) en Kevin (25) terug te vinden. De rest van het peloton met ook Michael, Aimé en Gianni volgt op 1 minuut of meer. Morgenvoormiddag staat een ploegentijdrit van 12 kilometer op het programma, wat kort om voldoende tijd terug te kunnen nemen. In de namiddag volgt nog een wegrit. Wedstrijduitslag na dag 1.
Dag 2 : de jongens rijden in de voormiddag een uitstekende ploegentijdrit en finishen op een 3e plaats na winnaar Frankrijk en team Roskilde, twee teams die al maanden lang samenrijden in dezelfde samenstelling. Hun tijd over een zwaar parcours van 11.9 km : 15:31, 1 seconde trager dan Roskilde en 17 seconden trager dan de Franse nationale ploeg. Tijdens de wegrit in de namiddag rijdt de ganse ploeg - in tegenstelling tot gisteren - constant attent voorin. Piotr kan na een lekke band tussen GPM 1 en GPM 2 anderhalve minuut dichtrijden op het peloton. Het peloton breekt midden koers in twee grote delen. Iedereen van Avia zit mee voorin. De wedstrijd wordt volledig door de Russen gecontroleerd, die het geel in huis hebben en het komt tot een massaspurt die wordt gewonnen door de Australiër Ewan Caleb die ook al de Omloop Het Nieuwsblad en Gent-Menen op zijn naam schreef. Die vertrekt volgend jaar niet voor niets naar Greenedge. Kevin zit in de laatste kilometer mooi vooraan gepositioneerd. Hij heeft zicht op een mooie ereplaats, maar wordt dan in het gewoel ingesloten. Hij finisht als 20e. Tiesj kan zich wel nog goed plaatsen en bolt als 6e over de lijn. We staan nu met Tiesj, Piotr en Kevin in de top 10 op 31 seconden van de Russische leider Arslanov Ildar. Wedstrijduitslag tijdrit dag 2. Wedstrijduitslag wegrit dag 2. Algemeen klassement na dag 2.
Dag 3 : koninginnerit met zes cotes van 1e of 2e categorie over een afstand van 105 km. Hoofddoel vandaag is het behoud van de top tien plaats in het algemeen klassement. De renners starten in de gietende regen. De verwachte omvangrijke valpartij komt er dan ook. Zowel Gianni, Piotr, Tiesj, Michael en Kevin worden hier opgehouden en verliezen een goeie 20 seconden op de voorwacht van de wedstrijd. Buiten Michael slagen ze er allemaal in om terug aansluiting te krijgen met die kopgroep die gereduceerd is tot een 60-tal renners. Op de derde helling breekt het peloton in drie stukken. Het is Piotr die hier het tempo de hoogte injaagt en als eerste de cote de Brume op rijdt. In de afdaling komen groepen 3 en 2 weer samen, maar later vormt er zich een definitieve kopgroep van een 40-tal renners. Aimé, Tiesj, Piotr en Kevin zitten hier bij. Bij het ingaan van de twee plaatselijke rondes zit alles samen. In de laatste vijf kilometers komt er echter een nieuwe opsplitsing vooraan. Dertig renners strijden voor de overwinning. Opnieuw zijn zowel Aimé, Piotr, Tiesj en Kevin mee. In de finale kilometer plaatst de Fransman Quetin Jauregui een ultieme aanval en wint de etappe voor zijn compaan Elie Gesbert. Er wordt nog gesprint voor plaats 3 door de voltallige kopgroep. Het is andermaal Ewan Caleb die de pelotonspurt wint. Kevin zit op 600 meter voor de eindmeet nog goed geplaatst als vijfde, maar laat zich in de laatste 100-en meter insluiten en eindigt vandaag 12e. Tiesj rijdt met een vierde plaats het beste resultaat voor Avia bijeen. De rest van het peloton zal vandaag op ettelijke minuten worden gereden. Er komen amper 90 van de 190 renners in de einduitslag voor. In die einduitslag nestelen er zich drie Aviatoren in de top 10 (Tiesj op 8, Kevin op 9 en Piotr op 10), een onverhoopt succes gelet op de sterke internationale bezetting, al kon het beter indien er op dag 1 attenter gekoerst was geweest. We eindigen door deze collectief sterke prestatie op een derde plaats in het ploegenklassement na Rusland en Bretagne. Wedstrijduitslag dag 3. Eindklassement. Ploegenklassement. Wedstrijdfoto's. Link organisatie.

Ronde van Vlaanderen 29-07-2012 : teruggeslagen na achtereenvolgens lekke band en kettingproblemen op Taaienberg

We staan in Herzele met een kleine 200 renners aan de start. Kenny is ploegleider. Rik heeft in Duitsland met Piotr een gele trui te verdedigen. Ploegmaats waren vandaag Dieter, Floris, Tiesj, Gianni en Julien. Van in de start voelen de benen goed aan. De trainingen met de EK selectie hebben blijkbaar hun effect. Ik hou me mooi vooraan in de eerste twintig. Dit is ook zo op de eerste helling van de dag, La Houppe. Na La Houppe slaat het noodlot een eerste keer toe. Ik rij lek en ben genoodzaakt om me te laten uitzakken tot bij neutrale wagen. In een wedstrijd als de ronde van Vlaanderen kan dit wel even duren vooraleer er technische bijstand komt. Met een nieuw achterwiel kan ik terugkeren tot bij het peloton. Het grootste deel van de achterstand maak ik goed op de Kanarieberg. Op weg naar de Taaienberg, die we opmoeten na 46 km wedstrijd, baan ik mij een weg naar de voorste gelederen van het peloton. Dat peloton zette de achtervolging in op vijf vluchters, waarin Avia in hoofde van Julien Van Den Brande was vertegenwoordigd. Het vijftal bouwt een maximale voorsprong van 45 seconden op. Ik draai de Taaienberg op in omstreeks 20e positie, goed om alles te kunnen controleren vooraan. Hier slaat het noodlot voor een tweede keer toe : na amper 20 meter klimwerk blokkeert mijn ketting tussen het kader en het binnenblad (ook al heb ik een kettingstopper gemonteerd), waardoor ik voet aan de grond moet zetten en 3/4 van de Taaienberg te voet omhoog moet klauteren. Enkel op het laatste stuk kan ik weer fietsen doordat ik hulp kreeg van mij opa daar. Ik kom zowat als tiende laatste boven. Juist op dat ogenblik breekt het peloton. Alle goeie renners zitten in de eerste omvangrijke groep van een vijftigtal renners. Ikzelf verzeil in de tweede grote groep. Na de afzink van de Taaienberg op weg naar de Eikenberg neemt het eerste grote peloton direct een halve minuut. De vijf koplopers worden gegrepen, maar kort nadien ontstaat onder impuls van Nathan Van Gooidonck een nieuwe leidersgroep van vier renners. Ook nu weer heeft Avia zijn pionnetje mee. Zijn naam : Dieter Verwilst. Voor mij was het ondertussen game over. Ik rij wel verder, maar puur om kilometers te malen. Als conditieopbouw (maar ook puur uit frustratie) rij ik een dertigtal kilometers solo voor het peloton uit. Weer een kans gemist in een wedstrijd met een unieke uitstraling. Dit gold echter ook voor Tiesj, die na lekrijden ook in mijn groepje verzeild raakte. De vier leiders krijgen in de twee plaatselijke rondes nog het gezelschap van een vijfde man. Achter hen probeert nog een groepje van een tiental namen (o.m. Jan Logier, Maxime Farazijn, Benjamin Declercq, Michael Goolaerts, ...) een tegenaanval op te zetten, maar die zullen uiteindelijk stranden op een vijftiental seconden van de vijf leiders. Vooraan komt het tot een spannende spurt met vijf, die wordt gewonnen door de Nederlander Ricardo Van Dongen. Dieter strandt na een sterke wedstrijd nipt op een tweede stek en een ontgoochelde Nathan Van Hooydonck wordt derde. Wedstrijdfoto's.

Ploegkeuze als 1e jaars belofte seizoen 2012-2013 : Lotto-Belisol

De afgelopen weken had ik gesprekken met zowel Wim Feys van EFC Quickstep als Kurt Van De Wouwer van Lotto Belisol. Beide ploegen waren vragende partij om mij in te lijven in hun team. Het besef is er zeker dat het als een privilege mag worden beschouwd als die persoonlijkheden zelf contact met je opnemen voor intake gesprekken. Dit maakte het des te moeilijker kiezen tussen voor één van beide topformaties. Zowel de ploegleiders, het materiaal, de begeleiding, de entourage als het programma zijn evenwaardig bij beide ploegen. Na veel wikken en wegen, een paar nachtjes woelig slapen en gesprekken met een aantal vertrouwenspersonen heb ik uiteindelijk beslist om volgend wielerseizoen aan te treden bij het beloftenteam van Lotto-Belisol. Organisatorisch zeker niet de meest eenvoudige keuze, maar m.i. de keuze met de grootste kans op verdere doorstroming (hoewel ik hier heel realistisch in ben). Ieder jaar recruteert het beloftenteam van Lotto-Belisol een viertal neo-beloftes in het kader van het Belgian Cycling Project, een project op middenlange termijn met als doelstelling zoveel mogelijk Belgen in de prof formatie van Lotto-Belisol te laten rijden. Deze Belgisch getinte oriëntatie en de vrij sterkte verstrengeling tussen het beloftenteam en het profteam gaven bij mij de doorslag. Bovendien had Kurt Van De Wouwer mij vorig jaar al laten weten dat hij geïnteresseerd was in mij als renner. Bij Wim zijn de gesprekken dit jaar opgestart. Anderzijds was de overstap naar EFC Quickstep als Avia junior een meer voor de hand liggende keuze geweest. Ploegleider Rik Devooght had hiervoor het pad al geëffend, wat hem zeker in dank wordt afgenomen. Of deze beslissing de juiste zal zijn, zal ik na mijn eerste beloftenseizoen wel eens weten te zeggen. Website.

Omloop Het Nieuwsblad 22-07-2012 : 13e op 141

Op één van de eerste echte zomerdagen in juli staan we in Boekhoute aan de start met 141 renners voor de Omloop Het Nieuwsblad. De pa van Michael Cools, die hier een tiental km vandaan woont had ons aangeraden om zeker goed de plaatselijke ronde te verkennen. Dat was maar goed ook. Op het parcours zaten heel wat wegversmallingen, asverschuivingen, vluchtheuvels, ... Ook de aankomstzone was geen toonvoorbeeld van veiligheid. We reden één grote ronde van 50 km en 8 plaatselijke rondes van 8.5 km. In de plaatselijke ronde zat een kasseistrook van een 700-tal meter. In functie hiervan had Rik voor laagprofiel velgen met nieuwe tubes gezorgd voor iedereen. Zo werd niets aan het toeval overgelaten. Ploegmakkers vandaag waren Lorenzo, Dieter, Michael, Aimé en Floris. In de grote ronde blijft alles samen. Wat wel opvalt tegenover bvb Oostenrijk is dat hier constant geremd werd in het peloton (ook al rijden we op brede banen), wat het toch ook gevaarlijk maakt. Floris heeft in de grote ronde weer zijn deel van de pech : valpartij, schaafwonden, beide schoenen moeten wisselen, ... Voor hem mag het nu ook wel een keer stoppen. De eerste echte aanval van de dag komt er in de tweede plaatselijke ronde. Vier renners rijden een voorsprong van maximaal 35 seconden bijeen. Ikzelf probeer kort na elkaar tot drie keer toe een stevige tegenaanval op te zetten, maar wordt telkens teruggefloten door een nerveus peloton dat op het wiel sprong bij al wat bewoog. Het gevolg hiervan was wel dat de voorsprong van de vier leiders stelselmatig slonk. Op de kasseistroken hield ik me altijd mooi vooraan en maar goed ook. Hoe verder naar achter, hoe meer er in een "bolletje" werd gereden op de kasseien. Het moest er uiteindelijk van komen : in de derde plaatselijke ronde is er een massale valpartij midden in het peloton. Er zijn wel 20 renners bij betrokken en de rest -zeker nog eens 30 man - werd opgehouden. Van de opgehouden renners zal minder dan de helft terug aansluiting vinden bij het eerste deel van het peloton. Er waren geen Avia renners bij betrokken. Enkel Floris zat achter het oponthoud en zal iets later de wedstrijd staken. Met nog drie ronden te gaan zit alles weer samen. Er zitten nu nog een 80 renners in koers van de 140. Ploegmaat Aimé probeert nu van de "windstilte" in het peloton te profiteren en gaat met een drietal companen in de aanval, zonder succes. Vervolgens vindt Mathias Van Gompel dat zijn tijd gekomen was en gaat er solo vandoor. Hij zal gedurende één ronde zo'n 15 seconden alleen voor het peloton uitrijden en krijgt vervolgens gezelschap van een viertal anderen, waaronder Ricardo Van Dongen en Matis Johansson. Met nog een vijf km te gaan zet ploegmaat Dieter zich op kop van het peloton en begint aan een sterk inhaalnummer. Hij neemt veruit het grootste deel van het achtervolgingswerk voor zijn rekening en de koplopers worden terug gegrepen. Ikzelf had dankzij hem in de finale geen stamp teveel moeten geven en voelde me nog fris. Merci Dieter !! In die aanloop naar de finale speelt een Australiër een vuil spelletje : hij passeert Dieter en trekt bewust vol geweld aan zijn trui. Dieter verliest zijn evenwicht maar kan zich rechthouden en ikzelf moet ook vol in de remmen gaan, waardoor ik direct een tiental plaatsen verlies. Ik kan me opnieuw lanceren en win weer wat plaatsen, maar dan is er vóór mij in een wegversmalling in een bocht een nieuwe valpartij met Wouter Leten. Ik kan hem op een haar na ontwijken (zijn fiets bleek nadien midden door gebroken te zijn). Een vijftiental renners net achter mij kunnen echter geen uitwijkmaneuver meer uitvoeren en gaan 100 meter voor de meet hard tegen de grond en/of de nadarafsluiting. Een tweede keer moeten op gang trekken was er teveel aan en ik bol als 13e over de meet. Alle andere Aviatoren zaten achter die laatste valpartij en kenden een volledig ontregelde pelotonspurt of wat er nog voor door moest gaan. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Drie mooie reportages.

Ronde van Oostenrijk met Avia van 13/07 tot 15/07 : Kevin 1e, 18e, 6e en 4e in eindklassement

Op woensdag 11/07 vertrek ik naar Oostenrijk, waar we van vrijdag 13/07 tot zondag 15/07 zullen strijden voor de leiderstrui in de Oberöstereich Juniorenrundfarth . Ploegmakkers hier zijn Dieter Verwilst, Floris Thore, Piotr Havik, Aimé Degendt en Tiesj Benoot. Meer info http://www.ooe-radsportverband.at/index.php?id=42 . De grootste tijdverschillen zullen waarschijnlijk in de tweede rit worden gemaakt, als je de tabel met de hoogtemeters voor ogen neemt. We gaan daar met 144 renners van start. De deelnemerslijst vind je hier.
Dagelijks zal op mijn website een kort verslag van de rit worden weergegeven op basis van een telefoongespek. Laat ons er van uitgaan dat mijn conditie net op tijd het juiste vormpeil bereikt om hier samen met de andere Aviatoren mee het verschil te kunnen maken. Een lange duurtraining vandaag in de Vlaamse heuvelzone doet alvast het beste verhopen.
Dag 1 : de rit voerde de renners van Haid/Ansfelden naar Marchtrenk over een kleine 100 km. Het regende pijpenstelen. Het parcours bestond uit drie grote rondes, waar telkens een vrij pittige helling van een zestal kilometer moest worden overwonnen. In ronde 1 vormt er zich een eerste kopgroep. Avia is hier vertegenwoordigd door Dieter Verwilst. Een opgejaagd peloton zorgt ervoor dat de vluchters vrij snel weer tot de orde worden geroepen. De tweede keer dat de bewuste helling aan bod komt, komt er weer een afscheiding van 13 renners. Nu zijn er drie Aviatoren mee : Piotr, Tiesj en Kevin. Andere belgen hier zijn Benjamin Declercq en Jenthe Biermans. De groep draait direct goed rond en slaagt erin om een voorsprong van 1 minuut uit te bouwen op het peloton. Dit zal zo blijven tot de finish. Alles blijft samen vooraan tot in de finale. Bij de verkenning van de aankomstzone wist zo goed als iedereen dat er zo'n 350 meter voor de finish een vrij verraderlijke bocht lag. Al van een paar kilometer voordien was het duwen en trekken om vooraan te blijven. De snelheid ging hierdoor gestaag de hoogte in. Piotr draait als eerst uit, Jenthe als tweede en Kevin ideaal als derde. Piotr gaat als niet-spurter direct vol door en vormt voor Kevin en Tiesj hierdoor een ideale springplank naar de finish toe. De snelheid zat goed, de plaatsing eveneens. Nu nog zorgen voor een juiste timing van de ultieme versnelling... waar Kevin ook in slaagde. Hij wint de openingsetappe voor ploegmaat Tiesj en de Duitser Yannik Achterberg. Bedankt Piotr !! Piotr bolt nog als 12e over de streep. Morgen heeft Avia zowel een blauwe puntentrui als een gele leiderstrui te verdedigen in een lastige rit met heel wat meer hoogtemeters dan vandaag. Klassementen na dag 1. Wedstrijdfoto's.
Dag 2 : voor de start had de ploeg voor een passende gele broek, gele helm en gele schoenovertrekken gezorgd. Dat geeft wel iets als je zo aan de start mag staan. De renners starten opnieuw in slecht weer voor een rit van een kleine 110 km. Op de eerste helling van de dag gaan drie renners in de aanval, waaronder de Serviër Borisavljevic en de Oostenrijker Schultus. Wanneer iets later ook Sloveen Mohoric aangaat, schuift Tiesj Benoot alleen mee. We krijgen een kopgroep van vijf renners, waarvan er na dag 1 vier in dezelfde tijd stonden geklasseerd. Het is vooral Piotr die op de hellingen een strak tempo aanhoudt, waardoor de verschillen nooit te diep uitlopen. Nu komt de twijfel : moet Kevin zich blijvend gedeisd houden en rekenen op de ploegmaats voor het rechtzetten van de situatie, of moet hij het heft in eigen handen nemen ? Hij kiest voor het tweede en ondermeer Piotr doet hier alvast weer zijn deel van het werk. Vooraan zitten echter de beste klimmers en aan de finish houden de leiders 41 seconden over op een eerste achtervolgende groep van 25 renners, waar ook Kevin en Piotr bijzaten. Tiesj is de snelste van de vier en wint de tweede rit, waardoor Avia in Oostenrijk nu een twee op twee pakt. Toch een sterk staaltje koers van Tiesj, hoe je het ook draait of keert. Bij Kevin was de moraal weg, niet door de conditie maar door het ganse wedstrijdverloop en misschien de foutieve persoonlijke keuzes op de cruciale momenten. Hij spurt niet meer me voor plaats vijf en bolt uiteindelijk als 18e over de finish. Door deze wending neemt Tiesj zowel de gele leiderstrui als de blauwe puntentrui van Kevin over. Kevin zakt naar een vijfde plaats in het algemeen klassement op 41 seconden van Tiesj. Hij houdt bij dit alles een dubbel gevoel over : goed dat beide truien binnen de ploeg blijven, twijfel over de manier waarop de wedstrijd in handen werd genomen. Op naar morgen, waar het ieders plicht is om beide truien met hand en tand te verdedigen. Klassementen na dag 2. Wedstrijdfoto's.
Dag 3 : vandaag staan de renners voor een vrij vlakke etappe naar Oostenrijkse normen van wederom 110 km. Zoals voorspeld komt het hier tot een massaspurt. Kevin zit tot voor de laatste bocht goed geplaatst en heeft zicht op een nieuwe etappezege of podiumplaats. Hij krijgt echter een kwakje en moet enkele plaatsen vrijgeven om uiteindelijk als zesde over de finish te bollen. De Duitser Jonas Weber wint de slotrit voor de Oostenrijker Tobias Derler en landgenoot Alexander Geuens. Gele trui Tiesj is op 2.5 km van de finish betrokken bij een valpartij, komt binnen als 52e en moet hierdoor het geel laten aan Mohoric, die voor hem eindigt op plaats 16. Mohoric stond in het algemeen klassement tweede in dezelfde tijd als Tiesj. Na gisteren had Tiesj zich in dit klassement afgescheiden van Piotr en Kevin. Had de ploeg gisteren alles kunnen samenhouden, dan was de kans groot dat er drie Aviatoren met dezelfde tijd in de top tien van start gingen op de slotdag. Dit had vandaag een ander beeld kunnen gegeven door het numerieke overwicht. Tiesj behoudt wel knap de blauwe puntentrui en Avia wint met voorsprong het ploegenklassement. De renners gaan hierdoor met een aardig bedrag aan prijzengeld naar huis. Maandagmiddag wordt Kevin terug thuis verwacht om dan dinsdag naar de Limburg te vertrekken voor een vierdaagse stage met de selectie voor de Europese Kampioenschappen. 't zijn drukke tijden. Eindklassement na dag 3. Wedstrijdfoto's. Krantenartikel.

EK selectie wegrit 11 augustus 2012 in Goes (Zeeland-Nederland)

Van de Wielerbond heb ik een bericht ontvangen waarin mijn selectie voor de Europese kampioenschappen op de weg werd bevestigd. Voor de wegrit treden de volgende Belgen aan : Dries Verstrepen, Piet Allegaert, Edward Planckaert, Jenthe Biermans, Joachim Vanreyten en ikzelf. Joachim rijdt zowel de wegrit als de tijdrit daar. Andere geselecteerden voor de tijdrit zijn Nathan Van Hooydonck en Michael Goolaerts. Het evenement gaat door in Zeeland-Nederland, voor mij bijna naast de deur bij wijze van spreken. Ter voorbereiding hiervan worden door de wielerbond met deze groep nog twee stages georganiseerd van 17 tot 20 juli en van 24 tot 27 juli. Alle info over deze kampioenschappen vind je hier : http://www.ecroad2012.com/ . Filmpje parcoursverkenning.

Torhout 07-07-2012 : 2e op 35

In Torhout starten we op en wisselvallige dag met 35 renners aan deze kermiskoers. Een klein deelnemersaantal, maar er zat met ondermeer een Maxime Farazijn, Jan Logier, Miel Pyfferoen, sprinters Ciske Aneca en Lorenzo Blomme enz. toch wel wat kwaliteit tussen. In het parcours zit één helling ('t Hoge) die we wel 18 keer op moeten. Die zal echter nooit als scherprechter gelden. In de beginfase is het vooral Maxime Farazijn die zich toont. Hij is mee in meerdere ontsnappingen, telkens met een vier of vijftal renners. Geen enkele poging heeft echter voldoende draagkracht. Zo gaat het eigenlijk de ganse wedstrijd door : aanval, rechtzetting daarachter door steeds dezelfde renners, hergroepering en nieuwe aanval. De cruciale ontsnapping komt er vier ronden voor het einde. Jan Logier gaat op stap en neemt Jelle Feys, Jelle Rutsaert, Matthias Bille, Ciske Aneca en Dante de Ruysscher mee. De rest van het peloton laat begaan en ik heb ook zo iets van laat nu maar een keer een paar anderen de klus opknappen. Dit gebeurt niet onmiddellijk en het zestal kan al vlug 25 seconden bijeenfietsen. Anderhalve ronde voor de finish zet ik me dan toch weer vooraan en plaats op een recht stuk een lange tussensprint. Enkel Miel, Maxime en Jules Borra kunnen op dat moment volgen. We zien de zes koplopers rijden en merken dat daar vooraan ook slag om slinger wordt gedemarreerd, wat het voor ons niet gemakkelijker maakt om naar hen toe te rijden. Zo'n 800 meter voor de finish vinden we aansluiting. Jan Logier zag het gevaar echter aankomen en was net voor de samensmelting gaan demarreren. Alle anderen kan in de slotmeters nog remonteren, maar bij Jan slaag ik daar niet meer in. Hij wint de wedstrijd met een halve fietslengte voorsprong op mezelf. Maxime wordt derde. Net geen overwinning, maar de inspanning die we de laatste anderhalve ronde konden leveren bewees toch dat het conditiepeil weer een trapje hoger is geklommen. Morgen zondag was ik normaal van plan om een kermiskoers in Oostkerke te rijden, maar in overleg met de trainer en de bondscoach besloot ik dit beter niet te doen in functie van wat nog komen zal... In de plaats daarvan gaan we een uurtje brommeren en dinsdag een Vlaamse Ardennentraining inbouwen van een uur of vier in functie van de Ronde van Oostenrijk volgend weekend. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Klimkoers Aywaille 04-07-2012 : 28e op 161 na tegenaanval met twee van 30 km

Deze vrij zware klimkoers is wel de verplaatsing van een goede twee uur waard. Als tweedejaars nieuweling kon ik hier het zegegebaar maken, maar de conditie was toen optimaal. Nu komt deze wedstrijd voor mij twee weken te vroeg, maar dat had ik ingecalculeerd. De benen voelen van in de eerste kilometers goed aan. Ik smeedde aanvalsplannen, ook al wist ik wel dat ik mezelf ging tegenkomen later in de wedstrijd. De eerste 30 km van de grote ronde haspelen we af in een vrij gesloten peloton. Alleen Dylan Kowalski had er zin in en ging er van in de eerste kilometer vandoor. Op kilometer 40 moeten we de Rosier op. Ploegmaat Piotr vindt hier dat zijn tijd gekomen is en hij gaat in de tegenaanval. Hij krijgt een verrassende Merlijn Decoster mee op zijn zoektocht naar de leider. Het drietal vindt elkaar. Op een steil stuk een achttal kilometer verder gaat Van Der Poel ervan door in een typische crosserstijl. Niemand kan of wil op dat moment volgen. Ikzelf zit ingesloten en kan niets ondernemen. Vervolgens trekken Quentin Jauregui en Daan Hoeyberghs, twee ploegmakkers van Van Der Poel, op avontuur. Bij mij kriebelt het nu ook en enkele kilometers voor het ingaan van de eerste van de drie plaatselijke rondes ga ik tot twee keer toe in de tegenaanval en krijg uiteindelijk één iemand mee. Ik voel me nog goed en trek vol door. We naderen niet echt op de zes koplopers die verspreid blijven, maar we kunnen wel tot anderhalve minuut nemen op een ondertussen sterk uitgedund peloton. Voor het ingaan van de laatste ronde van 16 km voel ik echter dat het beste eraf is. We worden opgeraapt door een groep van een twintigtal achtervolgers en ik besluit dan maar om de wedstrijd op eigen tempo uit te rijden. Het was op dat moment ook wel een kwestie van niet meer kunnen, maar alé we hebben ons toch getoond voor een kilometer of 30 en de conditie weer deftig aangescherpt. Vooraan komt er nog een wissel : Quentin en Daan sluiten eerst aan bij de koplopers en gaan dan met Van Der Poel één voor één demarreren tot Dylan en Piotr eraf moeten. Van Der Poel etaleert zijn klasse en rijdt hier in Harzé de boel op een hoopje, geflankeerd door twee ploegmaats van hem. Piotr wordt vierde voor Dylan. Ikzelf bol na het uitgedunde eerste peloton als 28e over de meet. Van de 161 starters worden er amper 63 in de uitslag opgenomen. We rijden de wedstrijd uit in prachtig koersweer, maar zitten op de terugweg rond het Brusselse in een hels onweer. Geluk gehad dus. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zandvoorde-Zonnebeke 01-07-2012 : 8e op 70 na 5 weken rust

Na een rustperiode van vijf weken maakte ik vandaag mijn heroptreden in het peloton in een kermiskoers te Zonnebeke. Normaal gezien had ik in Frankrijk moeten aantreden met de ploeg, maar twee herexamens die gepland staan voor 6 juli e.k. (mijn eigen domme fout) en mijn pa beslisten daar anders over. Achteraf gezien wel een goede beslissing, want in Zonnebeke bleek toch wel dat ik na die vijf weken wat wedstrijdritme en panache ontbreek. Mijn plaats in Frankrijk werd dus ingenomen door een renner die in een beter vormpeil verkeert dan ik momenteel en dat is maar goed ook voor zo'n Franse klassieker over 127 km. In Zonnebeke staan we toch met 70 renners aan de start van wat een pittig koerske zou worden. Zowel het "golvend" parcours als de strakke wind over de wijdse vlaktes zorgden daarvoor. Al in ronde drie van de vijftien viel de definitieve beslissing : er vormt zich een kopgroep van een achttal renners. Ik ben op dat moment niet mee, maar zie tijdig het gevaar in wanneer ik zo wat rond me kijk en zie dat de sterkere mannen daar al vooraan te vinden waren. Toen die zo'n 20 seconden bijeen hadden gefietst zet ik mij op een lastig stuk met felle tegenwind op het kantje en trek fel door op mijn 14. Twee kilometer verder vind ik aansluiting vooraan, waar het tempo constant hoog werd gehouden. Te hoog voor sommigen, want in de kopgroep komt een natuurlijke selectie en schieten we uiteindelijk nog met 12 man over. Tot vier ronden nadien proberen er van uit de achtergrond nog terug te komen, maar al vlug zag het peloton dat dit niets meer uithaalde en de schwung was er daar uit. Vooraan waren ondermeer Cedric Vanhoutteghem, Glenn Cauwelier, Jan-Bart Opsomer, Seppe Verschuere, Piet Allegaert, Jelle Feys en een tweetal Engelsen terug te vinden. We vinden elkaar goed en kunnen de voorsprong gestadig uitdiepen. Iets na half wedstrijd was het al duidelijk dat de winnaar vooraan te vinden zou zijn. De kopgroep blijft samen tot de voorlaatste ronde. Ik had voordien nog een paar keer geprobeerd om hier nog voor een nieuwe afscheiding te zorgen, maar al vlug bleek dat de diepgang hiervoor nog ontbreekt. Om te vermijden dat ik mezelf zou tegenkomen, staakte ik mijn pogingen tijdig. In de voorlaatste ronde trekt Jan-Bart Opsomer door. Hij krijgt het gezelschap van Glenn Cauwelier en wat later ook van Cedric Vanhoutteghem. Iets later is er toch een hergroepering. Ik voel wel dat ik me hier aan het vergalopperen ben en volg puur op karakter. In de finale klim voor de aankomst toont Cedric dat hij vandaag de sterkste man in koers was. Hij arriveert solo. Ook de nummers twee (Jan-Bart), drie (Glenn) en vier (Seppe) finishen alleen. Ikzelf bol uitgeteld als achtste over de meet in een spurtje met een man of acht. Conclusie : best tevreden over de wedstrijd doordat ik tijdig inzag waar het beslissende moment viel en ook passend kon reageren. Er is nog wat werk aan de opbouw naar een optimale conditie, die ik hoop te hebben tegen de Ronde van Oostenrijk midden juli. Woensdag doen we daar al een schepje bovenop in de klimkoers te Harzé. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Triatlon Brugge 16-06-2012 als tussendoortje : 1e trio op 256 en 11e op 1.169 algemeen

De jaarlijkse kwarttriatlon van Brugge werd dit jaar voor het eerst mee gesponsord door BKCP, de bank waar mij pa werkt. Als sponsor kreeg BKCP ook enkele wildcards voor deelname. BKCP ging met twee teams van start bij de trio's. Voor één ervan werd van mij verwacht dat ik het fietsgedeelte van 46 km op mij nam. Ward Gheysen werd in mijn groep als zwemmer aangeduid. Ward doet al jaren aan waterpolo en kan dus een aardig stukje zwemmen. Voor het loopgedeelte deden we een beroep op Serge Dabaut, een lid van het fietsclubje waarmee mij pa zijn zondagse ritjes afwerkt. Serge behoorde in zijn tijd als junior tot de Belgische top in het lopen en heeft na een aantal jaren de draad van het lopen terug opgenomen. We stonden aan de start met de bedoeling een tijd neer te zitten die ons een top tien plaats opleverde, want voor ieder van ons drie was het een eerste deelname aan een triatlon. Ward begon zijn wedstrijd om 17:25 in wave 2, de wave net na de professionals, die vijf minuten eerder startten. Hij neemt een helse start en kan samen met een handvol anderen al vlug een mooie voorsprong op de grote massa bijeenzwemmen. Midden wedstrijd ligt hij in vierde positie en hij zal die plaats niet meer afstaan. Ward zijn tijd op 1 km bedroeg 12:54, een scherp begin. De drie zwemmers voor hem zijn semi-professionals die eerder al pogingen ondernamen om de Olympische limiet bijeen te zwemmen. Geen doetjes dus. In de wisselzone kan ik als vierde naar mijn fiets lopen, al was het wat zoeken hoe alles hier in zijn werk ging. De twee weken rust hebben me blijkbaar deugd gedaan, want ik voelde direct dat ik superbenen had. Het parcours leidde me langs de Oostendse vaart naar Bredene om dan in de polders terug te keren naar de Brugse binnenstad. Er stond een stevig windje, maar die had niet echt vat op me. Op het traject van 46 km haalde mij niemand in, maar kon ik zeker 30 deelnemers remonteren, waaronder de drie vroegere starters uit mijn reeks. De rest waren dus mannen die meededen met de pro-wave. In de wedstrijd mocht niet gestayerd worden, wat het extra zwaar maakt. Uiteindelijk klok ik af op 1:04:07, wat later de beste tijd van alle trio-renners bleek te zijn (43,15 km/u gemiddeld). Mijn naaste concurrent bij de trio's in mijn reeks deed 4:20 minuten langer over de 46 km, waardoor onze loper Serge met wat marge aan zijn onderdeel kon beginnen. We gaven de chip als eerste van de trio's door en Serge kon zich nu bewijzen in het lopen. Hij zet met 16:23 een sterke eerste ronde neer en deed daar in ronde twee met 22:38 nog een schepje bovenop. De trio-loper van zijn naaste concurrent liep 18 seconden sneller in de eerste ronde, maar verzwakte en deed dan 15 seconden langer over ronde twee dan Serge. We waren met een totaaltijd van 2:00:01 dus al zeker van de eerste plaats in onze wave. Dan was het bang afwachten wat het snelste trio in de andere trio-wave deed. Die haspelden de 1 km zwemmen, 46 km fietsen en 10 km lopen af in 2:03:01, exact drie minuten trager dan wij dus. Drie minuten die wij vooral in het fietsonderdeel bijeenspokkelden. Conclusie : een leuke ervaring als eerste deelname, waarbij zowel de Rovancotrappers als BKCP mooi in de verf werden gezet op beeld en in de schrijvende pers. Enkele foto's.

Belgisch kampioenschap Heusden-Zolder 27-05-2012 : 14e op 197

Voor het BK staan we aan de start met 197 renners. De zon kettert op onze hoofden en er staat maar een beetje wind. We hebben 15 ronden af te leggen van 9 km op een biljardvlak en bij momenten bochtig parcours. Gezien er 13 Avia-renners aan de start verschijnen, was de ploeg aanwezig voor technische assistentie en bevoorrading. Van de ploegleiding kregen we de opdracht om er met een aantal van in het begin in te vliegen en de koers hard te maken. De rest moest zich gedeisd houden en in de finale hun beste kant laten zien. Ik maakte deel uit van de tweede groep. Bjarne nam deze opdracht letterlijk en ging er van in de start al vandoor. Veel te voortvarend uiteraard. Al na 1 ronde vormt er zich een kopgroep van negen renners. Lorenzo Blomme en Gianni Colpaert waren bij de pinken en schoven mee. Het negental loopt tot maximaal 1:30 minuten uit en kleurt hiermee het eerste anderhalf uur van de wedstrijd. In die tijd wordt een wedstrijdgemiddelde gehaald van 45 km/u. Half wedstrijd valt alles te herdoen. Er volgen enkele schermutselingen, maar de grote groep blijft een tweetal ronden samen. De hoge snelheid en de warme weersomstandigheden zijn er voor een aantal teveel aan. Uiteindelijk zullen 135 renners de finish halen vandaag. Met nog vijf ronden te gaan komt er vooraan een afsplitsing van een 20-tal renners. Daaruit vertrekken er nog eens zeven. Die zeven nemen al vlug een halve minuut op het peloton. Ik was om dat moment de mening toegedaan dat de leiders opnieuw ingelopen zouden worden, maar niets bleek minder waar. Hier viel de wedstrijd in zijn definitieve plooi. Toch ging ik me meer vooraan positioneren dan in de eerste tien ronden, maar ik voelde al lang dat de benen niet van die aard waren dat ik in die omstandigheden alleen het verschil zou kunnen maken. De zware verkoudheid van vorige week en het feit dat ik in Duitsland de tijdrit met koorts heb uitgereden laten nu onvermijdelijk nog sporen na. Om de situatie recht te zetten had ik hulp van ploegmakkers of een op hol geslagen peloton nodig. De wil was er echt maar de conditie van de dag lieten geen individuele uitspattingen toe. Dries Van Gestel begint vier ronden voor het einde aan een indrukwekkende solo waarvan niemand dacht dat hij zou stand houden. Hij loopt 20 seconden uit op de zes achtervolgers en slaagt erin om die voorsprong tot diep in de finale te consolideren. Het peloton liet begaan en zette de laatste ronde in met 1 minuut achterstand op Van Gestel. Van de ploeg in steun bleef in die finale ook nog weinig over. De meesten zaten erdoor en een paar enkelingen probeerden nog voor hun plaats te rijden. Enkel Lindsay kon/wou zich in de laatste ronde de naad uit het lijf rijden. Hij hield me zo mooi vooraan en dichtte een groot deel van de kloof met een vijftal renners die in de laatste ronde nog het peloton probeerden te ontvluchten. Enkel op het einde moet Van Gestel een handvol seconden toegeven, maar hij houdt stand en wordt na een solo van 35 km verdiend Belgisch Kampioen. Nathan Van Hooydonck spurtte zich naar zilver en Cedric Verbeken naar brons. Julien Vandenbrande - die mee was met de eerste zes achtervolgers - haalde met een zesde stek voor Avia de dichtste ereplaats binnen. De vijf renners die in de laatste ronde demarreerden konden het peloton nog net voorblijven op de meet. Ikzelf win die pelotonspurt voor de 14e plaats. Dit op een tube waar nog 2 kg op zat ingevolge een leegloper de laatste kilometers. Joachim finish één plaatsje achter mij, maar die reed drie keer lek en kon drie keer terugkeren. Na de stage bij Omega Pharma Quickstep (waar ook Joachim, Piotr en Maxime Farazijn op aanwezig zijn) wordt het koersen een tijdje in de vriezer gestopt om me op de eindexamens te concentreren. Daarna bouwen we weer op voor de tweede seizoenshelft, die ik in het teken van het initiatief zou willen plaatsen. Wanneer ik mijn eigen koers kan of mag rijden presteer ik altijd beter dan wanneer ik me aan een bepaald scenario moet houden. Dit heeft het verleden al voldoende bewezen. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Stage met Omega Pharma Quickstep 27-30 mei 2012

Ik ben door Omega Pharma Quickstep uitgenodigd om deel te nemen aan een talententrainingskamp van deze profploeg. Na het BK op 27/05 zakken we onmiddellijk af naar Kortrijk, waar ik in het Kennedy Hotel op een diner wordt verwacht. Van maandag 28/05 tot en met woensdag 30/05 staat telkens een training van 3.5 uur op het programma. Tijdens deze dagen krijg ik de kans om meer over de ploeg te leren en met een selecte groep talenten te trainen. Renners en omkadering van het Omega Pharma – Quick-Step Cycling Team zijn present om ons te begeleiden. Na een kleine rondvraag blijkt dat het aantal junioren dat aan deze stage deel mag nemen heel beperkt is. Er worden vooral beloftes uitgenodigd vanuit verschillende continenten. Een unieke kans als je het mij vraagt, hoewel de timing voor mij slecht is : anderhalve week voor de start van de eindexamens in mijn zesde jaar Latijn-Wetenschappen. We spraken af om de stage in functie hiervan (eventueel) in te korten, wat geen probleem bleek te zijn. Hoe zwaar de keuze soms ook valt, een mens moet zijn prioriteiten stellen.

Trofeo Karlsberg van 17 tot 20 mei met nationale selectie : Kevin wint de eerste rit maar valt daarna terug door ziekte. Toch nog 6e in laatste rit.

Samen met Goolaerts Michael, Vanreyten Joachim, Declercq Benjamin, Van Gompel Mathias en Verwilst Dieter mag ik onder leiding van bondscoach Carlo Bomans opnieuw de Trofeo Karlsberg rijden met de nationale selectie. In die vier dagen moeten vier wegritten worden afgewerkt en een tijdrit op vrij geaccidenteerde parcours. Meer info over deze UCI Nations Cup wedstrijd vind je op deze link : http://trofeo.gersheim.de/index.php . Je kunt de ritten live volgen op twitter via deze link : http://twitter.com/#!/TrofeoKarlsberg of via de "live-ticker" menuknop op de website http://trofeo.gersheim.de/index.php (deelmenu per etappe). Vorig jaar werd deze rittenwedstrijd in augustus afgewerkt en eindigde ik als beste Belg 12e in het eindklassement en 3e in het jongerenklassement. Benieuwd of ik dit resultaat kan evenaren of eventueel verbeteren dit jaar.
Ik ben samen met Benjamin op dinsdag 15 mei al afgezakt naar Limburg, waar we overnachtten in een hotelletje dicht bij de verzamelplaats in Lummen. Zo vermeden we de ochtendfiles. Op woensdag 16 mei reden we ter plaatse nog zo'n 1 1/2 uur los. We verkenden het parcours van de tijdrit. Ik ben aangezet naar Duitsland met een verkoudheid. Wat jammer dat ik (voor het eerst dit seizoen) niet 100 % fit aan de start zal staan van deze mooie vierdaagse, maar we maken er het beste van. Hopelijk betaal ik de rekening hiervan niet cash op mijn fiets ...
Etappe 1 : de eerste etappe start om 16:30 uur. Aan de start staan telkens 6 renners uit 22 landen. De eerst driekwart wedstrijd wordt in gesloten formatie afgewerkt.   De rus Igor Minchenko en de Amerikaan Tiler Williams slaan een eerste gaatje. Ze krijgen maximaal 25 seconden maar worden vrij vlug weer ingelopen. Daarna vindt de Nederlandse klasbak Mathieu Van der Poel dat zijn tijd gekomen is en zet aan. Hij krijgt het gezelschap van de Noor Hakenrud Anderslie en de Oostenrijker Paulus Dennis. De Belgen organiseren het achtervolgingswerk, maar het peloton blijft steken op 10 seconden van de koplopers. Het drietal vindt elkaar echter uitstekend en kan na anderhalf uur wedstrijd tot 1:30 minuten uitlopen. Na de tweede sprint voor het bergklassement verliest de Noor Hakenrud de voeling met zijn twee metgezellen. Na twee uur wedstrijd wordt de voorsprong van het tweetal tot 20 seconden herleid. De Denen maken nu het tempo in het peloton. Net voor de aansluiting breekt een groep van zeven renners uit. Die pikken de twee koplopers op, maar kort nadien komt alles weer samen. Na 2:15 wedstrijd ontstaat een nieuwe kopgroep van vier renners, die al snel 15 seconden neemt. Ditmaal zijn de Belgen wel vertegenwoordigd vooraan met Benjamin Declercq. Hij wordt geflankeerd door een Deen, een Zweed en een Amerikaan. De vlucht draagt echter niet lang. Na 2:30 wedstrijd probeert de Duitser Wendler Tristan het solo. Sam Oomen gaat in de achtervolging. De twee worden ingelopen en we krijgen weer een gesloten deelnemersveld. De laatste tien km worden tegen een hoog tempo afgehaspeld, zodat ontsnappen geen optie meer is en zich een massasprint aankondigt. Die wordt gewonnen door onze Kevin !! Met dank aan ploegmaten Joachim en Dieter om hem mee te helpen piloteren ! ’t was lang wachten op een zege, maar dit is er zeker eentje die kan tellen. Hij start morgen in de gele leiderstrui en mocht ook het podium op met de groene sprinterstrui. Wedstrijdresultaten. In het nieuws (start reportage op minuut 10)
Etappe 2 : de renners gaan van start om 17:00 uur. Het is 20 graden, maar zwaar bewolkt. Er wacht hen een vrij korte rit van 95 km. Kevin heeft nog steeds last van een verkoudheid. Joachim heeft er zin in en pakt na 20 minuten wedstrijd de eerste punten voor de groene trui. Tijdens het eerste anderhalf uurwedstrijd zijn er heel wat schermutselingen. Het peloton laat echter nooit begaan. Anekdote : iets over half wedstrijd is er een neutralisatie wegens een verkeersongeval op het parcours. Het begint op dat moment ook nog te regenen, geen weer voor Kevin dus. Na de doorstart en bij het ingaan van de laatste ronde volgt de ene aanval de andere op in hoog tempo. Dit maakt het peloton nerveus en jaagt de snelheid de hoogte in.   Van Der Poel pakt tussendoor belangrijke punten voor het bergklassement en weet nog tijdens de wedstrijd dat hij morgen ook al start in de bergtrui. In de laatste 2 kilometer slaat de Noor Markus Hoelgaard (vijfde in Parijs-Roubaix) een bres van 10 seconden. Het peloton daarachter hangt op een lint en er zijn kleine breuken. Hij wordt gegrepen in de laatste 100 meter. De ritoverwinning gaat naar de Deen Frederik Plesner, voor de Nederlander Mathieu Van Der Poel en de Italiaan Giacomo Peroni. Alle Belgen waren ingesloten in de massaspurt en konden zich niet plaatsen. Joachim wordt vandaag 12e , Kevin 14e, Dieter 15e, Benjamin 35e en Michael 96e. Mathias Van Gompel gaf op. De groep van Kevin wordt op 3 seconden gezet, waardoor Peroni het geel overneemt en door het spel van de bonificatieseconden ook ritwinnaar Plesner over Kevin heen wipt in het algemeen klassement. Hij staat hier nu derde op 3 seconden van Peroni en Plesner. Benieuwd wat die twee renners waard zijn op de tijdritfiets morgen... Van Der Poel leidt zowel het jongeren- als het bergklassement. Wedstrijduitslagen.
Etappe 3.1 : tijdrit over 9.3 km. Joachim nestelt zich hier stevig in de top vijf met een tijd van 11:35. Kevin staat ziek aan de start en zakt volledig door het ijs. Met een tijd van 12:16 eindigt hij vandaag op de 63e plaats. Bye bye mooi eindklassement... Jammer, want zowel de nummers 1, 2 en 4 uit het algemeen klassement van gisteren kenden ook geen begenadigde dag. Peroni eindigt immers 50e (12:09), Plesner 53e (12:11) en Van Der Poel 56e (12:12). Kevin had hier in normale conditionele omstandigheden een mooie zaak kunnen doen, maar het lot is hem ongunstig gezind. De Deen Mads Pedersen wint deze discipline in een tijd van 11:28. Tijdrijder Michael zet 11:40 neer, goed voor een 10e stek. Ook Benjamin is niet in zijn element. Hij eindigt 65e in 12:18. Pk tijdrijden Dieter zet met 12:09 een 47e tijd neer.
Etappe 3.2 : na de tijdrit vanmorgen hebben de renners nog een wegrit van 79 km af te haspelen. Vier vroege vluchters nemen na een half uur wedstrijd 45 seconden op het peloton. Twintig minuten later is alles te herdoen. Vervolgens gaat de Rus Igor Minchenco alleen op avontuur. Hij kan tot 40 seconden uitlopen, maar ook dit blijft niet lang duren. In de finale trekken Hoelgaard en Peroni er op uit. Zij worden twee kilometer voor de streep gegrepen en ook de derde etappe draait uit op een massasprint. Dit keer gaat de Brit Jonathan Dibben met de zege lopen. Kevin zit goed geplaatst, maar wordt op 600 meter weggekwakt en bolt als 22e over de meet. Niet fris genoeg, waardoor de scherpte en de vechtersmentaliteit er niet is in een dergelijke finale natuurlijk. Uitslagen van de andere Belgen : Dieter 25e, Joachim 32e, Benjamin 49e, Mathias 52e, Michael 97e. In het algemeen klassement is Joachim nu beste Belg op een 4e plaats. Hij moet amper 7 seconden toegeven op leider Mads Pedersen. Kevin is teruggevallen naar plaats 33 op 38 seconden. Wedstrijdresultaten.
Etappe 4 : start om 10:00 uur op een zonovergoten dag. Het eerste wedstrijduur wordt gekleurd door een ontsnapping van de Amerikaan Daniël Gregory en de Spanjaard Gonzalez Del Campo. Het tweetal bouwt een voorsprong op van 1 minuut en Gregory rijdt hierdoor eventjes virtueel in het geel. Vooraan moet Gonzales de rol lossen. In het peloton krijgen we weer een spervuur van aanvallen, wat het tempo de hoogte in jaagt. Ook de Belgen doen hun deel van het achtervolgingswerk. Na anderhalf uur wedstrijd wordt de Amerikaan ingelopen. Ondertussen is Van Der Poel bij iedere helling vooraan in het peloton terug te vinden en verstevigt zijn voorsprong in het bergklassement.   Een vlucht organiseren is blijkbaar heel moeilijk dit jaar. Halfweg wedstrijd proberen vijf renners het nogmaals. Ze krijgen maximaal 15 seconden van het peloton. De Noren rijden hier alles opnieuw dicht binnen de kortste keren. In een volgende fase valt het peloton uiteen in drie stukken. De gele trui en de bergtrui zitten vooraan in een 20-koppige groep. Daarachter een langgerekt peloton op 15 seconden en nog wat verder een derde groep achtervolgers van een man of 40. Bij het ingaan van de laatste ronde komen groepen 1 en 2 samen en de renners gaan met 50 man de laatste 20 km in. Vooraan laat de gele trui niets aan het toeval over en houdt er persoonlijk het hoge tempo in. Hij krijgt hierbij steun van vier landgenoten ! Het komt tot een Scandinavisch steekspel tussen de Denen en de Noren. Het tempo valt echter terug en we krijgen een algemene hergroepering op 5 km van de meet. Denemarken en Noorwegen houden het tempo nu verschroeiend hoog in de laatste kilometer en we krijgen opnieuw een massasprint. Die wordt gewonnen door de Oostenrijker Alexander Wachter voor de Amerikaan Colin Joyce en (weeral !) de Nederlander Mathieu Van Der Poel. Kevin kan zich vandaag nog naar een zesde plaats spurten. Joachim finist 11e, Benjamin 19e, Mathias 35e. Michael en Dieter gaven vandaag op. In het eindklassement blijft Joachim als beste Belg 4e op 7 seconden van eindwinnaar Mads Petersen. Kevin volgt als 2e Belg op de 27e plaats. Hij moet 38 seconden toegeven op de leider. Die heeft hij allemaal verloren in de tijdrit van gisteren. Er moet ook dringend werk worden gemaakt van zijn positie op de tijdritfiets, hoewel dit hier niet veel ging veranderen. Wedstrijdresultaten. Wedstrijdfoto's. Krantenartikel.

PK Ruddervoorde 13-05-2012 : juiste ontsnapping gemist en 15e op 146

We vatten dit Pk aan in - eindelijk- zonnige omstandigheden. Tussen de 146 starters zitten er 8 Aviatoren, waardoor we samen met DJ Matic tot de sterkst vertegenwoordigde formaties behoren. In de nerveuze eerste ronde zijn er meerdere valpartijen. Dit samen met het hoge tempo maakt dat er direct al een dertigtal renners de rol moeten lossen. Ik zit van in het begin mooi vooraan en schuif mee met zowat al wat er beweegt. Dit is geen 120 km aan een stuk vol te houden natuurlijk. Op een moment dat ik me wat laat terugzakken om te eten en te drinken ontstaat een kopgroep van 12 renners. Voor Avia zijn Jordy Boutté en Floris Thoré aanwezig, twee eerstejaars. Midden koers heeft het twaalftal een voorsprong van 1:20 minuut opgebouwd. Tijd voor actie dus. Ik mocht me mengen in de achtervolging, daar voor de eerstejaars een afzonderlijk podium is voorzien. Samen met ondermeer Benjamin Declercq, Jonas Rickaert en Jan Logier trek ik gedurende een tweetal ronden goed door. We kunnen de achterstand zo herleiden tot een 25-tal seconden, maar dan valt het opnieuw stil in het peloton. In de volgende fase gaan er stelselmatig wat renners in schuifjes vandoor. Ik zit op dat moment vrij ver achteraan en laat alles wat begaan. Met nog vier ronden te gaan is het peloton nu in drie grote stukken verdeeld. Ikzelf zit, samen met ondermeer Jonas in het derde stuk. De twee eerste groepen smelten samen. Dan schiet ik wakker, wanneer het eigenlijk wel te laat is natuurlijk. Met Miel Pyfferoen in mijn wiel knal ik een kloof van 30-35 seconden in een halve ronde dicht en kan zo aansluiten bij de grote kopgroep. Net wanneer ik kom aansluiten zie ik vooraan een nieuwe groep van 13 het hazepad kiezen en op dat moment mis ik de juiste vlucht. Ik had na de aansluiting direct naar voor moeten gaan, wat ik op dat moment - god weet waarom- niet deed. Voor Avia is Lorenzo Blomme mee vooraan. De vluchters bouwen al vlug een voorsprong van een halve minuut uit en bij het ingaan van de laatste ronde is het duidelijk dat de winnaar vooraan zit. Dan maar rijden voor de plaatsen zeker ? Ik demarreer slag om slinger en kan samen met Maxime Farazijn, Martijn Demeester en Ciske Aneka een gaatje slaan. We hangen zo tussen de 14 koplopers en een omvangrijke eerste achtervolgende groep. Ondertussen spurten de 14 koplopers voor de overwinning, die na een spannende 50 laatste meter naar Seppe Verschuere gaat. Zo pakt hij samen met het PK tijdrijden de dubbel, mooi op je palmares. Lorenzo mag mee het podium op als derde tweedejaars. Een 20-tal seconden later win ik nog een prestigespurtje voor plaats - 15 - tegen Maxime Farazijn. Nu vlug naar huis en nog wat werken aan de presentatie van een eindwerk, dat morgen te verdedigen valt voor een jury. Want daar draait het eigenlijk allemaal om... Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

BVB Wortegem 05/05/2012 : 26e op 181

In druilerige omstandigheden verschenen zo'n 198 renners aan de start van de derde wedstrijd tellende voor de Beker van België. Voor het Avia Fuji Youth Team verscheen volgend zestal aan de start: Kevin Deltombe, Gianni Colpaert, Gianni Bossuyt, Aimé Degendt, Emill Vandenabeele en Lindsay De Vylder.
De wedstrijd bleef zeer lang gesloten, waardoor de ontsnappingspogingen telkens teniet werden gedaan. Pas na driekwart wedstrijd was er een noemenswaardige ontsnapping van een zestal renners. Bij deze koplopers geen vertegenwoordiger van het Avia-team, maar even later wist Aimé Degendt op een knappe manier de 30 seconden vlug overbruggen. Jammer genoeg werd ook deze ontsnapping teniet gedaan. Bij het ingaan van de laatste ronde probeerden Gianni Colpaert en ook Lindsay De Vylder het peloton te verschalken, maar dit zonder succes.
Op vijf kilometer van het einde kreeg een tweetal een kleine voorsprong bij elkaar gefietst. Deze mochten spurten voor de overwinning, die naar Tanguy Degroeve ging (Deerlijk Gaverzicht). In de pelotonspurt voor de derde plaats kwam Gianni Colpaert nog ten val, gelukkig zonder veel lichamelijke schade. Gianni was op dat moment zijn ploegmaats vooraan aan het brengen, waardoor de rest van de ploeg geen mooie ereplaats konden in de wacht slepen. 300 meter voor de meet moest immers volledig in de remmen worden gegaan om de valpartij nipt te kunnen ontwijken. Kevin Deltombe eindigde als 26ste, Lindsay De Vylder 44ste, Gianni Bossuyt 52ste, Aimé Degendt 82ste en Emil Vandenabeele 98ste.
Avia Fuji Youth team werd 12de in het ploegenklassement op 31 teams en behoudt zijn zesde plaats in het ploegenklassement (bron : www.aviafujiyouthteam.be). Wedstrijduitslag. Beeldverslag Focus-WTV.

Nationale testtrijdrit Borlo 01-05-2012 : 3e op 42

Door de provinciale jeugdcommissie was ik aangeduid om deel te nemen aan de nationale testtrijdrit in Borlo. Gezien dit een officiële selectie is, kun je die niet zomaar afzeggen zonder reden. Ik vertrok richting Borlo zonder de minste doelstelling, met gemengde gevoelens en heel wat twijfel over mijn herstel. Met Avia hadden we immers een zwaar koersweekend in Frankrijk achter de rug en ik wist absoluut niet of 1 dag rust voldoende zou zijn voor volledig herstel. Zowel Aimé, Lindsay als Dieter zegden toch af omwille van de weekendinspanningen. Enkel Gianni en ikzelf vertegenwoordigden Avia in Borlo, wat de ploeg echter niet belette om daar aanwezig te zijn met de camionette en een volgwagen. Mijn ochtendpols zat alvast goed. De junioren starten in drie reeksen. Gianni zit in reeks 1, ikzelf in reeks 2 en de favorieten in de laatste reeks. Gianni zet een beste tussentijd neer die eerst verbeterd wordt door Kevin Rasschaert. Ikzelf start om 16:11. Voor mij passeerden al 26 renners de revue en na mij moesten nog 15 renners starten. Ik zet na 1 ronde de beste tussentijd neer, kan ook in ronde twee mooi doseren en finish in een voorlopige besttijd van 27:48:14. Goed voor een gemiddelde van 44,24 km/u over een afstand van 20,5 km. Gezien alle kleppers nog moesten rijden, was ik toen van mening dat die besttijd vlug van de tabellen geveegd zou worden. Tot mijn verbazing zetten enkel nog Ruben Pols (1) en Brent Luyckx (2) een betere tijd neer, waardoor ik hier buiten alle verwachting derde wordt in een nationale testtijdrit. Specialisten als Michael Goolaerts, Jan Logier en Joachim Vanreyten moeten het vandaag tot velen hun verbazing stellen met een minder scherpe tijd. Voor mij is dat toch wel even een opkikker van formaat. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Au Tour des Juniors 28-29/04/2012 : rit 1 - 6e, ploegentijdrit - 1e, rit 2 - 29e. Wel winnaar sprinterstrui en 2e in bergklassement

Op vrijdag 27 april vertrok Kevin samen met ploegmaats Dieter, Lindsay, Jordy, Aimé en Floris richting Frankrijk voor deelname aan de tweedaagse rittenwedstrijd in de buurt van Evreux. Op zaterdag krijgt het peloton een wegrit van 103 km voorgeschoteld tussen Evreux en Le Neubourg. Zondagochtend staat er een ploegentijdrit van 20 km op het programma in de buurt van Louviers om zondagnamiddag af te sluiten met een rit in lijn van 103 km tussen Louviers en Pont Authou. Er staan 18 ploegen van 5 renners aan de start, voornamelijk Fransen. De deelnemerslijst vind je hier. Meer informatie over de wedstrijden en het parcours vind je hier. Website van de organisatie.
Dag 1 : Avia Fuji Youth Team heeft met Aimé Degendt de eerste rit in de Franse tweedaagse "Au Tour des Juniores" gewonnen. De tweedejaars junior overschreed solo de lijn in Quitteboef. Hij had ongeveer een minuut voorsprong op een achtervolgende groep van zes, waarin ook Kevin Deltombe en Lindsay De Vylder present in tekenden. Lindsay eindigde als 2de en Kevin 6de. Reeds vroeg in de wedstrijd ging Kevin op avontuur. Hij hoopte een paar medevluchters mee te krijgen, maar bleef alleen. Na een solo van zo'n 30 km wordt hij gegrepen door een beperkte groep. Na de samensmelting probeert Kevin nog tot 5 keer toe te demarreren, zonder succes ditmaal. Op 25 km van de meet waagt Aimé zijn kans. Die laten ze wel rijden, met het gekende gevolg. De laatste 25 km leverden Kevin en Lindsay dan maar mooi afstopwerk in functie van Aimé. Tijdens zijn solo had Kevin al punten gepakt voor de sprinterstrui. Bij de eerste plaatselijke doortocht komt hij ook als eerste van de zes achtervolgers op Aimé over de meet, wat voldoende is om morgen in de sprinterstrui te mogen starten. Rituitslag. Sprintklassement na dag 1. Videoverslag rit 1.
Dag 2 ploegentijdrit : in de voormiddag stond en ploegentijdrit van 20 km op het programma. Aimé kent hier tot twee keer toe materiaalpech, waardoor de ganse ploeg twee keer voet aan de grond moest zetten. Avia slaagt er toch nog in om deze tijdrit te winnen. Kevin nam een aardig deel van het kopwerk voor mijn rekening. Door hun winst heeft Avia nu een volledig Avia-podium in het tussenklassement : Aimé op 1 met een bonus van 1 1/2 minuut, Lindsay op 2 en Kevin op 3 in dezelfde tijd. Benieuwd wat de reserves nog zullen zijn vanmiddag, waar nog een wegrit van 100 km gereden moet worden en zowel de leiderstrui als de sprintertrui verdedigd moeten worden.
Dag 2 wegrit : zowel Aimé als Kevin hebben respectievelijk hun leiderstrui en sprinterstrui kunnen verdedigen, maar het heeft bloed, zweet en tranen gekost. Na 12 km wedstrijd is er een eerste tussenspurt voor de sprinterstrui, die door Kevin wordt gewonnen. Hij heeft een gaatje en gaat door. Er sluiten nog drie renners aan. Het viertal vindt elkaar goed en in geen tijd bouwen ze een voorsprong uit van 2 minuten op het peloton. Op dat moment rijdt Kevin virtueel in het geel. Aimé kon zich sparen en anderen het werk laten opknappen. Onderweg wint hij nog twee tussenspurten voor de sprinterstrui, waardoor die al stevig om zijn schouders zit en komt hij ook nog twee keer als eerste boven voor het bergklassement, wat hem uiteindelijk ook in het bergklassement een tweede plaats oplevert. Plots krijgt het leidersviertal van de wedstrijdleiding de instructie om te stoppen. Het peloton achter hen was een verkeerde weg op gestuurd, ongelooflijk ! De vier koplopers stonden minstens 10 minuten stil om op die manier de wedstrijd te neutraliseren tot het peloton weer op het juiste parcours zat. Gevolg : de benen verzuurden volledig. Toen de vier leiders weer aanzetten draaide het voor geen meter meer en tien kilometer verder werden ze door het peloton gegrepen. Met nog 20 km te gaan zijn de benen kapot bij Kevin en moet hij het peloton lossen. Puur op karakter rijdt hij de wedstrijd nog uit, maar zijn eindklassement is uiteraard volledig om zeep en de moraal zit onder het vriespunt. In al die jaren is dit toch wel de eerste keer dat hij zoiets meemaakt. Een blaam voor de organisatie ! Het tijdvoordeel van Aimé was comfortabel genoeg om als eindwinnaar van deze tweedaagse het podium op te mogen. Eindklassement algemeen. Sprintklassement. Bergklassement. Wedstrijdfoto's (met dank aan Rudy Devylder). Mooie beeldverslagen.

Ronde van Istrië (Nations Cup) van 20/04 tot 22/04 met nationale juniorenploeg : rit 1-17e, rit 2-8e, rit 3-19e, eindklassement-10e

Woensdag 18/04 vertrek ik samen met Joachim Vanreyten, Maxime Farazijn, Dries Verstrepen, Jan Logier en Hemroulle Johan naar Kroatië om daar voor de nationale juniorenploeg gedurende drie dagen de ronde van Istrië te rijden. Er komen zo'n 120 renners aan de start, verdeeld over 21 nationaliteiten. In die drie dagen zullen we meer dan 30 steden aandoen en een goede 300 km koersen op een parcours waar vrij veel hoogtemeters moeten worden overwonnen. Meer info over de ritten in lijn vind je hier.
Dag 1 : gebaseerd op een kort sms-bericht dit : de eerste rit eindigde in een gevaarlijke massaspurt met een 80-tal renners. De beste Belg was - niet geheel onverwacht natuurlijk - Joachim Vanreyten met een knappe derde stek. Kevin en Maxime eindigden respectievelijk 17e en 26e in dezelfde tijd. Dries Verstrepen, Hemrouille en Jan Logier misten op één of andere manier de boot en eindigde respectievelijk 92e op 3 minuten, 111 op 10 minuten en 117 op 14 minuten. Jan kan niet anders dan pech gehad hebben. Voor Joachim, Kevin en Maxime is in het globaal klassement dus niets verloren. Door de bonificatieseconden start Joachim morgen op 6 seconden. Kevin en Maxime op 10 seconden. Rit 2 wordt andere koek als je vorig jaar bekijkt. De rituitslag en dus ook het klassement na rit 1 vind je hier.
Dag 2 : het parcours van deze rit kende een gans ander verloop qua hoogtemeters dan dat van gisteren. Het was ook te zien aan de resultaten en de manier waarop de diverse groepjes renners binnenkwamen na een heel zware finale bergop. Vandaag was Kevin de beste belg met een achtste stek. De zeven renners voor hem kwamen gespreid aan. Kevin bolde dan als eerste over de meet van een groepje van tien renners. Dit 18 seconden na de winnaar, de Italiaan Frederico Zurlo. Joachim zat ook in dit groepje en komt als negende binnen in dezelfde tijd. Derde Belg op plaats 35 was Dries Verstrepen op 35 seconden. Maxime en Jan misten vandaag de aansluiting en verteerde de lastige finale iets minder goed. In het algemeen klassement na rit 2 klimt Kevin op naar plaats 9 op 34 seconden van de leider. Beste Belg is Joachim op plaats 7. Hij moet 30 seconden toegeven op de leider. De laatste rit eindigde vorig jaar in een massasprint. Benieuwd wat dit jaar zal geven. De rituitslag vind je hier. Het algemeen klassement na rit 2 vind je hier.
Dag 3 : Vandaag een rit in zware weersomstandigheden met veel regen en wind. Er komt een afscheiding in het peloton van 48 renners, waar alle Belgen met uitzondering van Dries Verstrepen in aanwezig zijn. Deze groep spurt voor winst. Maxime kan zich hier vandaag naar een vijfde stek fietsen. Johan Hemroulle eindigt 18e, Kevin 19e, Jan 22e en Joachim 38e. Dries rijdt zijn wedstrijd niet uit, samen met 25 andere renners. Kevin liet zich verrassen in de finale. De aankomst lag op een andere plaats dan vorig jaar. Zo'n fout zou eigenlijk niet meer gemaakt mogen worden. In de einduitslag is Joachim beste Belg op plaats 7. Kevin sluit de top tien af, waardoor hij nog net zijn doelstelling haalt. Door de goede prestatie van vandaag schuift Maxime op naar plaats 31. Jan eindigt op plaats 73 en Johan Hemroulle op plaats 74. Dries wordt jammer genoeg niet meer in de einduitslag opgenomen. De rituitslag vind je hier. Het eindklassement vind je hier.
Eindconclusie : tevreden over mijn tweede rit, waar duidelijk bleek dat mijn klimvermogen is verbeterd. Minder tevreden over mijn plaatsen in rit 1 en 3. Algemeen dus niet goed genoeg, rekening houdend met het feit dat deze driedaagse voor mij een eerste grote doel was dit seizoen. Wedstrijdfoto's.

Interclub Ville-Pommeroeul 15/04/2012 : moegestreden 5e op 187

Avia start hier in Pommeroeul met vier eerstejaars. Enkel Piotr en ikzelf zijn de "anciens". Al vlug bleek dat die mannen niet moeten onderdoen voor de betere. Na 10 km wat lome wedstrijd besloot ik eens een stok in het hoederhok te gooien en ga in de aanval. Ik krijg een zevental vluchters mee. We worden vlug weer gegrepen, maar het vuur zat dan tenminste in het peloton. Kort daarna vormt er zich een nieuwe vlucht van acht renners, waaronder ploegmaten Lindsay en Floris. Floris kan een aardig pak tempo rijden en Lindsay is een gevaarlijke klant in de spurt. De rest van ons zat dus in een zetel. We lieten begaan. Balen had vooraan geen mannetje mee. Het was dus ondermeer aan hen om te rijden, wat ze echter niet echt deden. Half wedstrijd hadden de koplopers een voorsprong bijeengefietst van bijna 2 minuten. Mathieu Van Der Poel (zoon van) ging met één medevluchter in het tegenoffensief, maar hij bleef tientallen kilometers hangen tussen de koplopers en het peloton om uiteindelijk terug te vallen. De aard van het parcours en de strakke wind lieten geen uitstapjes toe van eenzaten. Bij het ingaan van de plaatselijke rondes hebben de acht koplopers nog steeds een voorsprong van 2 minuten. Vier renners trekken na de eerste van de vijf plaatselijke rondes in de tegenaanval. Hierin zat kwaliteit, met ondermeer Miel Pyfferoen en Joachim Vanreyten. Ik voel het gevaar komen, wacht tot het peloton wat talmt in de bevoorradingszone en plaats samen met Damon Devriendt een demarrage. Er volgen nog twee anderen en we kunnen op een kleine halve ronde tijd aansluiten bij de vier achtervolgers. De samenwerking verloopt eerst niet optimaal. De vier eerste tegenaanvallers moeten immers wat bekomen van hun achtervolgingswerk. Damon Devriendt en ikzelf knappen een heel deel van het werk op. Beetje bij beetje naderen we op de acht koplopers en op 15 km van de finish krijgen we aansluiting. Nu was het een kwestie van uit de greep van het peloton te blijven. Dat peloton schuurt in twee groepen en doet nog een heel stuk van hun achterstand af. In de laatste ronde komen nog een handvol renners aansluiten vooraan, waaronder Piotr. In de slotkilometer wordt wat naar elkaar gekeken en kunnen er drie renners wat uitlopen. Ze blijven net uit de greep van de achtervolgers. De voor mij onbekende Bavo Haemels wint verrassend de wedstrijd. In de spurt met een man of 17 voor de vierde plaats is bij mij het beste er af. Ik kan mij hierdoor niet zo goed meer plaatsen en eindig moegestreden vijfde. Avia sleept met een vijfde, elfde en dertiende plaats wel het ploegenklassement in de wacht op een totaal van 33 ploegen. Na de wedstrijd mogen we ons verfrissen in de camper van Piotr, waarvoor dank. Woensdag 18/04 vertrek naar Istrië met de nationale selectie voor een driedaagse rittenkoers die meetelt voor de Nations Cup. Vorig jaar kon ik hier best aardig presteren en hoop dit jaar nog iets beter te doen. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Parijs Roubaix 08-04-2012 : 46e op 108 na andermaal een pechdag

Terwijl Tom boonen zich naar zijn mooiste overwinning ooit fietst, kon het baaleffect voor de Belgen-junioren echt niet op vandaag. Nog voor de aanvang van de eerste kasseistrook is er in alle tumult een valpartij vooraan. Ik zit aan de verkeerde kant, kan de renners op de grond niet meer ontwijken en kwak zelf onzacht tegen het asfalt. Ik verzwik hierbij mijn pols, maar kan na het rechten van het stuur en het goedleggen van de ketting na de eerste kasseistrook weer aansluiten bij een omvangrijke kopgroep van een 70-tal man. De benen voelen super aan en ik moet echt geen moeite doen om vooraan te volgen op de kasseistroken nadien. Zo'n 30 km voor de eindmeet slaat het noodlot toe. Ik zit links te fietsen en wil op de rug van de kasseien gaan rijden. Voor mij moet een renner echter onverwacht in de remmen gaan terwijl ik net een zwenk naar rechts maak. Ik raak met mijn voorwiel het achterwiel van mijn voorligger, mijn stuur komt direct dwars te staan en ik kwak na een spectaculaire saldo heel hard tegen de kasseien. Op het eerste moment dacht ik het ergste : breuk, waardoor andermaal de rest van mijn voorjaar naar de vaantjes, maar het viel relatief mee : fietskader gebroken en ikzelf efkes groggy door de slag en een zware kneuzing ter hoogte van de heup en aan de elleboog. Doordat het peloton op dat moment in stukken en brokken lag duurde het vrij lang vooraleer de volgwagen van de Bond mij een reservefiets kon geven. Ondertussen was zo goed als het volledige peloton - of wat er nog van overschoot - me gepasseerd. Puur op karakter beukte ik er op de restende kasseistroken op los en raapte zo nog tientallen renners op die achterop waren gebleven. Ik wou ondanks deze tegenslagen persé toch eens aankomen op de velodroom en niet in de bus met opgevers terechtkomen. Daar slaagde ik - zij het wel zo'n 6 minuten na de winnaar - dan toch nog in. Vooraan waren vijf renners weg. Joachim Vanreyten was mee. Toen de latere Deense winnaar Mads Schmidt - de wereldkampioen tijdrijden - aanging was Joachim de enige die mee kon glippen. Ook bij hem sloeg het noodlot echter toe. Hij reed lek op het meest ondankbare moment in volle finale van de wedstrijd en zag zo een kans op de overwinning aan zijn neus voorbijglippen. Dat is evenzeer balen. Na een wielwissel slaagt Joachim er toch nog in om zesde te eindigen, beste Belg, maar zeker niet tevreden. Er komen uiteindelijk 51 van de 108 renners in de uitslag voor. De volledige Belgische selectie komt aan. Das toch ook al iets. Pff, wanneer komt er nu eindelijk eens een einde aan die pechreeks in cruciale wedstrijden ? Dit terwijl ik conditioneel zoveel meer zou kunnen tonen. 't is weer zoeken achter dat sprankeltje motivatie om me te kunnen opladen voor de volgende grote wedstrijd van komend weekend. Hopelijk heb ik niet teveel last van de valpartijen en kan ik de trainingen op en normale manier afwerken. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

PK tijdrijden Ruddervoorde 03-04-2012 : 7e op 44

De paasvakantie is nog maar goed en wel bezig of we krijgen een PK op ons bord. Ik heb enige tijd getwijfeld om hieraan mee te doen met de wereldbekerwedstrijd van Parijs Roubaix in het verschiet, maar er zaten toch genoeg dagen tussen om te herstellen. Door mijn zwakke prestatie van vorig jaar stonden er van de 44 junioren nog een zevental achter mij in de startorde. Voor Avia hebben we vijf renners : Lorenzo, Jordy, Emiel, Gianni en ikzelf. We staan er met twee ploegwagens, waardoor iedereen mooi gevolgd kan worden. Pechvogel van de dag is toch wel weer Jordy zeker. Die moet in ronde 1 de strijd staken met materiaalpech. Dat blijft ons maar achtervolgen dit seizoen. Nochtans, van Kevin moet gezegd worden dat hij een prima mechanieker is. Lorenzo zet een goede eerste ronde neer, maar valt in de tweede wat stil. Gianni en Emiel komen gemotiveerd aan de start. Ik vertrek als laatste Aviator en heb naar gewoonte alle tijd van de wereld om me klaar te maken, tot ergernis van sommige omstaanders. Sorry mannen, nog stress. We kregen superwielen in onze tijdritfiets gemonteerd. Je voelt werkelijk het verschil. Mijn eerste ronde gaat vrij behoorlijk. Ik nader stilaan op Thibault Noterdaeme, die een minuut voor me startte. In de tweede ronde valt het dan ietske stil, maar ik kan wel mooi mijn 14 ronddraaien hoewel ik het gevoel had van niet. Uiteindelijk zet ik hier vandaag een zevende tijd neer zonder er een specifiek doel van te maken en met zo goed als geen tijdrittraining. Hier ben ik best tevreden mee. Alle mannen die achter mij startten deden het minder goed dan ikzelf. Favorieten Jan Logier en Jonas Rickaert hadden wel met pech of een letsel af te rekenen moet ik er eerlijkheidshalve bij vertellen. Seppe haalt de kampioentrui binnen. Mijn koersmoatje Damon haalt het podium met een derde stek ! Die is al een tijdje goed bezig, maar dit overtreft zowel mijn als zijn verwachtingen. Ik heb toch al een tijdje het gevoel niet optimaal gepositioneerd te zitten op mijn tijdritfiets, waardoor het rendement niet 100 % is. We gaan ons toch eens laten uitmeten bij Shifting Gears daarvoor. Het kan ook gewoon zijn dat die supervorm er nog niet is, wie zal het zeggen. Wedstrijduitslag.

Morvan (Frankrijk) 31-03-2012 : 10e op 114

IMet Dieter, Tiesj, Piotr, Gianni en ploegleider Rik trok ik vrijdagmiddag naar het Franse Morvan, voor deelname aan de interclub Tour de Nivernais Morvan. De verwachtingen waren hoog. Vorig jaar mocht Thomas Vanbesien hier de hoofdvogel afschieten. We hadden dus wat te verdedigen. Er staan 23 ploegen aan de start van een wedstrijd over 114 km, waarvan 3 Belgische en 20 Franse. De Aviatoren reden een attente wedstrijd en waren in iedere aanval betrokken. Ikzelf voelde na de eerste kilometers al dat de benen superslecht aanvoelden. Zat de verkenning van Parijs-Roubaix nog in de kuiten of was het mijn avondwandeling langs de vaart na een lekke band op training, de biebtest of de voetbalwedstrijd in school ? Ik hoef geen excuus te zoeken. De benen waren wat ze waren. Ondanks dit kon ik mij toch nog heel nuttig maken voor de ploeg tijdens de wedstrijd. Na 60 km ontstaat er een kopgroep van een zestal renners. Avia is er vertegenwoordigd met Gianni. De rest van ons blijft de wedstrijd vooraan controleren. We slagen er met z'n allen wel in om onderweg zowel het jongerenklassement, het puntenklassement, het ploegenklassement als het bergklassement te winnen. Op een lastig stuk in het parcours ga ik samen met Tiesj en twee andere renners in de tegenaanval. We komen tot op 35 seconden van de zes leiders, maar ook niet dichter. Het peloton kan ons na 15 km terug inlijven. Vanaf dan spelen we een louter defensieve rol en stoppen vooraan zo goed als kan af. De koplopers kunnen zo uitlopen tot 1 minuut. Die voorsprong hebben ze nog bij het ingaan van de plaatselijke rondes. In de kopgroep vooraan moeten ze er één voor één af tot dat uiteindelijk enkel Gianni met een Fransman overblijven. Het peloton nadert met rassenschreden. Op dat moment wisten we niet echt meer wat doen : blijven ontregelen of toch een treintje vormen. De organisatie was wat zoek. Het draait vooraan uit in een spurt met twee, waarbij Gianni de duimen moet leggen voor zijn franse metgezel. Weer een tweede plaats voor Avia ! We winnen alles, behalve de wedstrijd. De strijd voor de derde plaats wordt amper tien seconden later beslecht in een massaspurt. Daar ik niet fit genoeg was en er wat twijfel was over de manier waarop we de finale in moesten gaan, moeide ik mij niet echt in het spurtgewoel. MIjn persoonlijk eindresultaat moet ergens een top 15-plaats zijn. Ook Tiesj, Piotr en Dieter waren ingesloten in deze toch wel gevaarlijke finale. Vannacht overnachten we op hotel ergens halverwege. Morgen zondag trekken we verder huiswaarts en kunnen we ons focussen op het PK tijdrijden van komende woensdag, hoewel dit voor mij geen doel op zich is. Wedstrijdtuitslag.

Verkenning Parijs-Roubaix 28-03-2012

Een goede twee weken voor het echte werk op dezelfde dag als de profs (paaszondag 8 april) greep ik de kans om samen met mij pa (die met de auto reed) gedurende een namiddag de 16 kasseistroken (op twee na) te gaan verkennen die de juniors moeten verteren tijdens deze wereldbekerwedstrijd. Gezien ik nog nooit in deze streek had gefietst was het opdoen van parcourskennis een absolute noodzaak. Dit werd me ook aangeraden door de bondscoach en mijn trainer. De avond voordien had ploegleider Rik extra stevige wielen met speciale "pavé" tubes komen brengen om de kans op lekrijden of materiaalpech te minimaliseren. Dank uw wel daarvoor Rik. Het was mooi weer en we waren daar moederziel alleen in de mooie open vlaktes. Vandaag kon ik testen hoe de benen (en de rest van het lichaam) aanvoelen op zo'n 25 km kasseien die er bij momenten bijzonder slecht bijlagen. De vele straffe verhalen worden er inderdaad bevestigd. Blijkbaar gaat het me nog goed af op die ondergrond. Ik kon op de kasseien gemakkelijk de 35 km/u aanhouden, een snelheid die je wel moet ontwikkelen om enigszins "normaal" in de hel van het Noorden te rijden. Bovendien zat ik na iedere kasseistrook niet à block, wat toch wat zegt over de conditie. Midden in een wedstrijd zal dat natuurlijk wel heel anders zijn, maar we zijn hoopvol. Belangrijkste scherprechter zal hier ongetwijfeld de materiaalpech zijn. Door de vele smalle wegen zullen de materiaalwagens waarschijnlijk ver achterop rijden, wat het nadien zo goed als onmogelijk maakt om nog terug te keren. Ook hiervoor kruisen we onze vingers... Mijn fietsenmaker Fangio heeft beloofd om op verschillende plaatsen met wielen klaar te staan. Alle beetjes kunnen helpen natuurlijk. Tijdens mijn training probeerde ik zoveel mogelijk informatie op te slaan, wat misschien wel het verschil kan maken tussen mee zijn met een goede vlucht of niet. Op de stroken is het ieder voor zich, of je nu vooraan of in het wiel fietst. De boodschap is dus zoveel mogelijk vooraan te zitten en zo je eigen ideale pad te effenen. Iedere deelnemer zal echter wel zo denken. Dat wordt knokken denk ik, maar we zien wel. Enkele sfeerbeelden. Krantenartikel.

BVB Aalst Sint-Truiden 24-03-2012 : 9e op 184

De eerste Beker van België wedstrijd van het wegseizoen wordt in Limburg gereden. We staan voor Avia met vijf tweedejaars (Tiesj, Michael, Piotr, Gianni, ikzelf) en één eerstejaars (Jordy) aan de start. Kort na de start wou ik eens de benen testen en ga met Michael Goolaerts en een derde renner even op avontuur. Rik had ons gevraagd om op de enige kasseistrook in de grote ronde - na ongeveer 36 km wedstrijd - vooraan te zitten en zwaar door te trekken. Dat deden we met z'n allen. Alleen Jordi komt hier ten val en zal nooit in de wedstrijd terugkeren. Op deze kasseistrook neemt Piotr vanop kop het leeuwendeel van het traject voor zijn rekening. Boven gekomen proberen we met een vijftiental alles op de kant te zetten. We slagen in ons opzet en het peloton breekt in stukken. Alle vijf de overgebleven Aviatoren zijn mee vooraan. Gianni en Michael sluiten aan na een achtervolging. Een tiental km verder volgt echter een gedeeltelijke hergroepering omdat vooraan niet meer vol werd doorgereden. Het peloton telt opnieuw zo'n 100 koppen. Even later kunnen een achttal vluchters zich van de kopgroep afscheiden. Wij hebben Gianni Bossuyt mee. Hun maximale voorsprong loopt uit tot een 40-tal seconden. De koplopers worden tijdens de tweede plaatselijke ronde opgeraapt door het uitgedunde peloton en alles kan opnieuw beginnen. Na heel wat schermutselingen komt er in de derde en laatste plaatselijke ronde weer een afscheiding van zeven renners. Nu hebben we niemand mee. Het zevental vooraan loopt 19 seconden uit. Vooraf was afgesproken om mij als pion in te zetten ingeval het dreigde tot een massaspurt te komen. Ik voelde me goed en zei dit ook tegen de anderen. Jordi had al een tijdje de wedstrijd gestaakt, bij Gianni was het vet van de soep na zijn ontsnapping. Piotr deed een mooie poging om naar de koplopers toe te rijden, maar strandde. Tiesj en Michael waren enkel de laatste 500 meter van de koers te zien. Qua organisatie in de vaak tumultueuze finale is er duidelijk nog één en ander af te stellen, waar de ploegleider wel in zal slagen. Dit kon ook van heel wat andere ploegen worden gezegd vandaag. De zin voor initiatief was vaak zoek, met de gekende gevolgen. Vooraan kan de vrij onbekende renner Cedric Vanderbeken zijn metgezellen verschalken in de laatste 700 meter en wint de wedstrijd voor Van Hooydonck en Van Gestel. Tien seconden later wint Alexander Geuens de pelotonspurt voor de achtste plaats. Ikzelf word hier tweede en dus negende algemeen. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Moerkerke-Damme 18-03-2012 : gedwongen opgave na 2 x lek

Voordien stond ik erop gebrand om hier een mooi resultaat neer te zetten. Het vormpeil piekt stilaan naar een hoogtepunt en de benen voelden super aan bij aanvang van de wedstrijd. De kasseistroken kende ik op mijn duim. Van in de start had ik me voorgenomen om constant in de voorste gelederen te koersen, wat me ook zonder moeite lukte, zowel op als tussen de verschillende kasseistroken. Op weg naar de kasseien van Oedelemberg sloeg het noodlot echter opnieuw toe. Lek vooraan en slepend wiel achteraan. Er stond weer niets anders op dan aan de kant te wachten op hulp. Die hulp van ploegleider Kenny kwam er, maar veel te laat. Alle ploegwagens waren immers opgehouden door een groot aantal afvallers die er op de eerste kasseistroken al af moesten. De barrages die door de juryleden werden gemaakt, maakten dit alleen maar erger. Eens de ploegwagen ter plaatse, werden beide wielen in een recordtempo gewisseld. Ik wou niet van fiets wisselen omdat de overgang van rotorblad naar gewoon voorblad te belastend is. Door de barrages moest ik de ganse kasseistrook op Male alleen afhaspelen. In de Pijpeweg mochten de wagens opschuiven. Ik heb dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om in de slipstream van die van Avia te zitten en zo aansluiting te vinden in de achterhoedes. Daar werd er echter niet meer gereden. Ik baan mezelf verder een weg naar voor en kom in een groepje met ploegmaat Floris Thoré. Ook hier werd niet echt meer doorgereden. Floris, een renner van DJ-Matic en ikzelf besloten dan toch maar naar de eerste grote groep achtervolgers toe te rijden, die we bij momenten in de verte zagen. We slagen hierin na de tweede doortocht op de Oedelemberg. We hoorden op dat moment dat er een groep van 17 vluchters dan al een kleine 2 minuten voorsprong had. Het kalf was toen al lang verdronken natuurlijk. Ik nam me dan maar voor om de rest van de wedstrijd als een goede training te beschouwen en nu en dan eens aan de boom te schudden voor de fun. Dat was echter weerom buiten mister pech gerekend. Na welgeteld 1 plaatselijke ronde rijden zowel Floris als ikzelf opnieuw lek op een kasseistrook. De ploegwagen volgde ondertussen uiteraard de koplopers, waar Avia in hoofde van Lorenzo en Dieter vertegenwoordigd was. Wedstrijd definitief voorbij en over naar de kortste weg richting kleedkamers. Vooraan rijden zowel Lorenzo als Dieter een dijk van een wedstrijd. Het stikt er van de demarrages, maar in de laatste 100-en meter komt de sterk uitgedunde kopgroep weer samen. Blijkbaar hebben de Nederlanders een patent op Moerkerke, want 1 van hen slaagt erin om in de aanloop naar de finish een voorsprong uit te bouwen van een zestal seconden. Genoeg voor de overwinning. Een sterke Miel Pyfferoen wint de spurt voor de tweede plaats. Lorenzo spurt zich nog knap naar een dichte ereplaats. Niets is zo frusterend als in supervorm zitten, maar geremd worden door materiaalpech. 't zal toch een paar uur duren vooraleer alles zijn plaats heeft gekregen. Eén ding is zeker, Moerkerke voor juniors komt voor mij nooit meer terug, dat is het jammere eraan. Krantenartikel. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Parijs-Roubaix 9 april 2012 : nationale selectie

Mijn constante prestaties in de afgelopen drie interclubwedstrijden zijn ook bondscoach Carlo Bomans niet ontgaan. Deze week kreeg ik de bevestiging van mijn nationale selectie voor Parijs-Roubaix voor 8 april 2012. Samenstelling van het "dreamteam" : Michael Goolaerts, Joachim Vanreyten, Maxime Farazijn, Natan Van Hooydonck, Dries Verstrepen en Kevin Deltombe. Het doet mij toch wel iets om met die mannen te mogen samenstrijden in deze wereldbekerwedstrijd. Alle informatie over deze wedstrijd vind je hier. Een videomontage van de editie 2011 vind je hier.

Interclub Ieper (Kattekoers) 11/03/2012 : 3e op 194

Donderdagnacht en vrijdag had ik nog voluit 100-dagen gevierd. Er is immer meer in het leven dan koers alleen hé. Ik was dan ook benieuwd hoe ik het er van terecht zou brengen in de Kattekoers in Ieper, een klassieker voor de junioren. We reden de wedstrijd uit onder een stralende zon. Ook nu stond er weer geen wind, waardoor we de wedstrijd op een andere manier moesten proberen hard maken. Ploegmaat Dieter Verwilst maakte deel uit van een vroege vlucht met een fransman en een nederlander. Ze zongen het uit tot net voor de eerste passage op de Kemmelberg. Toen kwamen een elftal renners aansluiten. Ook nu was Avia vertegenwoordigd in hoofde van Gianni Colpaert en Aimé Degendt. Drie Aviatoren vooraan dus. Ikzelf was op dat moment bezig om een koers binnen de koers te rijden. Na de helling van de Rodeberg reed ik in een put, waardoor mijn stuur kantelde. Samen hiermee kreeg ik achteraan een leegloper. Langs de kant van de weg staan wachten op hulp was de enige optie. Die hulp kwam er van de neutrale materiaalwagen, die een achterwiel monteerde. Dit bleek echter niet te passen en er zat niets anders op dan opnieuw te wachten op de ploegauto, die vandaag nummer 13 had. Kenny en de zijnen kwamen niet vooruitgereden omdat ze via de wedstrijdradio vernomen hadden dat ik al hulp had gekregen. Toen ze uiteindelijk voorbijkwamen waren er een viertal minuten gepasseerd denk ik en was alles en iedereen al lang gepasseerd. Na de fietswissel bracht Kenny me met de auto terug naar een groep geloste renners. Van dan af was het voor mij alleen. Ik rij op en over die groep en geef al wat er in me zit om opnieuw aan te kunnen sluiten vooraan. Tussen de wagens haal ik snelheden van boven de 70 km/u en op een hellend stuk parcours kan ik uiteindelijk de kopgroep opnieuw vervoegen die een halve minuut voor me uitreed. Veel tijd om te recupereren was er niet, want de Kemmelberg moest dan voor een tweede keer worden opgereden. De kopgroep was ondertussen aangedikt tot een 70-tal renners. Die groep bleef bijeen tot het ingaan van de eerste en enige plaatselijke ronde. Bij de eerste doortocht zit ik gans achteraan en had op dat ogenblik niet meer de bedoeling om mee te sprinten. De winnaarsmentaliteit is echter sterker dan mezelf en op een stuk waar alles op een lint werd getrokken sprint ik mij een weg naar voor. In de laatste km proberen Joachim Vanreyten en Miel Pyfferoen nog een massaspurt te ontlopen, waar ze worden gegrepen. In de laatste 200 meter rij ik in tweede linie in het wiel van Farazijn. Ik wou net voor Maxime de spurt inzetten om zo een paar fietslengtes te nemen omdat ik weet dat zijn spurt net iets langer draagt dan de mijne. Op dat moment word ik wat gehinderd door een andere renner en moet in de remmen gaan. Maxime zet dan juist aan. De eerdere achtervolgingsinspanningen breken me nu wel zuur op. Ik verlies zijn wiel, maar kan wel nog een paar plaatsen goedmaken op andere renners. Maxime wint hier in zijn thuisstad Ieper als gedoodverfde favoriet. De Fransman Kowalski wordt tweede. Ik sta in mijn derde interclubwedstrijd nu al twee keer op het podium, maar blijf toch weer op mijn honger zitten. Met de conditie gaat het in stijgende lijn. Alleen moet alles nog een keer in de juiste plooi vallen voor mij. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag. Krantenartikel.

Interclub Tienen-Zepperen 04/03/2012 : 2e op 172

In Tienen-Zepperen mochten er 7 renners per ploeg starten. Voor Avia waren dit Floris, Lorenzo, Bjarne, Dieter, Milo, Gianni en ikzelf. Het werd een snelle wedstrijd in gevaarlijk regenachtig weer op een golvend parcours in de Limburg : een rit in lijn van 65 km van Tienen naar Zepperen en in Zepperen nog 4 plaatselijke rondes van 6 km. Volgens de omroeper haalden we het eerste wedstrijduur een gemiddelde van 46 km/u. Milo maakte al vroeg in de wedstrijd tot twee keer toe kennis met het asfalt en staakte de wedstrijd. Dieter kende materiaalpech in de plaatselijke rondes en wordt hierdoor achteruit geslagen. Op weg naar Zepperen konden alle Aviatoren zich goed vooraan positioneren. We reden een attente wedstrijd. Door de hoge snelheid was het zo goed als onmogelijk om weg te raken. Een paar enkelingen deden een vergeefse poging, waaronder aanvaller en ploegmaat Bjarne die samen met vier anderen toch een tiental kilometer voor het peloton kon uitrijden. Enkele kilometers voor de aanvang van de plaatselijke rondes ging ikzelf mijn kans. Van mijn trainer kreeg ik de opdracht om vandaag nu en dan eens in een hogere versnelling te gaan, wat ik bij deze ook deed. Dries Verstrepen (vorig jaar beste Belgische nieuweling) kan iets later aansluiten en we waren vertrokken voor een goede 30 km met twee op kop, de volledige finale dus. Onze voorsprong op het peloton groeide geleidelijk uit van 15 seconden naar maximaal 35 seconden. De ploegmakkers hebben hier mooi afstopwerk afgeleverd en nu en dan eens een tegenaanval geparreerd, bedankt daarvoor. Dries en ikzelf gaven tot op het einde het volle pond. Hoewel hij eerstejaars is deed hij meer dan behoorlijk zijn deel van het werk. Dit mag gezegd worden. Achter ons valt het uitgedunde peloton in drie stukken. Op 6 km voor de meet zetten Joachim Vanreyten, de Nederlander Paul Cremers en Wouter Leten een tegenaanval op. Het drietal maakte op een afstand van 6 km zo'n 25 seconden goed op Dries en mezelf. Een sterk staaltje als je het mij vraagt. Joachim Vanreyten was hier de meest frisse renner. Hij had zich voldoende kunnen sparen in de buik van het peloton. Hij werd in de eindspurt beter gelanceerd en ik word door hem op de meet geklopt met een fietslengte. Mijn medevluchter van het laatste uur eindigt vijfde. Ik ben heel tevreden over mijn wedstrijd op zich. Alleen een beetje jammer dat de kers op de taart er net niet kwam. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Krantenartikel.

Interclub Kuurne-Brussel-Kuurne 26/02/2012 : 7e op 147

Eindelijk de eerste wedstrijd na de lange winter. We kozen meteen voor het grotere werk. In Kuurne wordt als afwachtingswedstrijd van de profs een kleinere versie gereden door de juniors. Voor deze interclub van 120 km stonden 147 renners aan de start. Voor Avia kwamen we afgezakt met Piotr, Tiesj, Michael, Gianni en ikzelf. Op papier een sterke formatie, en dat bleek ook. Er stond amper 2 beaufort, waardoor de koers een gesloten geheel dreigde te worden. Ik kwam naar hier met de bedoeling om wedstrijdritme op te doen en de weerstand in de hogere hartslagzones aan te scherpen, want hier werd in de winter bewust niet op getraind. Hoge ogen moest ik hier niet gooien voor mezelf, daarvoor is het nog te vroeg op het seizoen. Ik wil midden april een eerste keer pieken in de ronde van Kroatië. Alles hiervoor is verdere opbouw. De ganse wedstrijd kon ik me mooi binnen de eerste 20 positioneren zonder diep te moeten gaan. Gianni had er duidelijk zin in en zat al van in het begin mee in een vroege vlucht met vijf. Halfweg koers zou hier hier als enige nog van overschieten. In de afzink van de Hoton was het peloton in drie gebroken. Alle aviatoren zaten mee vooraan. De twee eerste groepen kwamen weer samen omdat de wedstrijd niet echt openbrak, ook in de heuvelzone niet. Het was echter achteraan dat de deur bleek open te staan. Gevolg : we gingen de plaatselijke ronde van 16 km in met nog een 70-tal renners. Hier haalde ploegmaat Piotr zijn voornaamste handelsmerk boven : de aanval. Hij ondernam wel 10 pogingen vooraleer hij zo'n 4 kilometer voor de eindmeet uiteindelijk met twee andere Nederlanders Bosmans en Dijkshoorn een voorsprong van een 10-tal seconden kon opbouwen. Van zodra die er was gingen de aviatoren er niet meer echt achteraan. Ikzelf bleef in het geharrewar wel mooi vooraan, wat ook wel weer wat wennen was. Bosmans gokte en draaide niet meer rond. Op dat moment vlamde Niels Vanderaerden het gat dicht op de drie koplopers. Hij heeft duidelijk nog de vorm en de snelle benen die hij deze winter op de piste aankweekte niet verloren en zit met een conditievoorsprong. Ook de Fransman Pouilly maakte zich nog los van het peloton. Niels won de wedstrijd voor Pouilly en ploegmaat Piotr. De Engelsman Dibben won de pelotonspurt voor plaats vijf. Maxime Farazijn werd zesde en ikzelf zevende. Enkel met een winter lang pure duurtraining in de benen mag ik zeker niet klagen met dit resultaat. Tiesj kwam in de plaatselijk ronde nog ten val, maar slaagt er toch nog in om top 15 te rijden. Michael Cools reed in de finale lek, maar vond ook nog aansluiting met het peloton. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Krantenartikel.

Ploegvoorstelling Avia Fuji Youth Team te Varsenare (13/01/2012)

Op vrijdagavond 13/01/2012 werden we verwacht in Hof Ter Straeten voor de ploegvoorstelling aan de pers. De avond verliep in een heel andere stijl dan wat ik de afgelopen drie seizoenen had meegemaakt. Een beetje zoals onze ploegleider Rik Devooght is als mens : no-nonsens, feiten en geen show. Vanavond bleek ook wel de bijzondere band die Avia en Rik in het bijzonder hebben met José De Cauwer, die uiteraard ook present tekende. Met de nieuwe ploegwagens op de achtergrond (Ford Focus break) werden de 18 junioren 1 voor 1 voorgesteld aan het publiek aan de hand van een steekkaart en enkele vragen. Kenny en Rik maakten in enkele kernzinnen een samenvatting van de kwaliteiten van iedere renner. Als je al dit talent, de verwachtingen en de historische prestaties op een rijtje ziet, dan kan niet anders dan besloten worden dat hier vuurwerk uit moet voortvloeien mits de juiste begeleiding en een beetje geluk. Na de voorstelling kregen alle renners, genodigden en andere aanwezigen een receptie aangeboden door de ploeg. Lekker allemaal in één zaal, zonder afzonderlijk VIP gedoe. Zo krijg de de kans om werkelijk met iedereen kennis te maken.

Ondertussen worden ook al de bakens voor het seizoen 2012 uitgezet op de kalender. Via deze link vind je het jaarprogramma van Avia Fuji Youth team terug. Ik denk niet dat er veel junior jeugdploegen zijn die zo'n impressionante lijst kunnen voorleggen. Er wordt een gans seizoen gewerkt met een dubbel programma, zodat iedereen onder ons zeker voldoende aan zijn trekken zal komen in mooie ééndagskoersen en één of meerdere rittenwedstrijden in binnen en buitenland. De wedstrijden die ik voorlopig heb aangeduid moeten nog met de ploegleiding en mijn trainer worden besproken. De kanttekeningen i.v.m. wedstrijden die eventueel met de nationale ploeg gereden zouden worden zijn uiteraard ook heel voorwaardelijk. Alles hangt af van de selecties van de bondscoach en mijn gereden resultaten natuurlijk.

Bericht van de begeleider aan de ouders vanuit Torrevieja - Spanje (06-01-2012)

Hallo beste ouders , na 5 dagen hier wat nieuws over jullie zonen na op trainingstage bij mij in spanje. Het gaat hier goed met elk van hen, ze hebben het hier reuze naar hun zin het zijn hier al helemaal thuis. onder hen lukt het ook goed, ze verstaan mekaar goed en zijn een echt team. Op die manier verlopen de trainingen dan ook perfect en in goeie ambiance,natuurlijk met zo een grote bende (want er zijn nog 2 andere wielrenners extra) moet iedereen wat water in de wijn doen. Jullie zonen zijn toffe brave gasten en ondanks hun leeftijd hebben ze al veel discipline. Ik hou ze wel int oog hoor. maar ze tonen respect voor me maken geen misbruik van hun "vrijheid"; ze zijn trots hier zo in hun eentje tesamen op het eigen appartement te leven. ze hebben er internet , en zo'n gasten hebben ni veel meer nodig om hun bezig te houden 's avonds.
Op training gaat het naar behoren, iedereen is goed en zonder hakkefietjes, de conditie is behoorlijk , ze gaan op training ni int rood en houden hun aan hun trainingschema met hartslagen die hun trainer hen heeft opgedragen. Het weer is heel zonnig, wat het trainen plezant maakt, zeker als ze hier in Spanje horen over het slechte weer in hun vaderland. De lijntjes van hun koersbroek is al ingebruind van de zon. we vertrekken meestal om 9.30 stipt, en zijn zijn altijd op tijd op de appel".
Na de training nemen ze in ons priveezwembad een ijsbad voor de benen, wat het recuperen versnelt, na het douchen, komen ze bij ons thuis warm eten, dit doen we mede door het zonnige weer buiten, in onze tuin in de buitenlucht.daarna wat relaxen aan het zwembad, wat uitrusten , of wat pingpongen.
Ook zijn ze al een een avond gaan zwemmen in het olympisch 50m zwembad van Torrevieja, ook goeie oefening
Gisteren avond kwestie om hen wat te ontspannen heb ik hen meegenomen naar het stadcentrum voor de jaarlijkse driekoningen optocht. om 10.15 waren ze al terug thuis .
Vandaag was het een recuperatie/ rust dag, we hebben een uurtje of 2 rustig gefietst om de benen wat loste gooien, zo zijn ze fris voor morgen en overmorgen, dan staan er nog 2 mooie trainingen op het programma,
Morgenavond neem ik ze mee op restaurant, maar ze weten het nog niet, het blijft een verrassing.
Je ziet het, ze zitten hier in goei handen he jullie zonen.en van hun kant is er ook veel apreciatie, ook voor de keuken van mijn vrouwtje natascha die zo ook haar steentje bijdraagt.Ze zijn goeie eters en vinden onze keuken lekker.
Allez zo weten jullie ook een beetje over het reilen en zeilen hier bij ronaldo op de trainingstage, op facebook vinden jullie ook foto's en video's van hen, hoe ze hier trainen , maar dat zullen jullie misschien al gezien hebben. Groeten uit Torrevieja van ons allemaal.hasta luego. Enkele foto's van de stage.

Fotosessie, overhandiging kledingpakket en voorstelling jaarprogramma te Varsenare

Op dinsdag 27/12/2012 kwamen we met het team voor het eerst samen in Hof Ter Straeten te Varsenare. Voor mij is die plaats een meevaller op 4 km van mijn deur. Door een professionele fotograaf werden zowel individuele foto's als groepsfoto's genomen. Iedere renner zal een pakket postkaarten krijgen met zijn eigen foto aan de ene kant en een groepsfoto aan de andere kant. Tof om te geven aan supporters of sympathisanten. Verder werd de nieuwe kledij voorgesteld. Het resultaat zie je hiernaast en is in niets nog te vergelijken met het vorige seizoen. Naast Avia zijn zowel Fuji als Patrick belangrijke co-sponsors geworden. Achter de schermen wordt samengewerkt met het beloftenteam van Fuji. Het kledingpakket dat we kregen is er eentje om vingers en duimen van af te likken : een sportzak, trolley en rugzak vol materiaal. Meer mag je als renner niet verwachten. We zullen er piekfijn bijlopen, zowel voor, tijdens als na de wedstrijd op warme en koude dagen. 's Middags kregen we een spaghettischotel in het Oud Gemeentehuis voorgeschoteld. Nadien werd het programma voor 2012 besproken. Nu Avia Fuji weer 18 renners telt omdat de aanwerving van nieuwe renners niet meer aan banden werd gelegd door stomme regelgeving, zal dit jaar opnieuw een dubbel programma worden gereden in tal van weekends. Zo komt iedereen aan bod en kan echt gekozen worden voor parcours die je het best liggen. Het buitenland wordt verschillende keer aangedaan : Italië, Duitsland, Oostenrijk, Nederland, Frankrijk, ...De sfeer zit goed. Rik en Kenny weten heel goed waar ze mee bezig zijn. Het seizoen kan niet vlug genoeg beginnen, zeker nu er in mijn trainingsopbouw die ik wekelijks van Dirk Ongenae krijg geen plaats meer is voor de piste. Volgende afspraak met de ganse ploeg, genodigden en de pers is op vrijdagavond 13 januari bij de officiële ploegvoorstelling, eveneens hier in Varsenare. Eerst trek ik er van 02/01/12 tot 09/01/12 een weekje op uit naar Torrevieja - Spanje om er samen met Benjamin Declercq, Tiesj Benoot en Louis Vervaecke verder aan mijn winteropbouw te werken. Een buitenkans als je het mij vraagt. De weersvoorspellingen daar voor de komende 10 dagen : volle zon en 20 graden !!

Analyse seizoen 2011 (antwoorden i.f.v. wielerjaarboek)

Hoe verliep 2011 :
Door een knieblessure ingevolge een val op het Vlaams Kampioenschap piste verliep mijn wintervoorbereiding niet zoals gepland en viel ook het BK piste in het water. Toch kan ik in het voorjaar enkele top 10 plaatsen bijeenrijden in de grotere interclub wedstrijden, maar besef dat ik wat de voeling verloren ben met de absolute top. Dit is vooral zichtbaar in mijn matige uitslagen in de nationale testtijdritten. Mijn eerste internationale ervaring had ik in de Ronde van Istrië, waar ik uitkwam voor de nationale juniorenploeg. Ook hier kan ik top 10 plaatsen versieren. Het ging bergop met de conditie, tot ik van 14/05 tot 01/07 verplicht de fietst langs de kant mocht zetten (zie minste moment). Vanaf de hervatting van de competitie na de examens was ik goed op dreef met ondermeer ritwinst in de Tour du Valromey (1^e mooiste moment). In augustus word ik opgepikt door Carlo Bomans om de Trofeo Karlsberg te rijden met de nationale selectie. Op de zware parcours en met een sterke internationale bezetting krijg ik het beste rapport van de Belgen mee en reed hier grotendeels mijn ticket voor het WK bijeen, vooral door mijn manier van koersen. Met een WK ticket op zak begin ik gedreven aan de mooiste Belgische juniorenwedstrijd Mandel-Leie-Schelde en rij een dijk van een wedstrijd (2^e mooiste moment) om hier in de finale opnieuw tekort te schieten. Het goede vormpeil blijft aanhouden en in de regio tour in Duitsland met de WK-selectie rij ik twee top 10 plaatsen, ook al zijn hier zijn zo goed als alle WK-renners aanwezig van de sterkste naties. We staan tot slot in bloedvorm aan de start in het WK in Kopenhagen (3^e mooi moment). Als enige eerstejaars kreeg ik echter de instructie mee om niet te gek te doen in de kop van de wedstrijd maar me gewoon vooraan in het peloton te handhaven, wat ik ook deed, hoewel de benen om meer smeekten.

Mooiste moment in 2011 :
1^e mooi moment was de Tour du Valromey, met winst in de openingsrit. Ritverslagje : Na 15 km wedstrijd ontstaat er in drie schuifjes een kopgroep van 12 renners. Kevin kan als laatste meespringen en is hier de enige vertegenwoordiger van Immo Dejaegher. De groep blijft voor op het peloton. 40 km voor de finish moeten de renners twee cols van 3e en 4e categorie over. Er spurten 5 renners mee voor de bergtrui. Kevin laat begaan en doseert zijn krachten. In de afdaling kan hij terug aansluiten. Op een stuk vals plat gaat hij onmiddellijk in de tegenaanval. Hij krijgt één fransman mee, een renner die in Morbihan het bergklassement had gewonnen, geen doetje dus. Het tweetal heeft nu nog 35 km voor de boeg. Ze lopen tot maximum 55 seconden uit op de achtervolgers. Drie kilometer voor de eindmeet komen de achtervolgers echter terug tot op 10 seconden. De twee koplopers kunnen uit hun greep blijven en spurten voor de overwinning. Kevin wint de wedstrijd met een drietal fietslengtes voor op zijn medevluchter en pakt de gele leiderstrui en de witte jongerentrui. De eerste achtervolgers komen binnen op 10 seconden. De voorhoedes van het peloton, met ondermeer Tiesj en Joren op ongeveer 1 1/2 minuut.

2^e mooi moment : winst bergprijs in Mandel-Leie-Schelde. Voor de start had ik hier niet de intentie om te winnen, maar om me gewoon in de kijker te rijden in de bergzone. Dit deed ik dan ook. Op het Vossenhol kwam ik als eerste boven en deed dat ook nog eens afgescheiden over op de Kluisberg, de Côte de Trieu, de Oude Kwaremont en de Patersberg. Klimwerk kan zo fijn aanvoelen … Ik ging uiteindelijk nog vlot mee tot aan de plaatselijke rondes.

3^e mooi moment : WK Kopenhagen. Niet zozeer door mijn eigen wedstrijd, die ik wat tegen mijn natuur in op een defensieve manier heb uitgereden, maar gewoon door het besef met een hechte groep vrienden te mogen deelnemen aan een uniek evenement dat je waarschijnlijk maar 1 keer in je leven meemaakt. Mijn voor mij onverwachte selectie versterkte dit gevoel alleen maar.

Minste moment in 2011 :
Valpartij na 1 km wedstrijd op het PK in Dadizele (14/05/2011) met een lelijke sleutelbeenbreuk tot gevolg. Ik viel uit tot 1 juli 2011 en werd hierdoor niet opgesteld voor de Nations Cup wedstrijd GP Patton in Luxemburg, miste mijn kans op een ticket voor de Europese Kampioenschappen, kon ik mijn kansen niet verdedigen op zowel het Provinciaal Kampioenschap als het Belgisch Kampioenschap en moet ik ook twee mooie Beker van België wedstrijden missen. Dit alles is ook voor de diverse regelmatigheidsklassementen (o.a. Westsprint) een streep door de rekening.

Wat verandert er in 2012 ?
Vooreerst verander ik van ploeg in 2012. Ik heb het voorrecht te mogen fietsen voor het Avia-Fuji Youth Team van Rik Devooght. De ploegsamenstelling is van die aard dat er waarschijnlijk voor vuurwerk gezorgd kan worden als alle neuzen in dezelfde richting staan. Persoonlijk wil ik mijn ervaring die ik als eerstejaars heb opgedaan in de grote wedstrijden in 2012 omzetten in betere resultaten. Werkpuntjes : specifiek trainen op tijdrijden, daar die in rondes vaak een doorslaggevend resultaat geven. Een goede basis leggen, waardoor er nog meer inhoud wordt gecreëerd en de finales met wat meer reserves kunnen worden aangevat. Gaandeweg merk ik dat het klimwerk me beter afgaat en dat ik met de beteren meekan, ook op internationaal niveau. Op lastige parcours toon ik me graag. Ook hier wil ik me verder in specialiseren, zonder veel van mijn all-round capaciteiten te willen afstaan. Een hele opdracht, als ik zo zelf zie.

Zwevegem-Knokke 09-10-2011 : 4e op 56

Mijn campagne als 1e jaars junior heb ik afgesloten met een vierde plaats in Zwevegem-Knokke. Velen hebben volgende week nog een ploegentijdrit voor de boeg. Voor mij eindigt het hier om de welbekende reden. De wedstrijd op een verregend en vuil parcours werd meteen opengetrokken door drie vroege aanvallers, waaronder Julian Jade en De Bock. Ze zingen het uit tot vier ronden voor het einde, waarna alles weer samenkomt. Ondertussen hebben al een 20-tal renners de wedstrijd verlaten. Twee ronden voor het einde gaan Benjamin Declercq en Stijn De Bock aan. Ikzelf reageer iets te laat, maar ga samen met Ruben Van Der Haeghen in de tegenaanval. In het peloton komt er direct voortreffelijk afstopwerk van DJ-Matic in functie van Benjamin ...In de laatste ronde gaat Benjamin er alleen vandoor. De samenwerking met Stijn verliep niet optimaal. Stijn vormt hierdoor een ideaal richtdoel voor Ruben. Ruben is in de finale een maat te sterk voor mij en ik moet hem laten gaan wanneer hij naar Stijn toe rijdt. Bij mij is het beste eraf en ik rij gewoon mijn tempo verder, zo'n 15 seconden voor het peloton uit. Vooraan laat een ijzersterke Ruben ook Stijn achter en sluit aan bij Benjamin. Ruben is de beste sprinter van de twee en wint de wedstrijd voor Benjamin. Vijf seconden later rijdt Stijn als derde de meet over en 25 seconden later ikzelf als vierde. De pelotonspurt voor de vijfde plaats wordt gewonnen door Seppe. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Sint-Baaf-Vijve 08-10-2011 : 13e op 71

Donderdag moeten lopen in de lessen LO. Vanochtend een kwartiertje op de rollen gereden en de benen voelden maar triestig aan. In Sint-Baafs-Vijve stonden we - ondanks het einde van het seizoen - met een sterk deelnemersveld aan de start, wat maakt dat het een pak prettiger koersen was dan vorige week. Ik besloot van in ronde 1 de hendel vol open te draaien en ging met een drietal ontsnappingen mee, telkens in een andere samenstelling. We kregen nooit meer dan 20 seconden van het peloton. Eén keer ging ik bijna een volle ronde door in het gezelschap van vice-wereldkampioen Martijn Degreve. Hij probeert nog wat de vorm te houden in functie van de ploegentijdrit van volgende week, waar ik niet aan mee doe. Het enige positieve aan die vroege demarrages was dat ik toch met drie premies naar huis ging, wat nadien naturaprijzen bleken te zijn. Dat was geleden van bij de aspiranten. In ronde vier kwam er een algemene hergroepering en kort daarna vertrok een groepje van acht. Hierbij ondermeer Emiel Vermeulen, Ruben Geerinckx en Aimé De Ghent. Immo Dejaegher had niemand mee vooraan. De koplopers nemen al vlug een halve minuut. Daarachter splits het peloton nogmaals in twee. In de achtervolgende groep met een tiental namen was Immo Dejaegher wel met drie man vertegenwoordigd. Ikzelf zat eerst nog in het peloton daarachter, maar kon alleen naar die tweede groep springen. Ondanks de sterke bezetting bij de achtervolgers (o.a. met Degreve, Vanbesien, Benoot, Maes, ...) was de zin om echt te koersen er niet. Je ziet dat het seizoen op zijn einde draait. De motivatie er niet meer echt bij de meesten. Dit heeft tot gevolg dat de leiders uitlopen tot maximaal 1:10 minuut, waardoor de wedstrijd gereden was. De koplopers spurten met zes voor de bloemen. Het is Ruben Geerinckx die het haalt voor Emiel Vermeulen. Bij ons slaat Jan Logier nog een gaatje de laatste km. Er komt reactie van een vijftal man. Ikzelf laat begaan. Martijn Degreve en ik spurten nog voor de prestige. Martijn komt de laatste 20 meter nog over me, voor plaats 12 ... Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Avia Fuji Youth team 2012

De namen van de renners die volgend jaar bij het Avia Fuji Youth Team zullen rijden, zijn bekend : Gianni Colpaert, Floris Thoré, Jordy Boutté, Jullien Vandenbrande, Dieter Verwilst, Lindsay De Vylder, Emil Vandenabeele, Florian Degreve, Milo Ghistelinck, Tiesj Benoot, Piotr Havik, Gianni Bossuyt, Lorenzo Blomme, Kevin Deltombe, Dylan Jaspers, Aimé De Gendt, Michael Cools, Bjarne Vanderbeken. Een beestige ploeg als je het mij vraagt. De goede bouwstenen zijn er alvast. Met Rik Devooght en Kenny Desaever als werfleiders kan dit niet anders dan vuurwerk geven in 2012.

Stalhille 02-10-2011 : 3e op 25

Vandaag staan we aan de start met 25 renners, het kleinste deelnemersveld in een koers dit seizoen voor mij. Ik wis al op voorhand dat het ambetant koersen ging worden op die manier. Het werk is altijd door dezelfde renners op te knappen. De rest kijkt toe en wacht af. Het parcours van een klein 7 km is biljardvlak en er staat geen zuchtje wind. Moeilijk wegrijden in die omstandigheden. De eerste helft van de wedstrijd probeer ik geen stamp teveel te geven. Midden koers ontstaat er een kopgroep van een man of tien. Ik ben niet mee, maar spring op het stuk langs de vaart naar toe. Ook Emiel Vermeulen haakt zijn wagonnetje aan. Het wordt al vlug duidelijk dat de winnaar in de tien koplopers zit. Achter ons is de zin om te fietsen al snel voorbij. Vooraan wordt slag om slinger gedemarreerd. Ettelijke malen wordt het gaatje door mij toegereden. Ikzelf kreeg echter geen speelruimte. Jan Logier en Emiel Vermeulen spelen het ploegenspel mooi. In de finale rijdt Jan Logier weg. Ikzelf had toen na zoveel brandjes te hebben geblust geen zin meer om het tegenoffensief in te zetten met de hete adem van Emiel in mijn nek. Het zou vandaag niet voor mij zijn, maar ook niet voor de anderen uit mijn groepje. Jan liep - mede door zijn tijdrijderscapaciteiten - de laatste ronde nog verder uit en wint de wedstrijd solo. Jelle Donders wint de pelotonspurt voor mij. Ik zat de laatste 300 meter wat ingesloten en geraakte wat moeilijk vooraan. Geef mij maar grote koersen en dus ook grotere anonimiteit ...Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Heestert 01-10-2011 : 4e op 67

Eén oktober en één van de warmste koersdagen in België dit seizoen. Voor mij wel ideale weersomstandigheden : hoe warmer, hoe liever ik het heb. We staan met 67 renners aan de start. Damon kwam mee supporteren. Hij rijdt morgen in Stalhille. Er passeren heel wat goede namen de revue : Paco Ghystelinck, Seppe Verschuere, Miel Pyfferoen, Mattias Vandewalle, Maxime Farazijn zijn er enkele van. De eerste twee ronden worden aan een hoog tempo afgewerkt. Hierdoor stond de deur achteraan open en mochten er direct al een vijftiental renners naar huis. Iets voor half koers krijgen de latere winnaar Laurent Pieters en de Australiër Michael Barnes een vrijgeleide gedurende een viertal ronden. Achter hen breekt het peloton in drie stukken : een eerste groep van negen, daarna nog een groepje van acht en vervolgens de rest van het peloton. Ikzelf heb post gevat in het tweede groepje. Anderhalve ronde later komt er een samensmelting van de twee groepen en nog iets later worden de twee vluchters ook ingerekend. We zitten op vijf ronden van het einde met een kopgroep van 19 man, waarin alle sterkere renners vertegenwoordigd zijn. Op het parcours van 6,3 km zat één "helling". Ik had al een tijdje in de gaten dat zowat iedereen in de kopgroep zich hierop spaarde. Velen hadden blijkbaar last van de hoge temperatuur. Met nog vier ronden te gaan besloot ik eens voluit te gaan op dit lastigste deel. Alleen Paco Ghystelinck kon de eerste keer meespringen. Hij zei me echter dat hij niet echt fris meer zat en wou wachten op Seppe Verschuere uit het peloton. Ik hield me ook weer in en we lieten ons inlopen. Drie ronden voor het einde demarreer ik opnieuw op dezelfde helling. Dit keer was het Maxime Farazijn die meesprong. Toen ik peilde naar Maxime zijn conditie zei hij ook dat het beste eraf was. Maxime en ikzelf gaan de laatste ronde in met nog een honderdtal meter voorsprong. Ik zat nog fris, maar reed wat onder mijn capaciteiten om zo bij Maxime te blijven. Dit was fout. Ik had nadien bekeken eigenlijk beter voor een derde keer gedemarreerd op dezelfde helling om het zo alleen te proberen de laatste vier kilometer. Neen, in de plaats daarvan werden we ingelopen met nog een halve ronde te gaan. Kort na de samensmelting gaat Laurent Pieters er vandoor. Niemand reageert en de vogel is gaan vliegen. Achter Laurent breekt de kopgroep in de finale nog in twee. Ikzelf zit bij de eerste acht achtervolgers. Wanneer het al te laat was trok Giorgio Derycke in de tegenaanval. Bij het aansnijden van de laatste bocht vraagt hij aan mij om over te nemen, wat ik niet meer deed op 600 meter voor de finish met acht man in mijn wiel. Ik wachtte dan maar de sprint af voor de tweede plaats. Hier moest ik het onderspit delven voor Alexander Maes, die ook in deze wedstrijd enkel op zijn spurt rekende, en ploegmaat Joren Touquet. Ondanks de redelijke uitslag was ik teleurgesteld over de manier waarop ik de finale reed. Ik had conditioneel veel overschot, maar maakte er geen 100 % gebruik van en keek teveel naar mijn medevluchters. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Wereldkampioenschappen Kopenhagen 24-09-2011 : zilver voor Martijn Degreve, ikzelf 2e Belg op plaats 15.

Kevin is woensdagmorgen vertrokken naar Kopenhagen vanop Zaventem, waar ze vanaf woensdagnamiddag met de selectie de laatste voorbereidingen treffen voor het WK. Na aankomst was ter plaatse nog een groepstraining voorzien van een drietal uur. Een ideale gelegenheid om het parcours al eens ter verkennen. Het logement ter plaatse is voorzien in vol pension, en dat in volgend hotel : www.comwellholte.dk . De fietsen werden zondag jl. al afgegeven aan de techniekers in Koksijde. Donderdag is er een juniorenconferentie ingepland voor het voltallige deelnemersveld, waar ondermeer Philippe Gilbert komt spreken over zijn ervaringen. Ook op donderdag 22/09 volgt er een persconferentie van de belgen in het hotel waar de renners verblijven. Kort nog wat praktische gegevens :
* officiële website WK : http://www.copenhagen2011.dk/index.php.
* deelnemerslijst junioren : hier
* Live TV uitzending van de juniorenfinale : zaterdag 24/09 op één vanaf 11:00 uur met commentaar van Karel Vannieuwkerke en Michel Wuyts

De wedstrijd was er eentje die volledig door de Belgen en de Fransen werd gedomineerd. Daan zet een vroege ontsnapping op met een Fransman. De Belgen hebben op dat moment alleen maar de wedstrijd te controleren. Twee ronden voor het einde zit alles weer samen. Onder impuls van Lequisinier (Europees kampioen) ontstaat er kort nadien een kopgroep van zes : twee Belgen (Martijn en Rob), twee Nederlanders en twee Fransen. De vier overige Belgen (ikzelf, Boris, Amaury en Daan) kunnen zich weer beperken tot controleren. Twee ronden voor het einde raak ik betrokken in een valpartij, maar kan na een serieuze inspanning weer aansluiting vinden bij het peloton en vooraan postvatten. In de finale zit Rob erdoor. Hij offert zich volledig op in functie van Martijn en gaat 1 km voor de finish in de aanval. In de laatste rechte lijn komt het voltallige peloton nog net niet aansluiten, en vier van de zes koplopers kunnen nog spurten voor de WK-titel. Het is Lequisinier die het haalt voor Martijn. Een tweede zilveren medaille is binnen voor de Belgen op dit WK !! Ikzelf word tweede Belg op plaats 15. Amaury raakt diep in de finale betrokken in een tweede grote valpartij. Voor hem is de wedstrijd over. Wedstrijdgemiddelde : 44.7 km/u, amper 1 1/2 km/u minder dan de profs de dag nadien. De Belgen reden een collectief sterkte wedstrijd. Eentje uit de boekjes zonder echte afspraken vooraf. De goede vriendschapsbanden tussen de zes liggen hier ongetwijfeld aan de basis van. Interview na de wedstrijd. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's. Artikel en foto's Nieuwsblad online.

Sint-Denijs 17-09 : 2e op 65

In normale omstandigheden zat ik nu in de Keizer der Junioren te Koksijde, maar mijn nakende transfer naar het Avia Cycling Team volgend jaar (samen met tal van andere koersmakkers) besliste daar anders over. Ondanks vroegere beloftes vond de ploegleiding het niet opportuun om me daar op te stellen, hoewel het voor mij een ideale voorbereiding op het WK zou zijn geweest. In de plaats daarvan worden amper vijf i.p.v. zes renners opgesteld in Koksijde. Liever een vacature openlaten dan sportiviteit de bovenhand laten nemen. Het is een menselijke reactie, ingegeven door het moment natuurlijk, waar ik tot op zekere hoogte wel kan inkomen. Immo Dejaegher heeft mij de afgelopen drie jaar veel gegeven en daar ben ik hen dankbaar voor. Je mag echter ook niet vergeten dat ze in die periode heel wat teruggekregen hebben van de lichting 1994. Jammer dat dit vlug vergeten wordt wanneer de zaken voor hun iets anders uitdraaien dan verwacht. Niet getreurd echter, we hebben al genoeg mooie dingen mogen meemaken dit jaar. We doen voort zonder rancunes.
Vandaar mijn deelname in Sint-Denijs vandaag. Een kermiskoers, maar eentje met een uitgelezen parcours waar de sterkere renners automatisch wel bovenkomen. Om toch voldoende kilometers in de benen te hebben in functie van volgende week, reed ik deze morgen al een uurtje los achter de brommer. We staan met 65 aan de start. Van Immo Dejaegher zijn ook Gianni (die deze week een Cooper test liep - dodelijk voor een renner), Niels en Lorenzo komen opdagen. Lorenzo rijdt lek met beide wielen in het begin van de wedstrijd. In de aankomstzone, 1 km verder en ongeveer halfweg het parcours zitten drie behoorlijke hellingen waar je wel het verschil kunt op maken. Na een verkenningsronde besloot ik er direct in te vliegen. Ik krijg Jan-Bart Opsomer en de Amerikaan Alexey Vermeulen mee. We rijden vier ronden met drie voorop, maar nemen hooguit 35 seconden. Toen al zag ik dat de Amerikaan een heel sterke indruk gaf. Achter ons vormde zich een groepje van negen renners, met ondermeer Gianni en Damon. Wanneer we dit negental gestaag zagen naderen, hielden we de benen wat stil. Iets na half koers komt de samensmelting. We blijven wat met 12 ronddraaien, zodat de eerste achtervolgers niet meer konden aansluiten. Damon was met een verkoudheid gestart, wat je niet kunt camoufleren op dit parcours. Hij lost noodgedwongen de rol vooraan. Met nog twee en een halve ronde te gaan demarreert de Nederlander Thijs De Lange. De Amerikaan Alexey volgt. Daarachter valt het wat stil, waarna ook ik uit mijn pijp kom en alleen aansluiting vind bij dit tweetal. Ik kwam deze namen vandaag voor het eerst tegen in het peloton en wist niet wat die twee in hun mars hadden. We haspelen de laatste twee ronden met drie af. De laatste zes kilometer gaan loeihard. Ik was niet bij machte om nog over te nemen, maar kon wel volgen. De brommertraining zal daar wel niet vreemd aangeweest zijn. Alexey had nog reserves en demarreert de laatste kilometer. Thijs en ikzelf hebben geen antwoord. De Amerikaan wint de wedstrijd en drie seconden later word ikzelf tweede voor Thijs. Ik ben best tevreden van de wedstrijd (waar ik van in het begin in de aanval ben getrokken) en het huidige conditiepeil, maar had toch graag nog een keer de armen in de lucht gestoken. Ploegmakkers Tiesj en Maxim slagen daar wel in vandaag, proficiat ! Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Regio Tour Duitsland met WK selectie van 08/09 tot 11/09 : 56e, 8e, 10e en 15e

Van donderdag 8 september tot en met zondag 11 september rij ik met de renners van de WK-selectie (Martijn Degreve, Kenneth Van Rooy, Boris Vallée, Daan Myngheer, Rob Leemans en ikzelf) de Regio Tour in Duitsland (Vogezen). Er komen 18 landenteams aan de start, vaak nationale selecties die zich hier willen voorbereiden op het WK in Kopenhagen. Hoofdbedoeling van de Belgen is hier aan teambuilding doen met ons zessen zodat we in Kopenhagen als één blok aan de start staan. We bollen wel mee in de ritten, maar de gereden uitslagen zouden van ondergeschikt belang moeten zijn. Donderdag wordt een ploegklimtijdrit gereden over 9.3 km. Vrijdag mogen we een wegrit rijden van 98.5 km, zaterdag één van 125.8 km en als afsluiter zondag één van 97.3 km. Renners die deze regio tour vorig jaar reden, vertellen me dat vooral de laatste rit ultrazwaar uitvalt. Iedere dag moeten we wel 1 of meerdere cols over, echt mijn ding dus. Alle info is terug te vinden op deze link : http://www.regio-tour.de/
Dag 1 : toch een individuele klimtijdrit en geen ploegentijdrit. Vandaag had ik een mindere dag en ging de col op aan een eigen tempo zonder te forceren. Wordt uiteindelijk 4e belg en 56e in het klassement. Winnaar is de fransman Latour. Wedstrijduitslag.
Dag 2 : vandaag had ik er wel zin in en voelden de benen goed aan, ondanks de regen. Ik ging zowat met iedere ontsnapping mee en kon zonder te forceren mee omhoog met de beste klimmers uit het peloton. In de finale komt het toch tot een massaspurt, waar ik me vrij goed kan plaatsen en uiteindelijk achtste eindig. Hiermee was ik ook beste Belg en tweede jongere vandaag. Ik stijg door naar plaats 38 in het algemeen klassement en ben hiermee derde Belg na Martijn en Boris. Kamergenoot Boris neemt knap de trui voor de tussenspurten over. Voor Kenneth Van Rooy eindigt de rit in het ziekenhuis na een valpartij. Diagnose : schouderbreuk. Hij mag zijn WK jammer genoeg schrappen. De Noor Hoelgaard wint de rit. Het geel blijft bij Latour. Wedstrijduitslag.
Dag 3 : opnieuw een zwaar parcours van 125 km dit keer. We moeten ondermeer twee keer de Col du Bannstein over. Ik was goed hersteld van gisteren en ging weer telkens in een kopgroepje de hellingen op. Er kunnen zeven renners ontsnappen, hierbij geen enkele Belg. De zeven blijven voorop en strijden voor de overwinning. Er komt vooraan nog totale verbrokkeling in de finale, maar het is de Australische eerstejaars Linfield die er het sterkst uitkomt en tevens het geel pakt. In de groep van dertig renners daarachter zitten Martijn, Boris, Daan en ikzelf. Rob zat nog wat verderop. In de spurt bergop 1'23'' later hou ik vrij goed stand en bol als tiende over de finish. Opnieuw eerste Belg vandaag. In het algemeen klassement stijg ik door naar plaats 30, tweede Belg na Martijn. Ondertussen vernamen we dat Kenneth op het WK vervangen wordt door Amaury Capiot, recente winnaar van Remouchamps. Wedstrijduitslag.
Dag 4 : de vier zware koersdagen beginnen door te wegen. Er komt een afscheiding van elf renners. Martijn Degreve is mee voor de Belgen. Hij wint de slotetappe ! Na de elf vluchters zit alles samen en het komt weer tot een massaspurt. Ik kan me goed plaatsen en wordt vierde van het peloton, vijftiende vandaag dus. Boris behoudt het groen. In het eindklassement blijf ik op plaats 30, 2e Belg. Martijn schuift als eerste Belg op naar plaats 11 door zijn overwinning vandaag. In het jongerenklassement strand ik op de 9e plaats. De 1e jaars die hier voor me staat zijn er vooral die beter presteerden in de openingstijdrit. Wedstrijduitslag. Jongerenklassement. Algemeen klassement.

Criterium Bavikhove 04-09-2011 : 4e op 31

De klimkoers in Remouchamps reed ik op aanraden van de bondscoach niet. Die lag immers te dicht bij de vierdaagse Regio Tour in Duitsland vanaf komende donderdag, wat het programma te zwaar zou maken. In de plaats daarvan trokken we naar Bavikhove, waar naar jaarlijkse gewoonte een criterium voor juniors en profrenners wordt gereden. Ik mocht me klaarmaken bij Marc Lambrecht, die in de buurt van het parcours woont, waarvoor dank. We stonden met 31 juniors aan de start voor 28 rondjes van 2.1 km. Ideaal om weer wat snelheid en intervaltraining op te doen, maar een heel moeilijke wedstrijd om naar je hand te zetten zo'n criterium. De betere namen waren de volgende : Van De Walle, Vanhoutteghem en Rickaert. Jonas valt al vlug uit door een val, gelukkig voor hem zonder veel erg. Typisch in een criterium is de regen van aanvallen. Ook typisch is het gegeven dat die meestal door dezelfde renners beantwoord moeten worden, vandaag hoofdzakelijk door Cedric, Matthias en ikzelf. Half wedstrijd ontstaat er een kopgroep van negen. De besten zijn mee. In de finale ziet Cedric zijn kans. Achter hem wordt wat getwijfeld, ook door mij en hij trekt na een solo van een volle ronde de overwinning naar zich toe. In de sprint voor de tweede plaats zit ik ingesloten en eindig uiteindelijk vierde na een wat onregelmatige finale. Na onze wedstrijd bleven we kijken naar de wedstrijd van de profs, waar de wereldkampioen Hushovd het haalde voor Philippe Gilbert en Mc Ewen. Wel eens leuk om zien hoe alles in scene wordt gezet door die mannen op zo'n criterium. Wedstrijdfoto's.

Mandel-Leie-Schelde 27-08-2011 : 16e op 152 na lange ontsnapping, vaak solo. Ik pak overtuigend de bergprijs.

Samen met mijn pa was ik eergisteren het parcours gaan verkennen, met nadruk op de volledige heuvelzone van het Vossenhol tot en met de Patersberg. Ik stond dan ook samen met vier ploegmakkers (Piotr, Gianni, Niels en Thomas) supergemotiveerd aan de start, enkel met de bedoeling om me in de kijker te rijden tijdens de wedstrijd. Links en rechts werd immers gefluisterd dat ik de verrassing van de WK-selectie ben. Ik wou hier tonen toch een stukje te kunnen fietsen op wat wel eens het zwaarste juniorenparcours over 134 km wordt genoemd in België. Mijn pech in de Ronde van Vlaanderen zat ook nog in het achterhoofd (opgehouden op Taaienberg) en ik wou vermijden dat er teveel renners voor me uitreden op de hellingen. Op Vossenhol kwam ik als eerste boven en deed dat ook nog eens over op de Kluisberg, de Cote de Trieu, de Kwaremont en de Patersberg. De bergprijs was toen als binnen. Veel stukken van deze heuvelzone haspelde ik in mijn eentje af op een uitgebalanceerd tempo, maar verspeelde hier nog teveel van mijn krachten. Na de Patersberg komen er in schuifjes zestien renners aansluiten. De kopgroep was gevormd en bestond stuk voor stuk uit klinkende namen als Senechal, Degreve, Gystelinck, Declercq, Geerinck, Vermeulen, ... maar vooral ook twee ploegmakkers : Piotr en Gianni. Hier maakte ik de "fout" om toch nog steeds mijn deel van het werk te doen i.p.v. me een aantal km wat te laten meedrijven en zo wat te recupereren. We gaan de vier plaatselijke rondes in met zestien man. Door Daan Mijngheer en Senechal wordt onmiddellijk gespurt voor de eerste premie. Na de meet houdt dit tweetal de benen niet stil. Ze gaan in tegendeel vol door. Piotr en ikzelf zaten op dat moment vrij ver van achteren. We wisten niet dat er premies te verdienen waren en dus ook niet dat daar de kans op demarrages vrij groot was. Gianni ziet het gevaar wel aankomen en kan nog net aanklampen bij het tweetal. De drie koplopers nemen al vlug 40 seconden. Van dan af wisten we dat de winnaar bij deze drie zat. Bij mij was het vat ondertussen af. Ik moest me beperken tot volgen. Reageren op uitvallen zat er niet meer in, maar voor mezelf was mijn missie volbracht : ik had een groot deel van de wedstrijd mee kleur gegeven en moest enkel in de finale laten begaan door wat te enthousiast mee te fietsen. De reacties van de journalisten nadien beaamden dit. Piotr krijgt nog kettingbreuk. Daan valt diep in de finale tot twee keer aan, heeft nog de meeste reserves en kan de wedstrijd op zijn naam schrijven voor Senechal en een sterke Gianni. Daarachter valt het groepje nog in stukken uiteen. Ik bol hier uitgeblust als laatste over de meet. Dat het zwaar was, geven de cijfers aan : amper 16 van de 152 starters rijden de wedstrijd volledig uit. Mooi videoverslag van Karel Declercq. Videoverslag Focus WTV. Wedstrijdfoto's.

Langemark 23-08-2011 : 8e op 50 na trainingswedstrijd

Nu mijn WK selectie een feit is, wordt alles hierop afgestemd de komende maand. Normaal stonden er vandaag twee losrij-uurtjes op het programma, maar ik mocht ook wel een wedstrijd rijden zonder diep te gaan. We kozen in allerlaatste instantie dan ook voor dit tweede scenario en zakten af naar Langemark. We staan met 50 renners aan de start. Van ploegmakkers zijn Joren Touquet, Jules Borra en Matthias Bille aanwezig. DJ Matic is goed vertegenwoordigd. Direct na de start ontbindt Maxime Farazijn zijn duivels. Samen met Pieter-Jan Decock rijden ze een tweetal rondjes voorop. We laten niet begaan. Samen met Benjamin Declercq, Matthias Vandewalle en Christophe Noppe rij ik naar het tweetal toe. Vooraan hebben we nu vier DJ-Matic renners, wat mij in de finale al in een lastig parket zou brengen. Met z'n zessen fietsen we een zevental ronden zo'n 20 seconden voor een eerste achtervolgende groep uit. Al vlug voel ik dat de benen niet super aanvoelen, ondanks twee gelletjes. De reden is mij bekend, maar hou ik liever voor mezelf. Toen Benjamin, Maxime en Matthias net voor de samensmelting met de achtervolgers een versnelling plaatsten heb ik getwijfeld om mee te gaan. Met het trainingsscenario in mijn achterhoofd, de lome benen en het gegeven dat het om drie DJ-matic renners ging heb ik dan toch maar gepast. Ikzelf heb de wedstrijd op trainingstempo uitgereden en niets meer geforceerd. Het drietal vooraan loopt 1 minuut uit. De drie ploegmakkers spurten niet voor de overwinning maar komen hand in hand over de meet. Matthias wordt door de wedstrijdorganisatie als winnaar aangeduid. Ikzelf bol als achtste over de meet, heb mijn training erop zitten en kan toch nog wat prijzen- en premiegeld naar huis nemen. Er rijden amper 11 renners van de 50 de wedstrijd volledig uit ... Wedstrijdfoto's.

WK selectie Kopenhagen !!!

Vanavond werd de selectie voor de wereldkampioenschappen op de weg bekendgemaakt. Voor de wegrit ben ik geselecteerd als enige eerstejaars junior. Yes !!! Blijkbaar was mijn prestatie in de Trofeo Karlsberg doorslaggevend. De namen van de andere renners zijn te lezen op de site van de Wielerbond : stadsgenoot Martijn Degreve, Kenneth Van Rooy, Boris Vallée, Daan Myngheer en Rob Leemans. Voor de tijdrit werden Michael Goolaerts en Joachim Vanreyten aangeduid met Jasper Debuyst als reserve. De juniors rijden hun tijdrit op 20 september e.k. De wegrit staat op 24 september e.k. geprogrammeerd, met start om 09:00 uur. Meer info over dit WK vind je hier : http://www.copenhagen2011.dk/index.php. Wat het resultaat ook mag zijn, ik besef ten volle dat ik hier een unieke ervaring mag beleven. Dank aan iedereen die dit heeft mogelijk gemaakt.

Tielt 21-08-2011 : opgave na materiaalpech

Normaal stond vandaag twee uur losrijden op het programma. Als alternatief hiervan besloot ik een kermiskoers te rijden in Tielt, nog maar mijn vijfde dit seizoen. Mijn ploegfiets was ingevolge de val van gisteren niet rijdensklaar. Vandaar dat ik aan de start stond met mijn Pinarello, waar ik nog niet echt mee doorgefietst had. Er melden zich 57 deelnemers aan. Het parcours van 6.2 km bevat een pittige kasseistrook. Midden koers vormt er zich een kopgroep van tien renners. Ikzelf had me tot nu toe afzijdig gehouden. Op de kasseistrook besloot ik naar de kopgroep toe te rijden. Ze reden toen een dertigtal seconden voor ons uit. Op dat moment merk ik dat mijn zadel los op mijn zadelpen was komen te staan en dat er geen rijden meer aan was. Noodgedwongen mocht ik de wedstrijd staken ondanks de goede benen die ik toch wel had na gisteren. De kopgroep zou voorop blijven. In een sprint met tien haalt Alexander Maes de zege naar zich toe, voor Emiel Vermeulen en Cedric Vanhouttegem. Ondanks het feit dat het hier om een simpele kermiskoers gaat, rijden amper 30 renners de wedstrijd uit. Voor mij toch wel weer een weekend met kleine persoonlijke tegenvallers : gisteren zadel gebroken en valpartij, vandaag zadel los en opgave ... Zaterdag e.k. een herkansing na de tegenvallende Ronde van Vlaanderen in de omloop Mandel-Leie-Schelde, volgens velen één van de mooiste UCI 1.1 wedstrijden van het jaar in België. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Interclub Ingelmunster 20-08-2011 : 15e op 155 en winst voor Gianni na perfect ploegenspel

De eerste wedstrijdhelft blijft vrij gesloten. Enkele individuen proberen iets op te zetten, maar alles wordt binnen de kortste keren geneutraliseerd. Halfweg koers is er een groep van 30 renners weg. De samenstelling verliep in schuifjes. Ze nemen tot 1 minuut. Eerst wil ik er naar toerijden met Martijn Degreve. Tijdens die achtervolging val ik in een bocht met kiezelstenen en verzeil terug in achtervolgend peloton. Na 1 ronde recuperatie probeer ik het nog een keer met Ruben Geerinck en een derde renner. We rijden op 3/4 ronde een gat dicht op de kopgroep van 45 seconden. Nu zitten we met 5 Immo Dejaegher renners vooraan en spreken af elk om beurt te demarreren. Thomas probeert eerst, maar wordt teruggepakt. Iets later vertrekken opnieuw een tiental renners, waaronder Maxim en Gianni. Thomas, Rik en ikzelf houden de benen stil op dat moment, waardoor onze ploegmakkers op slag een twaalftal seconden voorsprong nemen. Gianni slaagt er nog in om uit de kopgroep te ontsnappen en wint de wedstrijd solo. Ikzelf sprint niet meer vol door en bol als 15e over de meet. We winnen het ploegenklassement en Gianni gaat met zijn eerste grote overwinning naar huis. Een geslaagde interclub, waarbij samenwerking voorkeur genoot op individuele resultaten vandaag. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Trofeo Karlsberg van 11/08 - 14-08 : selectie nationale juniorenploeg : 3e jongere en 12e in het algemeen klassement

Samen met Seppe Verschuere (die Ruben Boons vervangt), Capiot Amaury, Degreve Martijn, De Gendt Aimé en Vergaerde Otto ben ik door de bondscoach geselecteerd om van 11/08 t.e.m. 14/08 de wereldbekerwedstrijd Trofeo Karlsberg te rijden in Duitsland. In die vier dagen moeten vier wegritten worden afgewerkt en een tijdrit. Deelnemers van voorgaande jaren vertelden me dat de uitgestippelde parcours best lastig zijn. We vertrekken op 10 augustus e.k. Meer info over deze UCI Nations Cup wedstrijd vind je op deze link : http://trofeo.gersheim.de/component/option,com_frontpage/Itemid,1/. Live tickerberichten van iedere etappe kun je hier volgen : http://06.live-radsport.ch/details_21579/LiVETicker_Archiv_2011.html (klikken op "flash" bij de juiste etappe. België staat in de wereldbeker momenteel op een tweede plaats in het landenklassement. We hebben dus wat te verdedigen.

Dag 1 - Ommersheim : Gestart met 116 renners uit 20 verschillende landen voor een wedstrijd van een kleine 90 km over 3 grote ronden, met - naast alle vals platte stukken - 1 lange helling. Stralend weer en zo'n 26 graden. We hebben enkele supporters mee : mijn ma en pa, de pa van Otto en de opa van Martijn. We krijgen eerst 10 km neutrale zone wegens wegeniswerken. De eerste aanvallers van de dag zijn twee Australiërs. Ze krijgen maximaal 20 seconden. Na ongeveer 50 km wedstrijd ontstaat er een kopgroep van een zestiental renners. Hier zijn twee Belgen aanwezig : Amaury Capiot en Martijn Degreve. Tien km verder komt alles weer samen. Tussendoor draaien talrijke ontsnappingspogingen op niets uit. In de finale ontstaat er een kopgroep van 11 renners. Martijn is mee. Op 1 km van de meet kan de Italiaan Valerio Conti (vierde op het EK) een kleine voorsprong uitbouwen op de jagende achtervolgers. Hoewel de aankomst op een helling ligt kan hij iedereen voorblijven en wint de etappe. Het peloton volgt op een tiental seconden. Conti start morgen in het geel, maar heeft ook het sprintklassement en het bergklassement op zijn naam staan vandaag. Eerste Belg is Martijn Degreve, gevolgd door Amaury Capiot. Ikzelf bol als 26e over de meet, in de buurt van ondermeer wereldkampioen Le Gac en ben hiermee 6e jongere. Seppe en Otto komen in dezelfde tijd als mij binnen. Aimé kende schakelproblemen en moest hierdoor een handvol seconden toegeven. Volgens de tijden van de eerste drie binnengekomen renners, komen we in het landenklassement op een zesde plaats te staan in deze rit. Tijdens deze etappe voelde ik mijn maag opspelen, zo erg zelfs dat het bij momenten zwart werd voor de ogen. Om alles los te gooien reden we achter de ploegwagen met de fiets naar het hotel. Wedstrijdfoto's.

Dag 2 : Sint-Nikolaus : ook nu weer kregen we een sterk golvend parcours voorgeschoteld van een kleine 90 km. De bergprijs werd beslecht op een helling van een goede km lang. Die moesten we drie keer over. Midden koers gaan zeven renners weg, waaronder Europees kampioen Le Cuisinier. De gele trui is hier niet mee, de groene wel. Met nog 15 km wedstrijd voor de boeg kunnen 20 renners aansluiting vinden bij het zevental. Hierbij jammer genoeg slechts 1 Belg, zijnde mezelf. Ik was een van de aanstokers van de tegenaanval die startte op een lang hellend stuk. Ik was verlost van de buikproblemen en voelde me heel wat beter. Uit de omvangrijke kopgroep proberen in de finale nog 4 renners te ontsnappen, waar ze niet in slaagden. De aankomst was opnieuw hellend, met een paar honderd meter ervoor een gevaarlijke haarspeldbocht net na een steile afdaling. Ik zat goed geplaatst voor de bocht, remde wat te fel af en werd hierdoor voorbijgereden door een aantal renners die wat meer risico durfden nemen. Wat valvrees na mijn sleutelbeenbreuk zal hier zeker niet vreemd aan zijn. Hierdoor zat ik niet ideaal geplaatst voor de eindsprint. Die sprint wordt vandaag gewonnen door de Europees kampioen Le Cuisinier, voor de Deen Rasus Lund en de Nederlander Ivac Slik. Lund neemt het geel over van Conti, die vandaag binnenkomt in het peloton. Ik kom twee seconden na Le Cuisinier als 13e over de meet. Op 1'37'' wordt de pelotonspurt door Capiot gewonnen. Ook de andere belgen krijgen dezelfde tijd toegemeten. In het ploegenklassement zakken we naar een negende plaats. Vandaag maak ik een sprong voorwaards in het algemeen klassement, van plaats 26 naar plaats 17, op 23 seconden van gele trui Lund. Hiermee ben ik eerste Belg en 7e jongere op 6 seconde van de Australier Schultz Nikolas. Wedstrijdfoto's.

Dag 3 : Tijdrit Homburg : deze voormiddag stond een tijdrit op het programma van 11,2 km. Benieuwd wat ik hier nog in de benen zou hebben na twee dagen koers. De Deen Mats Schmidt zet met 14:06 lang de beste tijd neer. Die wordt eerst verbroken met twee seconden door de Duitse eerstejaars Jan Brockhoff. De Franse winnaar van gisteren, Le Cuisinier zet ook vandaag een toptijd neer van 13:51 en wint deze discipline voor Brockhoff en Slick. Ikzelf doe het voortreffelijk. Met een tijd van 14:25 eindig ik twintigste, op 1 seconde van wereldkampioen Legac en 20 seconden van Brockhoff. Hiermee ben ik beste Belg (gemiddelde bijna 48 km/u). In het jongerenklassement stijg ik door naar een 4e plaats op 8 seconden van de leider Peroni. In het algemeen klassement kom ik op plaats 12 te staan met de hete adem van Parijs-Roubaix winnaar Senechal in mijn nek. Martijn zet de tweede tijd neer van de Belgen, gevolgd door Aimé, Amaury, Otto en Seppe. Voor de wegrit vanmiddag keren we vlug terug naar het hotel voor een maaltijd en een beetje rust en verzorging.

Dag 3 : Wegrit Homburg : de aankomst van de tijdrit was vanmiddag de start van de wegrit over 82 km. Ook hier weer 1 serieuze klim, gevolgd door een gevaarlijke afdaling. Ook de aanloop naar de aankomstzone was best technisch. De eerste twee ronden worden door het peloton rustig afgewerkt, alsof iedereen de benen wou sparen na de tijdrit van deze morgen. Pas in ronde 3 van de 5 begon er deftig gekoerst te worden. Ik kon me mooi vooraan handhaven, telkens in de buurt van Amaury. Martijn Degreve raakt betrokken in een valpartij, gelukkig zonder veel erg. Hij moet samen met Legac een gat van een goede 40 seconden toerijden op het peloton en slaagt in zijn opzet. Vooraan raakt niemand echt weg, maar op de klim staat de deur achteraan wel open. Het peloton raakt uitgedund tot een man of 60. Hier zijn nog drie Belgen vertegenwoordigd : Martijn, Amaury en ikzelf. In de finale kunnen de Fransman Senechal en de Deen Andersen een gat slaan van een 20-tal seconden. Ze blijven het peloton voor en Andersen wint de etappe in een spurt met twee. In de aanloop naar de finale laat ik me weer wegdrummen - die schrik zal er wel een keer uitraken zeker - en eindig in de buik van het peloton op een nietszeggende 41e plaats, maar wel in dezelfde tijd als het ganse peloton. Amaury en Martijn kunnen zich wel goed plaatsen en eindigen respectievelijk 7e en 9e. Aimé moest lossen in de finale. Otto had te kampen met materiaalpech (spaken uit zijn wiel gerukt door aanrijding) op 1.5 km voor de finish. Seppe had vandaag niet de beste benen en moest de voorlaatste ronde lossen op de helling. Hij verliest een viertal minuten. In het jongerenklassement blijf ik 4e, maar nu op 24 seconden van ritwinnaar Andersen. Ook in het algemeen klassement kan ik mijn 12e stek behouden. Wedstrijdfoto's.

Dag 4 : Niedergeilbach : vandaag stond de koninginnerit op het programma. Op een erg selectief parcours van 135 km ging vandaag het kaf van het koren worden gescheiden. Scherprechter was en stevige helling van een viertal km lang, met lange stukken tot 12 % hellingsgraad. Tussenin zaten ook nog tal van kleinere klimmetjes, die na verloop van de kilometers ook wel in de benen kropen. We kregen vijf ronden voorgeschoteld, waar we iedere keer een veertigtal minuten over reden. Van in ronde twee gaat een kopgroep weg van negen renners. Voor de Belgen was Amaury present. In de voorlaatste ronde rijdt een Fransman me bijna van de weg af. Door de aanrijding krijg ik kettingproblemen en moet net voor de lange beklimming voet aan de grond zetten. Ik kan het mankement zelf rechtzetten, maar geraak tussen de volgwagens verzeild. De ganse klim moet ik alleen afhaspelen, maar doe dit zonder me te vergalopperen. In de afdaling gooi ik me volledig en kan na een eindjump toch weer aansluiting vinden met het peloton. Het zou duren tot een stuk in de laatste ronde vooraleer de koplopers worden opgepeuzeld door een eerste peloton van nog een zestigtal renners. Het was vooral door toedoen van de Denen dat alles weer samenkwam. Alle Belgen waren nog present vooraan. Otto voelt zich goed en zet in extremis een demarrage op, zonder succes. In de laatste 2 km komt er nog een scheur in het peloton. Martijn, Otto en ikzelf kunnen ons nestelen in eerste groep van veertig renners. Aimé en Seppe moeten de rol lossen en ook Amaury had in de lange ontsnapping het beste van zichzelf gegeven (met een tweede plaats in het bergklassement tot gevolg). De finish ligt op een helling van een kleine kilometer. Bij het aansnijden hiervan zit ik nog vrij ver achteraan, maar kan goed opschuiven. Dit is hier veel minder evident dan in een gewone interclub of kermiskoers. Wanneer de sprint wordt ingezet, zit ik ongeveer in negende positie. De laatste paar honderd meter kan ik nog vijf renners remonteren en strand vandaag op een vierde plek op een tweetal fietslengtes van de winnaar, de Oostenrijker Biedermann. Het voelde aan alsof er misschien nog iets meer in zat vandaag. Mijn vrees om hier volledig kapot te zitten bleek ongegrond. Ik kom vrij "fris" de meet overgewaaid, ondanks het zware parcours en vier zware koersdagen op hoog niveau. Martijn wordt hier nog vijfde, Otto 19e. We winnen hierdoor het ploegenklassement vandaag. Seppe verteerde de rit veel beter dan zelf verwacht en ook Otto en Aimé deden het meer dan voortreffelijk, rekening houdend met hun recente piste-prestaties en een gebrek aan wegcompetitie. In het eindklassement blijf ik 12e. In het jongerenklassement kan ik nog 1 plaatsje opschuiven en word hier 3e. Hiermee ben ik beste Belg. Le Cuisinier behoudt vandaag het geel. Ik kan heel tevreden terugblikken op mijn vierdaagse wereldbekerervaring. Wedstrijdfoto's.

Beker van België Angreau 07/08/2011 : 26e op 176

Benieuwd wat de benen gingen zeggen na de vrij zware wedstrijd van gisteren. Het eerste wedstrijduur werd gedomineerd door het drietal Declercq, Senechal en Ghistelinck. Zij reden gedurende drie ronden zo'n 20 seconden voor het peloton uit, maar kregen ook niet meer speling dan dat. De eerste 80 km verteerde ik vrij vlot. Ik draaide goed mee in de kop van het peloton, ging vlot de lange klim op, voelde de kasseistrook niet echt opspelen en kon op alle tempoversnellingen reageren. Drie ronden van het einde gaan drie ploegmakkers vol door : Thomas, Piotr en Maxim. Ze maken er een ploegentijdrit van, maar krijgen toch aansluiting van een dertigtal andere renners. Ik was op dat moment niet meer bij machte om te reageren en verzeil in de achtergrond. Op dit moment betaalde ik de tol van de inspanningen van gisteren. In de kopgroep komt er een nieuwe afsplitsing van 15 renners. De drie Immo-Dejaegers zijn weer mee. Puur op karakter vind ik op de lange klim in het parcours toch aansluiting bij de vijftien gelosten vooraan. We blijven de rest van de koers hangen op een kleine minuut. In de finale kilometers proberen Senechal, Declercq als Van Dingenen om beurten te ontsnappen, maar op 600 meter van de eindmeet is er een hergroepering. Ploegmaat Maxim Panis springt op het goede moment en wint - toch wel verrassend voor velen - de wedstrijd voor Boris Vallée en Paco Ghistelinck. Dit tot grote vreugde van mijn Nederlandse ploegmakker Piotr (zie foto). Ikzelf bol als 26e over de meet in de buik van een eerste achtervolgend groepje. Jelle, die gisteren zo goed reed, wordt 64e op 4 minuten. Wel een indicatie dat je op een parcours als dit hier, waar het voor geen meter plat loopt, 100 % fris aan de start moet staan. Laat dit een les zijn voor volgend jaar. Er rijden 87 renners van de 176 de wedstrijd uit, wat aantoont hoe zwaar alles uitvalt hier in Angreau. In Karlsberg staan ons ook vier zware dagen te wachten, maar dit geldt dan voor iedereen aan de start. Hier hadden de meesten geen wedstrijdkilometers in de benen gisteren. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Interclub Gistel 06/08/2011 : 6e op 155 na attentvolle wedstrijd

In Gistel staan we met 27 ploegen van 6 renners aan de start van een wedstrijd over 12 ronden van een kleine 10 km. Er kwamen klinkende namen als Van Poppel, Rossi, Capiot, Dibben voor op de deelnemerslijst. Verder zaten er ondermeer Nederlandse, Russische, Engelse en Franse ploegen. Kortom een bezetting om duim en vingers van af te likken. Dit bleek ook het eerste wedstrijduur, waar we een gemiddelde draaiden van meer van 45 km/u. Het peloton viel op geen enkel moment stil. Ik had me voorgenomen om nooit uit de eerste twintig weg te gaan, waar ik ook in slaagde. In de loop van de wedstrijd ging ik zeker met een zestal ontsnappingen mee, waarvan één keer gedurende anderhalve ronde met drie : Dany Van Poppel, Amoury Capiot en ikzelf. Van Poppel was heel sterk bezig. Na iedere bocht was het harken om hem bij te benen, maar dit lukte me aardig. Als eerstejaars liet ik Van Poppel en Capiot twee keer spurten voor de premies en kwam dan gewoon terug aansluiten op eigen tempo. We werden eerst bijgebeend door een deel van het peloton. Nog iets later kwam er een algemene hergroepering. Drie ronden van het einde kunnen 22 renners voor een afscheiding zorgen. Ikzelf ben er nu niet bij. Van onze ploeg was wel Jelle Donders mee, die sterk uit de hoek kwam vandaag. De koplopers lopen maximaal 25 seconden uit. In de voorhoedes van het peloton zag ik ondermeer Van Poppel, Dibben, Capiot zitten in mijn buurt en wist dat het nog niet te laat was. We gaan met een twintigtal renners in de achtervolging. Nu ben ikzelf wel mee, maar ook ploegmakkers Gianni en Joren. Het gaat hard in de achtervolging en er vallen onderweg een tiental renners terug af. Bij het ingaan van de laatste ronde komen we bij de koplopers, waardoor er een groep ontstaat van een goede 35 renners. Wijzelf zijn met vier vertegenwoordigd, maar Balen en de Russen ook. Merlijn Decoster kiest voor een ultieme uitvalspoging op 4 km van de eindmeet. Er reageren drie renners, de best vertegenwoordigde ploegen kijken wat de kat uit de boom en de vogels zijn gaan vliegen. In de finale gaat de Nederlander Bob Van den Enden er alleen vandoor en wint de wedstrijd. Het drietal Decoster, Sterckx en de rus Mezhechev volgt op tien seconden. Daarachter bereiden we ons voor op de spurt voor de vijfde plaats. Jelle zit nog fris en ik vraag aan hem om me meer naar voor te loodsen. Hij doet dit en zet vlot aan bij het uitdraaien van de laatste bocht. Ik verlies hier echter zijn wiel en val een viertal plaatsen terug. Jelle neemt op slag een viertal fietslengtes, kan die behouden en bolt als vijfde over de meet. Ikzelf kan in extremis ondermeer Van Poppel, Dibben en Capiot nog remonteren en wordt zesde in de striemende regen. Ik ben heel tevreden over de manier waarop ik heb gekoerst vandaag. Het zit goed in de benen en het kopje. Een zesde stek in een sterk bezette kopgroep is daarbij ook niet slecht gepokerd. Op naar morgen, waar in Angreau wel andere koek zal gesneden worden denk ik. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Reningelst 27/07/2011 : 27e na volledig verkeerde inschatting wedstrijd

Blijkbaar heb ik totaal geen koersinzicht meer. Redelijk in het begin van de wedstrijd geraakt een groep van een twaalftal renners voorop. Er volgt een tweede groep die ongeveer even groot is. Daarna het peloton, waar ikzelf rustig in meepeddel. Mijn vader roept nog "ze zijn vertrokken". Ik zie het gevaar te laat in en ga een tijdje later met twee in de achtervolging, maar krijg 1 minuut achterstand op een goed ronddraaiende kopgroep niet dicht. De besten zaten van voor en het kalf was verdronken. Vooraan komt er halfweg koers een nieuwe opspliting. Er gaat een groep van 8 renners weg. Ploegmaat Joren Touquet is mee. Daarachter blijven ondermeer Maxime Farazijn en Seppe Verschuere steken. Ze blijven samen tot op 3 km van de streep. Daarna volgt de ene demarrage na de andere, maar het is Emiel Vermeulen die de anderen te snel af is in de finale. Joren wordt nog vijfde. Ikzelf bol in een derde groep op zowat 10 minuten over de finish als 27e. Toen ik aan mijn vader vertelde dat ik vandaag wel goede benen had, ontplofte hij zowat. Heftige discussie met mijn pa gehad in de auto over het verdere verloop van het koersseizoen op weg naar huis. Wedstrijdfoto's.

Ronde van Vlaanderen 24/07/2011 : uitgereden, maar wel net na groene vlag

Op Taaienberg mooi vooraan in 20e positie in peloton. Voor ons al van op La Houpe 11 man weg, waaronder Piotr en de latere winnaar Martijn Degreve. Op Taaienberg massale stilstand voor me, waardoor rest van helling te voet omhoog. Direct 3 minuten aan mijn broek. Eerst nog gekoerst om achterstand te verkleinen, maar na 75 km wedstrijd gewoon uitgereden als training met een groot peloton en in het gezelschap van Tiesj die platgevallen was. Nooit meer echt in koers gezeten. Ondertussen toch wel de parcourskennis opgedaan in functie van volgend jaar als ik weer de kans krijg. Er zijn al betere koersdagen geweest. Het wil maar niet vlotten dit seizoen. Wedstrijdfoto's.

Veldegem 21/07/2011 : 1e op 98 deelnemers

In Veldegem staan we aan de start met 98 renners, waarvan 6 Immo Dejaeghers. Ondanks de regendreiging blijft het droog. In het eerste wedstrijduur wordt er hard gereden op een vrij bochtig parcours. Wanneer je uit de bergen komt vergt dit toch wel een aanpassing : draaien in plaats van duwen, souplesse in plaats van kracht. Ik had het dan ook heel lastig het eerste anderhalf wedstrijduur. Eerst vertrekt er een kopgroep van 8 renners. Ze krijgen niet meer dan 15 seconden speelruimte van het peloton. Ploegmaat Gianni Bossuyt slaagt er in om alleen aansluiting te vinden. Ik probeer, samen met twee anderen, maar moet terug inbinden. Iets voor half wedstrijd worden de koplopers gegrepen. In die achtervolging was het peloton tijdelijk in vier stukken gebroken, maar na 60 km was alles gewoon te herdoen. Wat volgt was een chaotisch koersverloop met om de haverklap ontsnappingspogingen en verbrokkeling vooraan in het peloton. Ik kan wel een aantal keer meeglippen, maar voel dat de benen geen initiatief dulden. Na 60 km valt het peloton andermaal uiteen. Er vormt zich een nieuwe kopgroep van zeven renners, met ondermeer Jonathan Vlaminck en Cedric Vanhouteghem. Op 20 seconden volgt een ander groepje van zeven renners, nog 20 seconden later passeert Ward Goethals met drie companen en pas daarna volg ik in de voorhoede van het peloton. We hebben op dat moment nog 25 km voor de boeg en rijden op minstens 1 minuut van de kopgroep. Ik geef me op dat moment verloren. Een ronde later keert bij mij plots alles. Ik vind een nieuw elan, kan weer gemakkelijk mijn 15 of 14 ronddraaien en besluit samen met enkele anderen toch nog een ultieme poging te wagen om de sprong naar voor te wagen. Een geluk dat er enkele groepjes voor ons uitreden. We hadden zo telkens een richtpunt. Op twee ronden van het einde komen we bij de kopgroep, zo dachten we tenminste. Net voor onze aansluiting waren er vier renners gaan vliegen. Hierbij opnieuw Cedric Vanhouteghem. Hun voorsprong bedroeg echter maar een 15-tal seconden. We sluiten in de voorlaatste ronde aan bij dit viertal en gaan de finale in met een beperkte groep van 11 renners. De benen voelen nu weer super aan en ik besluit alles op de sprint te zetten. We blijven de laatste ronde samen en zetten de spurt in met z'n elven. Ik trek die aan van op 200 meter voor de meet, neem op slag 2 fietslengtes, val niet meer stil en win hier mijn tweede wedstrijd van het seizoen, vanuit een schijnbaar verloren positie op 25 km voor de finish. Dat sterkt alvast mijn zelfvertrouwen. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Tour du Valromey 11/07 - 14/07 : Kevin 13e in slotetappe, 17e algemeen en 6e jongere

Alle info over deze mooie rittenwedstrijd waar heel wat hoogtemeters moeten worden overwonnen vind je hier : http://www.tour-valromey-organisation.fr/Tour-Valromey-organisation/Bienvenue.html. Een kluifje voor de klimmers onder ons. Ik hou jullie langs deze weg kort op de hoogte van de prestaties van mijzelf en de ploeg in het zonnige Frankrijk. We vertrekken naar de Franse Alpen op zaterdag 9 juli e.k.
Dag 1 : 98.6 km met 1 col van 2e categorie, 1 van 3e en 1 van 4e categorie. Een vrij vlakke rit dus naar de normen aldaar.
Dag 2 : 91.1 km met 1 col van 1e categorie, 2 van 3e categorie en een aankomst op een col buiten categorie, waarbij 250 hoogtemeters overbrugd moeten worden op de laatste 3 km
Dag 3 : 102.2 km met 3 cols van 1e categorie en weer een aankomst op een col buiten categorie met 220 hoogtemeters op de laatste 3 km
Dag 4 : 105.8 km met 4 cols van 1e categorie, de koninginnerit van deze vierdaagse.

Openingsrit 11/07/2011 : Kevin wint de openingsrit en start morgen in het geel !! Na 15 km wedstrijd onstaat er in drie schuifjes een kopgroep van 12 renners. Kevin kan als laatste meespringen en is hier de enige vertegenwoordiger van Immo Dejaegher. De groep blijft voor op het peloton. 40 km voor de finish moeten de renners twee cols van 3e en 4e categorie over. Er spurten 5 renners mee voor de bergtrui. Kevin laat begaan en doseert zijn krachten. In de afdaling kan hij terug aansluiten. Op een stuk vals plat gaat hij onmiddellijk in de tegenaanval. Hij krijgt één fransman mee, een renner die in Morbihan het bergklassement had gewonnen, geen doetje dus. Het tweetal heeft nu nog 35 km voor de boeg. Ze lopen tot maximum 55 seconden uit op de achtervolgers. Drie kilometer voor de eindmeet komen de achtervolgers echter terug tot op 10 seconden. De twee koplopers kunnen uit hun greep blijven en spurten voor de overwinning. Kevin wint de wedstrijd met een drietal fietslengtes voor op zijn medevluchter en pakt de gele leiderstrui en de witte jongerentrui. De eerste achtervolgers komen binnen op 10 seconden. De voorhoedes van het peloton, met ondermeer Tiesj en Joren op ongeveer 1 1/2 minuut. Morgen start het echte klimwerk en kan alles overhoop worden gegooid. Voor Kevin kan Valromey al niet meer stuk. Klassement na 11/07/2011. Wedstrijdfoto's. Filmpje. Krantenartikel.

Tweede rit 12/07/2011 : "De euforie van gisteren maakte al vlug plaats voor de nodige realiteitszin, hoewel ik mij nooit had voorgenomen om de leiderstrui ook maar 1 km te kunnen verdedigen. Na 30 km wedstrijd moesten we een col van 1e categorie over. Ik voelde direct dat de benen allesbehalve soepel draaiden en dat het me echt moeite koste om met de koplopers naar boven te rijden. De inspanning van gisteren was dus duidelijk niet verteerd. Ik slaag er de eerste keer wel in om puur op karakter mee te glippen vooraan, maar moest dit bekomen op de volgende beklimming. Er reed een omvangrijke kopgroep weg en ik kon niet reageren. Ook mijn ploegmakkers moesten die laten gaan. Op de derde beklimming vertrok er een volgende trein. Ook die liet ik noodgedwongen laten passeren. Vanaf de derde beklimming lag het peloton in stukken en brokken. Van dan af reed ik gewoon op eigen tempo de rit uit, probeerde me te sparen voor de komende twee dagen. Door vandaag relatief fris aan de eindmeet te komen zal de recuperatie misschien een stuk gemakkelijker verlopen, waardoor er morgen of overmorgen misschien nog iets goed te maken valt. Alhoewel : de protagonisten zijn hier de plaatselijke renners, voor wie die cols alledaagse kost zijn. Klimervaring en vooral zelfkennis zijn hier toch wel doorslaggevend voor een goede afloop. De bergen liegen niet in het gevecht tegen jezelf. Ik voel ook wel dat ik na alle sleutelbeenperikelen nog te weinig diepgang heb om dit soort werk nu al een paar dagen stevig vol te houden, maar we hebben gisteren toch de nationale franse media gehaald. Opmerkelijk was toch wel dat de meeste renners die gisteren in de aanval trokken, vandaag een stuk achteruit geslagen zijn. Dit geldt ook voor de groene trui." In het algemeen klassement valt Kevin terug naar een 31e plaats op 5.42 minuten van de leider. Hij is 11e jongere. Tiesj Benoot staat nu als 16e het best geklasseerd van de Immo Dejaegher renners. Klassement na 12/07/2011. Wedstrijdfoto's.

Derde etappe 13/07/2011 : "We starten de wedstrijd in felle onweersbuien. De dosering van gisteren wierp vandaag zijn vruchten af. De drie cols van 1e categorie worden goed verteerd vandaag en ik kan me mooi vooraan houden. Al van in de start gaan vijf man ervan door, met maar liefst drie renners van Stannah Museeuw. Daan Hoeibergs zit hier ook bij, maar die zal later door de mand vallen. Op de eerste beklimming vertrekt nog een groep van 20 man. Ik spaar me nog wat, maar ga in de afzink in het wiel van superdaler Vekeman in de achtervolging op dit 20-tal. Er kan of durft ons niemand volgen. Dalen gaat me blijkbaar nog wel goed af. We krijgen aansluiting. Ook Tiesj en Joren zaten al bij dit groepje. De laatste beklimming is lang, maar niet zo stijl. Ikzelf probeer hier diverse keren te demarreren op het buitenblad, maar wordt iedere keer teruggehaald door dezelfde renner die de ganse groep op sleeptouw neemt. Tiesj en Joren laten ze wel hun ding doen en die gaan in schuifjes met enkelen op zoek naar de vijf leiders. Tiesj zal uiteindelijk knap vierde worden vandaag en Joren zevende. Ikzelf kan de schade beperken en moet op de laatste col buiten categorie het tempo maken. We maken hier over 3 km op zijn minst 45 seconden goed op de koplopers en ik arriveer als 17e. Gilles Loncin wint de rit. Met de conditie gaat het in stijgende lijn en ik voel dat ik met heel wat meer overschot deze etappe tot een goed einde bracht. Ik doe een goede zaak in het klassement en stijg weer een aantal plaatsen (van 31 naar 19 op 6.48 minuten van de leider). In het jongerenklassement stijg ik weer door van de 11e naar de 6e plaats op 5.40 minuten van de leider Carret Nicolas. De gele trui komt nog achter mij binnen en gaat over naar de Australier Calvin Watson van Stannah Museeuw. Klassement na 13/07/2011.

Slotetappe 14/07/2011 : "Al op de eerste van de 4 cols van 1e categorie ontstaat een kopgroep van 13 man, waaronder ploegmaat Joren Touquet. Ik zat op dat moment wel goed gepositioneerd, maar had nog wat opwarming nodig. Ik dacht van die mannen wel terug te zien, maar weer had ik het bij het verkeerde eind. Op de volgende twee cols kan ik mooi vooraan omhoog en bepaal mee het tempo. Eén kilometer voor de top van de derde col ga ik in de aanval, maar wordt opnieuw gegrepen in de daaropvolgende afdaling. Op 15 kilometer voor de eindmeet, op de laatste beklimming ga ik nogmaals in de tegenaanval samen met drie companen. We naderen tot op 10 seconden van de leiders, maar krijgen die laatste 100 meter maar niet dichtgereden op een vrij zwaar oplopend parcours. De koplopers kunnen opnieuw verder afstand nemen, maar ook ons viertal blijft voorlopig uit de greep van een eerste achtervolgende groep. Net op een moment dat we toch dreigden ingelopen te worden versnel ik nog eens. Ik slaag er nu wel in om een hele tijd alleen voorop te blijven tussen de leiders en het peloton. Joren wordt vooraan knap tweede vandaag. Ikzelf bol uiteindelijk als 13e over de meet op een goede 20 seconden van het gros van de koplopers. Conclusie : een vrij sterke wedstrijd gereden gelet op de moeilijkheidsgraad van het parcours, alleen vertaalt dit zich weer niet in een mooi klassement en was het andermaal wat achter de feiten aanhollen door het (voor mij dan toch) onvoorspelbaar koersverloop. Al bij al kom ik fris uit deze vierdaagse en mag toch een ritzege mee naar huis nemen met een gele en een witte trui. Ook Joren en Tiesj presteerden sterk en heel regelmatig. Alleen voor James zat het hier wat minder mee de afgelopen dagen. In het algemeen klassement strand ik op een 17 plaats, in het jongerenklassement op een 6e stek. Tiesj is hier knap 7e, Joren 22e. Er worden amper 53 renners in de eindranking opgenomen. Ik kom ongetwijfeld met een heel wat betere conditie uit Frankrijk terug". Eindklassementen.

Dikkebus 06-07-2011 : 8e op 52

In Dikkebus staan we met vijf renners van Immo Dejaegher aan de start van een wedstrijd van een kleine 90 km op een winderig parcours. Van in de aanvang zijn er tal van schermutselingen. Niemand raakt weg. Iets voor half wedstrijd ontstaat er een kopgroep van zes renners, waaronder Vandromme, Constant, Soensens, Craeymeersch, Cauwelier en Pauwels. Ze lopen uit tot maximaal 45 seconden. In het peloton komt geen organisatie tot stand. Ook tussen de vijf Immo-Dejaegher renners was de verstandhouding blijkbaar zoek, jammer. Vermeire Jordy slaagt er in om op twee ronden tijd (10,5 km) in zijn eentje de kloof met de koplopers te dichten ,wat aantoont dat het vooraan toch niet super hard ging. Ikzelf probeer ook verschillende demarrages op te zetten, maar krijg jammer genoeg geen medewerking van het peloton in het opzetten van een tegenaanval. Om alleen het tijdverschil met de koplopers te overbruggen ben ik nog niet lang genoeg bezig na mijn verplichte stop. Dat voel je aan jezelf. Ietwat gefrustreerd hierdoor laat ik me helemaal naar achteren uitzakken en doe niets meer voor een paar ronden. Bij het ingaan van de laatste ronde is het peloton genaderd tot op 25 seconden van de koplopers. Nu geraak ik toch weg, samen met Indiana Slabinck. We rijden beiden goed door (Indiana iets meer dan ikzelf) en naderen uiteindelijk tot op 100 meter van de kopgroep. Hier haalt Evert Vandromme met sprekend gemak de eindzege binnen. Met Indiana wil ik nog een prestigesprintje plaatsen voor de achtste stek, maar hij past. Weer de juiste (vroege) ontsnapping gemist door een foutieve inschatting van het wedstrijdverloop. 't was andermaal achter de feiten aanhollen i.p.v. de feiten zelf uit te lokken. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zandvoorde (Zonnebeke) 03-07-2011 : 8e op 57

Na een dagje rust, ontspanning (waaronder een sprintje op rollen tegen Niels Albert in Knokke) en studeerwerk (twee herexamens verdomme, eigen schuld) zakten we dit keer af naar Zonnebeke. We stonden met 57 renners aan de start in een wedstrijd over 81 km. Op de deelnemerslijst niet zoveel bekende namen. Ook hier kwam weer één lange helling voor in het parcours, op een kleine kilometer voor de eindmeet. Ik start gans achteraan. Van in ronde één komt er een kopgroep samen van zeven renners, waaronder Maxime Farazijn. Ik reageer op dat ogenblik niet omdat ik dacht dat het de eerste van een reeks ontsnappingen zou zijn, zoals zo vaak het geval is. Foutief ingeschat deze keer. Het zevental rijdt in één ronde tijd een bonus van 20 seconden bijeen. Lange tijd blijft hun voorsprong schommelen tussen de 25 en de 35 seconden. In het peloton komt er maar geen organisatie. Iets voorbij de eerste wedstrijdhelft maak ik dan uiteindelijk toch deel uit van een groep van zeven achtervolgers. We kunnen tot een halve minuut uitlopen op het peloton, maar slagen er niet in de achterstand met de koplopers kleiner te maken. Eén voor één moeten mijn zes companen de rol lossen, tot ik nog alleen met Jan-Bart Opsomer overblijf. Het golvend parcours en de wind zijn hier zeker niet vreemd aan. We doen met z'n twee een ultieme poging om naar de koplopers te rijden en kunnen op een viertal ronden tijd naderen tot op vijftien seconden. Vooraan valt het echter nooit stil. Ook Jan-Bart moet uiteindelijk de strijd staken en zo beland ik alleen tussen het peloton en de kopgroep, een onhoudbare situatie natuurlijk. Ik stop met jagen en besluit gewoon tempo te rijden en af te wachten wat het peloton doet. Twee ronden voor het einde kom ik opnieuw in het peloton terecht, dat ondertussen een goede minuut achterstand heeft op de zes koplopers. Ondanks de langdurige inspanning, probeer ik me vooraan te handhaven en mee te springen met meerdere demarrages. Vooraan wint Maxime Farazijn zijn vierde wedstrijd van het seizoen. Daarna bollen een tweetal renners solo over de meet. Ikzelf sprint me uiteindelijk naar een tweede plaats in het achtervolgend peloton en word in de eindstand achtste. Ik kan terugblikken op een goede wedstrijd, alleen de uitslag toont dit minder aan. Normaal stond dinsdag de klimkoers in Harzé (Aywaille) op het programma, een wedstrijd die ik vorig jaar als nieuweling won. Daar woensdagvoormiddag de twee herexamens gepland staan, moest ik voor deze mooie wedstrijd forfait geven en wordt in de namiddag gewoon een kermiskoers gereden. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Tielrode 01-07-2011 : bemoedigend 5e op 53

Examens gedaan (alhoewel) en tijd voor de start van een hopelijk pechloze wielerzomer. We zakten vandaag af naar Tielrode, waar we een parcours van 6.7 km voorgeschoteld kregen. Hierin was een venijnige helling in het centrum de scherprechter. Die was zo uitgesproken dat er een bergprijs aan gekoppeld was, die ik vandaag naar huis mocht meenemen. Ik stond aan de start met mijn nieuwe Reynolds, die heel lekker bollen en superstijf zijn in het bochtenwerk. Op mijn initiatief raken we in ronde vijf weg met zeven. We lopen uit tot een dertigtal seconden, wat niet genoeg zou blijken. Net voor het ingaan van de elfde en laatste ronde krijgen we nog het gezelschap van enkele kleppers, waaronder winnaar Van Trijp. Ikzelf eindig vijfde in een spurt met een beperkte groep, waar wel kwaliteit in zat (Van Trijp, De Laeter, Leemans, Vlaminck gingen me voor). De conditie is OK, het klimwerk zeker ook. Er moet nog wel gewerkt worden aan de spurt en de afwerking de komende weken. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Zedelgem 11-06-2011 : hervatting competitie met een elfde plek

Van de dokter kreeg ik pas groen licht om de competitie te hervatten eind juni 2011. Het wachten had voor mij nu wel lang genoeg geduurd. Naast de gezapige trainingen (die nu wel weer heel beperkt zijn door de examens) wou ik weer wat competitieritme opdoen om zo geleidelijk aan weer op te bouwen naar juli toe. Daarom trokken we vandaag naar Zedelgem, op 10 km van mijn deur. De bedoeling was gewoon om het peloton te volgen, het gevaar te mijden door defensief te fietsen (een val zou desastreuze gevolgen kunnen hebben) en de wedstrijd uit te rijden als een vorm van doorgedreven training, waarbij ik zoveel mogelijk binnen mijn juiste hartslagzone wou blijven. We staan met 50 renners aan de start van een wedstrijd over 96 km op een biljardvlak parcours. In de eerste helft van de wedstrijd gebeurt er niet zoveel. De groep blijft grotendeels samen. Enkel achteraan staat blijkbaar de deur open en vallen er een 15-tal renners af, waaronder twee ploegmakkers met pech (Stijn) en door een valpartij (Lorenzo). Midden koers ontstaat er een kopgroep van 4 renners, door toedoen van Indiana Slabinck. Hier zijn ook twee Engelsen terug te vinden die ik nog kon van de Youth Tour in Engeland vorig jaar : Rossi en Carpenter. Beiden kunnen een aardig stukje fondrijden. Het peloton laat begaan en het viertal kan tot iets meer dan 1 minuut uitlopen. Het duurde tot een vijftal ronden voor het einde vooraleer er iets werd georganiseerd om de tegenaanval op te zetten. Ik droeg hier wel mijn steentje bij, zonder een voortrekkersrol te kunnen spelen en voel wel dat ik het verschil zeker niet alleen zou kunnen maken. Het uitgedunde peloton schuurt in drie : vier achtervolgers, daarna nog eens een zestal achtervolgers (waar ik toe behoorde) en dan de rest. Op drie ronden van het einde komen de vier koplopers en de twee achtervolgende groepjes samen in een groep van 17 man. M'n moatje Damon rijdt lek in de voorlaatste ronde. Net voor de samensmelting gaven Carpenter en Rossi, er nog eens een lap op. Ze slaan een bres en gaan de finale in met twee voorop. In de laatste kilometers slaagt Tijs Delbaere er nog in om de kloof met de twee koplopers te dichten. Rossi is de snelste van de drie en wint de wedstrijd. Bij ons ontstaat er nog wat verbrokkeling en we komen tot een spurtje met een man of tien voor de zevende plaats. Het beste is er bij mij ondertussen af. Ik spurt wel mee, maar neem geen risico's en probeer het sleutelbeen zo min mogelijk te belasten. Zonder echt mijn plaats op te dringen bol ik als elfde over de meet. Ik ben vrij tevreden met de hervatting van de competitie. De af te leggen weg om het niveau van een goede maand geleden opnieuw te bereiken is misschien korter dan ik oorspronkelijk dacht. We bouwen echter rustig weer op zonder de zaken te willen forceren. Maandag e.k. afspraak in Eernegem als het niet regent. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Een pak gemiste kansen

Verdomme. Zonet (31/05) van het ziekenhuis terug waar ze nieuwe foto's namen. Het plaatje zit goed, maar de competitie mag maar ten vroegste binnen 4 weken weer worden aangevat, eind juni dus. Ondertussen mag ik wel gewoon trainen op de weg zonder belasting. Nog minder aangenaam is het nieuws dat ik vernam van de bondscoach op de terugweg van het ziekenhuis : de ploeg voor de Europese Kampioenschappen in Italië staat op papier en Deltombe komt er niet in voor. Er werd geopteerd om mensen mee te nemen die deelnamen aan de stage in de Vogezen, omdat ze daar allemaal uitstekend presteerden. Daar kan ik heel goed inkomen : je neemt als coach de beste renners van het ogenblik mee natuurlijk, afhankelijk van het parcours. Alleen jammer dat ik me op de cruciale momenten niet heb kunnen bewijzen door dat stomme sleutelbeen. Hierdoor mag ik ook niet deelnemen aan de Ardennenstage met de nationale selectie na de examens en word ik ook niet opgesteld voor de Nations Cup wedstrijd GP Patton in Luxemburg. Naast het wegvallen van het Provinciaal Kampioenschap, het Belgisch Kampioenschap en twee Beker van België wedstrijden weer een paar mooie wedstrijden en dun bezaaide kansen die aan mijn neus voorbijgaan als junior. Naar mijn gevoel nu is mijn seizoen op die manier naar de knoppen. Mijn val kwam er echt op het minst gunstige ogenblik van gans het jaar. Daar waar ik vorig seizoen het geluk van mijn kant had, passeert de miserietrein nu wel wat te vaak. We gaan ons de komende weken maar eens extra toeleggen op de examens zeker, want daar draait het uiteindelijk wel allemaal om. Dat zouden we wel eens vergeten.

Provinciaal kampioenschap Dadizele 14-05-2011 : sleutelbeekbreuk en minstens 4 weken out

Zaterdag 14/05/2011: aan dit PK zal ik veel herinneringen overhouden, maar het zijn jammer genoeg slechte. Na welgeteld 1 km wedstrijd was het voor mij over en uit. Op een rotonde zwiept een deel van het peloton naar rechts, ik moet mee maar heb geen plaats, raak met mijn voorwel het achterwiel van een voorligger en word over mijn fiets gekatapulteerd. Resultaat : sleutelbeen in stukken en brokken. Een ambulance voerde me naar spoed in Roeselare. Daar kreeg ik alleen maar een armsteun aangemeten. 's Avonds zijn we nog naar spoed in Brugge gereden. Hier kreeg ik door een goede vriend-verpleger van mij pa een morfinederivaat in mij gat gespoten, waardoor ik me voor een zestal uur OK zal voelen. Merci Peter en Gino !! Zondag en zondagnacht zal doorbijten worden op Dafalgan, want ik kan niet plat liggen. Maandagochtend word ik dan eindelijk geopereerd. Ze zullen de boel met plaatjes en vijsjes weer op hun plaats zetten. Volgens de orthopedist zou ik na een tiental dagen al kunnen aanvangen met roltrainingen om dan na vier weken opnieuw wedstrijdklaar te zijn. Ondertussen mis ik het BK, de klimstage in de Vogezen en twee mooie Bekers van België. Een mens zou voor minder een beetje mistroostig worden, maar we proberen toch positief te blijven. Het seizoen is nog niet over en er vallen nog visjes te vangen. 't was trouwens heel lang geleden dat ik nog eens gevallen ben tijdens een wegwedstrijd. PS : bedankt voor alle emails en SMS-berichten gasten. Ik wist niet dat ik zoveel over de tongen rolde.
Woensdag 17/05/2011 : terug thuis van dinsdagnamiddag. Ingreep niet zo vlot verlopen als verwacht door een vroegere breuk van hetzelfde sleutelbeen (vervorming) Hierdoor kon het standaardmateriaal niet worden gebruikt en kan de herstelperiode wat langer duren, tenzij ik van nature uit veel kalk aanmaak. Nog de ganse week thuis van school. Binnen 14 dagen 1e checkup via foto's. Draag geen brace maar loop er toch nog wat krampachtig bij.
Zaterdag 29/05/2011 : vroeger terug op de weg gefietst dan voorzien. Vandaag als test een kleine 120 km meegereden met clubje van mijn pa. 't waren de Vogezen niet, maar we moeten met iets beginnen hé. Dinsdag nieuwe foto's en verwijderen draadjes. Hopelijk kan de orthopedist al een datum opgeven waarop ik weer mag starten in het peloton.

Klimstage Vogezen met nationale juniorenselectie van 25/5 tot 29/5

Vandaag 12/05 kreeg ik telefonisch de vraag van bondscoach Carlo Bomans of ik interesse had om deel te nemen aan een vijfdaagse klimstage in de Vogezen. De periode is wel wat ongelukkig gekozen zo vlak voor de examens, maar we passen ons studieschema wel aan en nemen ook wat cursussen mee naar daar. Met een juiste tijdsdosering en de nodige discipline moet dit een haalbare kaart zijn.

Demonstratiewedstrijd KTA - optie wielrennen 11-05-2011

Woensdagmiddag 11/05 werd in Sint-Andries door het KTA - optie wielrennen een criterium georganiseerd, bedoeld als reclame voor hun studierichting. Aan renners die in de omgeving woonden, werd gevraagd om hieraan deel te nemen, wat ik dan ook graag deed als onderdeel van een ingebouwde training van 4 uur vandaag. 't was eens leuk fietsen op dit mini-parcours van 2 km dicht bij huis. Foto's.

Beker van België Wortegem-Petegem 07-05-2011 : 48e op 186

Hier in Wortegem, op dezelfde finishzone, won ik als aspirant een wedstrijd en werd ik als nieuweling een keer derde. Als junior moesten we 9 ronden van een goede 13 km afleggen, waarbij de hellende aankomststrook en Nokereberg als scherprechters in het parcours moesten dienen. Het was hier 28 graden, stralende zon, maar er stond een behoorlijke wind. Eigenlijk wel ideaal weer voor mij. De afstand werd in laatste instantie ingekort van 130 km naar 116 km, wat ook wel geen slechte zaak was. Voor de club stonden hier Tiesj, Jelle, Joren, Thomas, Maxim en ikzelf. Van ronde 1 maakte het peloton een verkenningsronde, maar daarna was het de ganse tijd vuurwerk. Joren maakte deel uit van een eerste ontsnapping van zes, maar binnen dezelfde ronde was alles te herdoen. De wissels in de kop van de wedstrijd wijzigden vliegensvlug. Zo ontstond er in ronde drie een kopgroep van een twintigtal man, waaronder Niels Vanderaerden en Jonas Rickaert, maar binnen dezelfde ronde werden die opnieuw gegrepen en was er een nieuwe groep weg die op slag 45 seconden pakte, waarin Thomas Vanbesien ondermeer een rol speelde. Ook die vlucht droeg niet langer dan 1 ronde. Ikzelf had me tot dan toe vrij rustig gehouden en alles gewoon wat gevolgd. Na vijf ronden wedstrijd demarreert Martijn Degreve. Daan Myngheer en Paco Gistelynck gaan erachter en krijgen het gezelschap van nog zes andere renners : Laurent Pieters, Kenneth Vanrooy, Matthias Vandewalle, Vandingenen Sander, Janssens Mathias en ploegmaat Joren Touquet. Martijn haakte vlug weer af. Dit alles had ik samen met een hele hoop renners uit het peloton niet opgemerkt. Kort daarna kwamen er breuken in het peloton. Er ontstaat een kopgroep van 22 renners, waarbij vier Immo Dejaeghers aanwezig waren, waaronder ikzelf. Op dat moment dachten we dat we in de kop van de wedstrijd aan het rijden waren, tot we in de aankomstzone hoorden dat er acht leiders waren met een voorsprong van 1 minuut. Een groep van 22 renners is te groot om vlot rond te draaien, wat dan ook absoluut niet gebeurde. We bouwden toch al vlug een halve minuut uit op het achtervolgend peloton en deden een halve minuut van de voorsprong van de leiders af. Toen besliste de wedstrijdleiding om ploegwagens toe te laten tussen onze groep en het peloton. De wedstrijd werd hierdoor vervalst. Er was onvoldoende plaats voor al dat ijzer en het peloton kon in het zog van de ploegwagens in geen tijd gewoon weer aansluiting vinden bij ons. De voorsprong van het achttal groeide opnieuw uit tot 1 minuut en we zouden ze niet meer zien. Daan Myngheer en Paco Gistelinck knapten vooraan veruit het meeste kopwerk op. Paco wint de wedstrijd in een sprint met acht. Joren kreeg krampen op het einde en wordt achtste. In de laatste ronde kwam er nog veel meer verbrokkeling. Ik besliste zonder nadenken om gewoon mijn koers uit te rijden en bolde als 48e over de eindmeet. Na de aankomst was ik totaal niet vermoeid en had dus in de finale veel dieper kunnen gaan. Nadien had ik hier spijt van : stom van me om niet te rijden voor die 9e plaats om zo mijn algemeen klassement in de BVB te verbeteren/verdedigen ! Foutieve ingesteldheid, dat heb ik ook mogen horen van mij pa. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zerkegem 01/05/2011 : 6e op 50

Van mijn trainer moest ik vandaag een drietal uur gaan losrijden. Ik besloot dit te doen, maar dan in een kermiskoers in Zerkegem. Een paar extra puntjes proberen meepikken voor Westsprint kan ook geen kwaad. Na de zware wedstrijd van gisteren was het afwachten hoe de benen zouden voelen. Al van in de start was dit gevoel niet goed : twee slappe vodden onder mijn kont, meer zat er niet in. De recuperatie was veel minder goed dan in een meerdaagse rittenwedstrijd. Zo wordt nog maar eens bevestigd dat grote koersen rijden in sommige gevallen minder lastig is dan kermiskoersen betwisten. De eerste helft van de wedstrijd liet ik me gewoon meedrijven met het peloton en hield mijn hartslagmeter in de gaten om toch zoveel mogelijk in de juiste zone te zitten. Teveel afwijken hiervan, en ik word op het matje geroepen. Ik trok mij niets aan wat er vooraan gebeurde. Dit riep blijkbaar bij sommigen al vraagtekens op. Halfweg wedstrijd ontstond er een kopgroep van een zestal renners. Mijn moatje Damon Devriendt was er al bij van in de tweede ronde en zou hier een dijk van een wedstrijd rijden. Ook ploegmaat Stijn Decraemer zat vooraan. Het zestal kreeg niet meer dan 30 seconden van het peloton. Na anderhalf uur koers kwam ik dan toch een keer uit mijn pijp en reed samen met Merlijn Decoster, de Engelsman Jack Penrice en nog een vierde renner het gat dicht. Eens bij die kopgroep maakte ik die gasten ook duidelijk dat ze vandaag niet moesten rekenen op mij, wat bij sommigen tot wrevel leidde. Maar ja, niets belet mij om me vandaag te sparen, het vuil uit de benen te rijden en de wedstrijd als een training op te vatten, wat - alles in beschouwing genomen - wel het verstandigst is naar volgende week toe. Drie ronden voor de finish zet Damon Devriendt op kousenvoeten zijn demarrage in. In normale omstandigheden zou ik het niet kunnen nalaten hier tijdig op te reageren, maar nu liet ik de groep gewoon begaan en beslissen. In die kopgroep ontstond er wat onenigheid en er wou of kon blijkbaar niemand nog initiatief nemen om de achtervolging in te zetten. Damon was definitief vertrokken. Na 1 ronde had hij 37 seconden en nog een ronde later bedroeg zijn voorsprong al 1 minuut. Hij komt na een mooie vlucht solo aan en wint hier zijn eerste wedstrijd in zijn loopbaan als renner, tot groot plezier van zijn ouders en grootouders. Ik gun het hem 100 %, als je ziet wat hij en zijn entourage er allemaal voor doen en laten. Ik meng mij in de aanloop naar de eindsprint ook niet meer in de debatten en bol als zesde over de finish. Ploegmaat Stijn Decraemer wordt nog tweede. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Zonnebeke 30/04/2011 : 3e op 54

Wie het Ieperse zegt, zegt heuvelachtig terrein. Dat kregen we hier zeker op ons bord vandaag. De omloop van zo'n 6.8 km liep voor geen meter plat, met veel stukken op smalle wegen die eerder aan de Vlaamse Ardennen deden denken, maar dan in een open vlakte. In die vlakte had de stevige wind vrij spel en speelde serieus parten. De windrichting, het parcours en de kleine groepjes zorgden ervoor dat je nooit echt uit de wind kon zitten. Verder was de afstand voor een kermiskoers ook niet te onderschatten : 95 km. Het deelnemersveld was vrij beperkt, maar heel selectief. Klinkende namen als Daan Myngheer, Emiel Vermeulen, Miel Pyfferoen, Maxime Farazijn, Martijn Degreve, Thomas Raeymaeckers, Benjamin Declercq enz. waren van de partij. Immo Dejaegher was met zes renners vertegenwoordigd. Van in ronde 1 zag het er naar uit dat alles hier in stukken en brokken zou liggen. Drie van de vier Avia renners waren na amper 15 km al op achtervolgen aangewezen. Ook ploegmaat Jules Borra zou al vlug de wedstrijd moeten verlaten. Vooraan koersen was dus de boodschap. Na 30 km wedstrijd ontstaat er een kopgroep van 5 man, waar ondermeer Emiel Vermeulen en ploegmaat Joren Touquet deel van uitmaakten. In geen tijd bouwden ze een voorsprong op van 30 seconden. Een sterke Martijn Degreve maakte alleen de sprong naar voor. Daarachter waren Daan Myngheer en Maxime Farazijn op zoek gegaan naar de koplopers. Ik voelde het gevaar aan en kwam ook uit mijn pijp. Samen met Benjamin Declercq ging ik op zoek naar Daan en Maxime. Het duurde een halve ronde eer we konden aansluiten. Maxime kreeg het moeilijk en moest de rol lossen. Met z'n drieën zetten we koers naar de leiders, die we nog een ronde later konden vervoegen. Op dat moment was het licht toch wel even uit bij mij en had ik een tweetal ronden nodig om tot mijn positieven te komen. "Goed eten en drinken Kevin", dacht ik bij mezelf, en hield me hier ook aan. Achter ons waren er nog twee groepjes ontstaan. De dichtste achtervolgers, met ondermeer Tiesj en Niels Houtekier zaten op 1.30 minuut, maar ze maakten beetje bij beetje van hun achterstand goed. Uiteindelijk zouden ze tot op 10 à 15 seconden naderen. Net voor ze zouden aansluiten, plaatste ik een versnelling. Martijn Degreve volgde en iets later zou ook Daan Myngheer de sprong maken naar ons. Martijn voerde de forsing bergop en we waren vertrokken met drie. De groep van Tiesj en Niels sluit aan bij de eerste groep van waaruit wij ondertussen waren weggereden met drie. Vier ronden voor het einde lag de wedstrijd in een definitieve plooi : drie koplopers : Martijn, Daan en ikzelf, daarachter een groepje van een zevental renners en daarachter nog en groepje van een vijftal renners. Al de rest - zo'n 40 man - was al uit koers genomen. Na 85 km wedstrijd voelde ik dat het vet van de soep was, maar ik kon mijn twee companen blijven volgen tot aan de eindsprint. Het draaide goed rond, maar ik moest noodgedwongen toch enkele aflossingsbeurten schrikkelen. De laatste anderhalve km reed Daan op kop. Hij zet van ver de sprint in. Martijn gaat erover en ik wou meeschuiven. In de aanloop naar het hellend stuk in de aankomstzone schiet ik uit mijn klikpedaal en moet efkes temporiseren. Daan en Martijn waren ondertussen een paar meter los. Martijn wint de wedstrijd, Daan is tweede en ik kom moegestreden maar tevreden als derde binnen. 30 seconden later wint Emiel Vermeulen de spurt van een tweede groepje. Twee minuten later wint Tiesj de spurt van een derde groepje. Hoewel ik het zelf zeg : de sterkste renners zaten vandaag vooraan want wegsteken en slepen waren niet aan de orde in die omstandigheden. 't was ieder voor zich. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Oudenburg (Westkerke) 25/04/2011

Omdat ik pas uit een ronde kwam, mocht ik hier niet starten, ook al was er een nieuwe koersweek begonnen. We volgden de wedstrijd dan maar langs de kant van de weg. Ploegmakkers Lorenzo, Jules en Joachim verschenen hier aan de start van een 40-koppig peloton. Voor Lorenzo is het hier een thuiswedstrijd. Op vraag van enkele mensen staan de foto's van deze wedstrijd hier online. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Ronde van Istrië (Nations Cup) van 22/04 tot 24/04 met nationale juniorenploeg : Belgen 3e in ploegenklassement

Woensdag 20/04 vertrek ik samen met Seppe Verschuere, Maxime Farazijn, Daan Mynheer, Boris Vallée en Kenneth Vanrooy naar Kroatië om daar voor de nationale juniorenploeg gedurende drie dagen de ronde van Istrië te rijden. Er komen 126 renners aan de start, verdeeld over 21 nationaliteiten. In die drie dagen zullen we meer dan 30 steden aandoen en een goede 300 km koersen op een parcours waar vrij veel hoogtemeters moeten worden overwonnen. Voor het eerst sedert ik als wielrenner ben gestart mag ik deelnemen aan een wereldbekerwedstrijd van dit niveau. Meer info over de ritten in lijn vind je hier.
Verslagje dag 1 : Rit van 97 km op lastig parcours. In het begin meegegaan met een vroege vlucht, maar uiteindelijk terug ingerekend door het peloton. Kort nadat we waren bijgehaald ging een groep van 20 renners aan de haal. Daan Mynheer was de aanstoker van de ontsnapping en hij kreeg in schuifjes 18 companen mee. Ze hadden op slag 45 seconden. Voor de rest van de belgen betekende dit dus niet meer rijden. Ik ben nog een paar keer meegeschoven met tegenaanvallen, die ook op niets uitdraaiden. Op een lastig stuk nog een keer alleen in het offensief getrokken. Had enkel een fransman mee. Ook deze poging werd geen succes. De kopgroep van 20 man bleef voorop en Daan kon meedoen voor de overwinning. Hij zou uiteindelijk achtste worden. Podium : 1 voor een Rus, 2 voor een Italiaan en 3 voor de Engelsman Jonathan Dibben. In de pelotonspurt 1 minuut later (voor de 21e plaats dan maar) trok Boris de sprint aan voor mij. Ik eindig hier vijfde en dus 24e in de einduitslag. Maxime kent de laatste drie km nog pech doordat er iemand zijn wiel stuk reed, maar hij slaagt erin om in dezelfde tijd als het peloton binnen te komen. Alle andere belgen eindigen ook in het peloton in dezelfde tijd. Morgen belooft andere koek te worden. In vorige edities werden hier renners op 12 minuten gereden volgens de coach. We kregen alvast een goede briefing over het parcours en de aankomstzone.
Verslagje dag 2 : Vandaag kregen we een rit van 90 km voorgeschoteld. We vertrokken op zeeniveau en klommen de eerste 30 km naar ongeveer 400 meter. De afdaling die daarop volgde was heel stijl, had heel wat haarspeldbochten en was aan de kanten weinig beveiligd. Dat ondervonden enkele Italianen en Fransen die gewoon de ravijn in tuimelden. Hierdoor werd ik wat opgehouden en begon achteraan in het peloton aan een steile klim van een viertal km. Dit stukje van het parcours reden we gisteren in omgekeerde richting, waardoor het vrij makkelijk in te schatten was. De benen voelden heel goed aan en op het einde van de klim had ik het volledige peloton geremonteerd. Ondertussen was er een groep van zes renners vertrokken vooraan. De Russische leider was hier mee, een superklimmer zo bleek al enkele keren. Die zes zouden we niet meer terugzien. Er volgde kort daarna nog een klim en hier breekt het peloton nogmaals in twee. Er ontstaat een groep van een 20-tal renners. Alle belgen waren hier present, met uitzondering van Seppe, die vandaag een mindere dag had. We jagen nog op de zes koplopers, maar komen geen meter dichter. Vooraan haalt de Russische leider een twee op twee binnen. Wanneer ons groepje op 8 km van de eindmeet komt, val ik aan en krijg twee andere renners mee. Ze blijven echter rijden achter me en op 800 meter voor de eindmeet worden we terug bijgehaald. Ik had nog voldoende reserves overgehouden om nog te kunnen meesprinten. Allee, sprinten ... De aankomstzone lag bergop, op kasseien, met een hellingsgraad van 18 % voor een goede 500 meter. Ik kan me lang vooraan positioneren en helemaal op het einde word ik nog ingehaald door een zestal renners, waaronder de ploegmakkers Boris en Kenneth. Uiteindelijk bol ik als 14e over de eindmeet. Maxime en Daan eindigen iets achter me. Seppe liet zich meedrijven met een peloton, dat negen minuten na ons binnenkwam. De coach was tevreden van de collectieve prestatie van de belgen. Ook ikzelf ging met een voldaan gevoel naar de douches en de massagetafel.
Verslagje dag 3 : In de laatste rit van 115 km bleef alles samen tot aan de finish. De Russen controleerden de wedstrijd in functie van de leider. Bovendien gingen de laatste 75 km wat bergaf, waardoor de snelheid hoog lag en ontsnappen onmogelijk was. Er gebeurde onderweg weinig spectaculairs. De coach had het voorspeld en het was ook zo : we gingen naar een massaspurt. 3 km voor de finish zat ik in een verloren positie maar kon me uiteindelijk toch nog goed plaatsen en voelde in de heel gevaarlijke aanloop naar de eindsprint (vluchtheuvels, ronde punten, ...) aan dat een podiumplaats er vandaag inzat ... tot er net voor me een valpartij was waar Boris bij betrokken was en ik enkele plaatsen prijs moest geven. Uiteindelijk word ik vandaag vijfde. Jammer van de gemiste kans. In het eindklassement strand ik op een 21e plaats en ben hiermee 6e jongere. Vooral dag 1 deed me wat de das om. Beste Belg is Daan met een 8e plaats. In het ploegenklassement eindigen de Belgen derde, wat een goede zaak is voor de volgwagen in de volgende nations cup wedstrijden, wie die ook zal rijden ... Over het algemeen ben ik best tevreden met mijn resultaten en mijn conditie, hoewel het met een meevaller links of rechts toch iets beter had kunnen uitdraaien. Wedstrijduitslagen

Interclub 1.1 Ville Pommeroeul 17-04-2011 : 11e op 200 deelnemers en 1e jongere, 2e in bergklassement

Na de zware tijdrit van gisteren stond vandaag een lastige koers in Henehouwen op het programma. We kregen een klepper van 127 km voorgeschoteld, bestaande uit 1 grote ronde van 87 km en 5 plaatselijke rondes van 5.8 km, waarin telkens een helling op kasseien moest worden genomen. Ik kan me gans de wedstrijd goed vooraan positioneren en ga een keer mee met een vlucht van vier man. Bij het ingaan van de plaatselijke rondes blokkeert mijn achterrem en moet ik me laten uitzakken tot bij de ploegwagen. De fietswissel gebeurde gezwind en ik kan me vlug weer in peloton nestelen. Natuurlijk had ik hierbij al een cartouche verschoten die ik in de finale niet meer kon gebruiken. In de voorlaatste ronde was mijn bobijntje bijna op. Het zag er naar uit dat het op een massasprint ging uitdraaien en Thomas vroeg me of hij de spurt voor mij moest aantrekken. Ik voelde me niet fris meer en zei hem dat hij gewoon zijn eigen ding moest doen. Wel mooi van Thomas dat hij dat zelf kwam vragen. In de aanloop naar de eindspurt was het een gewriemel van je welste met nog 125 renners in koers. Avia zette een treintje op in functie van Van Trijp, maar de snelheid lag niet hoog genoeg waardoor er achter Avia een bolvorming kwam van het peloton. De laatste bocht neem ik aan de buitenkant, maar iets te snel. Ik beland in het gootje en kan nog net corrigeren, maar verlies hierdoor een paar plaatsen. Voor de rest kan ik me in de spurt vrij goed stand houden en kom als 11e over de meet. De Nederlander Maarten Van Trijp wint de wedstrijd, voor Alexander Maes. Op 10 hellingen in de grote ronde werden punten uitgedeeld voor het bergklassement. Ik eindig hier tweede. Met een elfde plaats was ik ook 1e jongere en ging uiteindelijk toch met een beker naar huis. Piotr wint het sprintklassement en met de ploeg eindigen we derde in het ploegenklassement. De 127 km leggen we af tegen een gemiddelde snelheid van 42.3 km/u. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Nationale testtijdrit Opoeteren 16-04-2011 : 15e op 45

Na een rit van 212 km kwamen we aan in het landelijke en bosrijke Opoeteren in Limburg. Voor Immo Dejaegher waren drie juniors geselecteerd door de Bond om aan deze tijdrit deel te nemen : Thomas Vanbesien, Tiesj Benoot (vorige week nog 2e op het PK tijdrijden in Oost-Vlaanderen) en ikzelf. Kersverse ploegleider van dienst was de sympathieke Alberto Figorilli. We konden opwarmen in en naaldboombos. Ik had me voorgenomen om mij deze keer niet een uur te zitten afbeulen op de rollen, maar gewoon rustig warm rijden voor een twintigtal minuten. We hadden immers toch een tijdrit van 29,4 km voor de boeg, tijd genoeg om de benen los te gooien tijdens de wedstrijd zelf. Tiesj en Thomas moesten allebei voor mij starten. Thomas zou een goede tijd neerzetten en uiteindelijk achtste eindigen, Tiesj kwam vermoeid uit de pistestage de eerste week van de paasvakantie en zet de 28e tijd neer.
Bij tijdrijden hangt het van mij blijkbaar toch wel echt veel af van de vorm van de dag. Ik stond aan de start zonder de minste verwachtingen, maar voelde al vlug aan dat de benen goed zaten. Ik vond vlug de juiste cadans. Benjamin Declercq was 1 minuut voor mij gestart. Blijkbaar had hij vandaag geen begenadigde dag. Halfweg de eerste ronde kreeg ik door dat ik al 20 seconden goedgemaakt had op hem (op het PK in Ruddervoorde deed hij bijna 1 minuut beter dan mezelf). Nog iets later zag ik hem op de langste rechte stukken al voor me uit rijden. Ik had me na het ingaan van de tweede ronde voor doel gesteld om Benjamin bij te benen. Het helpt echt als je een richtpunt hebt. Ik kwam gestadig dichter en op de laatste klim reed hij nog 200 meter voor me uit met nog 2 km te gaan. Op dat moment maakte ik er een wedstrijd binnen de tijdrit van en kon hem 10 meter voor de eindmeet passeren. Mijn eindtijd over 29.4 km was 40:47 minuten (gemiddelde van 43.25 km/uur), goed voor een 15e plaats in het algemene klassement. Ik was hiermee 5e eerstejaars junior, wat mijn normale klassement is in nationale tijdritten. PK tijdrijden Jonas Rickaert doet 1,5 secondjes af van mijn tijd en eindigt net voor me. In Ruddervoorde had ik dus echt een off-day en is er voor de rest niets mis met me. Ook mijn bloedwaardes bleken OK te zijn. Hoewel ik nu van mezelf vond dat ik er het maximum had uit gehaald, verbleekt mijn tijd natuurlijk weer in vergelijking met de rasknallers Goolaerts en Vanreyten die 1 en 2 worden. Jan Logier kwam als derde ook verrassend sterk uit de hoek en bevestigt zijn progressie van vorig jaar. Na de wedstrijd kregen we de nationale kledij van Carlo Bomans n.a.v. mijn deelname aan de Ronde van Istrië eind volgende week, een uitgebreid pakket met al wat een renner nodig heeft in en naast de wedstrijd. Wedstrijduitslag.

PK tijdrijden Ruddervoorde 12-04-2011 24e op 68 : off-day of structureel probleem ?

Dit PK tijdrijden is er voor mij eentje om zo vlug mogelijk ten grave te dragen. Om eerlijk te zijn stond ik aan de start met de intentie om top 10 te rijden en top 5 bij de eerstejaars. Het draaide echter helemaal anders uit. Van in de start liep het voor geen meter. Resultaat : na 1 ronde was Benjamin - die in Borlo ongeveer eenzelfde tijd neerzette als die van mij - al 25 seconden uitgelopen. Ongeveer halfweg de tweede ronde voelde ik al de hete adem van Paco Gistelinck in mijn nek. Hij startte 1 minuut na mij en haalde mij in op 3 km van de eindmeet. Op dat moment kon ik wel in de grond zakken van moedeloosheid. Mijn uiteindelijk resultaat : 24e op 68 starters in een tijd die maar liefst 1:09 minuut boven die van de winnaar Jonas Rickaert lag, en dit op een omloop van amper 15 km. Ook Jonas reed in Borlo nota bene ongeveer eenzelfde tijd als de mijne. Het podium werd vervolledigd door Daan Mijnheer en Jan Logier.
Een mens zou voor minder beginnen twijfelen aan zichzelf. We gaan maar eens op zoek naar de oorzaak zeker, als we die al zullen vinden. Ligt het aan de positie op de fiets, mijn voedingsgewoontes, mijn trainingen, mijn bloedwaardes ? Morgen een bezoek aan de dokter, om alvast van dit laatste zekerheid te hebben in positieve of negatieve zin. MIjn resultaten in de komende wedstrijden zullen uitwijzen of dit hier een éénmalig feit was of er inderdaad structureel iets aan de hand is, waardoor ik van mijn slagkracht ben verloren. Komende zaterdag ging ik eerst passen voor de Nationale testtijdrit in Opoeteren, waarvoor ik ben geselecteerd. Op uitdrukkelijk verzoek van de bondcoach zal ik die tijdrit uiteindelijk toch rijden. Wedstrijduitslag.

Tielt 10-04-2011 : lek op drie ronden van het einde en game over

In Tielt stonden we met 87 renners aan de start voor een wedstrijd van een kleine 95 km met als scherprechter de Poelberg, die we 10 keer over moesten. Het was aangenaam warm, mijn type weer dus. Ik had er echt zin in na een goede trainingsweek en wou hier een mooi resultaat proberen neerzetten in wat mijn tweede kermiskoers van het seizoen zou zijn. De benen voelden goed en in ronde drie ging ik mee in een aanval met vier. Benjamin Declercq was ook vooraan genesteld. We konden niet echt een voorsprong uitbouwen en lieten ons weer inlopen. Er volgden tal van schermutselingen, zonder veel erg. Iets over half wedstrijd ontstonden er drie groepen in het peloton. Ik zat nog wat af te wachten in het derde groepje, maar ondervond toen plots dat het tijd was om op te schuiven omdat de kloven gevaarlijk groter werden. Hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe gezwinder ik de Poelberg opging. In een flits kom ik in de tweede groep terecht en was net van plan om weer samen met Benjamin de jump te wagen naar de kopgroep. Op het verste punt van het parcours sloeg het noodlot toe en reed ik lek achteraan. Naar de eindmeet was het nog 4 km, veel te ver dus om nog iets te forceren naar de plaats van de reservefiets en game over voor Deltombe. Jammer, want hier zat toch wel wat in vandaag. De finale wordt gedomineerd door twee DJ Matic renners : Benjamin en Miel Pyfferoen. Miel Pyfferoen wint de spurt met twee tegen een kansloze Benjamin. Om toch maar mijn kilometers te hebben vandaag reed ik nog met de fiets naar huis, goed voor 40 km. Tijd voor wat bezinning en op naar het PK tijdrijden in Ruddervoorde op 12 april. Ik start er om 16:48 uur. Die dag komen er niet minder dan 70 juniors hun tijdrijderscapaciteiten bewijzen. Van mijn voorjaar kan ik voorlopig niet anders dan maar matig tevreden zijn. Ik voel wel dat de conditie er is, alleen moet alles nog een keer meezitten ook. Hoop doet leven : kijk naar wat Johan Vansummeren overkomen is vandaag. Wedstrijdfoto's.

Nationale testtijdrit Borlo 02-04-2011 : 12e op 24

Voor deze testtijdrit waren er landelijk 24 juniors geselecteerd. De helft ervan waren eerstejaars. Allemaal jongens die in het verleden al hadden bewezen een aardig stukje te kunnen tijdrijden. Wij moesten de ronde 2 x afleggen, goed voor 20,5 km en dus een pittige afstand voor een tijdrit. De zon scheen, maar in de open vlaktes stond een sterke wind, die zowat het ganse parcours vanop de zijkant in het nadeel blies. De algemene rangschikking interesseerde mij minder. Ik wou gewoon eens zien waar ik in deze discipline stond in vergelijking met mijn leeftijdsgenoten. Vorig jaar eindigde ik als nieuweling twee keer als vierde in deze testtijdritten. Plaatsvervangend ploegleider van dienst was Alberto Figorilli. Hij deed zijn volg- en motiveringsjob uitstekend. Alleen jammer dat er geen parlofoon op de ploegwagen stond, waardoor heel wat van zijn aanmoedigingen gewoon de wind in gingen en hij toch zo hees als een kraai naar huis ging nadien. Eens gestart vond ik dat ik naar mijn maatstaven een goede tijdrit aan het neerzetten was. Ik kende één zwak moment, met name de klim na de aankomst bij het ingaan van de tweede ronde. Daar verloor ik een tiental seconden. Voor de rest kon ik vrij goed doseren. Bij mijn aankomst bleek ik op dat moment de tweede beste tijd neer te zetten met 28:46, maar er moesten nog heel wat kleppers de revue passeren, die mij dan ook bijna allemaal zouden kloppen. Uiteindelijk eindig ik twaalfde op 24 en was hiermee vijfde eerstejaars junior. Mijn plaats bij de eerstejaars is ongeveer wat ze vorig jaar ook was, alleen zijn de tijdverschillen met de tijdrijders pur sang groter geworden : Michael Goolaerts deed maar liefst 1:07 van mijn tijd af en eindigde tweede na winnaar Mike De Bie. Joachim Vanreyten (vorig jaar BK tijdrijden) reed 54 seconden sneller dan ik. Conclusie : in tijdrijden kan ik mijn plan wel trekken, maar zal er nooit een topper in worden. Dit laat ik aan anderen over. Misschien was ik toch beter meegegaan naar Frankrijk met de ploeg. Daar won Thomas Vanbesien de interclub in het "heuvelachtige" Morvan, voor Tiesj die knap tweede werd. Dit parcours zou mij waarschijnlijk ook wel gelegen hebben...Enkele foto's. Wedstrijduitslag.

Beker van België Aalst bij Sint-Truiden 27-03-2011 10e op 175

Na een autorit van 185 km verzamelden we aan de ploegwagen met z'n zessen : Jelle Donders, Niels Trio, Thomas Vanbesien, Tiesj Benoot, Gianni Bossuyt en ikzelf. Om 14:30 vertrokken we voor een rit in haspenhouw van 120 km : 1 grote ronde van 83 km en 5 plaatselijke ronden van 7,2 km. In de grote ronde regende het van aanvalspogingen, die nooit zo ver droegen. Ik had mij voorgenomen om mijn koers vandaag af te stemmen op die van Daan Myngheer, gelet op zijn vorm van het moment. Toen Daan ging, schoof ik telkens mee. Hij probeerde het een zestal keer en iedere keer lukte het mij om zijn wiel te pakken, hoewel hij per momenten als een beest tekeer ging op sommige stukken vals plat. Hoe verder de wedstrijd vordert, hoe gemakkelijker het is om naar voor op te schuiven. Wie moe is, kan het niet zomaar nog opbrengen om zijn plaatsje vooraan op te eisen. De definitieve ontsnapping kwam er een tiental kilometer voor de start van de plaatselijke rondes. Met een man of dertien, waaronder Jonas Rickaert, Joachim Vanreyten, Martijn Degreve, Benjamin Declercq, Emiel Vermeulen, Gilles Loncin en ook ploegmaten Jelle Donders en Thomas Vanbesien, gaan ze de plaatselijke rondes in met een voorsprong van een kleine minuut. Ikzelf zit gewoon nog in het peloton en voel dat er nog iets moet gebeuren. Tijdens de eerste twee rondes kan de kopgroep hun voorsprong behouden. Vooraan in het peloton en in de kopgroep zelf waren er ondertussen wat schermutselingen en wisselende situaties : Jelle Donders had de rol moeten lossen vooraan, alsook Jonas Rickaert. Tiesj was eerst mee met een tussentijdse ontsnapping, maar moest ook terugplooiien, Gianni Bossuyt kwam ten val, ... In ronde drie van de vijf komt er een definitieve reactie vanuit het peloton. Ondermeer Daan Myngheer, Rob Leemans, Paco Ghistelinck en een Nederlander proberen de kloof van 50 seconden nog goed te maken. Ikzelf voel met op dit moment nog vrij goed en beslis eveneens mee te springen met dit selecte vijftal. Voor het ingaan van de laatste ronde slagen we er in aansluiting te vinden bij de kopgroep. Onderweg raapten we diverse renners op die de kopgroep hadden moeten lossen. Ik ben toen heel diep moeten gaan, vooral op de vinnige helling en was door mijn beste krachten heen. Tijdens onze achtervolging koos een beresterke Joachim Vanreyten vooraan alleen het hazepad. Na een tijdje kunnen Martijn De Greve en Benjamin Declercq aansluiten. De drie nemen tot 30 seconden op ons groepje. De drie blijven voorop. Paco Ghistelinck, Rob Leemans en Mike De Bie gaan vanuit mijn groepje in extremis nog op zoek naar de drie koplopers. Ook Thomas zet nog eens alle zeilen bij en kan aansluiten bij de drie achtervolgers. Ze zullen uiteindelijk stranden op 50 meter van de drie leiders. Ik had een dergelijke inspanning niet meer in de benen en bleef bij de rest. In een spurt met drie haalt Joachim het met "sprekend gemak" voor Martijn. Benjamin wordt knap derde. Ikzelf word derde van de groep achtervolgers, goed voor een tiende plaats (derde eerstejaars). De vorm is er. Nu moet alles gewoon nog eens in de juiste plooi vallen in een finale. Wedstrijduitslag. Wedstrijdfoto's.

Selectie nationale juniorenploeg voor Tour d'Istrië van 22/04 tot 24/04

In de schoot van de UCI wordt voor junioren jaarlijks een "nations cup" georganiseerd. Hier strijden nationale juniorenploegen van een heel pak landen over de hele wereld voor de overwinning en een goede ranking in het regelmatigheidsklassement verspreid over diverse grote wedstrijden. Er worden wedstrijden georganiseerd in Frankrijk (Paris-Roubaix), Kroatië (Tour d'Istrië), Tsjechië (Course de la Paix), Luxemburg (GP General Patton), Canada (Tour de l'Abitibi), Duitsland (Trofeo Karlsberg), en Denemarken (wereldkampioenschappen tijdrijden en op de weg). Ik kreeg vandaag 22/03 van bondscoach Carlo Bomans te horen dat ik een selectie heb afgedwongen voor de Tour d'Istrië, die in Kroatië wordt gereden. Hij baseerde zich op mijn prestatie in Moerkerke, waar hij aanwezig was in de wedstrijd en blijkbaar door de uitslag heen naar mijn wedstrijdverloop gekeken heeft. Dit wordt ongetwijfeld weer een fantastische ervaring, als er niets onverwachts tussenkomt natuurlijk. Website organisatie (voor zover je er iets van kunt maken)

Interclub Moerkerke 20/03/2011 : 8e op 192

Vandaag een grote afspraak op de agenda : interclub in Moerkerke, met 33 deelnemende ploegen van 6 renners. De rit in lijn telde 2 x 37 km. Er zaten een zestal kasseistroken in verwerkt. Daarna moesten we ook nog 6 plaatselijke rondes van 7.8 km afwerken, met ook hierin een kasseistrook van een 700-tal meter. Na 10 km gaat Robin Van Goethem alleen op avontuur. Ik was net goed aan het opschuiven en besloot naar hem toe te rijden in de hoop een aantal renners mee te krijgen. Dat was foutief ingeschat en Robin en ikzelf kwamen veel te vroeg in de wedstrijd alleen voorop. We bouwden een voorsprong uit van een 30-tal seconden, maar gingen allebei niet vol door. De timing was wel ideaal om zo in alle "rust" het parcours eens goed te kunnen verkennen in functie van de tweede doortocht. We worden ingelopen na een vlucht van 15 km. Kort daarna ontstaat een kopgroep van acht, met onder andere Ruben Boons, Maxime Farazijn en Paul Moerland. Geen enkele Immo Dejaegher renner was mee. De acht lopen tot meer dan 1 minuut uit. Halfweg koers komt er reactie uit het peloton. Met een groep van 13 gaan we op zoek naar de koplopers. Nu kan ik wel mooi meeschuiven, als enige van Immo Dejaegher. We vinden vlug aansluiting met de koplopers en nemen tot 45 seconden bonus op het achtervolgend peloton, dat op dat moment al aardig uitgedund is. In deze kopgroep draaide het niet goed rond. Er zaten enkele "slepers" bij en het tempo was niet wat het zou kunnen zijn. Franky roept mijn langs de kant toe dat ik geen werk meer mag verrichten vooraan omdat er enkele ploegmaats op komst waren. Inderdaad, bij het ingaan van de voorlaatste plaatselijke ronde sluiten nog 21 renners aan, waaronder Piotr, Rick en Jelle. Eén nadeel, zij brachten enkele sterke spurters mee (Maes, Venneman, Vanderaerden, ...), waardoor mijn kansen op een ereplaats wat slonken. Kort na de samensmelting vooraan gaan opnieuw drie renners in de aanval : drie Nederlanders, die zich hier in Moerkerke blijkbaar thuis voelen. Ze kunnen echter maximaal 12 seconden nemen. Er komt weer een tegenaanval en opnieuw kan ik meespringen. Weer is er geen andere ploegmakker mee. We gaan de finale in met een kopgroep van 15 man. Er raakt niemand van ons nog weg. Het komt tot een spurt met 15 voor de eindzege. Die zege is voor het derde jaar op rij voor een Nederlander, Taco van der Hoorn, voor Rob Leemans en de Nederlander Jaap Kooijman. Ikzelf zat wat vast op de tweede lijn en eindig achtste. Mijn spurt was na en wedstrijd van 124 km (op de teller alvast) ook niet meer van de scherpste. Iets teleurgesteld van mijn resultaat, maar heel tevreden van de gereden wedstrijd. Ik ben er in geslaagd om zowel de koers als de finale mee te helpen kleuren en me constant vooraan te handhaven, wat toch een opkikker is. Er rijden een 90-tal renners de wedstrijd uit, waaronder alle zes de Immo Dejaegher renners, een mooie prestatie op zich toch. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag. Krantenartikel.

Zarren 13/03/2011 : 3e op 47

In overleg met ploegleider Kenny besliste ik om zondag toch niet mee te doen aan de interclub GP André Noydelle in Ieper. In de plaats daarvan zullen de interclubs Moerkerke en Aalst-Sint-Truiden op het programma staan later deze maand. Het is de bedoeling om me qua grote wedstrijden dit jaar te focussen op de BVB wedstrijden bij de juniores. Het seizoen definitief starten met een kermiskoers in Zarren na een zware stage in Spanje is m.i. geen slechte zaak. Er is nog tijd genoeg voor het grotere werk. We stonden met 47 renners aan de start in Zarren ,waaronder 9 renners van Immo Dejaegher. Met genoeg volk dus om de wedstrijd te kunnen controleren, hoewel er ook tien Britten waren afgezakt naar hier. Al heel vroeg in de wedstrijd kiest Thomas Vanbesien voor de aanval. Hij hoopte met een drietal renners een bres te kunnen slaan, maar bleef uiteindelijk alleen over. Hij kon een voorsprong van maximaal 45 seconden uitbouwen, maar alleen op deze brede, lange stroken rechtdoor was dit onbegonnen werk. Na vier ronden zag hij dat het genoeg was geweest en er kwam een algemene hergroepering. Een kleine twee rondes later waagt Gregory Vandaele zijn kans. Ward Goethals springt met hem mee en ons mannetje Niels Trio kan eveneens zijn wagonnetje aanhaken. Weer een ploegmakker vooraan en dus weer wat controleren in het peloton. Het drietal kan een voorsprong van 1 minuut bij elkaar fietsen. Vanuit de achtergrond is het opnieuw Thomas die alleen op zoek gaat naar het drietal. Met nog twee rondes van 6.8 km te gaan waag ik nu ook mijn kans en jump naar Thomas toe. Er volgt nog een groepje van zeven renners op een afstand. Uiteindelijk vormt er zich een kopgroep van 12 man, waarvan drie renners van Immo Dejaegher : Niels, Thomas en ikzelf. De rest van het peloton volgt al vlug op 35 seconden. Naarmate de finale dichter kwam, was de verstandhouding vooraan wat zoek. Thomas zag tijdens een "dood" moment zijn kans schoon en kort na het ingaan van de laatste ronde gaat hij opnieuw zijn kans. Ik zie het gebeuren en laat het gat vallen. Alleen de Brit Jonathan Dibben gaat nog alleen in de tegenaanval, maar Thomas houdt stand en wint hier afgescheiden de wedstrijd. Dibben wordt tweede en ikzelf win het spurtje met tien voor de derde plaats. De eerste helft van de wedstrijd had ik nog wat last van de "Spaanse" benen, maar naarmate de wedstrijd vorderde voelde ik me beter. Het had gerust nog een uurtje of 40 km lager mogen duren. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Interclub Kuurne-Brussel-Kuurne 27-02-2011 : materiaalpech en 51e op 175

Voorbeschouwingen in Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws van 26-02-2011. Mijn entree in het juniorenpeloton is wat anders uitgedraaid dan ik eigenlijk had verwacht. Daan Myngheer ging er al na twaalf kilometer vandoor, maar Brecht Craeymeersch en Stijn De Bock reden de kloof dicht. De Bock viel door mechanische pech weg. Myngheer en Craeymeersch boekten een maximale voorsprong van anderhalve minuut. Op de Knokteberg konden drie Franse renners de aansluiting maken, maar onder impuls van Avia Cycling Team kwam het peloton terug. Ik kon mij tot dan telkens goed vooraan in het peloton handhaven. Na een 40-tal km rijdt een renner in mijn voorwiel, waardoor er een serieuze slag in kwam te zitten. Helemaal naar achteren laten uitzakken was geen optie. We hadden immers volgwagen nummer 35. In het vuur van de wedstrijd had ik ook niet door dat mjin wiel zwaar tegen de rechter remblok aansleepte. Na de Nokereberg trok de Fransman Dylan Kowalski in de aanval. Elf renners konden de sprong maken. Daarbij zat andermaal Daan Myngheer. Ook de uittredende Nederlandse winnaar Paul Moerland, Paco Ghistelinck, Whytic Priem, Maxime Farazijn en ploegmaat Thomas Vanbesien maakten deel uit van de kopgroep. Ik zit op dat moment op kop te sleuren op zoek naar de vluchter en kan niet direct reageren. In de finale regende het aanvallen, maar niemand geraakte weg. In de spurt met elf toonde Joachim Vanreyten zijn suprematie en wint Kuurne-Brussel-Kuurne met verve. De renner van Balen BC haalde het voor de Nederlander Dylan van Groenewegen en de Fransman Yannis Yssaad. Ikzelf eindig anoniem en volledig leeggereden als 51e in het peloton. Door de extra inspanningen met het slepende wiel was ik niet meer capabel om mee te spurten. Van de 175 starters bereikten 81 renners de finish. Ook ploegmakkers Niels Houtekier en Stijn Decraemer gaven er vroegtijdig de brui aan. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Ploegvoorstelling 11-02-2011 en verkenning parcours Kuurne-Brussel-Kuurne 12-02-2011

Foto's ploegvoorstelling. Foto's verkenning KBK. De ploegvoorstelling was dit jaar anders opgevat dan de vorige jaren. De ploeg bestaat dit seizoen 10 jaar en er werd een volledige theaterzaal afgehuurd in Menen. De renners werden verwacht op 19.00 uur voor de officiële fotosessie. In een tweede deel werd iedereen aan het publiek voorgesteld. Tussendoor kwamen enkele bekende gasten aan het woord (Leterme, Museeuw, ...). Als afsluiter was iedereen uitgenodigd op een receptie. We keerden naar huis terug rond middernacht.
De dag nadien stonden we paraat in Brakel voor de ploegtraining. Ik wou er zeker bij zijn, omdat we een groot stuk van het parcours Kuurne-Brussel-Kuurne gingen verkennen. Tijdens de training sloeg ik zoveel mogelijk informatie op in mijn bovenkamer. De klimmetjes werden vlot verteerd. Ik was iedere keer met de eersten mee. Ondertussen is de selectie gekend van de vijf renners die voor de ploeg de openingswedstrijd van het seizoen mogen rijden : Stijn Decraemer, Niels Houtekier, Piotr Havik, Thomas Vanbesien en ikzelf. Benieuwd wat dit zal geven, 120 km op een vrij lastig parcours zo vroeg op het seizoen. We kunnen er alleen maar van leren hé. Ik sta te popelen om aan de start te staan volgende week.

Kuurne - Brussel - Kuurne : persavond 3 februari 2011

Een van de grotere afspraken voor juniores heel vroeg op het seizoen is de wedstrijd Kuurne - Brussel - Kuurne. De organisator van de junioreswedstrijd is Geert Vandevijvere. Op zijn uitnodiging tuften we op 3 februari naar de persvoorstelling in Harelbeke. Op het evenement waren een 100-tal mensen uitgenodigd, waaronder heel wat pers uiteraard. Na een goed verzorgd aperitief in een historisch kader werd het parcours voor de juniores voorgesteld. Aansluitend was er een interview voorzien met drie van de onze. Provinciaal Kampioen Daan Mijnheer - nu tweedejaars junior - mocht de spits afbijten. Hij deed dat op een ludieke manier. Daarna mocht ik als eerstejaars mijn zegje doen en als afsluiter kwam de Nederlander Paul Moerland aan het woord. Paul won deze wedstrijd vorig jaar als eerstejaars, toch een knappe prestatie. Na dit eerste deel konden we weer de keel spoelen en de maag vullen met allerlei hapjes en drankjes en daarna werd het hoofdstuk van de profrenners afgewerkt. Heel knap hoe een evenement met internationale allure gewoon wordt georganiseerd door een plaatselijk team enthousiaste mensen. Tijdens het afsluitend "walking dinner" hebben we beter kennis kunnen maken met de families Mijnheer en Moerland, aangenaam gezelschap waar we een toffe avond mee hebben doorgebracht. Alle info over de wedstrijd zelf is terug te vinden op deze website : http://www.kuurne-brussel-kuurne.be/. Enkele foto's.

Wielertrofee Het Laatste Nieuws 22-01-2011

Hoewel ik eigenlijk al volop bezig ben met de voorbereiding van mijn eerste seizoen als junior, was ik vandaag 22 januari nog uitgenodigd in de gebouwen van Het Laatste Nieuws als West-Vlaams laureaat bij de nieuwelingen voor het in ontvangst nemen van een trofee en twee waardebons. Dit was een klassement waar ik totaal niet mee bezig ben geweest, maar die het logisch gevolg is van mijn plaatsen in alle vorige besproken klassementen. Ook hier werden door drie personen (ondermeer journalist Hans Fruyt voor West- en Oost-Vlaanderen en een UCI afgevaardigde) wekelijks punten gegeven aan renners volgens de geleverde prestaties. Die punten werden opgeteld en in een klassement gegoten per Vlaamse provincie. Voor West-Vlaanderen kwam ik hier blijkbaar als beste uit de bus. Andere aanwezige laureaten waren Joachim Vanreyten voor Limburg, Michael Goolaerts voor Antwerpen en Otto Vegaerde voor Oost-Vlaanderen. Ook de laureaten bij de juniors en de beloften kwamen aan bod. Voor West-Vlaanderen won Kenny Bouvry bij de juniors en Jens Debusschere bij de beloften. Ik was voor West-Vlaanderen de enige laureaat die op het evenement aanwezig was. De plechtigheid werd afgerond met een receptie. Enkele foto's.

Na knieblessure opnieuw verplichte rust

De wintervoorbereiding wil maar niet vlot lopen. Als gevolg van mijn val op de piste tijdens het VK omnium en het te vroeg hervatten van de trainingen tijdens de ploegstage in Blankenberge zit ik met een knieblessure opgescheept, waardoor ik geen kracht kan zetten. Hierdoor miste ik ook mijn deelname aan het BK omnium op de piste, waar ik al in de baanronde besefte dat opgeven de enige optie was. Foto's in het ziekenhuis wezen uit dat het geen breuk of barstje is. Overbelasting dus en bijgevolg verplichte rust tot alle pijn is verdwenen. 't begint wel wat op mijn zenuwen te werken, zeker nu het echt begint te kriebelen om de duurtraininingen intensief aan te vatten. Nogmaals van voor af aan beginnen zeker van zodra mijn knie het toelaat ? Hopelijk kan dit vanaf midden januari.

Vlaams Kampioenschap piste juniores 26 en 27 december 2010 : einde in mineur

Na vier weken van bijna volledige inactiviteit op de fiets (ziekte en examens) besloot ik toch deel te nemen aan het VK Omnium piste. Het VK wordt verreden over twee dagen. Vorige week mocht ik voor het eerst dit winterseizoen proeven van een meeting op de piste. Dit viel redelijk tegen wegens veel te weinig basis. Nu had ik toch al een beter gevoel. De baanronde was geen succes. Ik kon mijn snelheid niet aanhouden en eindig in de tweede helft van het peloton. Na de baanronde wissel ik van stuurpen omdat ik het gevoel had iets te ver te zitten. Dit bleek een goede zet te zijn. In de puntenkoers over 15 km (60 ronden) ben ik heel actief aanwezig, ga mee met diverse aanvallen, rij heel wat gaten dicht en kan uiteindelijk meeglippen in een beslissende ontsnapping met vijf (Pyfferoen, Develtere, Beelen, Geerinckx en ikzelf). We slagen er in een winstronde te nemen op het peloton, meteen goed voor 20 punten. Ik kan ook nog wat punten sprokkelen in twee tussenspurten en eindig uiteindelijk vierde in deze vrij lastige discipline. Daar ik bij de 12 besten in mijn reeks uitkwam, mag ik samen met de 12 besten uit de andere reeks de negatieve afvalling aanvangen. Voor mij is dit één van de gevaarlijkste disciplines op de piste. Iedere twee ronden valt de laatste renner die over de eindmeet bolt af. Hier doet zich telkens volgende pelotonbeweging voor : de eersten rijden niet meer door na het overschrijden van de eindmeet en de laatsten reppen zich om niet als laatste over de meet te rijden. Het peloton rijdt hierdoor telkens heel dicht opeen in de aankomstzone. Opschuiven is heel moeilijk. Vrij kort na de start van de wedstrijd zit ik midden het peloton en wordt gekwakt door mijn buur. Ik kwak terug om mijn positie te handhaven. Door onze treuzeling ontstaat een gaatje voor ons van een fietslengte. De renner achter mij wil hier gebruik van maken om op te schuiven en duikt naar beneden. Hierbij raakt hij met zijn achterwiel mijn voorwiel en ik ga vol onderuit, samen met vier anderen. Gevolgen : naast serieuze materiaalschade aan de fiets, open wonden aan de elleboog, brandwonden op de bovenbil en knie, brandwonden aan de oksel. Voor mij geen dag twee in Gent, maar een rustige start van de ploegstage in Blankenberge morgen. Op naar het wegseizoen 2011 !

Dubbelinterview met aspirant Lennert Tanghe

Kaas De Gruyter, journalist bij de Krant van West-Vlaanderen, kwam maandagavond 22/11/2010 samen met een fotograaf naar de Hermitagewijk afgezakt. Ik werd om 19.00 uur bij wijkgenoot en aspirant Lennert Tanghe verwacht voor een dubbelinterview. Lennert legde net zoals ik dit seizoen een mooi parcours af en hoort bij de aspiranten van zijn lichting tot de protagonisten. De fotosessie en het gesprek namen een tweetal uur in beslag. De ma en pa van Lennert hadden voor de nodige versnaperingen gezorgd, waarvoor dank. De foto's en het interview verschenen in de gratis reclame-editie van de Krant van West-Vlaanderen die op tienduizenden exemplaren wordt verdeeld in West-Vlaanderen op 3 december e.k. Het artikel vind je hier. Toch weer een mooi souvenier om te bewaren.zaterdag hé.

Opname in brede nationale juniorenpisteploeg

Eerder deze maand kreeg ik het bericht dat ik ben opgenomen in een brede kern van de nationale juniorenpisteploeg, bestaande uit een 20-tal junioren. Door enkele trainers van de wielerbond wordt aan deze groep een doorgedreven piste-opleiding gegeven in de Blaarmeersen te Gent. Eén of twee keer in de week wordt de piste in de Blaarmeersen hiervoor een drietal uur voor ons groepje alleen gereserveerd. Door de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond worden we ondersteund op het vlak van aangepaste trainingen, stages in functie van de kampioenschappen, kledij en eventueel materiaal. Er worden heel diverse oefeningen voorgeschoteld, gaande van explosieve krachtrainingen naar krachtuithoudingstrainingen, been- en reactiesnelheidstrainingen, souplesse- en weerstandstrainingen, Tot aan het BK piste wordt met deze grote selectie verdergewerkt. Daarna volgt een evaluatie en gaat men met een beperktere groep verder met als einddoel het EK en WK op de piste.

Ik ben van plan om de trainingen mee te volgen tot aan het BK en daarna af te haken. Mijn keuze gaat overduidelijk naar de weg, waar ik me het best tot uiting kan laten komen, maar die "gratis" pistetrainingen neem ik er maar al te graag bij als aanvulling op al de rest. Hoe meer je opsteekt, hoe completer je als renner wordt.

Die trainingen komen overigens goed uit als vervanging van de vroegere ploegkoerstrainingen. Vorig jaar deed ik de ploegkoerstrainingen mee. Dit jaar zal ik hier van afzien, temeer mijn vroegere koerspartner in deze discipline Otto vanaf dit jaar verplicht wordt van zijn ploeg om met Venneman te rijden. Ik ben hierdoor "ploegkoersmaatloos", waar ik op zich eigenlijk niet om geef.

Uitreiking Westsprint Trofee 2010 Krant van West-Vlaanderen : ook hier nummer 1

Westsprint is een regelmatigheidscriterium waarbij voor alle wedstrijden over een gans seizoen punten worden toegekend aan alle West-Vlaamse renners volgens de gereden uitslag . Hierbij wegen grote wedstrijden, zoals Beker van België wedstrijden, de wedstrijden uit de topcompetitie, buitenlandse rittenwedstrijden, kampioenschappen … drie keer meer door dan gewone kermiskoersen. Bij de nieuwelingen win ik dit klassement met een duidelijk verschil van 220 punten op de tweede Maxime Farazijn. Seppe Verschuere is hier derde. De trofee werd op 05/11/2010 uitgereikt in Roeselare (Schiervelde). De 15 best geklasseerde renners in iedere categorie (nieuwelingen, juniors en beloften) waren voor dit evenement uitgenodigd door de Krant van West-Vlaanderen. Zij mochten één voor één het podium op om hun natuur en/of geldprijzen op te halen en te poseren voor de persfoto. Ik ging naar huis met 600 EUR aan prijzengeld en een mooie trofee, de moeite waard. Ook de Belgische kampioenen van afgelopen seizoen werden in de bloemen gezet. Hiervoor mochten bij de nieuwelingen Miel Pyfferoen en Jonas Rickaert het podium op. Freddy Maertens werd gehuldigd als beste West-Vlaamse renner ooit. In het ploegenklassement eindigt Immo Dejaegher op de derde plaats na Gaverzicht en DJ Matic. Na de uitreiking werden nog de traditionele foto's genomen en interviews gegeven die volgende week vrijdag in de krant zullen verschijnen in een Westsprint editie van 8 bladzijden, speciaal gewijd aan dit evenement. We sloten de avond af met een mooie receptie. Tof om zoveel gekende mensen in éénzelfde zaal tegen te komen. Foto's receptie. Krantenartikels.

Multidisciplinaire stage BOIC in Frankrijk (Mulhouse - Elzas)

Op 13/10/2010 kreeg ik bericht dat ik geselecteerd ben om deel te nemen aan een multidisciplinaire stage in Mulhouse Frankrijk, samen met een 15-tal andere renners, vooral renners-leerlingen van de topsportschool in Gent die junior zijn of junior worden. Van mijn jaar gaan ondermeer Jonas Rickaert, Kevin Rasschaert, Otto Vergaerde, Saimen De Laeter, Aimé De Gendt en Niels Vanderaerden mee. Deze stage gaat door van zaterdag 30 oktober tot en met vrijdag 5 november en zal voornamelijk in het teken staan van een algemene opbouw naar volgend seizoen toe. Op het programma staan vooral rustige duurtrainingen en alternatieve sportvormen. De koersfiets laten we thuis. De mountainbike nemen we wel mee naar ginder. Onze begeleider op de mountainbike is Filip Meirhaeghe. Er zullen ook sporters uit andere disciplines aanwezig zijn (roeien, kayaken, ping pong, basket, volleybal, ...). Deelnemers van vroegere edities zeggen me toch dat ze op een week tijd twee kilogram gewicht verloren hadden. Zo rustig zal het blijkbaar toch niet zijn ...De stage wordt donderdagavond afgesloten met een fuif. Dat belooft andermaal een unieke ervaring te worden.

Dag 1 : voormiddag mountainbiketocht van 2 uur, namiddag 3 uur fitnesstraining, avond voorstelling van alle "atleten"
Dag 2 : voormiddag technische mountainbiketraining, namiddag 1 uur lopen en sauna, avond badmintonwedstrijdje
Dag 3 : voormiddag uitgebreide fitnesstraining, namiddag mountainbiketocht en daarna zwemsessie, zwaar dagje en wat last van pijn aan hamstrings
Dag 4 : voormiddag mountainbiketocht van een goede 2 uur op mooi parcours, namiddag voetbalmatch
Dag 5 : voormiddag lopen en circuitoefeningen fitness, namiddag 2 uur mountainbike, vanavond afsluitingsfuif

Nationale ranking Wielerbond Vlaanderen : hier wel op nummer 1

Ondertussen heeft Eddy Cosyn ook zijn klassement vervolledigd op www.wielerbondvlaanderen.be. Dit is een nationaal regelmatigheidsklassement waarbij voor alle wedstrijden over een gans seizoen punten worden toegekend aan alle Belgische renners volgens de gereden uitslag . Hierbij wegen grote wedstrijden, zoals Beker van België wedstrijden, de wedstrijden uit de topcompetitie, buitenlandse rittenwedstrijden, kampioenschappen … meer door dan gewone kermiskoersen. Alle Belgische eerste- en tweedejaars nieuwelingen kunnen bijgevolg in deze lijst voorkomen.
Vorig jaar eindigde ik hier op een 14e plaats, maar was daarmee nationaal wel eerste eerstejaars nieuweling, Dit jaar kan ik hier de hoofdvogel afschieten, met 7 puntjes voor op Flandrien Joachim Vanreyten. 't is maar hoe je uitslagen bekijkt natuurlijk. Toch weer een bekroning van mijn heel regelmatig seizoen. Eindk lassement.

De Flandrien 16-10-2010 : Joachim wordt Flandrien. Kevin strandt op 1 puntje

Vrijdag 16 oktober 2010 sloegen de sportredacties van de VTR en Het Nieuwsblad de handen in elkaar voor de derde editie van "De Flandrien". Deze gala-avond ging door in het Square - Brussels Meeting Centre in de zogenaamde "Gold Hall". Het evenement werd live uitgezonden op één. De presentatie was in handen van Karel Vannieuwkerke en Lieven Van Gils. De organisatie spaarde kosten noch moeite om de hoofdrolspeler Philippe Gilbert er nog in de uitzending bij te hebben na zijn zege in Lombardije dezelfde dag. Hierdoor werd de uitzending met een uur uitgesteld. Er werden tal van awards uitgereikt, waaronder ook die van "Beste Belgische Nieuweling".
Ik werd voor deze trofee genomineerd, samen met Joachim Vanreyten. Winnaars van de vorige edities waren ex-wereldkampioen bij de junioren Jasper Stuyven en Martijn Degreve.
De trofee ging uiteindelijk naar Joachim en ik ben ook de eerste om hem hiermee te feliciteren. Joachim was puur rationeel bekeken de grootste kanshebber op deze trofee, gelet op zijn palmares dit seizoen. Wat die avond zelf toch een wat bittere pil om slikken was, was het gegeven dat het verschil tussen Joachim en mijzelf amper één puntje bedroeg. Zeker als je weet hoe het puntensysteem ineen zit : de jury bestaat uit vier personen, zijnde de bondscoach voor de nieuwelingen en drie sportjournalisten van Het Nieuwsblad. Een gans seizoen lang geven die vier juryleden iedere maand punten aan nieuwelingen, gaande van 1 tot 10. Die punten worden onderling niet aan elkaar bekendgemaakt. Op basis van die punten die maandelijks worden toegekend wordt een algemene rangorde opgemaakt. De renner die in globaliteit die maand het meeste punten achter zijn naam staan heeft, krijgt 10 punten, de tweede 9 enz. Die gecentraliseerde maandscores worden op het einde van het seizoen opgeteld. Het is in die slotsom dat ik één puntje tekort kwam tegen Joachim... Als je dan ziet dat het verschil met de nummer drie (Michael Goolaerts) direct 21 punten bedroeg... Bleef ik maar gefocust tot op het einde van het seizoen i.p.v. een drietal weken vroeger... Hieronder vind je een afdruk van de commentaar uit Het Nieuwsblad - Sportwererld, met de winnaars in de overige jeugdcategorieën en de dames. Bij de profs werd Philippe Gilbert door zijn collega's met glans en volledig terecht verkozen tot Flandrien 2010. Op de afterparty hadden Joachim en ikzelf een onderhoudend gesprek met bondscoach Carlo Bomans. Misschien werden de funderingen wel gelegd voor enkele selecties met de nationale juniorenploeg volgend seizoen, als de prestaties worden bevestigd natuurlijk ... Enkele foto's.

Liesbet De Vocht Flandrienne
Liesbet De Vocht is zaterdag in Brussel tot Flandrienne van 2010 verkozen. De 31-jarige Belgische kampioene kreeg de voorkeur op Grace Verbeke, winnares van de Ronde van Vlaanderen. De voorbije twee jaar werd Grace Verbeke gehuldigd als beste Belgische wielrenster van het seizoen.
Yannick Eijssen voor Laurens De Vreese bij beloften
Yannick Eijssen miste de galavoorstelling in Brussel omdat BMC, de ploeg van Cadel Evans waarvoor Yannick volgend jaar als prof debuteert, verzamelen blies in de buurt van Milaan. De ouders, de zus en de vriendin van Yannick namen de honneurs waar.
Jasper Stuyven wint Parijs-Roubaix in regenboogtrui
Jasper Stuyven volgt Kevin De Jonghe op als Jonge Flandrien bij de junioren. Vorig jaar strandde wereldkampioen Stuyven op rang drie na De Jonghe en Guillaume Van Keirsbulck.
Joachim Vanreyten verslaat Deltombe als beste nieuweling
Het verschil tussen laureaat Joachim Vanreyten en Kevin Deltombe is miniem. Beide renners kunnen een waslijst aan topprestaties voorleggen. Zegekoning Vanreyten, die 17 keer won, was meteen bij de les en dat gaf de doorslag. Deltombe werd in maart niet genomineerd en dat brak Kevin zuur op bij de eindafrekening.

Topcompetitie Affligem 10-10-2010 : mee in beslissende vlucht en zesde

Voor de afsluiter van het seizoen en meteen ook laatste wedstrijd als nieuweling trekken we naar Affligem. Er staan 97 renners aan de start van een wedstrijd over 72 km, verdeeld over 8 ronden. De aankomst ligt op een helling, waar we een goede kilometer moeten klimmen en een veertigtal hoogtemeters moeten overwinnen. Na een mislukte poging van mij om mee te strijden voor eerste bergprijs (bocht gemist), gaat Tiesj in de aanval. Ik spring mee en neem fors over. Tiesj lost de rol en in de afdaling ben ik even alleen weg. Er komt aansluiting van ondermeer Van Gestel, Declercq en enkele andere. We draaien goed rond en ik kan de volgende punten voor het bergklassement wel op mijn naam zetten. We worden terug gegrepen. Martijn De Meester, Ward Goethals en Maxime Farazijn hebben er zin in en raken in de volgende ronde voorop. Er volgt een demarrage van Michael Goolaerts. Hij krijgt één renner mee. Ook ik kan weer niet stil blijven zitten vandaag en rij naar het tweetal toe. Samen vinden we aansluiting bij de drie koplopers. Tijdens die jump kom ik in een put terecht, waardoor mijn zadel helemaal naar achter kantelt. Ik kom bij hen en kan door me op mijn zadel te laten vallen de boel terug horizontaal krijgen. Het peloton haalt ons terug. Ik hou me nu wat gedeisd, maar blijf wel aanwezig vooraan in de wedstrijd. Zo ga ik nog een drie, viertal keer mee met een vlucht en kan zo alles blijven controleren. Dit vraagt echter vrij veel krachten. Het peloton is ondertussen uitgedund tot een 60-tal renners. In de finale gaan Jonas Rickaert en Otto Vergaerde ervan door. Ze bouwen een voorsprong uit van een 30-tal seconden. Ik zie het gevaar in en spring er op de lang uitlopende helling in de aankomstzone alleen naar toe. In schuifjes komen nog vijf renners aansluiten : Miel Pyfferoen, Dries Van Gestel, Wouter Leten, Maxime Farazijn en Tom Bosmans. We draaien met z'n achten goed rond vooraan en krijgen met nog 4 km te gaan 20 seconden speelruimte van het peloton. Onze voorsprong blijft. Op 250 meter voor de meet zit Otto op kop. Ik zit in zevende positie met Jonas in mijn wiel. Vanuit de achtergrond trekt Miel Pyfferoen zich in een bocht puur op kracht op gang en neemt meteen een zestal fietslengtes. Bij mij ontploffen de benen op dat moment en ik ben niet meer in staat om direct te reageren. Er wordt ook bij de anderen wat getwijfeld en Jonas gaat in de tegenaanval met de rest in zijn kielzog. Miel wint met een lichte afscheiding de wedstrijd. Otto wordt tweede en Dries Van Gestel derde. Ikzelf ben door mijn beste krachten heen en wordt zesde. Gans de wedstrijd had ik enorm last van zadelpijn, wat ook wel zijn deeltje in de "mindere" afwerking zal gehad hebben, samen met een verwaarlozing van mijn trainingen de laatste twee, drie weken (tot ergernis van mijn pa). Naar mijn gevoel heb ik een heel goede wedstrijd gereden vandaag, maar kwam op het einde wat "fond" tekort. Twintig seconden later wint Van Hooydonck de pelotonspurt. Tiesj wordt hier knap tweede. Eindwinnaar van de topcompetitie wordt Joachim Vanreyten. Miel neemt eindigt in het groen, Cools heeft de bollen en Van Hooydonck de ronde jongerentrui. Wedstrijdfoto's. Wedstrijdtuitslag.

Keizer der Nieuwelingen Tielt 03-04-2010 : 15e

We starten vandaag in Tielt voor de laatste manche in de Beker van België wedstrijden voor nieuwelingen. Deze wedstrijd kent een hoog aanzien en trekt een massa volk. Dit was nu niet anders. Voor Immo Dejaegher starten we met Tiesj, Jens, Roy, Lindsay en ikzelf. We gaan officieus van start op de markt in Tielt met 133 renners en zijn daarna vertrokken voor 11 ronden van 6.2 km. Het parcours was hertekend tegenover vorig jaar en bestond voor 95 % uit brede provinciebanen. Er stond een stevige wind die in de loop van de wedstrijd wat in kracht afnam. De eerste acht ronden waren er tal van schermutselingen. Aan de kop van het peloton was het een komen en gaan van renners van diverse pluimage die ieder hun kans wilden gaan. De snelheid lag zo hoog dat het moeilijk was om daar nog een schepje bovenop te doen met een beperkte groep. Alles kwam telkens opnieuw samen. De benen voelden supergoed aan en ik had geen moeite om vooraan een vrij goed overzicht te behouden. In de voorlaatste ronde komen we met een select groepje van acht renners voorop. Met metgezellen als Jonas Rickaert, Maxime Farazijn, Aime De Gendt, Miel Houfflyn, Wouter Leten, Martijn Demeestere zou dit wel eens iets kunnen worden. Dit bleek echter niet het geval te zijn. Enkele renners zaten op hun tandvlees, waardoor het niet echt ronddraaide. In de zone na de aankomstlijn kijk ik om en zie vanuit mijn ooghoeken het peloton op een lint naar ons toerijden ... We worden ingerekend en kort daarna ontstaat er een nieuwe kopgroep van zeven renners. Dit keer komen geen hier geen echte toppers voor en ze krijgen min of meer een vrijgeleide. Dit zevental krijgt in de laatste ronde in schuifjes nog het gezelschap van zeven andere renners. Hier zit ploegmakker Tiesj Benoot bij, maar ook Niels Vanderaerden en Lorenzo Blomme. Ik hou de benen stil om Tiesj zijn kans te laten gaan. Alle favorieten zitten bij mij vooraan in het peloton. Niemand wil zich opofferen om het gat toe te rijden, dat op een bepaald moment nog amper 100 meter bedroeg. Voor ons was het kalf verdronken. Het komt vooraan tot een spurt met veertien. De pijlsnelle Lorenzo Blomme kan hier zijn mooiste zege van zijn loopbaan achter zijn naam schrijven en wordt Keizer der Nieuwelingen 2010. Bij deze : proficiat Lorenzo. Volgend seizoen mogen we hem bij Immo Dejaegher verwelkomen als junior... en deze zege kan tellen natuurlijk. Niels Vanderaerden wordt tweede op een fietslengte en de mij onbekende Ruben Pols derde. Tiesj eindigt zesde in dit groepje. Amper drie seconden later win ik de pelotonspurt voor de 15e plaats nadat ik op kop van op 300 meter voor de meet was aangezet. Waren die 14 me nu eens niet voor geweest ...Na vorige week weeral een resultaat dat mijn huidig vormpeil niet weerspiegelt. In het ploegenklassement van de Beker van België strandt Immo Dejaegher op een derde plaats, na Balen en Kortrijk. Volgende week nog één grote wedstrijd in Affligem op een parcours dat me wel moet liggen en daarna een maand platte rust en tijd voor andere zaken. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag. Verslag focus TV.

Topcompetitie Jemeppe 26-09-2010 : juiste ontsnapping gemist en 16e

Na een rit van 200 km komen we om 10:30 uur aan in Jemeppe. Hoewel het om een interprovinciale wedstrijd gaat, komen we met Immo Dejaegher toch samen in de kleedkamers voor een briefing. De wegen liggen nat en het is miezerig weer, maar niet zo koud. De benen voelen goed. Vroeg in de wedstrijd raken ploegmaat Piotr, Michael Goolaerts en Benjamin Declercq voorop. Ik hou op dat moment de benen stil omwille van twee redenen ; Piotr is mee en ik dacht dat het te vroeg was voor de definitieve ontsnapping. Nadien bleek niets minder waar te zijn. We hebben hier immer met drie gemotiveerde hardrijders van doen en ze kunnen al vlug een voorsprong van 1 minuut bijeenfietsen. Het peloton zal het drietal nooit meer terugzien. Half wedstrijd komt er een tegenaanval van een tiental renners. Hier vinden we ondermeer Jonas Rickaert terug, maar ook ploegmaat Dieter Verwilst, groene trui Miel Pyfferoen en gele trui drager Joachim Vanreyten. Ook nu voel ik de wedstrijd blijkbaar verkeerd aan. Dit, samen met een voor mij wat ongelukkig verloop van de wedstrijd op dat moment zorgen ervoor dat ik ook hier mijn wagonnetje niet aanhaak. Een gebrek aan concentratie misschien ? De groep van 10 man nadert tot op 13 seconden van de drie koplopers. Eén iemand van dit tiental slaagt erin om solo de jump te maken naar de kop van de wedstrijd : een ijzersterke Joachim Vanreyten. Ook Miel Pyfferoen zal dit proberen, maar komt de man met de hamer tegen en valt terug in de achtergrond. De vier protagonisten lopen weer verder uit. Het grote peloton, waar ikzelf inzit samen met ondermeer Seppe Verschuere, Maxime Farazijn, Miel Houfflyn enz., blijft de ganse tijd hangen op 1 minuut. Voor ons is het een verloren zaak en er wordt dan ook niet echt meer gereden. Op de laatste klim in de plaatselijke ronde toont Joachim dat hij zijn gele trui waard is en springt alleen weg. Noch Piotr, noch Benjamin, noch Michael kunnen gepast reageren. Joachim wint vandaag solo en was duidelijk de beste man in koers. Een sterke Benjamin kan het langst volgen en wordt knap tweede. Michael Goolaerts komt zichzelf tegen. Aimé De Gendt kan een moegestreden Piotr nog remonteren vanuit de achtergrond en wordt derde. Nathan Van Hooydonck (zoon van) wint het spurtje van het eerste achtervolgend peloton. Ikzelf eindig uiteindelijk op een nietszeggende 16e plaats : vandaag niet omwille van de foute benen, maar door enkele foutieve inschattingen, onvoldoende alertheid en te weinig zin voor initiatief op het gepaste moment. Mijn moatje Damon Devriendt was hier al van gisterenavond met een camper. Ik ben met hem naar huis gereden om 's avonds vlug nog wat studeerwerk in te halen voor school, want dat is nog altijd de hoofdbrok van alles. Wedstrijdfoto's.

Beker van België Dottignies 18-09-2010 : eerste op 140 deelnemers en 13e seizoenszege

Met 140 renners staan we aan de start in de voorlaatste manche van de Beker van België dit seizoen. Mijn ploegmakkers zijn Dylan, Tiesj, Roy en Lindsay. Ze sturen ons eerst weg voor een 55-tal km om vervolgens nog twee plaatselijke rondes van een goede 12 kilometer af te leggen. Tal van toppers proberen in de grote ronde al ontsnappingen op gang te brengen, maar worden telkens opnieuw ingerekend. Een uitval van Dante De Ruysscher, Siemen Vermeulen, Miel Pyfferoen, Piet Allegaert; Cedric Vanhoutteghem en Robbe Vangheluwe leek lang stand te houden. Voor de steilste helling op het parcours hadden ze nog een 30-tal seconden voorsprong. Op dit lastige stuk besloot ik mezelf eens te tonen. Samen met Miel Houfflyn reed ik in een ruk naar de koplopers toe. Daar aangekomen raapten we ze één voor één op. Enkel Cedric Vanhoutteghem hield stand en komt alleen boven. Met z'n drieën probeerden we de kloof verder uit te diepen. We stootten echter op de macht van het peloton. Wanneer we al aan de plaatselijke rondes zijn begonnen gaan weer Miel Houfflyn en Aimé De Gendt vol door. Ze nemen een 50-tal meter, waarna ik alleen uit het peloton naar het tweetal toespring. We vinden onmiddellijk de juiste cadans en houden er een verschroeiend tempo op na. Op dat ogenblik hebben we nog 15 km te fietsen. In het peloton komt er onmiddellijk een tegenreactie van DJ Matic. Die ploeg rekent immers op een massaspurt met als pion Niels Vanderaerden, omdat het in Dottignies meestal op een massaspurt uitdraaide in het verleden. Ze rijden zich kapot, maar ook wij geven al wat we in onze mogelijkheden hebben. Ik roep mijn twee medevluchters heel wat peptalk toe, waardoor we alle drie boven ons zelf uitstijgen, de pijn niet meer voelen en blijven sleuren. Het peloton komt met nog 3 km te gaan op 50 meter. Even heb ik getwijfeld om me weer te laten inlopen. Wij plooien echter niet, het peloton wel. Ze houden het voor bekeken en waaieren uit wanneer ik een laatste keer om zie. Hier wil ik mijn ploegmakkers bedanken die weer hun eigen kansen hebben opgeofferd om zo goed als mogelijk het nodige afstoppingswerk ter verrichten. In geen tijd groeit onze voorsprong weer uit tot maximaal 15 seconden. Een podiumplaats is nu al binnen handbereik. Op 250 meter voor de eindmeet plaatst Miel een schijnaanval, die ik gemakkelijk kan parreren. Ik kom bij hem, ga om mijn snelheid door en win hier mijn tweede beker van België wedstrijd van het seizoen. Dit is meteen mijn dertiende zege van het seizoen, waarvan vijf eerste plaatsen in topkoersen. Aimé De Gendt wordt tweede op enkele fietslengtes, een verdienstelijke Miel derde. Niels Vanderaerden wint negen seconden later de pelotonspurt voor de vierde plaats. Dank zij de plaatsen 9 van Tiesj en 34 van Dylan winnen we vandaag ook het ploegenklassement. Wedstrijduitslagen. Filmpje aankomst. Wedstrijdfoto's. Krantenartikel.

Gits 12-09-2010 : in tang van DJ Matic en derde

In Gits staan we met 43 starters aan de meet. Miel Pyfferoen reed gisteren niet en zit fris. Dat laat hij direct zien en neemt de eerste mooie premie mee naar huis. Bij mij voelen de benen een stuk slechter aan. Hoewel het gisteren maar een kermiskoers was, heb ik vrij diep moeten gaan. Ik hoop op beterschap in de loop van de wedstrijd. Het bochtig parcours, samen met het gegeven dat er niet veel dode momenten in de wedstrijd waren, zorgden ervoor dat de deur achteraan openstond. Na een half uur wedstrijd zitten er amper nog 25 renners in koers. Voor de rest was het hopeloos achtervolgen. Er zijn vooraan heel wat schermutselingen zonder veel betekenis. Eén keer ontstond een kopgroep van een achttal renners, met ondermeer Miel, Maxime en Jules Borra. Ik had de trein gemist, dacht dat daar misschien iets in kon zitten en reed er in een ruk naar toe op een stuk tegen wind. We werden echter door de anderen teruggefloten na en halve ronde. Miel Pyfferoen, die al van wiel had moeten wisselen wegens een aflopende tube, demarreert drie ronden voor het einde in de aankomstzone. Hij krijgt 30 seconden speelruimte. Maxime Farazijn wil van in de buik van het peloton solo naar Miel toerijden. Vanaf het ogenblik dat hij 30 meter had, raap ik alle krachten bijeen en rij op mijn beurt alleen naar Maxime toe. We sluiten aan bij Miel. Zo zijn we twee ronden voor het einde definitief weg met drie. In de achtergrond probeert Damon Devriendt nog een tegenaanval op te zetten, maar hij kan bij niemand op steun rekenen. Het peloton laat ons gaan. Bij het ingaan van de laatste ronde neem ik nog een premie mee van 25 EUR. In die laatste ronde demarreren beide ploegmakkers op advies van vader Peter Farazijn elk om beurt, wat ik ook zou doen in hun geval. Ik kan twee, drie, vier keer de bres dichten en slaag er in om ons drie samen te houden tot in de laatste bocht. Dat kostte mij uiteraard heel wat krachten en ik zat voor onze vlucht al redelijk op mijn tandvlees. Miel zet van ver de spurt in en ik ben niet meer bij machte om deftig te reageren. Ik doe geen moeite meer om de tweede plaats te verzilveren en ook Maxime passeert mij nog op de valreep. Meer zat er niet in vandaag. We kijken op een geslaagd weekend terug, wat niet gezegd kan worden van mijn ploegmaats in Luxemburg, die de twee laatste dagen bedolven werden onder de pech. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Desselgem 11-09-2010 : twaalfde overwinning van het seizoen

Terwijl de Vlaamse selectie en zes Immo Dejaegher renners hun ronde in Luxemburg rijden - waar ik vorig jarig uitstekend gereden had - rijden we hier met plezier een tweetal kermiskoersen dit weekend. Vandaag hadden we in West-Vlaanderen keuze uit Dentergem of Desselgem, amper 8 km uiteen. We kozen voor Desselgem, samen met 45 andere renners. De wedstrijd wordt gereden in de dorpskern op een asfaltbaan die pas gisteren werd gegoten. Het peloton wordt al na een tweetal rondes serieus uitgedund door een valpartij. Maatje Damon Devriendt is één van de eersten die een solo probeert. Hij blijft een tweetal ronden voorop. Jonas Rickaert en ikzelf moeten een heel deel van het werk zelf opknappen, is het nu om wat schwung in het peloton te krijgen of een gat te dichten op één of meerdere vluchters. Jammer, maar het is nu éénmaal zo dat er veel van je wordt verwacht als je je een beetje in de kijker rijdt. Eén van de meest bedrijvige renners vandaag is Gianni Bossuyt. Hij is bij diverse demarrages betrokken. Halfweg wedstrijd kunnen Jonas, Gianni en ikzelf een 200-tal meter nemen op het peloton. Het draait niet rond zoals gewild door het vele bochtenwerk, waardoor telkens opnieuw moet worden opgetrokken. We worden weer ingelopen na twee rondes. Gianni kan net voor het uitbreken van de finale ook nog een keer op zijn eentje een voorsprong uitbouwen van een 30-tal seconden. De tegenreactie komt er van Cedric Vanhoutteghem. Hij krijgt één renner mee. Ze sluiten aan bij Gianni en met nog drie ronden te gaan krijgen we drie koplopers. Hun voorsprong is echter geslonken naar een vijftiental seconden. Twee ronden voor het einde zit alles opnieuw samen. De aanloop naar de aankomst is vrij gevaarlijk in Desselgem. De streep ligt amper 150 meter na een bocht van 90 graden. Wie hier verder dan in derde positie uitdraait, is verloren. Gelukkig zijn er een kilometer voor de finish nog een tweetal demarrages. Het peloton wordt hierdoor op een lint getrokken en het ziet er naar uit dat we niet in een bol naar de laatste bocht stormen. Ik ziet in vijfde positie vastgebeiteld. Baptist Vermeulen sleurt aan de kop en wil als eerste uitdraaien. Jonas passeert hem en ook ik kan dit 10 meter voor de slotbocht doen. Jonas draait als eerste uit. Ik volg in zijn wiel binnenkant bocht om zo te vermijden dat ik in de dranghekkens wordt gedrumd door de snelheid. Omdat we hier moeten afremmen, besluit ik om in de bocht een tweetal tandjes kleiner te schakelen, wat me een voordeel moet geven in het optrekken. Jonas blijft op zijn 16. Ik slaag in mijn opzet, kan Jonas vrij vlug remonteren en zet dan nog twee tandjes bij. Mijn twaalfde overwinning van het seizoen is een feit. Belgisch Kampioen Jonas Rickaert wordt tweede op enkele fietslengtes. Ik heb tijd om op de eindmeet een bunnyhop à la Cavendish te plaatsen. Baptist wordt derde. Achter ons is er nog een valpartij in de bewuste bocht. Een aantal renners missen de bocht compleet en kunnen gelukkig rechtdoor uitbollen. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Beker van België Sint-Lievens-Houtem 05-09-2010 : vijfde

We staan met 144 renners aan de start van wat een snelle wedstrijd zou worden (43.6 km/u). Mooi koersweer : zonnig en een beetje wind. Voor Immo Dejaegher zijn Tiesj, Julien, Dieter, Frederik en ikzelf van de partij. Het parcours van een goede 6 km lang bestaat voor 90 % uit brede banen. Enkel de aanloop naar de aankomst is gevaarlijk. Na een stuk bergaf , waar we met z'n allen aan 60 km/u door vlammen, moeten we een s-bocht door. Daarna is het nog 250 meter naar de meet. Hier kan het in de finale een linke boel worden. Van in de start zit het tempo het heel goed in. Verschillende renners doen toch een poging om voor een afscheiding te zorgen, maar het peloton rekent die onmiddellijk terug in. De eerste helft van de wedstrijd hou ik me koest in de buik van het peloton. Vanaf ronde 7 zorg ik ervoor dat ik toch wat meer op de voorgrond fiets. Drie ronden voor het einde kan Joachim samen met drie metgezellen, waaronder Damon, een kleine voorsprong uitbouwen. Ook dit loopt op niets uit. Alles blijft samen tot diep in de wedstrijd. In de voorlaatste ronde komt de definitieve ontsnapping op gang van een elitegroep van een veertiental renners. Ik ben mee, maar ook Goolaerts, Vanreyten, De Laeter, Logier, ploegmaat Dieter Verwilst als enige eerstejaars, Van Gestel, Declercq ... We rijden vol door en kunnen het peloton voorblijven. In het stuk afdaling voor de s-bocht rijden Logier, Goolaerts en Vanreyten een tiental meter voor ons uit. Seppe en ikzelf komen aansluiten. Op dat ogenblik slaat Joachim alleen een kloof van enkele tientallen meter. Seppe zet de counterbeweging in, ikzelf neem over en vraag dan aan Benjamin om zijn beurt te volbrengen, wat hij niet wil doen. Ik pas, vertraag wat, kijk links onder mijn arm en wordt verrast door een tegenaanval aan de rechterzijde. Ik verlies op slag een pak plaatsen en ga de s-bocht in in zowat tiende positie. Joachim houdt stand en wint de wedstrijd met een lichte afscheiding, voor Seppe en Michael. Ik kan in de laatste 200 meter nog een viertal plaatsen goedmaken en eindig hier als vijfde. Matig tevreden over deze prestatie vandaag : ik ben wel mee in de juiste ontsnapping, maar miste blijkbaar wat scherpte in de afwerking. Ploegmaat Dieter rijdt een dijk van een wedstrijd. Wedstrijdfoto's. Wedstrijduitslag.

Tijdrit Adinkerke 31-08-2010 : bocht gemist en dertigste

Eerst en vooral wil ik de pa van Damon Devriendt bedanken voor het vervoer van en naar Adinkerke en de goede zorgen vandaag. Ook aan de entourage binnen de ploeg : bedankt. Voor de rest kan ik over de tijdrit in Adinkerke vrij kort zijn. Ik ga als een van de laatsten van start in de veronderstelling dat ik hier een goede tijd zou kunnen neerzetten. Het gevoel in de benen is goed en de eerste honderden meters ook. Maar daar blijft het ook bij. De allereerste (scherpe) bocht in het parcours schat ik verkeerd in, neem die met teveel risico's en mis die wel volledig zeker. Ik rij pal op een hoge borduur. Zowel mijn voorwiel als mijn achterwiel hebben een veeg uit de pan gehad en slepen tegen mijn remblokjes. Ik sta volledig stil, moet terug de baan op en trek me van 0 km/h weer op gang. Hier verlies ik op zijn minst een vijfentwintig à dertigtal seconden. Pas na een goede kilometer vind ik opnieuw mijn cadans en zet de rest van de tijdrit aan een goed tempo verder, weliswaar met licht slepende wielen. Het kalf was natuurlijk al lang verdronken op dat moment. Uiteindelijk zet ik vandaag nog de 30e tijd neer op 168 deelnemers, 1.37 minuten van winnaar Michael Goolaerts. Daarvoor een hele dag zitten wachten ... dat is balen natuurlijk. Zonder die stuurfout en de gevolgen ervan was top tien zeker en top vijf misschien wel haalbaar geweest. Beste Immo-Dejaegher renner - Dylan Jaspers - is terug te vinden op de achtste plaats. Wedstrijduitslagen.

Zwevezele 29-08-2010 : elfde overwinning van het seizoen

Na de laminabele prestatie van gisteren had ik deze morgen eens de benen getest op de rollen. Die voelden goed aan en daarom besloten we toch naar Zwevezele af te zakken voor een criterium over 40 km. Ik stond geprikkeld aan de start met een dubbel revanche-gevoel : enerzijds wou ik orde op zaken stellen na gisteren en anderzijds wou ik mijn gemiste kans van vorig jaar hier rechtzetten (in de eindspurt met twee tegen Emiel Vermeulen brak mijn ketting middendoor). In de plaats van af te wachten, besloot ik om van in ronde twee resoluut in de aanval te gaan. Mijn vijf renners hebben we een kleine voorsprong. Net na een bocht, op een stuk parcours met wind op kop trek ik vol door. Ik haspel een tweetal ronden solo af. Enkel Martijn Demeester kan iets later aansluiten en we waren al heel vroeg in de wedstrijd definitief vertrokken met twee. Er waren heel wat premies bijeen te rijden vandaag en we slagen er in om alles te rapen wat er te rapen viel. Damon Devriendt kan zich nog losmaken van de drie achtervolgers en hij zal ronden lang op 200 meter van ons blijven hangen. Toch wel een sterke prestatie in deze winderige weersomstandigheden. De overige twee renners worden weer ingerekend door het peloton. Iets voorbij half koers rijdt Thybo Notredaeme alleen naar Damon Devriendt toe. Met hun twee zetten ze de achtervolging in op Martijn en ikzelf. Ronde per ronde knabbelen ze aan onze voorsprong. Bij de voorlaatste doortocht hebben ze ons bijgehaald. Het ziet ernaar uit dat we een spurt met vier krijgen. Ik wacht en vraag aan Damon of Thybo om over te nemen. Ondertussen slaat Martijn op zijn kousevoeten een gaatje van een 15-tal meter. Noch Thybo, noch Damon maken aanstalten om initiatief te nemen. Voor mij een teken dat ze inderdaad aan recuperatietijd toe waren en op dat moment à bloc zaten. Ik stel me recht en sprint vlot het gaatje naar Martijn toe. Damon en Thybo zijn op dat moment niet meer bij machte om te reageren en Martijn en ikzelf kunnen weer onze voorsprong op dit tweetal verder uitbouwen. Bij de laatste doortocht hebben we een veertigtal meter voor. Thybo gooit nu de handdoek in de ring. Met Damon rijdt hij de laatste ronde op eigen tempo verder uit. Martijn en ik komen dus onverwacht toch alleen aan in de aankomstzone. Martijn zet van vrij ver de spurt in. Ik had hem constant in het oog en kon hem onmiddellijk remonteren. Martijn is absoluut geen spurter en eens ik hem was gepasseerd, laat hij me rijden. Ik win de wedstrijd met een dertigtal meter voorsprong op Martijn. Eindelijk ben ik van die 10e overwinning op de weg af. Het heeft toch lang geduurd. Het premiegeld werd na de wedstrijd evenredig verdeeld onder ons twee. Wedstrijdfoto's.

Kortemark 28-08-2010 : juiste ontsnapping gemist en zevende

We vertrekken met een veertigtal renners. Echt grote favorieten kwamen er niet voor in de deelnemerslijst, wat altijd moeilijk koersen is dan. Al van in ronde één gaat een tweetal in de aanval. Ze bouwen een voorsprong van 30 seconden uit op het peloton. Na vier van de twaalf ronden splitsen zich in schuifjes nog negen renners af van het peloton. Hieronder Jules Borra en Lorenzo Blomme. Ikzelf heb absoluut geen jus in de benen vandaag en laat in eerste instantie gewoon begaan achteraan in het peleton. De kopgroep van negen is twee rondes later herleid tot zes : Lorenzo Blomme, Jules Borra, Bjarne Vanderbeken, Enzo Demaseure, Desplenter Tjorven en Niels Dewaele. Ze lopen uit tot een comfortabele 1 1/2 minuut. Ik raap dan toch de moed bijeen en probeer - veel te laat blijkt nadien - een tegenaanval op poten te zetten. Samen met vier andere companen, zijnde Ciske Aneca, Arne Vandenbroucke, Decock Pieter-Jan en Guillaume Mortier gaan we op zoek naar de koplopers en kunnen de voorsprong herleiden tot 45 seconden, gespreid over een tweetal rondes. Er zit dan echt geen schwung meer in de achtervolging en vier ronden voor het einde hou ik het hier voor bekeken. We werken met z'n vijven gewoon onze rondjes nog af en blijven zo toch het peloton voor. De zes koplopers lopen opnieuw uit tot twee minuten en maken zich stilaan op voor de eindspurt. Op papier is Lorenzo Blomme de snelste van het zestal. Hij doet hier zijn reputatie als spurter eer aan en wint de wedstrijd overtuigend. Ikzelf win dan nog het prestigespurtje voor de zevende plaats tegen Ciske, die nog niets van zijn sprinterscapaciteiten heeft ingeboet. Morgenochtend test ik de benen op de rollen. Enkel bij een goed gevoel ga ik naar het criterium in Zwevezele. In het andere geval rust ik uit in functie van de tijdrit in Adinkerke komende dinsdag, waar we hopen op beter in deze minder "frisse" periode wat de conditie betreft. Het rondewerk in Oostenrijk eist toch blijkbaar zijn tol. Wedstrijdfoto's.

Provinciaal Kampioen op de buitenpiste in Oostende 25-08-2010

Voor het eerst sedert de aanleg van de buitenpistes in Brugge en Oostende werd vandaag een provinciaal kampioenschap georganiseerd. In de plaats van een wegrit in Ruislede mee te pikken besloten we dan ook maar naar Oostende af te zakken. Dit seizoen deed ik nog aan geen enkele wedstrijd op de buitenpistes mee vanwege het drukke wegprogramma. Het pistegebeuren kent hier maar een vrij magere belangstelling. We staan dan ook maar met 14 nieuwelingen op de inschrijvingstabellen, waaronder vier ploegmakkers. Het kampioenschap wordt gereden als omnium met de volgende onderdelen : baanronde, scratch en puntenkoers. De West-Vlaming met de minste punten op alle onderdelen samen wordt provinciaal kampioen. De baanronde leg ik af in 26:19 (manuele tijdopname), goed voor een tweede tijd na die van ploegmakker Kenneth Vandewalle (25:90). In de scratch over 12 ronden muist Seymus Jason er halfweg koers vanonder. Er komt geen reactie, omdat hij op dat moment slechts 9e geklasseerd staat. Hij wint de scratch. Killian Michiels trekt van ver de spurt voor de tweede plaats aan, maar valt stil. Ik reageer van in het midden van het peloton op 150 meter en win overtuigend voor Lorenzo Blomme. Na twee disciplines sta ik aan de leiding met 4 punten. Lorenzo volgt met 6 punten. De laatste discipline is de puntenkoers over 18 ronden met 6 klassementspurten. De eerste tussenspurt kan ik op mijn naam zetten. We zetten direct door en samen met Lorenzo Blomme en Guillaume Mortier kan ik 1/4 ronde voorsprong opbouwen en zo ook punten pakken in de tweede en de derde tussenspurt. Daarna is er een hergroepering. Ik word hier uiteindelijk twee keer eerste, een keer tweede en een keer derde. Goed voor de overwinning in dit onderdeel en de eindoverwinning. Zo word ik provinciaal kampioen op de buitenpiste, voor wat het allemaal waard is natuurlijk. Op deze elfde seizoenszege heb ik toch een vijftal weken moeten wachten. In de wijk waar ik woon halen we vandaag een dubbelslag : Lennert Tanghe wordt provinciaal kampioen bij de 12-jarige aspiranten. Wedstrijdfoto's.

Seizoen 2011

De besprekingen zijn rond. Ook in het seizoen 2011, mijn eerste jaar als junior, zal ik blijven rijden voor Immo Dejaegher (Power Bikes Museeuw ?). Het mooie (internationale) programma, de goede entourage, de serene en eerlijke sfeer in de club, de uitgebreide begeleiding, de aangename collega-renners (nieuwe gezichten en oude bekenden), de eigen inspraakmogelijkheid en - vers van de pers - de nieuwe MC8 van Museeuw (model 2011) die door de ploeg ter beschikking wordt gesteld, gaven de doorslag. Voor mij staat de sportieve kant van de wielrennerij nog altijd ver boven het financiële aspect (lees extra ploegpremies). Dat Johan Museeuw sedert enkele dagen een verrregaande verbintenis heeft gesloten met de club, spreekt alleen maar in ons voordeel. Johan zal zich niet alleen bekommeren om de levering van topmateriaal (wegfietsen, reservefietsen op de volgwagens en tijdritfietsen), maar zal ook beschikbaar zijn voor begeleiding en advies van heel dichtbij. Uit dit vat aan ervaring mogen tappen kan alleen maar voordelen bieden, zowel op persoonlijk vlak als op gebied van netwerking. Aan zij die momenteel nog open vragen hebben om de stap naar Menen te zetten : niet twijfelen, maar doen !